Mijn bevallingsverhaal is denk ik een geval apart. Na een dood normale zomerse dag (2 weken voor ik uitgerekend was voor mijn zoontje) kwam ik thuis. Ik merkte bij het omkleden dat ik een beetje bloedverlies had, maar wist niet wat ik hiervan moest denken, want het was mijn eerste zwangerschap. Toch dacht ik dat het misschien iets ernstigs was waardoor ik de verloskundige belde. Zij vertelde me dood leuk dat ik een paracetamolletje moest innemen en naar bed moest gaan, maar dat het de hoogst waarschijnlijke begin van de bevalling was had ze me niet verteld... Ik nam eerst een lekkere douche en ging met pyama's om de bank liggen. Opeens kreeg ik hele heftige buikpijn en ik wist meteen dat het mijn weeen waren. Mijn man hield de tijd bij en ja hoor... Mijn zoontje kondigde zijn komst aan... Ondertussen was mijn zus bij mij gekomen, toen ze me zo zag (ik kon niet meer praten van de pijn) belde ze meteen de verloskundige op. Vertelde de situatie aan haar. Maar de verloskundige kwam leuk met het verhaal dat het onmogelijk was dat ik nou al zou bevallen, omdat er een half uurtje geleden nog niets aan de hand was... Ze weigerde te komen... ondertussen lag ik in bed pijn te lijden... Mijn zus zei tegen haar dat ze niet kon oordelen voor ze mij gezien had en dat de consequenties bij haar lagen als mij iets zou overkomen. 15 min later stond de verloskundige voor de deur... Ze keek naar mijn ontsluiting en ja hoor, ik had 8 cm ontsluiting! binnen 45 min!... Wij moesten snel beslissen ziekenhuis of thuis bevallen? Maar ze hadden tijdens mijn controles gezegd dat mijn kindje boven de 4 kilo geboren zou worden en dat is wat mij bang maakte. Overigens was ik helemaal niet voorbereid op een thuis bevalling.... Dus ik besloot om naar het ziekenhuis te gaan. De verloskundige zei dat ze nog een keer zou kijken naar mijn ontsluiting... 10 centimeter! En dat was binnen 10 minuten... TE LAAT! Ik moest thuis bevallen.... Er was geen andere optie... En na 15 minuten hield ik mijn kleine in mijn armen... Dolgelukkig natuurlijk.... Jammer dat ik mijn eigen bevalling zo chaotisch moest beleven... De verloskundige had achteraf tegen mijn zus gezegd dat de manier van mijn bevalling een aparte was. Ze noemen het een stort bevalling. Vooral bij een eerste bevalling kwam dit maar zelden voor. Ze heeft later wel haar excuses aangeboden, maar wat als ze niet op tijd was voor de bevalling? Nu ben ik zwanger voor mijn 2de. Dit keer is het een meisje! en overal op mijn dossier staat dat ik te snel beval... Hopen dat ik dit keer op een fijnere manier kan bevallen... Heeft iemand anders ook ervaring met dit soort problemen tijdens de bevalling?
Ik kan me de reactie van je VK ergens wel voorstellen omdat het natuurlijk ook heel zelden voorkomt zo een super snelle bevalling. En ze was toch op tijd? Kan me voorstellen dat je geschrokken bent maar gelukkig is alles goed afgelopen en ik denk dat je vooral daar aan moet denken. Mijn moeder heeft tot 2x toe zonder dokter haar kind op de wereld gezet met behulp van vader Ik zelf had geen super snelle bevalling maar zou het wel graag willen
Ja mila je hebt wel gelijk, maar toch voelde de VK heel erg vertrouwd tijdens mijn bevalling. Ze was net op het nippertje op tijd. Gelukkig maar. Ik zou niet weten hoe het zonder haar erbij geweest zou zijn. Dit keer ben ik bang dat ik weer zo snel ga bevallen. Op zich ben ik wel ervaren en is niet elke bevalling hetzelfde, maar toch. Maar van je moeder is ook heel knap.. En je vader verdient dan ook een ware dikke duim. Niet elke man zou een bevalling kunnen begeleiden. En vooral de tegenwoordige vaders niet denk ik !
hoi sassie84, Ik heb ook een stortbevalling gehad bij de eerste. Duurde wel ietsje langer als bij jou weeen begonnen een beetje te rommelen om 00.00 s'nachts... Rond half 1 was het niet meer te houden en gingen we de tijd opnemen. Bleek dat ze om de 2 a 3 minuten kwamen. Om 01.00 vk toch maar gebeld, omdat ik zoveel pijn had. Die hoorde me gillen op de achtergrond en zei dat ik in de douche moest gaan tegen de pijn en ze zou er aan komen.. Na 15 minuten in de douche braken mijn vliezen met een grote knal (01.15) en meteen voelde ik onze dochter naar beneden zakken en kreeg ik heftige persweeen... Dit heb ik nog 10 minuten ongeveer weten op te vangen (vraag niet hoe ?) en toen riep ik tegen mijn vriend dat de baby eraan kwam. Voelde haar gewoon komen.. Dus hij had me op bed getild. en ging kijken waar die vk bleef... Die kwam net de trap op in de gallerij (01.30), rende met mijn vriend mee naar boven, redde mij uit mijn paniekaanval (ik was dooooodsbang dat ik het alleen moest gaan doen) en voelde dat ik al 10 cm ontsluiting had. Ze legde haar spullen klaar en ik mocht meteen gaan persen. 01.47 is onze dochter geboren.... was zooooooooooo heftig! de kraamhulp was er ook niet dus mijn vriend moest haar helpen met alle spullen aangeven enzo.. dus hij heeft de bevalling ook niet echt fijn meegemaakt... Tegen mij is ook gezegd dat ik bij deze zwangerschap bij de eerste wee meteen moet bellen. Ik weet dat als er een professioneel iemand bij is dat ik wel rustig zal blijven, hoe snel het ook zal gaan... Ik vind het wel lastig, dat iedereen zegt ik teken er voor! wat een makkie! zo'n evalling wil ik ook! tuurlijk, het gaat snel.... maar ik ben nog nooit in mijn leven zo bang geweest en een weeenstorm is ook geen pretje, ook niet voor je kindje..... Hopelijk gaan onze bevallingen deze keer wat minder heftig en zonder stress.......
hallo pricesje83 ja idd... ik hoop het voor iedereen die ook zo een stortbevalling heeft meegemaakt. ik hoop dat we dit keer zonder angst gevoelens er van af komen. ik wens je veel geluk en genot zowel bij je zwangerschap als bij de geboorte en daarna... groetjes
Brrrrr, het lijkt mij dus helemaal niet fijn om zoiets mee te maken..Een snelle bevalling is vaak moeilijk te bevatten en kan psychisch nog best een lange nasleep hebben, juist doordat je de boel ècht niet meer onder controle hebt. Wanneer je een "gewone" bevalling hebt, heb je nog enigszins het gevoel dat je de regie in handen hebt en vaak "groei" je in de weeën en naar het moment van uitdrijven toe. Bij zo'n stortbevalling krijg je daar geen kans toe, lijkt me erg traumatisch, zowel voor de vrouw als voor de man...
Bij mij ging het ook vrij snel (vanaf dat ik mocht persen) de VK belde vrij snel de kraamzorg maar bij ons was het dat de kraamzorg te laat kwam. Dus mijn vriend heeft de vk moeten assisteren maar dat is ze beiden erg goed bevallen waardoor me vriend nu eigenlijk hoopt dat de kraamzorg weer te laat komt hahahahaha. Maar idd jou bevalling is wel erg apart...
Iik ben in drie uurtjes bevallen en dat is mij heel goed bevallen. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat dat in jullie situatie heel anders moet zijn geweest. Had er ook niet aan moeten denken dat ik het zonder vk of zo had moeten doen. Ik geef jullie bij deze dan ook een pluim. Enne bij de eerste wee bellen dan maar he. De vk heeft tegen mij ook gezegd dat ik bij een volgende bevalling snel moet bellen omdat drie uurtjes voor een eerste ook snel is maar dit is echt snel..
Ik had ook een stortbevalling. Had meteen door het wel heeel erg hard ging en ben dus snel naar het ziekenhuis gegaan. De vk was hier anders ook te laat geweest (het was druk met andere bevallingen). Ik vond het heel heftig, maar ik heb er geen vervelend gevoel aan over gehouden. Ik was blij dat ik er snel vanaf was... Ik ben altijd heel verbaasd als ik vrouwen hoor dat ze nog hebben gelachen tussen de weeën door, en dat ze dat zo fijn vonden. Ik kan me er niks bij voorstellen, want daar was echt geen tijd voor bij mij. Die weeën bleven maar komen... Achteraf vind ik dat wel jammer.
Mijn eerste bevalling ging ook heel erg snel en heftig. De verloskundige was net op tijd, 10 min. later was onze zoon geboren. De kraamhulp was er nog niet. Maar mijn 2e bevalling ging veel langzamer. Was een geweldige ervaring. De ontsluiting ging zeer geleidelijk waardoor de weeen niet pijnlijk waren. Het persen ging echter wel weer heel snel, en onze tweede zoon is na 5 min persen geboren. En eind sept. zal ik voor de derde keer bevallen. Ben benieuwd hoe het deze keer zal gaan. Maar hou er dus rekening mee dat een eerste snelle bealling niet altijd een tweede snelle bevalling inhoudt!
Ik ben ook vrij snel bevallen, vooral omdat ik eerst niet echt doorhad dat het begonnen was. Na een uurtje weeën opvangen heb ik de verloskundige gebeld om te vragen of dit weeën konden zijn. Ik kreeg de boodschappendienst en werd een kwartier later teruggebeld. Een half uur later zou ze even langskomen om te kijken, toen kon ik inmiddels al niet meer op m'n benen staan. Toen ze kwam had ik al bijna volledige ontsluiting en mijn man was nog niet eens thuis. We zouden eigenlijk naar het ziekenhuis gaan, maar daar had ik echt geen zin meer in. Achteraf heeft het nog vrij lang geduurd, omdat ik van schrik de persweeën tegen zat te houden en niet mee durfde te persen. Ik was geestelijk echt nog niet toe aan bevallen, haha. Ze heeft wel gezegd dat ik bij een volgende bevalling eerder moet bellen en dat ze dan gelijk komt, omdat het bij mij blijkbaar snel kan gaan. De kraamzorg kwam ook veel te laat, uiteraard. Gelukkig was er een stagiaire-verloskundige bij, zodat ze in elk geval met z'n tweeën waren.
Mijn eerste bevalling was wel een redelijke, snel voor een eerste maar geen stortbevalling. (7u) De tweede was echter wel een rappe. Begon met het breken van de vliezen en toen eer uur geen weeën. Daarna wat weeën en toen kwam de vk, had ik al 5cm. Maar geen weeën meer. Ze zei me onder de douche te gaan, en daar kreeg ik 5 weeën, die elk voor 1cm ontsluiting zorgden. En toen voelde ik de baby zakken. Ik riep naar beneden omdat ik hulp nodig had. Ze zaten lekker aan de koffie. Ik stond daar maar boven aan de trap en proberen de persweeën weg te puffen en ondertussen voelde ik de baby zakken. Uiteindelijk hoorden ze me en kwamen me ophalen (zou in de woonkamer bevallen) kon nog net op tijd op bed springen en toen werd mijn dochter geboren. Al met al was het 2 uur maar het waren maar een paar weeën. Nu moet ik ook zsm bellen, liever een keer te vroeg dan te laat. Maar dat vind ik nog wel lastig inschatten. Mijn moeder had ook 3 snelle bevallingen. Ik ben bijna in de taxi geboren. Mijn zusje idd zonder vk en mijn broertje bijna op de trap.