Ik ben vandaag bij de kliniek geweest. Alles is goed verlopen en deze keer was ik écht vastbesloten. Zelfs de artsen merkten het verschil op. Heb nog een goed gesprek gehad, maar ik wist het voor mezelf al 100%. Dit was voor mij op dit moment de juiste beslissing! Ik stond en sta er nog steeds achter. Dit was helemaal mijn keuze. Mijn relatie heeft inmiddels een andere wending genomen.. We willen aan onze relatie werken, maar dit kost natuurlijk tijd. We moeten beiden echt veranderen.. niet alleen hij, maar ook ik.... We hebben de keus gemaakt om ons nu te richten op onze relatie en ons dochtertje...
Hopelijk vind je nu weer een beetje rust om aan je relatie te werken. En wellicht komt er een periode dat een kindje meer dan welkom is....
Sterkte Assi, met het herstel! Wat fijn dat jullie aan de relatie gaan werken, dat moet goed voelen. Alleen.. om welke reden heb je nu dan toch de abortus gehad? Als je het al niet meer alleen hoefde te doen, eigenlijk.. Niet aanvallend bedoeld hoor. Groetjes Vlinderbloem Edit: als ik het nu teruglees lijkt het net alsof je je moet verdedigen ofzo, maar zo is het absoluut niet bedoeld.
Ik heb de keuze voor mezelf gemaakt. Met of zonder partner...IK ben er gewoon totaal niet aan toe. Een zwangerschap, gepland of ongepland, hoort gewenst te zijn als je er voor gaat... ik heb het echt geprobeerd, maar ik wil het nog lang niet. Liever een happy mama van eentje dan een vrteselijke moeder van twee.... want ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat ik dit kindje niet aan zou kunnen/willen. Ik ga de komende jaren mijn aandacht richten op mijn meisje en mijn relatie (als het goed loopt). Niet alleen hij, maar ook ik moet werken aan mezelf ...daar ben ik achter gekomen. Ik heb vrede met mijn besluit want ik weet dat het de juiste voor mij is op dit moment.
@assi, ik was al nieuwsgierig naar je, wilde je pben ben blij dat je achter je keuze staat. en hopelijk wordt jullie relatie weer goed. sterkte de komende tijd.
Assi, fijn om te horen dat je gaat werken aan je relatie en ik hoop echt dat het mag slagen! Verder wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd en ik vind het knap dat je goed naar je zelf hebt geluisterd en de tijd hebt genomen om volledig achter je besluit te staan.
Wat ontzettend dapper dat je een keuze hebt gemaakt! Ik ben heel blij te lezen dat jullie de relatie nog een kans geven en wens jullie daar heel veel kracht en sterkte en vooral liefde bij!
Je wilde een abortus omdat je t alleen moest doen, nu hoeft dat niet en nog ga je voor een abortus.. Misschien zijn t mn emoties omdat ik anderhalve week geleden afscheid heb moeten nemen van ons lieve meisje.. Maar ik snap je niet en vind je een egoistisch mens. Verder heb ik er net als ichtus geen woorden voor, ongelofelijk vind ik dit om te lezen.
Het was duidelijk geen makkelijke beslissing. TS heeft dit besluit ook niet lichtzinnige genomen. Ik snap dat dit pijnlijk is om te lezen, zeker als je zelf net ongewild een kindje hebt verloren. Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf ook geen voorstander ben van abortus om niet-medische redenen. Maar we hebben in NL keuzevrijheid. Wat dat betreft kunnen we de keuze van TS alleen maar accepteren en ook respecteren dat ze er zo zorgvuldig mee bezig is geweest! Ik wens je het beste.
Elke situatie is anders! ik heb recht op een eigen besluit en heb datgene gedaan wat voor MIJ nu het beste is. Als dat mij egoistisch maakt, dan is dat maar zo. Ik ga me hier niet lopen verantwoorden aan mensen die zelf in een hele anders situatie zitten. Ik leef heel erg mee met mensen die niet zwanger kunnen raken of een kindje zijn kwijtgeraakt... Maar dat wil ab-so-luut niet zeggen dat ik daardoor geen keuze mag hebben!! ik leg me er bij neer dat ik hier dit soort berichten wel vaker zal tegenkomen in dit topic, het is immers een zwangerschapspagina. Wel jammer dat nu ik ineens een ander besluit heb genomen die sommige niet bevalt, ik meteen de 'boeman' ben. Het is toch echt geen mijn lichaam en mijn leven. Ik weet wat voor mij het beste is. En dat heb ik vandaag gedaan. Niet impulsief, nee. Heb er heel lang over moeten denken, maar ik sta achter mijn besluit. en IK heb er vrede mee.
Assi je twijfelde toch ook aan je eigen kunnen en niet alleen aan het hebben van een partner? Ik denk dat je er lang en goed over na gedacht hebt, je kan nooit iedereen tevreden stellen, en als je dat zou proberen zou je uiteindelijk zelf doordraaien. Maar je ex was toch anti abortus of ben ik nou in de war? Heeft hij hier wel vrede mee?
We hebben samen gesprekken gevoerd waaruit voor hem duidelijk is geworden dat, gezien de situatie en mijn gevoel en algemene welzijn, deze behandeling de beste keuze was. Tuurlijk blijft het moeilijk voor hem, maar hij ziet het nu ook vanuit mijn oogpunt en daar had hij niet eerder bij stilgestaan..
Assi, Ja natuurlijk heb je keuze en t is jouw beslissing. Maar ook ik mag een eigen mening hebben en sorry ik kan er niks aan doen dat ik t egoistisch vind van je. Komt ook denk ik omdat je de ene dag t ene denkt en de andere dag t andere, naar je kindje die er nu niet meer is en naar je vriend die je eerst absoluut niet meer in huis wilde hebben en nu weer wel.. Ik volg je gewoon niet helemaal. Ik weet dat je niks hebt aan mn mening, had t misschien ook beter niet kunnen posten.. sorry.
Heb hier geen woorden voor. Bah..... En dan zie ik ook nog eens het berichtje hierboven mij: "Eliza, mn lieve meisje.. nooit zal ik je vergeten!"
Wanneer je in een dergelijke situatie zit, denk je ook de ene dag het ene en de andere dag het andere... Juist omdat het allemaal emotioneel zo verwarrend is. ik raakte mezelf kwijt.. Zelfs op het werk kwamen collega's naar me toe met bezorgde vragen...terwijl ik mijn best gedaan heb om alles te verhullen. Maar ik was echt aan het wegkwijnen. Je weet niet meet wat je moet doen, wat je moet denken... dag in, dag uit... Ik wist alleen maar dat ik sinds de positieve test ik alleen maar vrdrietig geweest ben, kon er niet blij om zijn. Hoe hard ik het ook probeerde. Lichamelijk en vooral psychisch was ik er absoluut niet aan toe, absoluut niet.. En dat is iedereen duidelijk geworden in mijn omgeving. Op internet is het moeilijk een verhaal superhelder neer te zetten. Dan lijkt het al snel een simpele keuze die ik eventjes heb gemaakt. Je hoeft geen sorry te zeggen want ik kan me echt wel voorstellen dat mijn keuze in JOUW huidige situatie onvoorstelbaar is. Jullie zijn net het meest dierbare kwijtgeraakt..wat voor jullie wél zo gewenst was... Ik wens jullie heel veel sterkte toe..
je kunt het verwoorden zoals je wil en je situatie duidelijkmaken tot je een ons weegt, maar als je werkelijk weet wat je gedaan hebt en je dat echt zou beseffen zou je er geen vrede mee kunnen hebben.. Natuurlijk hebben we keuzevrijheid in dit land, maar wat abortus betreft zouden we dat helemaal niet moeten hebben.. ik blijf het een walgelijk egoistisch besluit vinden. Ik hoop dat je er van geleerd hebt en dus tot je wel klaar bent voor een kindje geen sex hebt, want NIETS is compleet veilig... straks sta je er volgende maand weer..
Mijn oog viel zo ineens op dit topic. Heb eigenlijk niks in dit subforum te zoeken, want ben niet alleen... Maar oh wat is het vreselijk om dit soort verhalen te lezen als je zelf al heel lang bezig bent met zwanger worden. Ik zou bijna zeggen: had het kind dan maar aan mij gegeven.:x