hallo allemaal, hier een onzeker moeder die zich afvraagt of ze het wel goed doet. mijn dochter is nu 3.5 week oud, en heeft vanaf dag 1 moeite met het inslapen na een nacht voeding. overdag na een voeding kan ze nog wel aardig zelf inslapen, maar snachts is ze standaard aan het huilen/krijsen tot wel 3 uur lang, niet achterelkaar, want als we haar oppakken is ze stil, en kunnen we haar in slaap wiegen, maar als we haar dan terugleggen, begint het weer van voor af aan. op advies van het cb hebben we haar sinds gister ingebakerd, ze heeft gister van 14.00 tot 22.30 uur geslapen, en na die voeding heeft ze liggen huilen tot ongeveer 02.30 uur. uiteindelijk wel zelf in slaap gevallen, we hebben haar ook al die tijd in bed laten liggen, ze viel steeds voor 5 minuten in slaap, en huilde weer, slapen, huilen etc. vanmorgen heeft ze ook heel lang liggen huilen, waardoor ik haar uiteindelijk maar in de wandelwagen bak heb laten slapen, waar ze nu gelukkig alweer 1.5 uur in ligt te slapen. heeft iemand tips om haar de regelmaat en rust in te krijgen voor haar, waardoor ze geen moeite meer heeft om na de voeding zelf in slaap te vallen? hoe lang duurt het voordat het inbakeren helpt, want vandaag had ik het idee dat het haar alleen maar woedend maakt. ik verwacht niet van haar dat ze de nacht doorslaapt, maar voor haar en voor ons zelf, probeer ik haar tussen de voedingen door snachts wel te laten slapen. ik word er zo onzeker van, dat ik me afvraag wat ik fout doe! huil elke dag wel zo pijn doet het huilen. ik hoop dat iemand tips heeft!
misschien mist je kleine meid de geborgenheid s nachts, ze is immers nog heel erg jong, zelf ervaar ik als ze op die leeftijd huilen, dan is er iets, honger, ergens last van geborgenheid, je zegt dat ze bij jullie in de armen wel lekker slaapt, laat ze dan zolang totdat jullie naar bed toe gaan in jullie armen slapen. Ons meisje had ook in het begin dat ze overdag wel goed sliep maar snachts wilde ze na een voeding niet in haar wiegje, en sliep ze (op een vielige manier) tussen ons in. Hierdoor kreeg ze een fijn ritme en zodra ze er klaar voor was sliep ze ook zelf s nachts in het wiegje, zonder enige problemen. Heb haar ook eens 1 x laten huilen, en lang, dit was ook de laatste keer dat ik dit gedaan had, zo jong kan ze dit nog niet begrijpen is mijn mening, dit is de enigste manier dat ze ons willen vertellen dat er iets is. Ze is stil bij jullie in de armen, hier voelt ze zich veilig in. En problemen voor later krijg je zo echt niet hoor, zo zul je waarschijnlijk meer rust creeren en een blijere baby omdat ze dus genoeg slaap krijgt en veel minder huilt, waardoor je ook eerder een ritme krijgt en een blije baby, en zeker als ouders krijg je zelf ook meer rust. Zou het toch eens een tijdje proberen, inbakeren schijnt dat dit veel kan helpen, en inderdaad kan het zijn dat ze de eerste dagen zich als het ware een beetje bozer kan maken, probeer het zeker eens een aantal dagen/ 1 week voor goed het resultaat te zien. Hier maaide ons meisje zich in het begin wel eens wakker (rond week 6/7) waardoor ze wakker schrok van zichzelf, inbakeren was niet echt meer een optie, kun je beter meteen vanaf het begin doen, en ze hield er echt niet van, toen hebben we een slaapzakje geprobeerd met de mouwtjes dicht, zo had ze toch iets meer bewegingsvrijheid. succes!!
ik zag ook dat je schreef dat het jezelf pijn doet als je haar zo ziet huilen, neem haar dan in je armen, en laat haar s avonds bij jullie beneden slapen, onze meid heeft ook wel vaker in de box een slaapje gedaan, als ze dan in slaap was gevallen bij ons legde ik haar soms in de box totdat wij zelf ook gingen slapen (geniet ook lekker van deze tijd, gaat zo snel voorbij) Voordat ze geboren was, had ik echt zo iets van slapen, dat doen we alleen in bedje, na 6/7 weken deed ze dit ook alleen nog maar, maar voor die tijd hebben we gedaan waarbij zei zichzelf het prettigst voelde waardoor ze rust en regelmaat kreeg.
Ik heb mijn dochter de eerste 3 maanden in slaap moeten wiegen. Die viel niet zelf in slaap. Dus ik zou zeggen, lekker in je armen nemen en lekker in slaap wiegen en dan wegleggen. Kijken of dat helpt. Laten huilen ben ik absoluut niet voor, zeker niet op zo'n jonge leeftijd. Zo'n kleintje snapt echt nog niet dat hij moet gaan slapen. Die wil alleen maar mama Dus lekker bij je nemen hoor! Je verwent ze echt niet op die leeftijd!
Maar meid toch...jullie kleintje heeft gewoon behoefte aan jullie! Ze komt nét uit jouw warme buik waar ze CONSTANT gewiegd/gevoed/verwarmd/...werd en nu moet ze al alleen kunnen slapen op een harde matras zonder de geur of het geluid van mama... Dat kan toch niet de bedoeling zijn?! Wat ik ook opvallend vind: je zegt dat ze geslapen heeft van 14u tot 22u30. Was dit zonder wakker worden/voeding? Want dat is ten eerste erg lang en ten tweede heeft ze dan blijkbaar een omgekeerd dag/nachtritme wat je stilletjes zou kunnen proberen te verschuiven. Maar alleen in slaap vallen, is echt nog wel héél veel verwacht zenne...
ben je mss bang dat je je kindje "verwend" door het op te pakken of in slaap te helpen...??? NIET DOEN ....je kindje is echt nog HEEL jong... en weet je zeker dat je kindje niet huilt van de pijn na het eten..?? Denk aan krampjes, reflux...
je kan de snoozzz eens proberen. www.snoozzz.eu dat geeft je kindje geborgenheid. Hierdoor slapen ze vaak beter en rustiger. Bij www.babyproductvanhetjaar.nl kan je je als testmoeder aanmelden en gratis uitproberen.
Hoi hoi Sanne heeft in de eerste twee weken wel last van krampen gehad, zijn bij de osteopaat geweest, en hebben de osteopaat heeft haar darmpjes gemasseerd en geprobeerd goed te leggen in haar buik, volgens ons heeft ze daar beduidend minder last van sinds ze daar is geweest. tijdens het voeden valt ze in slaap, leg je haar dan in bed gaat ze huilen. nu heeft ze vannacht voor de 2e keer de Pacco inbakerdoek omgehad, daardoor heeft ze wel de hele nacht geslapen, uiteraard wel wakker geworden voor de voeding, om 00.00 uur, 03.00 uur en 06.30 uur. dus tussen de voedingen door heeft ze nu voor het eerst wel geslapen. kweet niet of dat nu toeval is, of dat de inbakerdoek toch helpt om haar in te laten slapen. ik weet dat je haar nog niet kunt verwennen als je haar oppakt, maar het is zo'n dubbel gevoel, doordat ze zo huilt, heb ik het idee dat ik iets verkeerd doe, maar weet niet wat, dat ik iets over het hoofd zie ofzo, dat ze stiekem toch pijn heeft. nu net had ik haar weer terug gelegd in bed, ging ze wederom huilen, ze was wakker, maar na 10 minuutjes huilen, is het nu stil, heb nog niet boven gekeken of ze echt slaapt, maar goed. het liefst hou ik haar de hele dag beneden, maar ben dan bang dat ze teveel prikkels krijgt, waardoor ze over haar slaapje heen komt. soms ben ik gewoon bang om de nacht in te gaan, omdat ik alweer weet dat ze gaat huilen, nu viel dat vannacht dus mee, gelukkig! ik probeer haar dag/nacht ritme om te buigen, nu doe ik savonds samen met haar de gordijnen dicht, klein lampje aan, en zeg ook tegen haar dat het bedtijd is, nu is dat gister dus gelukt wat ik zelf ook niet snap, is dat ze snachts al binnen de drie uur wakker wordt voor een fles, ze krijgt 100 cc, verdeeld over 6 of 7 voedingen per 24 uur, ze weegt 3260 gram, dus eigenlijk krijgt ze al teveel volgens mij. heb het cb ook al paar keer gebeld, maar durf bijna niet meer, omdat ze me misschien een zeur vinden. vind het echt zo rot van mezelf dat ik me zo onzeker voel, dat voelt Sanne waarschijnlijk ook. hebben jullie je ook zo onzeker gevoeld, dit is ons eerste kindje, en de zwangerschap zelf ging uitstekend, soms denk ik weleens dat ik nu gestraft wordt juist omdat ik tijdens de zwangerschap geen problemen had! en hoe kom ik van mijn onzekerheid af? mijn ouders komen elke dag even langs om te kijken hoe het met mij gaat, zijn bang dat ik in de depressie raak, wat ik zelf overigens niet denk hoor, maar vindt het wel ontzettend lief.
Ik denk zelf dat je met je eigen gezonde verstand al heel ver komt. Het cb is erg van het in eigen bedje, zelf laten inslapen, inbakeren en laten huilen. Je kindje is pas 4 weekjes, en zoals al gezegd, heeft 9 maanden lekker in je buik gezeten waar het heerlijk geborgen werd gewiegd. Ikzelf heb mn dochter denk ik wel 3 maanden in de draagdoek bij me gehad en heeft tot 6 maanden 's avonds bij ons op de kamer geslapen. En als je het idee hebt dat inbakeren helpt moet je daar vooral mee doorgaan. Het is wel zo dat als je iets wilt proberen je het minstens 4 dagen achter elkaar moet doen, omdat je kindje er ook even aan moet wennen. En het cb kun je zo vaak bellen als je wilt hoor, als ze jou gerust kunnen stellen is het toch ook goed. Ze zitten er niet alleen voor je kindje maar ook voor jouw welzijn. Met 4 weken moet je waarschijnlijk weer langskomen en schrijf dan gewoon op wat je wilt weten.
Iedere jonge ouder is onzeker over slapen, over eten, over huilen enz. Dus je bent absoluut geen uitzondering! En het is heel goed van je dat je hier tips vraagt. Bij het cb wordt je waarschijnlijk niet naar wens geholpen anders zou je niet bang zijn dat je zeurt.. Maar goed waarschijnlijk krijg je hier van alle 'ervaringsdeskundige moeders' genoeg tips en gaat het binnenkort vanzelf beter. Over een tijdje help jij weer iemand anders omdat je dan precies weet wat werkt en wat niet. Allereerst is je kindje ongeveer op de uitgerekende datum bevallen of eerder/later? Bij zulke kleintjes gaat de ontwikkeling nog heel duidelijk door vanuit de buik en vanaf de uitgerekende datum kun je vooral in het begin nog best duidelijk verschillende stapjes in haar ontwikkeling vinden. Zo is bijvoorbeeld zes weken een belangrijk punt. Zes weken na haar uitgerekende datum maakt ze een mentaal sprongetje in haar ontwikkeling waardoor ze 'de grote wereld' een beetje beter begrijpt. Maar ook is zes weken is ongeveer de tijd die jonge ouders nodig hebben om te wennen. De eerste zes weken is voor het gros aan jonge ouders en jonge baby's echt zoeken en leren. En dat is heel erg spannend. Het wordt dus echt beter maar dat weet je waarschijnlijk zelf ook wel. (Misschien vind je het Oei ik groei boek wat, sinterklaas tip ) Goed nu je 'probleem' Het klinkt inderdaad alsof je kleintje gewoon het liefste bij je wil zijn (en geef haar eens ongelijk) maar goed zo langzaam aan kan je wel gaan werken in de richting van regelmaat. Dat geeft rust voor haar en voor jullie. Naar mijn idee kan je nooit te veel knuffels geven, kusjes geven of liedjes zingen. Iets wat alle kleintjes moeten leren (echt waar) is wanneer ze op de wereld zijn om dan weer te kunnen slapen. Sommige kleintjes schrikken heel erg van het in slaap vallen en dus schrikken ze weer wakker en beginnen ze te huilen. Slaapt ze op een eigen kamertje of bij jullie op de slaapkamer? Probeer het volgende te doen: begin met met regelmaat. Niet op de klok maar meer door alle dingen altijd in dezelfde volgorde te doen. Wakker worden, "Goeiemorgen lekker geslapen" (overdag), gordijntje open, uit bed, schone luier, warme kruik in haar bedje, naar beneden, even knuffelen en genieten van elkaar, flesje geven, boertje laten, even knuffelen, bij de allereerste signaaltjes weer naar boven, (vanaf nu rustig praten/fluisteren), slaapzakje aan, in een lekker warm bedje leggen, knuffeltje/speentje (wat je wil), gordijntje dicht, liedje zingen (mama's stem is heel geruststellend zo net voor het slapen gaan). Dikke kus en dan weggaan. Gaat ze huilen? wacht vijf minuutjes, sommige kindjes hebben dat even nodig om te verwerken en om in te kunnen slapen, Neem de wekker erbij (vijf minuten duren laaaang). Huilt ze nog steeds ga er heen, laat haar liggen, probeer haar eerst zo rustig te krijgen, en herhaal; knuffel, liedje, kus en ga dan weer. Dit hou je vol zo lang als het duurt. Uiteindelijk gaat het lukken. Wacht overigens niet totdat ze overstuur huilt, dan ga je eerder. Wanneer ze erg overstuur is dan pak je haar op maar blijf op haar kamertje, probeer haar daar weer rustig te krijgen. Op den duur ga je haar huiltjes ook herkennen en durf je haar tijdens haar 'ik wil slapenhuiltje' ook wat langer te laten. Dit huiltje klinkt wat zeurderig kan best hard gaan maar is geen krijsen. 's nachts doe je het iets anders. wakker, laat alles zoveel mogelijk donker, uit bed, kruik in bed, schone luier (alleen wanneer het echt nodig is, een plasje kan wel blijven zitten hoor) flesje (altijd op dezelfde plek, liefst in haar eigen kamertje of anders bij jullie op de slaapkamer), boertje laten leg haar in een warm bedje. Laat haar ingebakerd en praat niet of nauwelijks tijdens dit hele ritueel. Is ze klaarwakker; zing een liedje (zachtjes), geef een kus en ga dan. Slaapt ze al? lekker laten slapen. Je merkt het wel als ze wakker wordt. Tip: Leg een slaapshirt van je zelf bij haar in bed (vouw het om het matras zo kan het geen kwaad) dat helpt echt! Of slaap een tijdje met haar knuffeltje. Laat haar tijdens de ergste nachten lekker op haar eigen aankleedkussen met haar eigen dekentje, tussen jullie in liggen want nu kan je haar makkelijker troosten en kunnen jullie alledrie veilig in slaap vallen. Of laat haar lekker op je buik inslapen en leg haar na 10 minuutjes (als de diepere slaap is bereikt) in haar voorverwarmde bedje. Wat betreft Inbakeren dat kan heel goed helpen (heeft het hier ook gedaan) maar baker nooit! een overstuur kindje in. Zorg dat ze helemaal rustig en in de slaap modus is als je haar inbakert. En raakt ze toch over stuur begin dan weer opnieuw. Lange halen aaien van haar hoofdje langs haar armpjes tot haar voetjes help om haar rustig te krijgen (en dit gaat ze op den duur ook herkennen) en zo kan je na een aai rustig een armpje inbakeren. Je hebt ook nog 'inwikkelen' dat is minder heftig en werkt goed voor kindjes die alleen moeite hebben met inslapen en verder niet veel maaien (waarvoor je eigenlijk inbakert). Kijk ook eens op Inbakeren.nl daar heb ik heel veel nuttige tips gevonden zoals verschillende huiltjes en moe-signalen leren te herkennen enz. Baker alle slaapjes in niet alleen 's nachts. Oh en als ze woedend wordt terwijl ze al helemaal zit ingebakerd probeer haar dan eerst te kalmeren (afleiding hielp hier altijd goed) maar maak haar dan weer los, en begin opnieuw. Blijft dit gebeuren dan is Inwikkelen misschien wel meer geschikt voor je kindje. (Maar vraag maar hoe dat werkt wanneer nodig want dat is wel weer een stuk typen - is overigens heel makkelijk en je hebt er niks aparts voor nodig). Een badje, ten teken van; nu begint de nacht kan ook nog wel eens helpen, lekker met Lavendel. Was haar 's morgens als ze nog energie heeft of juist 's avonds om haar loom te maken. Wanneer je wil kan je haar een aantal slaapjes beneden laten doen in de wandelwagenbak. Dan hoort ze je lekker rommelen dat vinden ze ook nog al eens fijn. Maar probeer over een paar weken haar minimaal een slaapje van overdag (bij voorkeur het middag slaapje) in haar eigen bedje te laten doen. Als ze nou vol houdt om dat lange slaapje in de vroege avond ipv de nacht te doen dan kan je haar nog eerst een slaapje beneden laten doen. Zodat ze tijdelijk wat lichter slaapt en uiteindelijk haar lange slaapje naar de nacht verplaatst. Maar dat is gewoon even puzzelen. Mijn zoontje heeft dat ook gehad. Viel hij om vijf uur in slaap en werd hij om 1 uur wakker!?!? Lekker gezellig voor papa, die zag hem dan nauwelijks. Wij zijn toen begonnen met een slaapje beneden en toen ging het langzaamaan steeds beter. Daarnaast zijn we hem om 22.30 wakker gaan maken voor de late voeding. Dat was het enige slaapje waarvoor wij hem wakker maakte, (maar goed ik geef borstvoeding) fles kinderen hebben (dacht ik) als iets eerder een vorm van regelmaat... en toen was hij ook alweer een aantal weken ouder. Wat heel belangrijk is is dat je haar bij haar allereerste signaaltjes weer in bed legt. Die kleintjes zijn voordat je het weet over hun slaap heen en dan ben je echt te laat en wordt het een gedoe om ze te laten slapen. Signaaltjes zijn: Bleek worden, of juist rode wangetjes krijgen, friemelen aan haar oortjes, wrijven in de oogjes, gapen, druk doen, schudden met het hoofdje en wellicht nog meer maar het is bij ieder kindje een ander pakketje en misschien heeft jou meisje nog wel weer wat anders. Oh en misschien is een draagdoek wat voor je. Daar hebben een hele hoop moeders veel plezier van gehad. Alleen heb ik dat niet gedaan (toen ik begon te twijfelen vond ik het al te laat) dus hier kan ik je geen tips over geven. Er is hier geloof ik wel een topic over draagdoeken. Succes, ben benieuwd of je wat aan onze tips hebt. Vast wel
het huiltje waarvan ik weet dat het een inslaap-kom huiltje is gaat zo: huilen...harder, harder....zachter...zachter...stil...en dan weer huilen, harder, harder....btj snikken...zachter, nog zachter...stil...enz enz ...dat harde huilen kan soms wel een minuut duren of 2....en dan loop je er naar toe en dan ineens zwakt het af... Het is een een soort zielig huiltje...en dit kan soms wel tot 5 x toe doorgaan en ineens issie in dromenland...als jij er naartoe gaat op dat moment verstoor je dat...(naar mij idee)...mijn zoontje heeft dit altijd nodig... Want soms kijk ik stiekum en dan zijn zn ogen al op half 7, en slaapt ie eigenlijk al soort van
Ik las dat je ook een vraag hebt over voeding (daar kan ik je niet bij helpen want ik weet niets van flesvoeding) en krampjes. Infacol kan daar inderdaad tegen helpen maar het allerbeste werkt warmte en lichte druk op het buikje (denk maar aan je eigen (menstuatie)buikpijn). Zo'n kleintje als die van jou leg je gewoon lekker op je buik. Buik op buik contact helpt tegen krampjes en geeft ze een veilig/rustig gevoel. Ik zelf legde mijn zoontje zo laag dat hij met zijn voetjes kon afzetten op het matras als het weer even zeer deed. Dus neus bij mijn navel, je pink om op te zuigen (wat zuigen helpt heel goed tegen krampjes) het buikje op jou onderbuik en de voetjes tussen je benen. Jij hebt dan je bed omhoog (of wat extra kussens achter je rug). Trek een warme badjas en en leg het dekbed maar net over je meisje heen. En ohohoh niet zeggen tegen het cb wat dat vinden ze niet goed maar probeer toch maar even je ogen te sluiten en een licht slaapje te doen hoor. Ik (en een heleboel andere mama's) heb zo uuuuren gelegen... maar het gaat over. En als ze wat dieper slaapt leg haar dan toch weer in haar eigen verwarmde bedje. Overige tips: Fietsen fietsen fietsen met haar beentjes..... hier uuuuren gedaan! Bij haar onderbeentjes pakken en met twee beentjes gelijk grote draaiende cirkels maken (met de klok mee! belangrijk want dat bevordert de darmwerking). Leg haar met haar buikje op je hand en haar hoofdje bij je elleboog op je onderarm met je vrije hand kan je haar dan strelen. Neem zo'n 'ouderwetse' rubberen kruik doe er een beetje warm water in leg hem op schoot en leg je meisje er met haar buikje op en wiebel nu een beetje... Wrijf met een lichte druk, met de klok mee, cirkels over haar buikje met je vingertoppen. (gebruik een beetje olie en hou haar goed warm, leg haar in haar slaapzakje en stop je hand door de rits) Laat haar zuigen op je pink of op een speen. Als ze zich niet lekker voelen hebben ze vaak extra zuigbehoefte, daarbij helpt het ook nog eens tegen de 'pijn'. Blijf dingen proberen er helpt vanzelf iets! Ze heeft pijn alleen maar vasthouden haalt de pijn niet weg maar neemt ook de aandacht niet weg van de pijn. Dus zing, fiets, knuffel, draai, masseer, troost, aai, druk (zachtjes) en wrijf over haar buikje net zo lang tot ze of van vermoeidheid door de 'pijn' heen in slaap valt of dat de 'pijn' weg is.
Naast voeding en slaap is aanraking en geborgenheid één van de levensbehoeften van de mens. Je kindje heeft behoefte aan jou aanwezigheid net zoals het behoefte heeft aan voedsel. Daar zit voor haar geen verschil in. Vooral de eerste 3-4 maanden is dit heel gewoon gedrag voor een baby. De meeste baby's kennen onrustige uurtjes. Voor Eva was dit vooral in de vroege ochtend. Die uurtjes bracht ze dan op mijn buik of tussen ons in door. Ik heb daar nooit moeilijk over gedaan. Het komt vanzelf dat ze wel op die momenten in hun eigen bedje kunnen slapen. Als je percé wil dat je dochtertje in haar eigen bedje slaapt kan je haar ook troosten in bed en bij haar blijven totdat ze slaapt. Voor mijn dochtertje was het soms al genoeg als ze me zag en soms legde ik mijn hand op haar buik. Dan ontspande ze en viel ze rustig in slaap. Dan natuurlijk nog even bij haar blijven en dan slaapt ze rustig.
Ben er nu inmiddels ook van overtuigd dat Sanne graag lijfelijk contact met me wilt, zeker overdag. als ze na de fles in slaap valt, en ik haar of in bed of in de box leg, wordt ze na kwartiertje wakker, gaat huilen. als ik haar dan later pak, en in mijn armen neem, valt ze weer lekker in slaap. ik laat het dan nu ook maar, blijkbaar wil ze lekker geborgenheid en veiligheid voelen. vanmiddag heb ik haar wel na de fles, ingebaker in haar bedje gelegd voor het middagslaapje, en na 5 minuten pruttelen is ze toch in slaap gevallen, en slaapt nu nog steeds. straks maar ik haar wakker voor een nieuw flesje, en zal ik haar beneden houden tot de laatste avond voeding. dan gaan we het avond ritueel doen, gordijnen dicht, lampje aan, zeggen dat het bedtijd is etc. en dan bekijken wat ze vannacht gaat doen. afgelopen nacht heeft ze dus wel tussen de voedingen door geslapen, maar vond het zelf wel raar dat ze om de 2 a2.5 uur al wilde eten, maar wellicht huilde ze wel in haar slaapje, en dachten wij dat ze honger had! dus vannacht maar eens heel goed luisteren. ik vind niet dat Sanne perse in haar eigen bedje moet slapen hoor, als ze te lang verdrietig is, nemen we haar op haar eigen matrasje tussen ons in, en slaapt ze daar uiteindelijk verder, dan voelt en ruikt ze ons ook lekker. maar ben toch wel bang dat ze daar aan gaat wennen zeg maar, alhoewel er meerdere mensen zijn die zeggen dat ze daar zo jong nog niet aan kunnen wennen. sanne is as zondag 4 weken, maar is met 38 weken geboren, na 2.5 uur persweeen, uiteindelijk met keizersnee ter wereld. ik heb ook wel eens gehoord, dat ze dan nu eigenlijk nog maar 2 weken oud is, klopt dat? en ze is nog zo klein, 2860 gram met geboorte en 47 cm, gelukkig weegt ze nu alweer 3260, dus ze komt gelukkig wel aan. donderdag as heb ik consult bij de arts op het cb, ik heb veel vragen opgeschreven, weet niet hoe lang zo'n eerste bezoek duurt, maar denk dat we er wel even zitten ik ben ontzettend blij met al jullie reacties, ik heb ze allemaal goed gelezen, en er zitten ontzettend veel lieve tips bij die ik zeker ga toepassen. ik hoop dat ik over een aantal weken lachend kan terugkijken op mijn eigen onzekerheid, want wist echt niet dat ik zo onzeker kan zijn, de hormonen gieren ook nog door mijn lijf, ben de ongeplande spoed keizersnee ook nog aan het verwerken, wellicht heeft dat er ook mee te maken. ineens mag je dan 6 weken niets doen, nou eerlijk gezegd had ik me dat van te voren ietwat anders voorgesteld. gelukkig zijn er nu al 4 weken bijna voorbij, en kan ik me aardig bewegen in huis, en buiten lekker wandelen met de kleine meid. iemand schreef dat je de kleine ook op je buik kan leggen, met de beentjes tussen mijn benen, helaas gaat dat bij mij niet omdat ik last heb van de wond, als Sanne op mijn buik ligt, houd ik haar beentjes altijd tegen, anders schopt ze precies op mijn litteken. liefs
fijn om te lezen dat je na 1 dag toch wel al enige verbetering kunt merken. Doe in ieder geval waar jij je goed bij voelt! Zodra je meid zich zoals je al zelf geschreven had zich lekkerder voelt en beter slaapt, krijg je ook een beetje het idee dat er een soort regelmaat in komt. Je schreef dat ze wel snel honger had 2 1/2 uur, misschien heeft ze hier behoefte aan, de ene baby heeft meer nodig dan de ander (aangezien ze met een spoedkeizersnede is geboren, misschien heeft dit iets meer met haar behoeften te maken, zou misschien kunnen) ik gaf borstvoeding, op verzoek (is niet helemaal te vergelijken, zelf heb ik me niet echt aan de cb regeltjes gehouden, wel lette ik er natuurlijk op dat ze niet veel te veel kreeg, het is een actieve meid, ze verbruikt nu eenmaal veel, en loopt ook prima met het gemiddelde. Zelf wist ik het natuurlijk ook niet altijd (bijna nooit, altijd maar proberen, hopen met een goed resultaat), en is het altijd maar vragen... wat is er nu, zou ze.... honger/pijn ect hebben, op een gegeven moment krijg je het wel een beetje door, denk dat iedereen dat wel heeft bij de eerste keer mama worden, misschien ook wel het mooie er van, en als je dan terug kijkt op de tijd mag iedereen trots zijn op zichzelf!! je zult zien dat zien, als er niets medisch is, en ze echt geborgenheid mist dat het een groot verschil zal zijn na 2 weken, ben trouwens niet bang dat ze straks wel in jullie bed wil blijven slapen, zo jong gebeurt dit echt nog niet, zelf zul je waarschijnlijk ook wel aanvoelen wanneer het tijd wordt om het wiegje/bedje te gebruiken (wij hadden rooming in) maar toch sliep ze in het begin alleen snachts dan niet in het wiegje, wel tussen ons in, langzaam aan hebben we dit af weten te bouwen, was volgens mijn rond 3/4 maanden na de krampjes, zelf waren we toen ook echt toe aan ons eigen bed het is heel makkelijk verlopen, denk dat lisa zich gewoon goed voelde en wist dat wij er zouden zijn. succes er mee meid!!
je baby kan wel dingen Aanwennen...maar je kan op den duur gewoon telkens een slaapje minder bij jou doen ofzo...alles valt af te bouwen...en daar went je kindje dan ook weer aan...op zich past een baby zich wel snel aan hoor, zolang er een echt duidelije regelmaat in zit..succes! en fijn dat het alweer beter gaat