Hebben jullie dat ook? Ik verveel me echt dood de hele dag... Ik heb als ik teveel doe gelijk ontzettend last van mijn rechterbeen/bil/stuit dus ik MOET thuis zitten en rustig aan doen. Gisteren had ik toch teveel gedaan, kon weer niet meer lopen. Voel me een enorme aansteller, ik ben verdorie pas 27! Ik word gewoon echt depri van het thuiszitten. Iedereen werkt in mijn omgeving of wonen te ver weg. Computeren/ tv kijken/ lezen/schilderen geeft me echt het gevoel of mijn leven aan me voorbij gaat... Iemand nog tips wat leuk is om te doen? Als s'avonds mijn vriend thuis komt heb ik niets te melden en kan alleen maar saai voor de tv hangen. Blegh!
Hmmm, misschien moet je er proberen aan toe te geven, je kunt er nl. echt niks aan doen maar dat zul je wel al vaker gehoord hebben. Is de babykamer al af? Of misschien een cursus vd de LOI ofzo?
leuk he die hormonen? ja meid ik heb me daar al jaren geleden bij neergelegd toen ik te horen kreeg dat ik chronisch ziek was maar was toen een acceptatiefase bij jou is deze gelukkig tijdelijk en probeer dat voor ogen te houden.. hmmm zo geen tips met wat je zou kunnen doen alleen probeer het einddoel in de gaten te houden want het komt allemaal weer goed....
Tja, hier een beetje hetzelfde... Gisteren een uurtje de stad in geweest en dat kan ik dus de rest van de dag en avond en vandaag bezuren, omdat ik m'n ene been bijna niet meer voor het andere krijg... Ook hier dus een beetje gedoemd tot een zittend bestaan, waarbij ik wel gedwongen ben om regelmatig van houding te wisselen, want lang in 1 houding houd ik ook niet vol. Ook hier dus veel tv, veel internet en veel lezen en weinig meer. D'r zit denk ik niet veel anders op dan het maar te accepteren: er komt een einde aan! Hier helpt het overigens wel om contact met anderen te hebben, dus bellen, kijken of mensen langs willen komen (die vervolgens zichzelf en mij bedienen van thee enzo, ). Daar knap ik dus wel van op, word ik een stuk vrolijker van, Sterkte!
nou rozemarijke als ik jouw was zou ik ook gek worden hoor 13 dagen overtijd dan ben je het weleens zat!
Rozemarijke, ik hoop voor je dat de baby snel komt! Heb je enig idee want zo te lezen ben je morgen 42 weken zwanger? Sterkte en succes!
Ik verveel me ook dood, en ik ben nog maar anderhalve week thuis door bekkenklachten Ik zit ook maar een beetje achter de pc en ik draai soms maar eens een wasje (nu we nog maar met zn 2en zijn is dat ook niet echt veel werk). Ik woon ook 100 km bij iedereen vandaan sinds een jaar, dus er komt ook niemand langs eigenlijk. Gelukkig gaan we vrijdag een nachtje naar Brussel, dus wel iets om naar uit te kijken wat niet nog 6 weken duurt
lastig lijkt me dat zeg! Ik ben zelf gek van knutselen en handwerken en kan me daar ontzettend mee vermaken! zomaar een sjaal breien of lekker lezen, heerlijk! Misschien is er toch iets om te knutselen wat je wel leuk vind?
heel leuk boek kinderkamer kunst! ik ga een heel mooi schilderij maken op canvas ,zitten echt super leuke patronen bij! heb je geen bieb in de buurt ?
He meiden... tja, m'n banner heb ik altijd laten staan op onze eigen datum, maar door de echoscopist zijn we destijds op 17-11 gezet: aankomende maandag pas. Dat is toen door de tweede echo wel weer rechtgezet, die is ook gedaan omdat ze van die eerste niet uit durfden te gaan, omdat het allemaal nog veel te diep lag bij mij, maar om de een of andere vage reden is dat daarna toch niet veranderd... Afgelopen maandag uitgebreid met de VK gezeten en we nemen als werkdatum dan toch vandaag maar als uitgerekende datum, waarbij we hebben gezegd dat als ik over anderhalve week nog niet bevallen ben, we zo snel mogelijk echo/CTG gaan doen en inleiden. Dat betekent nu nog max 2-2,5 week, maar m'n VK denkt dat het wel eerder zal komen, omdat m'n bloeddruk de afgelopen week ineens giga gestegen is, (van vrij laag naar normale waarden) en ze het koppie nauwelijks nog kan voelen, ze kon maandag nog net het nekkie voelen, zei ze en inmiddels voel ik zelf wel dat de dame nog wat verder gezakt is, (heb gisteren een uurtje lopen shoppen naar nieuwe laarzen, kon nog maar zo langzaam lopen dat zelfs oudjes met rollator me inhaalden en verbaasd omkeken wat er met mij toch was, (van achteren zie je niet dat ik zwanger ben, ). Na dat uurtje kon ik verder niet meer lopen, maar goed, met de definitieve einddatum van in principe 28-11 op zak en twee paar nieuwe laarzen (heb mezelf maar een beetje extra verwend, ), kon me dat niet meer zoveel schelen. Straks dus, als de kleine meid er is, maar eens zien of ze nu idd overtijd is, of toch niet... Wij denken zelf van wel natuurlijk, maar we zullen zien. Stel me nu dus maar in op de 28e, dan kan het niet meer tegenvallen, Alles eerder zou mooi zijn.