Dag allemaal, Ik moet mijn verhaal even kwijt, heb nu sinds 2 weken geleden hevig bloedverlies gehad. Ik ben nu zwanger van mijn derde kindje en heb dit in mijn eerdere zwangerschappen nog nooit meegemaakt. Ik dacht dan ook toen ik de eerste keer bloed zag ik een miskraam zou krijgen. Ik ging direct van het ergste uit, ik had verder geen buikkrampen alleen steken van onderen. Raar genoeg tegen mijn verwachting in stopte het bloedverlies na 2 uurtjes en had daarna weer normale afscheiding. Ik wist niet wat ik moest denken en de dag daarna mocht ik na aandringen voor een echo komen. Daar was duidelijk een kloppend hartje te zien maar de zwangerschap was in zon vroeg stadium dat ze nog niet precies konden zien hoever ik was. Opgelucht ging ik naar huis en ze plande me pas weer in voor een echo voor 4 weken later. Maar na een paar dagen nadat ik me flink in had gespand namelijk na het het tillen van de kinderwagen naar binnen vol met boodschappen, kreeg ik weer een hevige bloeding. Weer zonder buikpijn maar het stroomde in de toiletpot. Ik belde de verloskundige en die gaf aan dat het wss een gesprongen ader was en ik mocht einde van die week weer voor een echo komen. Het bloedde stopte weer naar enkele uren ben direct plat gaan liggen en merkte beiden keren dat dit wel hielp. Toen ik voor de echo mocht komen een paar dagen later, zei de verloskundige dat ik nog even moest plassen voordat ze de inwendige echo komt doen, en toen kreeg ik bij de verloskundige op de toilet weer bloedverlies. Aan de ene kant was ik blij dat het daar gebeurde hopelijk konden ze nu de oorzaak zien Weer was er duidelijk een kloppend hartje te zien maar ook een hematoon van ongeveer 3cm. Het vruchtje was goed gegroeid en ik zou op dat moment ongeveer 7 weken zwanger zijn. Volgens de verloskudnige had ik nu 50 procent kans op een miskraam. Ik was alleen op de afspraak want mijn man zit op dit moment in het buitenland voor zijn werk. Ik word gek van de onzekerheid blijf maar googlen en zie de meest uiteenlopende verhalen. Deze laatse echo had ik donderdag, en de verloskundige verwachte dat ik nog wel een paar dagen zou bloeden maar weer naar 2 uurtjes is het gestopt nadat ik direct plat ging. Het is nu zondag en as donderdag heb ik weer een echo. Zijn er vrouwen met soortgelijke ervaring en kunnen jullie mij vertellen hoe dit af is gelopen. Ik wordt gek van de onzekerheid en ik weet dat ik niks doen behalve afwachten, maar bloed tijdens een zwangerschap is voor mijn gevoel nooit een goed teken. De verloskundige zegt dat ik alles gewoon mag doen, maar beiden alle keren had ik met toch wel hevig ingespand, het liefste lig ik dan ook de hele dag plat maat dat gaat moeilijk met 2 kleine kinderen. Alvast bedankt voor jullie reacties. Groetjes, K.
Ow wat naar voor je deze situatie, het zou juist een leuke tijd moeten zijn. Ik heb het zelfde meegemaakt en meteen alle rust genomen die er te koop was, ik heb 3 wkn plat op de bank gelegen en al mijn hulplijnen ingeschakeld. Het mocht alleen niet baten, je bm trekt toch een keer samen of je nu wel of niet tilt. Je bm wil die bloeding eruit hebben nml. Met bijna 12 wkn trok de hematoom de baby mee. Staat hier volgens mij ook op zw forum. Maaarrrrrr..... in mijn huidige zw groepje zijn er 2 met het zelfde probleem en daar lijkt het voor nu prima mee te gaan! Het is dus echt 50/50 en niets wat je wel of niet doet houd het tegen. Maar als jij denkt dat liggen helpt, DOEN. Dan kan je evt naderhand zeggen dat je alles gegeven hebt. Ik wens je veel sterkte in deze tijd.
Dankjewel.Was bij jou de hematoon wel kleiner geworden? En was je ook doorverwezen naar de gyneaceloog? Ik word helemaal gek van de onzekerheid zit als een gek overal te googlen maar je leest zoveel uiteenlopende verhalen. Wat heftig zeg met 12 weken hoe gaat het nu met je? Het lijkt me ook zo verschrikkelijk erg om zoiets mee te maken.. denk je dat daarna ook zo anders ook een volgend zwangerschap weer in gaat. Bedank voor je reactie.
http://www.zwangerschapspagina.nl/threads/hematomen.655693/ Dit was mijn topic, hier staat alles in. En ik zou idd rap naar de gyn gaan! Dat kan zo’n verlos niet in der eentje hoor, stik gevaarlijk. Ik bloede als een rund, zo hard dat het via mijn eilijders mijn buikholte inliep, gek van de pijn. Zwanger zijn is eig nooit leuk meer, ik zit ook nog steeds wat in ontkenning deze zw. En ik hoop met alles wat ik heb, dat het bij jou goed mag blijven gaan. Mijn gyn zei dat de 12 wkn grens erg belangrijk was, dan zou de placenta nml goed vast moeten zitten. Dat geeft wat extra verankering.
Hier ook ervaring met een hematoom... en ik zit in Cindy haar groepje. Bij ongeveer 5,5 week zwangerschap had ik te maken met bruinverlies voornamelijk bij het afvegen. Een week later stond ik op van de bank en naar mijn idee knapte er iets en het bloed liep langs mijn benen naar beneden, helderrood. Op de wc bleef het lopen en ik was er van overtuigd niet meer zwanger te zijn. Ik had toen nog geen echo gehad. Na 10/15 minuten stopte het heftige bloeden en ging het over op bruinverlies. 3 dagen na het bloeden hebben we een echo gehad, ervan uitgaande dat het een miskraam was. Bij de echo zagen we hartactie en een hematoom in mijn baarmoeder. Er was ons uitgelegd dat er 3 dingen konden gebeuren.. de hematoom zou kunnen worden opgenomen/opgeruimd door mijn lichaam, de hematoom zou weg kunnen bloeden of de hematoom zou kunnen weg bloeden en het vruchtje mee nemen. Het advies was doe rustig en denk voorlopig aan jezelf en je zwangerschap. Met de bedrijfsarts afgesproken dat ik 4 weken thuis zou blijven. Ik had nog een aantal dagen bruinverlies gehad en verder niets meer. Bij 11+4 dagen stond de termijnecho gepland en in de tussentijd geen controles gehad. De hematoom was hierbij niet meer zichtbaar. Ik ben trouwens nooit bij de gyn geweest. Ik ga voor je duimen dat het ook zo mag verlopen!
Dankjewel! Bedankt voor het delen van jou ervaring. Wat fijn dat het bij jou zo goed is afgelopen. Ik kan niks anders doen dan rusten en afwachten ben blij als het donderdag is.
He kimberley, wat rot zeg al die bloedingen, je wordt er zo onzeker van.. Ik heb dit gehad in mijn tweede zwangerschap, ook een hematoom. Bij mij is het helaas niet goed afgelopen, maar ik ken veel verhalen van vrouwen met bloedverlies/hematomen waar het wel goed is gegaan. Het belangrijkste wat ik daarvan geleerd heb is goed je rust pakken. Dus niet tillen en zo min mogelijk bewegen, bij voorkeur bedrust. Activiteit triggert namelijk je baarmoeder en zet een bloeding in gang. Het embryo is nog zo klein dat die met een bloeding, mee naar buiten genomen kan worden of dat de bloeding voor zulke pittige krampen zorgt, waardoor de embryo loslaat en het een miskraam wordt. In België en Italië krijg je direct complete bedrust voorgeschreven bij bloedingen en ook regelmatig utrogestan om je baarmoeder rustig te houden. Hier in Nederland zijn ze veel meer van de aanpak 'als het niet goed is, dan gaat het toch niet goed, dus blijf gewoon doen wat je al deed'. Daarom zullen de meeste artsen geen bedrust Voorschrijven en al helemaal geen utrogestan. Ik heb het destijds ook niet gehad in mijn ziekenhuis. Maargoed, plat gaan zou dus wel mijn advies zijn. Ik merkte zelf destijds dat de bloedingen opkwamen of erger werden als ik (veel) had bewogen. Heel veel sterkte, ik duim voor je.
Wat een onzekerheid! Ook ik zit in het groepje van cindy. Vorige week maandag helder bloedverlies gehad en flinke buikpijn. Na een eerdere miskraam was ik gelijk ontmoedigd. We mochten direct komen voor een echo. De kleine deed het gelukkig fantastisch. De echoscopist heeft overleg gehad met de gynaecoloog. Er zit een grote hematoom. Ze verwachtte nog flink bloedverlies. Dit was alleen in de avond 1x. Daarna is het gestopt met bloeden. De hematoom ligt voor de uitgang, dat schijnt gunstig te zijn. De kleine zou er weinig last van hebben vertelde de echoscopist mij. Daarna gebeld met de verloskundige. Ik mocht alles blijven doen, behalve sex. Wel luisteren naar mijn lichaam. Thuis op Google gegaan en ik schrok inderdaad van de verschillende verhalen. Vandaag de termijnecho gehad (bij een echocentrum en niet bij de gyn) en de hematoom zit er nog. Ze had geen afmetingen van vorige echo, dus ik weet nu nog niet of het geslonken is. Ik heb woensdag een controle-echo in het ziekenhuis en een gesprek met de gyn. Het bloeden en de buipijn is na maandag weg gebleven. Ik doe heel rustig en voorzichtig. Succes en ik duim voor je dat het gewoon goed blijft gaan!
Ja ik heb een zelfde soort ervaring! Met 7+3 een bloeding, met stolsels, het stroomde eruit. Dat stopte na een paar uur. Mocht gelijk voor een echo en alles was goed. Met 7+6 weer een heftige bloeding. Weer een echo en weer was alles goed en kon ze goed een hematoom zien (geen idee hoe groot) Met 13+1 de laatste bloeding maar die was lang zo heftig niet als die eerste twee. Gezonde jongen geboren in februari Hopelijk geeft mijn verhaal wat moed!
He getsie wat een onzekerheid. Steeds tissen hoop en vrees zitten is verschrikkelijk. Ik heb het zelf ook meegemaakt, met 7 weken een hematoom van ook iets van 3 cm. Tegen mij werd ook gezegd dat er niks tegen te doen was. Ik ben op vakantie gegaan en toen we daar aankwamen bloedde ik ontzettend (heb zelf het idee dat het door het vliegen kwam, of door het sjouwen met koffers en kinderen). Buikkrampen gehad, daar controle in het ziekenhuis en er bleek een vruchtje met sterk kloppend hartje van 8 weken te zitten! Het bloed was weg! Volgens spaanse richtlijnen moest ik alles op 50% doen, niks zwaars tillen en ik kreeg progesteron tabletten (krijg je in NL dus niet). Helaas is het een paar dagen later alsnog misgegaan bleek met een echo toen we weer thuis waren. Het hartje klopte niet meer en er zat een nieuwe hematoom van 10 cm. Maar ik denk dat het dus idd alle kanten op kan aangezien na al dat bloeden en de krampen toch nog een levend kindje bleef zitten wat ik niet had verwacht. Rustig aan doen lijkt me ook wel goed, toch vreemd dat het in alle landen om ons heen wordt geadviseerd en niet in Nederland. Veel sterkte donderdag, ik hoop echt dat de hematoom vanzelf verdwijnt!
Hier heel veel bloedingen gehad met 8 9 12 14 16 20 24 en 26 weken. Super groot hematoom en gynaecoloog zei eigenlijk mag ik het niet adviseren maar neem rust liefst bedrust. Toen het bloeden gestopt was waren ze bang dat mijn vliezen door het vele bloedverlies zwakker waren geworden en daardoor veel te vroeg konden breken. Maar ondanks alle stress ligt het resultaat nu naast me te slapen. Hou hoop neem zoveel mogelijk rust en drink veel water.