nou, als ik kijk zie ik ook wel iets in dat zakje. niet dat ie helemaal zwart is...... gewoon vk bellen en die kunnen je misschien wel geruststellen. vindt het super dat je er nu helemaal voor gaat!! en je vriend en jij?? je schreef al dat je opluchting merkte bij hem en dat jullie al wat normaler deden tegen elkaar. hoe gaat dat nu? hebben jullie nog een gesprekje gehad ofzo?
Ik had gisteren wel een dik positieve test... dus het is gewoon afwachten. Ik vind een uitwendige echo ook veel te vroeg. Dan zie je volgens mij echt niet alles... het is immers nog zo klein! Wat mijn ex betreft........ Hij was gister mee naar de kliniek, maar meneer zat er maar bij en heeft helemaal NIKS gezegd... Daar zit je dan, jankend naast een ex die niks zegt of doet.. Ik voelde me echt ongemakkelijk. Ik had net zo goed alleen kunnen gaan. Of met iemand anders! Volgens mij heeft hij zo een instelling van: Jij verbreekt de relatie dus als je deze situatie moeilijk vind, eigen schuld dikke bult? Al die problemen en de relatiebreuk heeft hem hard gemaakt. Ik merk het aan hem. Hij was altijd gevoelig en emotioneel, maar dat weet hij nu goed te verbergen. Hoe gek het ook klinkt, ergens kan ik het wel begrijpen. Ik ben de laatste tijd niet de aardigste geweest. Waarschijnlijk heeft hij daardoor zoiets van; je bekijkt het maar! Gelukkig helpt hij nu wel mee in het huishouden en ruimt zijn troep op. Ik merk dat ik daardoor aardiger tegen hem doe, maar we praten eigenlijk niet. Alleen het hoognodige. Toch vind ik dit niet kunnen. Het is niet alleen mijn kind!!!! Hij was er immers bij toen het verwekt werd.
nee daar heb je gelijk in. maar zoals je zelf al zegt ben je niet de aardigste geweest tegen hem en daardoor is hij zich natuurlijk ook anders door gaan instellen tegenover jou. ik vindt het wel weer wat zeggen dat ie nu wel meer opruimt enzo. net of ie nu op die manier zich toch wat meer van de goede kant wil laten zien. ik praat hem niet goed, maar ook voor hem gebeurd er de laatste tijd erg veel he. je bleek zwanger van de tweede, relatie werd verbroken, je wilde abortus en nu komt er toch een tweede kindje. reken maar dat dat hem ook veel doet, alleen weten mannen dat altijd zo heerlijk weg te stoppen. het zou zoveel makkelijker en fijner voor ons vrouwen zijn als we eens wat vaker een meer de echte gevoelens en emoties van die mannen zouden zien. maar zoals ik al zei: praat hem verder niet goed ofzo. maar kan me er ook wel wat bij voorstellen dat hij het ook heus wel moeilijk heeft. maar heb je de vk al gebeld??
Assi meid! Ik heb je andere topic ook gelezen, en ik ben erg blij deze te lezen! Jij gaat het wel redden met je twee kindjes!
Ik weet niet naar wie je hebt gebeden, maar ik kon niets anders denken dan "Prijs de HERE" toen ik dit topic las. Wat een wonder dat je deze ervaring nog op tijd mocht hebben, ik wens je erg veel zegen toe, ook voor je relatie. Het zou fijn zijn als jullie hier samen uit konden komen.
Ik zat net trouwens te denken.. Als je op 2 april een test had die zei dat je 1-2 weken zwanger was, is het nu toch niet zo vreemd als je net / nog net geen 5 weken zwanger bent?
Ik had nog niet eerder gereageerd maar heb wel je topic gevolgd Nu wil ik alleen nog maar zeggen: Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!! Wat zal je kindje zich toch heerlijk gewenst voelen wanneer ie ooit je verhaal zal horen, en wat zal hij/zij trots zijn op zijn/haar moeder! Ik wens je heel veel succes en een hele fijne zwangerschap! Liefs Jessy
lieve Assi, jeetje zeg met veel bewondering je verhaal gelezen! Wat een kracht zit er in jou, zo mooi dat je toch je eigen kracht hebt hervonden. Super! Liefs Selma
Nou, de eerste dag van mijn laatste menstruatie was op 26 februari. Mijn NOD lag op ongeveer 26 maart. Als ik de calculator gebruik dan kom ik vandaag echt uit op 6 weken & 5 dagen zwanger...... En gister liet de echo een vrucht zien wat qua groei (leeg vruchtzakje...) pas begin week 5 is... Maarja, ik hou mezelf voor dat het lag aan de UITWENDIGE echo... maarja, je zou toch denken dat die artsen dat ook wel weten
Je hebt helemaal gelijk, hoor. Het is voor hem al echt heftig... ik heb de relatie verbroken (en hij weet dat het serieus is), ik blijk daarna zwanger....dan zitten we ineens in een abortuskliniek en dan besluit ik de zwangerschap uit te dragen. Hij is al een vrij gevoelig type.. Hij heeft zich altijd onwijs open opengesteld naar mij toe..maar ik ben de persoon die wat harder is en weinig emoties toont. Ik snap best dat hij er dan ook doorheen zit. Of het goed komt weet ik niet. Het is nu ongeveer bijna een maand voorbij..en een maand niet praten met mekaar richt toch veel schade aan.. en in de tussentijd grote emotionele afstand. En dat hij nu zijn best in het huishouden doet.. Sja... Ik heb het zoooooo vaak gevraagd. Jammer dat zoiets pas gebeurt als het echt serieus over is... Zeker typisch mannen?! En nee, heb nog niet de VK gebeld. Dat ga ik morgen doen.
ja dat is typisch mannen. nu merkt ie pas dat je het echt echt meent! denk dat ie nu wil laten zien dat ie het wel kan.
Hoi! Even wat info qua echo, mijn vorige zwangerschap heb ik met 6 weken een INWENDIGE echo gehad, waarop je een vruchtzakje zag met daarin een klein wit ondefinieerbaar stipje. Maar goed, een week verder EN inwendig, dus ja.... Je hebt nog zat kansen Verder veel succes met je situatie
Mijn ex begon net voorzichtig een gesprek. Hij: Wanneer moet je terug naar de kliniek? Ik: Huh..terug? Hij: Ja, je moest over 3 weken toch terug? Voor nacontrole? Ik: Ik heb geen abortus gehad, hoor! Hij blij verrast... (hij was niet mee in de behandelkamer toen ik de echo kreeg, dus hij dacht dat ik wél een abortus had ondergaan!) Toen vroeg hij: Je gaat het kindje dus houden? Ik dacht: Hmmmm.... laat ik even testen hoe hij er over denkt. Dus ik zei: ik weet het niet.... Waarop hij zei: Kan ik je misschien overhalen om het kindje wél te houden??? Dus ja, hij staat achter de zwangerschap. Klinkt gek, maar het is wel een opluchting. Heb meteen het gevoel er niet alleen voor te staan!
Goh wat een verhaal zeg, moet zeggen dat ik blij ben dat je geen abortus hebt gedaan. Het komt wel goed meid, echt waar. Volgens mij ben jij erg sterk. Veel succes, je kan het echt wel alleen allemaal!
Toch miss nog een klein kansje voor jullie als stel in de toekomst? Desnoods in aparte huizen voorlopig?
Hee meid! Ik ben blij te horen dat je er toch voor gaat! Zo zie maar weer, wat gevoel en verstand elkaar tegenwerken! Ik weet zeker dat je het gaat redden, en je laatste berichtje te lezen, dat je ex ook achter de zwangerschap staat, is natuurlijk ook erg fijn! En nogmaals... Ik vind je echt een kanjer!
Ik heb vandaag weer echt een OFF day.... dat ik het helemaal niet zie zitten en de angsten komen weer boven drijven. Pfffffff..... Ik heb meteen maar het FIOM gebeld voor een afspraak voor een gesprek. Morgen kan ik terecht. Want op deze manier is het (psychisch) echt niet te doen voor mij.