Goedemorgen dames , Ik ben nu 34 weken zwanger en nu de 40 weken dichterbij komen begin ik hem toch wel te knijpen voor de bevalling . Ik ben er elke dag wel mee bezig . Bij mijn ander kindje heb ik hier geen last van gehad en dat was verder ook wel een makkelijke bevalling . Iemand tips om het misschien een beetje los te laten ?
Herkenbaar hoor! Ik zag er ook erg tegenop terwijl mijn eerste ook een makkelijke bevalling was. Omdat ik met 32 weken werd opgenomen met voorweeën zat ik wel meer in spanning en daarom kon ik ook niet echt uitkijken naar de bevalling. Maar nu alles onder controle is ben ik me echt aan het ontspannen en kijk ik heel erg uit naar de bevalling. Ik heb me wat verdiept in Hypno birthing en daarover lezen gaf me al heel veel rust. Misschien een tip? Ook heb ik mijn ademhalingsoefeningen weer opgepakt.
mijn insteek is dat het toch wel komt, en op dat moment deal je met alles hoe het lopen zal, er vantevoren teveel druk om maken en nadenken heb je niks aan, het komt zoals het komt... en je ondergaat het, dus ik heb er zelf ook geen stress van.... zie wel hoe het gaat, vertrouw op de VK en het ZH en dan komt het vast goed haha, enige wat je wel kan doen is inderdaad wat ademhalingsoefeningen, die doe ik ook wel om de weeen wat op te vangen, maar verder ga ik geen doemscenario's bedenken en mezelf gek maken. wonderbaarlijk kan een controlfreak als ik dit echt goed loslaten, omdat je geen idee hebt hoe, wat, wanneer en waar het gaat komen, wat je ook doet, je KUNT er gewoon geen controle op hebben... alleen de kleine dingen voorbereiden, dus idd ademhaling en ontspanningsoefeningen en verder vertrouwen op de deskundige begeleiding
Heel erg herkenbaar! Bij mn vorige bevalling stond ik er heerlijk open in en heb ik het allemaal over me heen laten komen. Ik was achteraf verbaasd over hoe goed dit me af ging. Alles is goed gegaan, maar het deed natuurlijk wel heel veel pijn. Juist door de herinnering aan die pijn (uitscheuren, ieeuuww! ) merk ik dat ik nu veel angstiger ben. Ook omdat deze zwangerschap veel langer doorloopt en dit kindje een stuk groter wordt geschat. Ik ben echt bang dat ik veel krampachtiger de bevalling in ga en minder goed instaat zal zijn om me te ontspannen. Ik kan je helaas dus niet echt helpen, maar lees graag mee.
Niet te bang zijn hoor! ik was zelf ook nogal bang voor de weeën, het onbekende, een eventuele knip, de scheur, het persen, hechten..brrr. Ik kon me daar (logisch) heel druk over maken. Het gekke was: de bevalling begon en ik was vrij rustig. De weeën waren goed te doen totdat ik een weeënstorm kreeg en die weeën aan het wegpuffen was (maar dat bleken later al persweeën te zijn) toen vond ik het niet meer zo leuk en wilde ik dat het kwam. Het persen vervolgens vond ik echt een opluchting. Ook niet pijnlijk hoogstens vermoeiend en wat branderig. Toen zei de VK: je krijgt een knip. Ik enigszins in paniek maar ook die voelde ik niet. Vervolgens kwamen de hechtingen. Ook weer bang voor maar voelde ik OOK niet. Wat ik wil zeggen: het is zo verschillend per persoon! Ik ben uiteindelijk erg positief over mijn bevalling en zou het zo weer doen. Het is niet gezegd dat je een gemakkelijke bevalling gaat krijgen maar ik wil aangeven dat het ook heel erg mee kan vallen en dat het zonde is dat jij je er zo druk over maakt. Gezonde spanning is natuurlijk prima. Gewoon over je heen laten komen, goed luisteren naar de VK en het zal goed komen: je baby moet er toch echt uit Enne het is echt waar. Alle pijn vergeet je. Ik kan nu al niet meer omschrijven hoe een wee voelt...! Het is het waard!
@Vrolijkheid: Mijn angst komt juist voort uit het feit dat ik de pijn helemaal niet ben vergeten. De weeen pijn misschien dan wel, maar het moment dat ik uitscheurde vergeet ik nooit meer! Ik heb dat echt heel bewust meegemaakt en kan me het nog herinneren als de dag van gisteren. Verder kon ik het bij mn eerste bevalling ook heel goed loslaten, maar juist alle voorkennis maakt dat ik bang ben dat ik dit nu minder goed kan en dan was mn vorige bevalling objectief gezien ook nog gewoon een hele vlotte, prima bevalling, waar geen vrouw over zou mogen klagen .
Zeker daarom geef ik ook aan ts aan dat een bevalling persoonlijk is. Ik was zelf ook "bang" door verschillende verhalen maar vond het uiteindeljk echt prima te doen. Ik vind het dus best zonde dat ik van tevoren zo in paniek was. Neemt niet weg dat het de volgende keer heel anders kan zijn maar ik denk dat het voor ts ook goed is te weten dat het ook mee kan vallen. Het kan ook tegenvallen en dan kan ik me voorstellen dat de drempel voor nummer twee stukken hoger ligt. Kort gezegd je weet het nooit maar je er te druk of bang over maken gaat ook niet meehelpen uiteindeljk zoals ik het heb ervaren.
Denk dat je er niet veel aan kunt doen! Denk dat je het gewoon op je af moet laten komen, je weet gelukkig wat je er te wachten staat. misschien ben je daarom wat bang voor de bevalling. je weet hoeveel pijn het doet etc Zou zeggen laat het gewoon op je af komen,het komt toch en of je je er nou druk om maakt of niet. Ik moet zelf ook over een paar weken bevallen van de eerste. heb zelf zoiets zie het allemaal wel hoe het gaat. kan me er wel druk om maken maar misschien valt het allemaal wel mee. De vk en in het ziekenhuis helpen ze je wel Komt allemaal wel goed!
Had ook schrik voor de bevalling.. Je weet immers een beetje wat je te wachten staat en ik was de pijn ook nog niet vergeten Ook al was mijn eerste ook redelijk makkelijk en had ik een ruggenprik.. Tijdens de bevalling merkte ik dat ik toch kon ontspannen en het weer over me heen liet komen. Das ook het enige wat je kon doen.. Toen ik op het eind weer een beetje in paniek raakte dacht ik ow ja, dan is hij er bijna en 5 min later was dat ook zo
De pijn vergeet je niet nee, maarre... de baby zit er al in hij zal er toch uit moeten haha, dus die pijn komt weer terug, maar goed, je kan er niks aan veranderen, gewoon ondergaan en aan het einde een mooi wondertje op je borst
Ook ik was heel bang voor de bevalling. Ik was voor mijn zwangerschap zelfs bang voor naalden en alles wat met dokters te maken had. Nu is mijn bevalling niet gelopen zoals het zou moeten maar ik zal het zo weer over doen! Ik dacht zo, het is maar 1 dag. Wat is 1 dag op een heel mensenleven? Het doet even pijn maar tegenwoordig kan je makkelijker om pijnbestrijding vragen. Ik kreeg een morfinepompje, wat best goed hielp. De pijn kan ik me niet eens meer herinneren. Dat moment dat hij geboren werd is zo mooi, ik had het voor geen goud willen missen! Ik wens je heel veel succes! Als ik het kan, kan jij het zeker ook!
Ik ben pas net bevallen en denk nu al dat ik voor de volgende x angst heb. 9 maanden waren pittig en de pijn bij de bevalling zal ik ook niet snel vergeten. Ik ga me focussen op de belofte dat een 2e meestal makkelijker is en dat je uiteindelijk in een roes raakt en mooie grapjes maakt, zodat je ondersteuning lekker om me lachen kan.
Ik snap je volkomen! Bij de 1e 2de 3de.... bijna geen angst..... of bang dat het zou beginnen. Nee hoor. Ik kon niet wachten tot het zou beginnen. Maar bij de 4de......tot aan paniek aanvallen toe. Zelfs even oxepam moeten slikken omdat de angst bijna niet te onderdrukken was. Ik durfde niet alleen thuis te zijn. Want ik was bang dat de bevalling zou beginnen. Dit was gekomen sinds week 24. Toen ik in het ziekenhuis lag ivm vroegtijdige weeën. Toen is het bij mij begonnen. En waarom toen pas? Geen idee. Waarschijnlijk omdat ik al zo dicht bij de "bevalling" was. Gelukkig heb ik ook nog kunnen genieten. En hoe moeilijk het ook is....... probeer toch een beetje te genieten.