Wat super! Op basis van wat je vorige week/keer bij de echo gezien had, kun je trouwens toen al nooit 4 weken zwanger zijn geweest hoor. Een vruchtzakje zien, is sowieso rond de 5 weken. Bij 4 weken zie je gewoon enkel verdikt baarmoederslijmvlies. Dus je bent zo'n 1,5-2 weken korter dan al met al dan je zelf dacht, zoals het er nu uitziet? Dat valt iig onder normale verschillen. Wanneer mag je voor de termijnecho?
Van harte! Oh wat heerlijk Heel veel geluk nog toegewenst! Morgenochtend om 8u moet ik.. Ik heb ws zaterdag pas tijd om iets te laten weten, omdat meteen na de echo mijn reis per trein naar Duitsland begint (eindelijk weer bij mn vriend). Ik kom daar pas laat aan 's avonds. Ik wacht met spanning Hanneke's uitslag af
DAnk jullie wel dames, wij zijn reuzeblij yeaayyyy nu hopen voor de rest van de dames die mogen..succes meiden! misschien zijn die sept/okt kindjes eigenwijs hihi...
ik heb half maart de termijnecho... krijg begin maart weer echo omdat ik wel last hebt van hevige buikkrampen en bloedverlies
Wat fijn voor je Faouzia! Bij ons was het helaas mis. Moet vanmiddag naar het ziekenhuis om te bespreken hoe nu precies. Dus beginnen maar weer van voor af aan.
Sterkte ermee hanneke met alles, Ik mag as woensdag wat duurt wachten toch lang. En dat voor de 1e keer. Succes met alles en hopelijk de volgende wel alles goed Mag gaan bij jullie.
Hallo dames, Bij ons was het helaas ook mis. Wel een megavruchtzak, nog wat weefsel er in, maar dat was het helaas. Nu de miskraam afwachten Het is al op gang aan het komen. Veel plezier nog met jullie zwangerschap!
Het valt me hartstikke zwaar en de miskraam was ook verschrikkelijk. Dinsdag 21 februari om half 6 's ochtends is het begonnen.. Enorme bloedproppen kwamen er uit mij. Deze kwamen met minimaal 2 tegelijk er uit, zo om de 2 minuten (dit is niet overdreven!). Ik zat constant op het toilet. Liep ik even ergens heen om wat te eten, moest ik rennen. Ik heb wel 4 keer onder de douche gestaan omdat weer alles onder het bloed zat. En vreselijk huilen, huilen. Rond 12u ben ik compleet weggedraaid, nadat mijn vriend me al naar de wc had moeten dragen, omdat ik dit zelf niet meer kon. Hij dacht echt dat hij me aan het verliezen was. Het ging helemaal niet goed! Ik kan zelf helemaal niets van dat moment herinneren. Hij heeft me in zijn wanhoop in mijn gezicht geslagen en geroepen om me bij te krijgen. Hup, naar de eerstehulp (ik was ook nog eens in het buitenland) en daar goed opgevangen. Zij waren erg boos dat mijn huisarts me gezegd heeft om de miskraam zelf af te wachten. Dat nooit, vooral als je al 13 weken zwanger bent, zeiden ze me! Ben onderzocht (waardoor ze daarna weer vreselijk veel bloed weg moesten poetsen) en daarna afwachten tot de curretage. Ik walgde enorm van mijn eigen lichaam. Teleurstelling vanwege het verlies van het kindje en walging om het feit wat er allemaal uit mij kon komen. Elke bloedprop was zo groot dat ik het er uit voelde komen. Ik moet er nog om huilen Na deze ervaring wil ik iedereen een curretage aanbevelen als dit op jouw van toepassing is. Het was een verschrikkelijke ervaring! Heel heftig! Van de curretage zelf heb ik niets gemerkt. Ik ben onder narcose gebracht en toen ik in het ziekenhuisbed weggereden werd dacht ik: nu komt het dan, daar gaan we.. Toen was ik al klaar! Daarna nog even lichte pijn gehad in mijn buik (zelfde soort als tijdens de miskraam). Ik voelde me redelijk snel weer goed en mocht de volgende dag alweer naar huis! De ingreep duurt maar een kwartier. Echt dames, als het kan, wacht de miskraam niet in je eentje af!
@Jopie: klinkt vergelijkbaar als mijn eerste miskraam, maar weet dat dit wel uitzonderingen zijn. Ik begon na een kwartier bloeden al weg te vallen, (het stroomde er dan ook uit, kraamverband lekte vrijwel direct weer door), maar de gyn op de eerste hulp gaf aan dat dit maar een aantal malen per jaar voorkomt (in dit ziekenhuis, wel een erg groot ziekenhuis), dat iemand zulk heftig bloedverlies heeft dat opname in het ziekenhuis noodzakelijk is. Mijn tweede miskraam verliep veel rustiger, terwijl ik toen werkelijk een kindje heb verloren van 8 weken oud, (eerste was leeg vruchtzakje). Dus ik vind dat de arts die dat tegen jou gezegd heeft, de dingen wel weer erg zwaar heeft aangezet. De meeste vrouwen hebben geen extreem bloedverlies, en soms heb je pech en daar is helaas vooraf niets over te zeggen.... Daarbij: curettage brengt ook kans op complicaties mee, en het een is wat dat betreft niet beter dan het ander Sterkte met alles!