Ging té goed bij mij! Heb 2 stortbevallingen gehad. De eerste viel goed mee (vanaf de eerste wee tot hij geboren was 40 minuten en dat was het dan) maar de tweede... Eerste wee om 7.57u, tweede wee om 7.59u en om 8.02u (bij de derde wee) lag hij in bed. Dan duwen ze een baby in je armen en beweren dat het de jouwe is, terwijl je de bevalling dus eigenlijk niet hebt meegemaakt. Velen zeggen "wat heb jij met je tweede bevalling geluk gehad!" maar als je dat zelf meemaakt, ervaar je dat zo niet echt. Dus dames: niet elke vrouw ligt uren en uren te puffen en te blazen en te kreunen en te zweten en af te zien en te duwen en ga zo maar door.
ik had een bevalling van onegveer een uur.. het was dus vrij snel maar ja kreeg wel een ween storm.. plus ik moets het inhouden omdat de gyn in de file stond daar lig je dan in het zh met weeen en 10 cm ontsluiting... maar het viel toch reuze mee hoor
Hier viel de bevalling zelf reuze mee..had alleen moeite met de rugweeën. Maar zeg maar dat de baby eruit kwam voelde meer als een verlichting als pijn...
kan alleen maar zeggen dat het inderdaad een opluchting is als ze er uiteindelijk uit is.. verder vond ik het niet meevallen ofzo...het was behoorlijk pijnlijk
Ook vond ik het meevallen. In 2 uur en 3 kwartier was mijn dochter geboren en als ik gewoon thuis mocht bevallen nog eerder, maar er bleek dat ze in het vruchtwater had gepoept dus moest ik ook direct naar het ziekenhuis. Thuis had ik al bijna voledige ontsluiting. Weeen pijn ken ik niet echt kon ze goed verdragen alleen de persweeen waren zwaarder ook omdat ik ze op moest houden onderweg naar het ziekenhuis. Dus al met al vond ik het een super bevalling en hoop dat deze kleintje het mij net zo makkelijk afbrengt als mijn eerste. Groetjes Anna
jaaaaaaaaa.........bij mij! Ik vond het iets geweldigs! Lees maar 03 mei de geboortedag van Astrid! Mijn bevalling van Astrid is er eentje waar ik zeker nogmaals voor wil gaan. In de nacht van 2 op 3 mei droomde ik al dat ik ongesteld moest worden. Ik droomde van ongi pijnen en dacht dat ik vloeide... En toen werd ik wakker 2 minuten voordat de wekker ging, om 6:43 Op het moment dat de wekker ging kreeg ik kramp in mijn buik, de gedroomde ongipijn was werkelijkheid. Ik pufte zachtjes de kramp weg en op dat moment keek Lars naar me en vroeg of dit er "Eentje" was.. Ik zei nog dat het waarschijnlijk gewoon kramp was, want dat geintje van dat afgelopen weekend gingen we natuurlijk niet nog eens meemaken en dus durfde ik het geen wee te noemen. De kramp was weg en ik besloot op te staan, en ja hoor,...... Plens..... Ik kon het niet tegenhouden, ik liep gewoon leeg. Ik draaide me naar Lars om en zei, hmmm , ik loop leeg. Volgens mij gaat het beginnen. Met een handdoek tussen de benen ben ik maar naar de douche gestapt en besloot op mijn gemak te gaan douchen. Ik had tenslotte verder geen weeën gehad en voelde verder ook niets. Na het douchen belde ik het ziekenhuis, ik loop leeg, kan het niet tegenhouden, er zit ook bloed bij, WAT NU? Als ik het aandurfde mocht ik thuisblijven totdat de weeën om de 5 minuten kwamen... Nou ja aandurven, geen probleem ,ik voel nog helemaal niets. Lars had ik gewoon naar zijn werk gestuurd, wel met het verzoek even te gaan en dan weer terug te komen.. En ik ben maar weer op bed gaan liggen met het idee nog een uurtje te kunnen slapen, ik kon rust wel gebruiken dacht ik.. Het was nu ongeveer 7.00 uur.. MAAR TOEN BEGON HET HOOR! Wee, oi oi oi, dat is dus een wee....een half uur tot 3 kwartier kreeg ik ze om de 10 minuten.. Toen was het 8:00 uur Moeder gebeld, het is begonnen, misschien dat je wat moet regelen voor vervoer, dus begin maar met regelen... Gaat vandaag zeker gebeuren.. 8:15 De weeën gaan nu wel snel... om de 3 tot 5 minuten. Lars moet terugkomen..! 8:45 Lars is thuis. Ik nog stoer, laten we nog een puf puf puf 30 minuten wachten..puf puf puf ... 2 minuten later! Nee bel het ziekenhuis maar.. Vanuit huis naar het ziekenhuis 20 minuten rijden 6 weeën gehad.. grrr. In het ziekenhuis aangekomen, aan de CTG. Yep het echte werk, jij blijft vandaag... en je wordt aan je lot overgelaten voor een uur. 10:00 3 cm ontsluiting... MAMA riep ik, lars ging mijn moeder bellen. 12 7 cm ontsluiting...puf puf puf....peeersss puf puf.. Ik had al persdrang, maar mocht nog niet. 13:15 9,5 cm ontsluiting, tijdens een wee volledige... je mag helaas nog niet persen. De baby heeft het moeilijk, probeer weg te puffen. Oei, maar dat wil ik helemaal niet... puf pers puf pers puf... 13:38 Persen ...YES... lekker persen.....hoofdje... puffen..puffen... persen..... 13:58 Astrid ligt heerlijk op mijn buik, ze kwam schreeuwend ter wereld, liet meteen van zich horen, begon na tempen meteen te poepen.. Dat is mijn dochter.. En wat ze zeggen is waar, je bent zo blij als je mag persen... en je voelt niets meer als je kindje eruit is. Alleen maar intens geluk... Ik was 1 week en een dag te vroeg bevallen, heb er 8 uur over gedaan. Helaas heeft het me 4 hechtingen opgeleverd, maar zijn aambeien me bespaart gebleven...fjew Want die oerkracht die je hebt tijdens de bevalling, is na de bevalling ook meteen weer verdwenen Kortom.. DOe mij er nog maar zo 1!
Achteraf gezien viel het mee (of is dit gewoon een vorm van dementie). Op het moment zelf dacht ik: DIt nooit weer. Ik moet zeggen dat ik me ook niet zo heel veel meer van de bevalling kan herinneren en ik kan me helemaal niet meer indenken hoe de pijn voelde.
De weeen waren klote, ik zal er maar eerlijk voor uitkomen hahaha maar ik had dan ook rugweeen en een ontsluiting die niet vorderde. Maar toen ik eenmaal mocht persen..... heerlijk! De pijn was gelijk weg! En heb hem er toen in 20 minutjes uitgelanceerd! Ik heb ook na de bevalling helemaal nergens last van gehad! De pijn was direct weg! groetjes Setje
Ik vond het ook meevallen. 's Middags om 2 uur braken mijn vliezen en pas om 3 uur 's nachts begonnen de weeen. 2 uur ontsluitingsweeen en ruim 1.5 uur persen (kleine weerd helaas tegengehouden door navelstreng) anders was hij nog eerder geboren. Dus eigenlijk was hij er binnen 4 uurtjes. Heb bijna tot het laatste in bad gezeten, was erg fijn trouwens, nauwelijks pijn gehad. Moest er helaas uit voor de knip. Vond het hechten nog erger dan de bevalling zelf
hier viel het ook heel erg mee, ik vond het super bijzonder en heel intens had het niet willen missen. ja pijn dat doet het maar dat hoord zo he. en inderdaad het hechten was een hel. doe mij maar een bevalling
Hier viel de 2e heel erg mee! Totale bevallingsuur 2 uur, ben staand naast bed bevallen en moest er zelfs om lachen dus beter kan haast niet hè
ik heb een knip gehad, en ben dus ook gehecht. Maarre mooi een verdoving gekregen tijdens een wee, dus niks van gevoeld!
Jaaaaaaaaaaa, bij mij viel de 2e bevalling ONTZETTEND mee. De eerste is mét spoedkeizersnee onder narcose geboren. Omdat het in mijn gedachten echt NIET slechter kon viel de 2e bevalling (=eerste natuurlijke uitdrijving) héél erg mee. Ook ondanks een flinke knip en maximale hulp van gyneaoloog met vacuümpomp... Volgens mij heeft het ook veel te maken met dat waarop je je probeert in te stellen?!? Of het lot was mij deze keer gunstig gezind?
@ gupsie! geweldig! wat een heerlijk herlder verhaal! Nou als ik het zo leest is het voor jullie een fijne ervaring geweest! heerlijk hoor! Ik heb ook wel zin om dat oergevoel mee te maken... en maak me dan ook niet al op voorhand druk, ze zeggen hoor hoe ontspannender {of hoe je dat ook zegt} je bent hoe beter het gaat! dus ik wacht egwoon netjes af! en we zullen zien! Zitten blijven doet ie toch niet!
Jaja, dat hebben we ook geleerd op de zwangerschapscursus. Als je ontspannen weet te blijven maakt je lijf endorfines aan en zul je dus in een soort roes komen die ervoor zorgt dat je beter met de pijn kunt omgaan. Maar als je gestressed of angstig wordt maak je adrenaline aan wat er dus voor zorgt dat het meer pijn doet en langer gaat duren. Ben nu alleen nog bang dat ik me niet kan ontspannen, juist omdat dat moet
Het komt over alsof iedereen het mee vond vallen. Ik moet zeggen dat ik de weeen zo heftig vond dat ik op dat moment dacht als ik dit had geweten was ik er niet aan begonnen. De weeen vond ik echt ongelovelijk veel pijn doen. De persweeen vond ik een verademing niet pijnlijk De weeen pijn was na de bevalling direct weg. De ravage door knippen e scheuren kan je flink last van hebben maar is niet te vergelijken met wat je voelt tijdens de weeen (dit alles was zo in mijn geval iedereen ervaart het anders!)
Ik denk dat het ook afhankelijk is van wanneer je het vraagt aan de moeder, hoe langer de bevalling geleden is hoe meer het meevalt. Als je het mij in de eerste paar maanden had gevraagd dan had ik echt niet gezegd dat het meeviel en nu denk ik onderhand ach het is op zich wel enigszins iets meegevallen (je verdringt het op den duur gewoon denk ik )
Mijn eerste reactie na de bevalling was: Nou is dit alles? Ik had al weken voorweeen gehad en daardoor was alles al helemaal week geworden van binnen. Ik ging toen van 2 cm ontsluiting naar volledige ontsluiting in 40 minuten. Toen heb ik onbewust al zitten persen( dacht dat ik gewoon naar de wc moest ). Toen de verloskundige erbij kwam, kwamen Estelle's haartjes al naar buiten. Ik heb dit zelf helemaal niet in de gaten gehad! De weeen vond ik ook 3 keer niks voorstellen. menstruatiepijn vond ik veel pijnlijker! Omdat het allemaal zo snel ging en de huid dus geen tijd heeft gehad om op te kunnen rekken, ben ik helemaal van binnen en buiten gescheurd. Maar daar had ik pas de weken na de bevalling en nu trouwens nog steeds, last van. De bevalling zelf stelde niks voor maar de weken na de bevalling waren een ramp!