Hey dames Ben vannorgen bij de kliniek geweest ik had een folikkel van 15 mm dus moet woensdag weer terug komen dus hoop dan op beter nieuws dat die bijna op springen staat .
Welkom Wennepen wat vervelend dat je nu zo lang moet wachten op je menstruatie. Hopelijk zet de bloeding met Provera nu snel door, zodat je kunt beginnen met Clomid. Hopelijk geeft dit een mooi resultaat. Wat een mooi nieuws JSV87! Gefeliciteerd met je zwangerschap! De klachten kunnen dus verklaard worden Pris92 mooi dat de follikel nu 15 mm is. Meestal groeien ze dan wel door, dus hopen op een mooie eisprong en een positieve test over een paar weken.
Hoi hoi, ik zou het fijn en gezellig vinden als ik ook met jullie mag meekletsen. Wij zijn bezig met de eerste ronde clomid 50mg. Erg spannend. We hebben al een dochtertje van 4 en heb vorig jaar een miskraam gehad. Was een mola zwangerschap dus heel veel toestanden gehad nadien. Tijdens beide zwangerschappen ook last van hyperemisis, dus dat ik echt uitkijk naar zwanger zijn.....nee dat niet. Maar de wens van een tweede kindje is zo groot....maar de beslissing om er tóch nog een keer voor te gaan was echt heel moeilijk, gezien de ervaringen. Ik krijg morgen weer een echo om te zien of eitjes gesprongen zijn. Er waren er gisteren 2 van 25mm. En dat was dag 16. Spannend dus. Van jullie heb ik alles vanaf het begin zitten terug lezen. Ik zie daarmee wel dat de ervaringen bij iedereen best verschillen. Maar hoe dan ook, ik hoop dat er voor iedereen een nooi bericht komt op kort termijn. Want wachten, pfff daar wordt niemand blij van toch.
Ik ben deze maand ook met ronde 1 clomid 50 gestart. Diagnose PCOS. Ik heb van de bijwerkingen vrijwel geen last gehad, 1 dag beetje buikpijn en een beetje stemmingswisselingen. Alle echo's waren goed en er is netjes 1 ei gegroeid en gesprongen. Ik zit nu op het wachtbankje tot de maand voorbij is. Ik merk dat het me met periodes steeds zwaarder valt. We zijn nu bijna een jaar serieus bezig om kinderen te krijgen en het lukte maar niet. Al ruim 2 jaar een kinderwens. Ik voel vanalles maar durf me niet meer te denken dat ik misschien dit keer wel zwanger ben, constant bang voor de teleurstelling dat het weer niet gelukt is. Heb mezelf al gekweld door vrijdag en maandag een early zwangerschapstest te doen (negatief natuurlijk). Vandaag zat ik met Mn vriend in een lunchroom en werkelijk overal zaten vrouwen met kinderwagens en pasgeboren baby's. Ik moest gewoon huilen van frustratie en was zelfs een beetje jaloers. Herkent iemand dit? Ik had dit ook toen een collega een paar weken geleden aankondigde dat ze zwanger was van de tweede. Daar buiten heb ik me nooit zo rot gevoeld. Ik gun iedereen een kind absoluut maar het steekt soms zo erg dat het ons niet lukt! Hebben jullie dat ook? Liefs
Spannend Pris! Hoop het ook voor je! DangerBlonde spannend voor jou hoor. Ik herken het dat je van alles voelt, maar er eigenlijk niet meer op durft te hopen. Ook het verdriet dat je hebt als je anderen ziet die zwanger zijn, net een kleine hebben etc. Dat doet mij ook pijn, dus ik vind het absoluut niet raar. Het is heel logisch dat het je raakt, omdat je ook graag een kindje wilt. Het wachten is ook heel zwaar. Je moet veel geduld hebben en dat is niet altijd makkelijk. Heel herkenbaar dus. Hopelijk ben jij ook snel zwanger. Welkom tweetje Ook spannend dat jij net begonnen bent. Wat naar dat je een miskraam hebt gehad en het een mola zwangerschap was. Ik kan mij goed voorstellen dat de keuze voor een 2e kindje niet makkelijk was. Hopelijk heb je morgen een mooie echo en ben jij ook snel zwanger en wordt het een goede zwangerschap zonder complicaties.
Alweer 4 dagen aan het wachten op mijn ongesteldheid.. Duurt lang hihi. Vanavond wel allemaal kleine steekjes in mijn buik dus wie weet. Dan bloedprikken en beginnen met clomid.
@ wennepen80 moeilijk he dat eeuwige wachten! Succes met het starten van de clomid, hopelijk heb je niet veel laat van de bijwerkingen .
Welkom hier! Ik hoop voor je dat de echo vandaag positief resultaat laat zien voor je! Maar als ze al 25mm waren dan komt dat vast goed! Heb je bij de zwangerschap van je dochtertje ook Clomid gehad? Of nu voor het eerst? Succes met je echo straks !!
Heel herkenbaar wat je hier beschrijft hoor, je bent echt niet de enige die zich hier rot over voelt! Bij mezelf merk ik het ook de laatste tijd wel dat ik meer moeite krijg met andere mensen die zwanger blijken te zijn, dat is gewoon erg confronterend. Zelf voel ik me dan echt zo'n idioot omdat het bij mij allemaal zo moeizaam gaat. Wel is de 100mg Clomid bij mij aangeslagen, vorige maand 1 eitje gesprongen, dat geeft mij nu wel iets meer rust omdat deze dosis voldoende blijkt te zijn. Nu kan ik hiermee verder zonder twijfels. Merk jij dat niet? Omdat bij jou ook de Clomid aan blijkt te slaan.. Hoe dan ook, wachten is vervelend Op welke dag zit je nu in je cyclus?
@Mikjeee89 Precies jij snapt t! Dan voel je je echt idioot he. Terwijl je het dr ander net zo gunt. Hormonen doen rare dingen.. Ik had eerst wel het vertrouwen dat de clomid ging werken en het deze maand wel goed zou komen. 1 ei is ook netjes gesprongen.Ik zit nu op dag 28, overmorgen nod. Heb heel erg het gevoel dat ik een dezer dagen gewoon ongesteld ga worden, ook al heb ik de afgelopen week de hele lijst vroege zwangerschapssymptomen voorbij heb voelen komen. Bm slijmvlies was nog erg dun ten tijde van de eisprong zei de gyn dus ik heb het gevoel dat die innesteling niet gelukt is. Maar we kunnen niet meer dan wachten en blijven hopen... geen bloed geeft moed zeggen ze. Alleen soms zo jammer dat de omgeving het helemaal niet begrijpt soms
poeh ik heb zulke erge zwangerschaps symptomen gehad, erger dan normaal...vreetbuien enorm veel plassen hoge emoties... maar nu ben ik vandaag weer ongesteld geworden... hoe houden jullie dit allemaal vol?? op geestelijk vlak?? het doet mij zoveel pijn, en ook ben ik zo onzeker...niemand begrijpt mijn situatie in mn omgeving...niemand die even een arm om me heen slaat, ondanks dat ze zeggen: we zijn er toch voor je !?! Ook wat betreft mn heftige buien door de clomid, ik heb daar echt last van...jullie ook?
Hey dames Even een update van mij ik ben vandaag weer bij de kliniek geweest en de folikkel kon ieder momen springen en nu moet ik vrijdag weer terug komen om te kijken of die gesprongen is
Inderdaad, die hormonen: verschrikkelijk !! Soms heb ik ook echt medelijden met mijn vriend, die mij met zulke buien moet doorkomen haha Ik dacht afgelopen maand ook dat het goedzat, had symptomen waar ik echt nooit last van had gehad enzo, maar ondanks dat werd ik toch ongesteld. Je weet het toch niet van tevoren..
Balen Essie Het is enorm zwaar, dat ligt echt niet aan jou ! Hier moet je echt niet onzeker van worden.. Als er wat is dan moet je het gewoon hier uiten, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje dus weten precies wat je bedoelt Volhouden !! Hoeveelste ronde clomid is dit voor jou?
Fijn Pris, dan gaat het niet lang meer duren ! De komende dagen nog even lekker fanatiek jullie best doen dan
Hallootjes @dangerblond, zeker dat ik jou frustratie herken. Al was het bij mij wel anders, aangezien ik wel de wens had voor een tweede kindje, maar absoluut niet uitkeek naar een zwangerschap. Ik vond het dus op een vreemde manier verschrikkelijk als ik iemand in BLIJE verwachting zag. Maar vooral omdat het mij niet gegund is om FIJN zwanger te zijn. Jaloezie is lelijk, maar toch was hij er wel soms. (schaam...) @Mikjeee, ik was van mijn dochtertje zwanger geraakt zonder clomid. Ook de vorige zwangerschap was zonder. Echter na die mola zwangerschap die eindigde in een miskraam is mijn cyclus niet meer goed gekomen. Daarom uiteindelijk weer terug bij de gyn en nu dus de clomid. Fijn dat jij nu een rustiger gevoel begint te krijgen, nu de clomid zijn werk blijkt te doen. Ik denk dat dat alleen maar ten goede kan komen @essie, wat verschrikkelijk naar dat je ongesteld bent geworden. Voor jou een dikke vette digitale knuffel. Balen balen en nog eens balen. Dat je omgeving er 'niet echt is', heeft grote kans ook te maken met de onwetendheid over wat het precies met je doet. Ik heb dat bijv. zelf heel erg gemerkt na mijn miskraam. Toen wist ik pas echt wat dat was, terwijl in mijn omgeving het al vaker aan de orde was geweest. Maar pas toen ik het zelf had meegemaakt, kon ik terug kijken op de andere situaties en ben ik wellicht ook minder van steun geweest als dat misschien fijn was geweest. Hopelijk ligt het ook bij jou en je omgeving daaraan. Dat ze, gelukkig voor hen, niet in hetzelfde schuitje hebben gezeten. @pris, spannend.....werk aan de winkel dus Fijne avond Zelf vandaag bij de echo gehoord dat er vermoedelijk beide eitjes zijn gesprongen. 1 was helemaal niet meer zichtbaar (alleen nog wat rest vocht ofzo) en de ander was ovaal geworden ipv rond en ook wat restvocht. Daarvan had ze het vermoeden dat die nog maar nét was gesprongen. Oftewel, het advies....maak het nog leuk vanavond Volgende week moet ik bloed laten prikken om te zien wat het dan evt doet. Nog een week later een belafspraak om verder te bespreken. Nu dus 'lang' gaan wachten.....spannend hoor!