Hoi, Zijn er mensen waarvan hun vriend of man nooit een 2e wilde maar toch later van mening zijn veranderd? Ik heb zo een sterke wens voor een 2e maar mijn vriend niet. (Pnd gehad dus ik snap hem wel) Kan en wil niet dat dit het is......ben altijd gek op kinderen geweest en wil na de pnd waar ik heel goed van hersteld ben zo graag de kans krijgen om het nu bewust mee te maken. Hoop op ervaringsverhalen van jullie
Ik heb er geen ervaring mee, maar denk dat het heel goed is om samen eens goed over die pnd te praten. Aantegeven dat je zijn angst snapt en dat jullie bepaalde afspraken moeten maken over bv begeleiding bij de eerste symptomen ervan? Denk dat dat een pre is.. Want als je wil dat hij ook voor een 2e wil gaan zal er toch een stuk angst daarvoor weggenomen moeten worden. Ik weet ook niet hoe hroot de kans op herhaling is.. Volgens mij is die wel heel groot
Hoe oud is jullie kindje nu? Praat inderdaad vooral veel met elkaar! Mijn vriend riep direct geen tweede te willen maar dat is nu al redelijk bijgesteld naar "over een tijdje" Mijn moeder heeft een pnd gehad bij mijn broer, echt heftig, maar ze gingen toch voor een tweede (mij) ik was heel makkelijk, rustig en lief dus het pakte heel positief uit. Misschien kun je wat goede ervaringen en voordelen met je vriend bespreken
Ik heb ook een pnd gehad en behoorlijk heftig in de put gezeten. Ben zelfs opgenomen geweest, maar ik weet dat de kans op herhaling niet zoveel groter is hoor. Bovendien weet je nu de symptomen en kun je hier sneller op inspelen. Hier hebben wij gelukkig wel allebei vrij snel na mij herstel de wens voor een 2e gekregen. Hier kwam het eerst meer van mijn kant af, omdat ik me vooral heel schuldig naar m'n dochtertje erover voelde. Maar dat is allemaal achter ons en we hebben er vertrouwen in dat het niet nog een keer zal gebeuren. Ook heb ik me voorgenomen dat mocht ik zwanger raken, ik in gesprek wil met een psych om de lijntjes zo kort mogelijk te houden. Vanuit je man gezien, snap ik het ook wel! Hij heeft het toch ook van heel dichtbij meegemaakt en zo'n periode is erg heftig!! Ik zou al het een en ander opzoeken desnoods en met hem hierover praten. De kans dat het nog een keer zal gebeuren is net zo groot als bij de eerste keer. En ik snap je helemaal dat je wens naar een 2e enorm groot is, omdat je het inderdaad ook op een 'normale' manier wil meemaken. Hier genoot ik pas echt vanaf 4 maanden weer en ik hoop ook dat we dat gelijk mogen doen.. al weet ik ook wel dat die roze wolk waarschijnlijk 'onzin' is en er weinig vrouwen zijn die echt alleen maar een 'roze' wolk ervaren.
Hier geen ervaring met een pnd, maar wel voor een tweede willen en man niet. Ik wilde nooit kinderen en manlief heeft mij echt moeten overtuigen dat ik een goede moeder zou kunnen zijn enz. Toen ik eenmaal bevallen was, is er een knop omgegaan. Ik wist gelijk dat ik dit nog maals wilde meemaken. Manlief niet. Van hem hoefde het allemaal niet. Toch heb ik hem sinds vorige week om. Door persoonlijke redenen moet ik het nog wel even uitstellen, maar de tweede gaat er komen (als het mij gegund is). Uiteindelijk om door voors en tegens tegen elkaar weg te blijven strepen. Me happy! Succes!
Hier vond manlief een 2e ook niet zo nodig. Nu is ons zoontje 3,5 (een eigenwijze maar makkelijke peuter) en ik heb h toch weten te overtuigen dat 2 kindjes leuker is. Hebben ze nog iets aan elkaar, het is nooit saai in huis . Later als wij oud zijn staat ons zoontje niet alleen voor de zorgen en lasten en bovenal ik wil graag nog een lief schatje om voor te zorgen. En dat gunde hij mij toch wel hihi
Mijn man wou ook geen tweede. Tot plots ik ff zonder anticonceptie zat om lichamelijke problemen en hij die maand toch onveilig wou vrijen (heel bewuste keuze van hem, dus niet in the heat of the moment beslist) en toen kwam onze 2e dochter. en hij is zo blij met zijn keuze van toen. Nu over een derde kindje ook hetzelfde resultaat. Hij wou geen derde meer, het was goed zo met onze 2 meiden. Ik had ergens wel de droom van 3 kindjes, maar niet dat mijn eierstokken rammelden ofzo. En laatst zei hij, na het vergeten van een pil, het niet zo erg zou zijn als ik zwanger zou blijken te zijn. Ik bleek niet zwanger (kans was ook heel klein natuurlijk), maar ondertussen staat er een afspraak bij de gyn en zullen we waarschijnlijk binnen niet zo lange tijd beginnen voor een derde. We vinden het beiden wel heel spannend omdat het bij ons niet een ideale situatie is nu. Hier dus wel een succesverhaal op dat vlak. Ik heb nooit een pnd gehad, maar ik heb wel psychische problemen die na beide zwangerschappen zwaar toesloegen.
Wat fijn al die reacties ! Mijn zoontje wordt in mei 3. Ik ga zeker het gesprek nog een keer aan en uitleggen waarom ik het graag wil enz. En ik krijg begeleiding van de huisarts mochten we voor een 2e gaan proberen. Ben ook nog gewoon aan de medicijnen. Hoop zo dat we er samen uitkomen.
Ja!! Vriend wilde absoluut niet! Ik heb geschreeuwd, gehuild, ruzie gemaakt & later me er maar bij neer gelegd. Tot hij begin jan. Zei dat hij het toch wel zag zitten. Niet pushen, misschien draait hij nog bij Knuffel
Hier ook een zware pnd gehad. Baby uit het huis geweest 3 maanden.. Pas toen hij 4 jaar was, was opeens: zullen we stoppen met de pil?? Had ik nooit verwacht dat hij dat zou voorstellen.
Het is ook niet niks een pnd. Voor jullie beide, dus kan me goed voorstellen dat het spannend is. Ik heb het van dichtbij bij een goede vriendin meegemaakt. Zij zijn toen ze dachten aan een tweede weer aangemeld bij haar eerdere therapeut. Dat heeft hen erg geholpen! Ze hebben daar samen maar iets van twee gesprekken gehad maar dat gaf veel rust en ook de mogelijkheid om weer even stil te staan bij en te praten over die moeilijke periode. Dat gaat soms makkelijker in zo'n setting met iemand erbij.