Onze zoon is echt twee. En natuurlijk is hij onze liefste, maar nu ook al een tijdje onze bengel. Ojee, ik weet op het moment niet hoe ik de dag kan doorbrengen met hem. Niets is goed, naar buiten met de driewieler niet, lopend niet. Ik kom de straat nog niet eens uit. Hij gaat zitten op straat, of achteruit met de driewieler........ (pas op voor de auto's......). Ik weet t niet meer nu. Spelen is niet goed. Het enige dat goed is, is ...........dvd. Ik kan m toch niet de hele dag op de bank laten kijken. Maar hij wil niet tot spel komen haast. Ja, na het avondeten heeft hij een speelmomentje uit zichzelf, met de garage. Dan is manlief ook al thuis. Maar hebben jullie ideeen voor 'sochtends? Hij wil dus niet weg, niet spelen, boekje lezen (nee!). O boe zeg. Verder expres gooien met zijn beker, om weer in de hoek gezet te worden. Ik weet het, het hoort bij de leeftijd, maar hoe kan ik nu de dag wat gezelliger krijgen? Alles is nee. Wat voor activiteiten doen jullie? Knutselen/kleien/kleuren, hij houdt er niet van. De auto's en boekjes blijven vooral over, maar hij wil-niet-spelen. Nee, nee, aan aan, de tv aan.......:x Help
Hoi hoi.. Ik weet dat het fout klinkt dan maar ff een dagje een pyama dagje houden en de tv aan in de hoop dat het morgen beter gaat! Wat bij ons vaker werkt is een stukje fietsen Ik weet hoe lastig en vervelend het is! Hopelijk is deze fase vor jou snel over..
Mijn dochter wil ook het liefste de hele dag tv kijken, maar dat gaat hier gewoon niet gebeuren. Als ze echt zo'n dag heeft dat ze helemaal niks wil dan ga ik meestal maar even naar buiten om te wandelen (maar mijn meisje zit nog in de kinderwagen, dus dat maakt het wel wat makkelijker) en als dat niet gaat omdat mijn zoontje ligt te slapen bijvoorbeeld, dan laat ik haar maar een beetje in haar sop gaarkoken. Op een gegeven moment is mijn geduld dan ook een beetje op en ga ik op de negeerstand maar even wat huishoudelijks doen.
Op dat soort momenten laad ik meneer in de auto en ga boodschappen doen. Meneer in de winkelwagen en ik uitgebreid spullen inladen. Gaat meestal goed
1) Iets doen wat hij niet kan weerstaan. Oké, hij huilt als je naar buiten gaat. Even doorzetten, als je er eenmaal bent vindt hij het misschien wel leuk en doet hij een volgende keer misschien niet meer zo moeilijk. Kinderboerderij, Ballorig, Kerstmarkt van Intratuin. (Serieus, ik ben gisteren met m'n moeder geweest en ga binnenkort met m'n zoon. Allemaal bewegende poppen, treintjes, ontelbaar lampjes... ik denk dat hij z'n ogen uit kijkt. En goedkoper dan de Efteling, haha.) 2) Dagje bank-hangen. Misschien dat hij dan morgen wel weer zin heeft in wat anders. 3) Negeerstand aan en zelfs iets anders gaan doen tot hij (hopelijk dezelfde dag nog) bijdraait en wel iets wil gaan doen. Achteraf vraag ik me wel eens of we het hele tv-gebeuren wel goed aanpakken. Een vriendin van mij heeft eigenlijk van begin af aan altijd baby-tv aangehad voor haar zoontje. En nu nog, gewoon als 'achtergrond'. Hij kijkt naar sommige series wel acht, maar verder kijkt hij er niet naar om. Hij zeurt er ook nooit om (hoeft ook niet, staat toch wel aan.) Maar hij raakt er ook niet door afgeleid als het aan staat. Wij hebben de tv bewust zo veel mogelijk uit gelaten. Toen hij op een gegeven moment bij de gastouder vandaan kwam en het steeds over TieTie had (dat bleken de teletubbies te zijn) zijn we dat gaan kijken. En nu nog, kijken we meestal 1 of 2 van dat soort programma's op een dag. Maar hij kan er zo om zeuren! Dat begint soms 's ochtends na het ontbijt al en kan de hele dag door gaan. Zodra de tv dan aan gaat, dan wordt hij er helemaal door in beslag genomen. Het is net een zombie, er valt geen gesprek meer met hem te voeren. Hij hoort nauwelijks dat er iets tegen hem gezegd wordt en antwoord geven is al helemaal te veel moeite. Echt vervelend. Wij kijken nu op één vast moment naar Sesamstraat. (Als er gekookt wordt.) Een enkele keer kijken we tussendoor nog iets. Meestal alleen als we niet naar buiten kunnen door slecht weer. Of als hij echt hangerig is door kiesjes of omdat hij ziek is ofzo. Dan vind ik het juist voor hem wel fijne afleiding. Maar meestal al hij er om vraagt, kan ik gewoon zeggen: "Wanneer kijken wij altijd televisie?" Dan zegt hij zelf als; "Als papa kookt, televisie kijken." Het is nu voor hem veel duidelijker en hij zeurt er daardoor ook minder om. Dus misschien is dat ook nog een tip: afkicken en echt alleen maar op één vast moment kijken.
Ik zou ook zeggen; als je alles al geprobeerd hebt dan houdt het ook een keer op hoor. Tenminste, wat mij betreft dan - ik kan echt niet de hele dag mijn kindjes vermaken en dat moeten ze ook vooral niet van me verwachten, zeker niet meer op deze leeftijd. Mijn oudste heeft ook weleens zo'n bui en ze mag dan best wel een half uurtje tv kijken maar dan is het ook klaar. Ik ga dan gewoon wat anders doen en dan vogelt ze zelf maar uit wat ze wil doen. Uiteindelijk gaat ze dan toch wel spelen. Misschien is je zoontje een beetje uitgekeken op zijn speelgoed? Zoek het eens in een andere hoek, kleuren, puzzels, stickers plakken, speelgoedgidsen lezen (hier een dagelijks terugkomende favoriet ), duplo. Zet een cd met kinderliedjes op.
Consequent blijven. En niet laten merken dat je gevoelig bent voor zijn streken. Nee = nee, ook voor mama's! Dus mama bepaalt wanneer de tv aangaat, mama bepaalt of kindlief ff alleen speelt of niet, enz enz. Als ik te voet met mijn jongens op stap ga, en eentje doet iets wat ik niet wil (zitten, liggen, verkeerde kant op lopen, e.d.) dan blijf ik doorlopen in de richting die IK wil en zeg: dag dag, mama gaat verder (natuurlijk heb ik dan eerst gekeken of het veilig is ). En dan moet je eens zien, hoe snel ze je achterna rennen. En gooien ze met hun beker (drinken doen we hier trouwens alleen zittend aan tafel), dan hebben ze pech en krijgen ze 'm niet meer terug, jammer dan. Klinkt misschien streng, maar met 2 van 2 jaar oud moet ik wel, anders heb ik geen leven meer en ben ik niks anders aan het doen dan poltie-agentje spelen en hun zooi aan het opruimen, hihi. En ja, soms heb ik ook ff een momentje dat ik het echt niet meer trek, en dan gaat hier ook even de tv aan, maar niet heel de dag, vaak is even een half uurtje genoeg om tot 10 te kunnen tellen
Lastig is die fase he ! Hier ook een tijdje gehad. Behalve dan tv kijken, want dat mag maar op 1 vast moment en andere momenten vraagt ze er zo goed als niet om. Ik zou ook gaan negeren op een gegeven moment. Dat deed ( en doe ik ) meestal. Als ik vanalles aanbied is het toch niet goed. Ik leg wat speelgoed in haar zichts-veld zonder echt voor te stellen dat ze daar mee gaat spelen. En ga zelf iets anders doen. Stofzuigen de was vouwen etc. En negeer het gezeur even. 9 van de 10 keer gaat ze dan toch zelf aan het spelen.. En i.d. de intratuin is momenteel net de efteling ! Wij waren er vorig weekeinde even.. ze vond het geweldig haha.. !
Oh ja, de speelgoedboeken zijn hier ook al een grote hit! En ik merk inderdaad dat zijn manier van spelen verandert. Hij gaat zijn fantasie al wat meer gebruiken en soort van rollenspellen spelen. Hij wil echt graag bekende dingen naspelen. Misschien dus inderdaad even kijken of zijn speelgoed nog aansluit bij die behoefte? En hoe lang heb je hier al last van. Onze zoon was laatst ook ineens een paar dagen niet te genieten. Bleek later dat hij blaasjes kreeg: waterpokken dus. Daar kunnen ze een paar dagen ervoor al ziek van zijn!
Als onze dochter echt stront en stront vervelend is, rij ik naar de intratuin vissen, konijnen of cavia's kijken, vind ze geweldig. Plus ze hebben een grote speelhoek, kan mama even rustig koffie drinken. Ze jankt de hele weg er naar toe, maar als ze dan die beesten ziet, is het goed. Verder geen tips, heb hetzelfde probleem. Eigen zin doordrijven, niets goed, alles is nee.
Go with the flow momenten zijn dat. Heb mijn beiden kinderen nooit verboden of wat dan ook dvd te kijken. Maar ik zie het verschil. Mijn dochter kijkt nu al veel minder dvd dan haar broer toen deed ze is vaker van huis kdv en merk gewoon dat ze er minder interesse in heeft, Ze kan zich iets beter vermaken.. Moet ook zeggen dat ik er zelf in gegroeid ben. Met mijn zoon ging ik eerder naar buiten. Met dochter minder vind dat wel eens jammer maar het lukt soms nog niet.( punt om aan te werken) wel doe ik met haar meer knutselen wat ik met zoon weer minder deed. En daar heb ik tot de dag van vandaag nog spijt van. Had gewild dat ik in die tijd meer de tijd nam om te knippen plakken kleien kleuren ect. Dus nu met dochter als ze zich verveeld gaan we knutselen en merk gewoon dat het veel beter voor haar is. Had voor zoon ook beter geweest wat dat betreft heb ik wel geleerd wat ik toen niet ( goed deed en wat ik nu wel niet goed deed). Mijn antwoord is eigenlijk zoek leuke bezigheden samen dan is de rust sneller weer gekeerd en kweek andere interesses. Dus minder zijn zin geven om dvd te kijken ze worden daar zo ontzettend vervelend van.( raken hun energie niet kwijt en worden nog vervelender) Dus ook al heb je een tegenpruttelen .zoontje trek er op uit ga ergens naar toe dan voel je je vaak ook zo veel beter. He nu ik het zo lees. Goed idee ook voor me zelf weer.
Dat weglopen werkt niet dus niet, meneer blijft gewoon staan waar hij wil staan. Laatst heeft hij een kwartier bij de makeupjes in de kruidvat gestaan. Toen ben ik m zelf maar gaan halen .
Ik heb een andere consequentie voor niet mee willen lopen of de verkeerde kant op lopen: dragen. En dan wel horizontaal, alsof je een plank onder je arm hebt. (Niet 'normaal' met zijn benen om mijn middel en zijn armen om mijn nek, want dat vindt hij gezellig en dan kan ik de hele dag zo lopen en daar is hij met 15 kg zo onderhand toch wat te zwaar voor.) Hetzelfde doe ik als ik vind dat hij een hand moet geven en hij vertikt het. In het begin heb ik best wel regelmatig een stuk zo met hem moeten lopen. Ik kreeg wel verbaasde blikken. Hij maakt er namelijk vrij veel kabaal bij en ziet er ongeveer zo rood uit: :x Verder lijkt hij de arm- en beenslag van de borstcrawl te oefenen als hij zo hangt. Kortom: hij vindt het niet fijn. Inmiddels is dat gelukkig niet meer nodig. Hij weet dat ik het doe. En ik doe het altijd als hij na 2x vragen nog niet meeloopt of geen hand geeft. Dus hij weet precies wat er komen gaat als ik zeg: "Oké, dan draag ik je wel weer horizontaal." (Gelijk mooie woordenschatuitbreiding toch ) Hij bindt meestal al in als ik het zeg. En anders hoor ik na drie stappen vanonder mijn hand "Ik wil handje geven." Het zal vast niet voor ieder kind werken (en niet iedere ouder zal het willen). Maar misschien een tip voor degenen voor wie gewoon doorlopen niet werkt.
In elk geval korte metten met die tv, dat is zoooo verslavend. Dus ook niet aanzetten voor jezelf als je even wilt ontspannen ofzo. Dus de tv is en blijft uit en hij gaat maar gewoon spelen. Verveling (en daar worden ze dus vervelend van tot ze bedacht hebben wat ze gaan doen) is heel belangrijk voor de ontwikkeling van de hersenen. Suggesties doen wat hij kan doen is natuurlijk heel prima, ze kunnen het nog niet allemaal zelf bedenken natuurlijk. Ander speelgoed in huis halen (ruilen, spelotheek, marktplaats) kan hier erg helpen. Ze vermaakt zich enorm met kralen, tekenen, stempelen, plastic dieren, een pak kaarten waar we "spelletjes" mee doen, muziek aan en dansen, torens bouwen met blokken en doosjes, een doos met knuffeldieren, duplo, etc. We doen wel steeds 1 ding tegelijk en dan ruimen we (of meestal ik) de andere dingen weer zoveel mogelijk op tussendoor. En naar buiten, naar de speeltuin, lekker rennen en zich uitleven, achter haar aan zitten etc. om zich lekker uit te leven. Soms ook even goed ravotten op de bank etc. Succes!
Hoi, hele moeilijke tijd. Het is per kindje ook wel verschillend. De een heeft er een paar dagen last van, de ander tobt een hele periode ermee. Mijn dochter was tot ze naar de kleuterschool ging, níet te vermaken en kon niet zelf spelen. Ze jammerde constant en huilde veel. Je kon haar negeren of vermaken maar bleef aan je hangen en huilen. Zelfs de tv vond ze niet interessant. Ik heb daar én zij een hele moeilijke periode mee gehad. Op een gegeven moment heb ik een heel strak schema op de koelkast gehangen. Opstaan, eten, drinken, spelen, enz enz Ik week daar niet van af. Ik wandelde in die tijd heel veel, maar dan zat ze in de buggy, dat vond ze wel heel fijn. Ik deed dat wel twee keer per dag. Het kan zijn dat je zoontje natuurlijk ándere dingen beter bevalt, dan bv wandelen. Kijk eens naar wat hem het beste bevalt. In badje gaan misschien? Doe het dan ook elke dag, samen dollen? Rennen? Ook als ie het wat minder leuk vindt, toch gewoon elke dag in het schema blijven doen. Dan is de dag voorspelbaar, daar hebben ze heel veel behoefte aan. Mijn dochter in ieder geval wel. Ook wij gingen graag naar de intratuin, kinderboerderij en zwembad. Kijk ook eens of je misschien dingen met hem kan doen zoals peutergym, muziek op schoot of als er een speelotheek is, dan is dat voor hem ook misschien eens een manier om te kijken wát hij leuk vindt en kan dan uitkiezen wat hij wilt. Je bent er dan ook meteen even uit. Het kan zijn dat hij het volgende ook niet leuk vindt, maar laat hem meehelpen als je het huishouden doet, geef hem ook een stofdoek, spons of bezem en moedig hem aan dat ie het héél goed doet! Het is even heel lastig, máár mijn dochter is nu bijna 5 en ze kan heerlijk spelen en knutselen. Hou dus vol en het komt helemaal goed!
probeer een zetpil te geven. als zetpil helpt dan weet je dat hij pijn heeft.kan kiezen zijn maar ook gewoon pijn van groeien. anders laat je hem n tijdje gewoon tv kijken. en geen straffen meer geven. hier maakte straffen het nog veel erger.
bedankt allemaal! Het is dus wel herkenbaar en bedankt voor de tips! We hebben nu dagritmekaarten hangen en ik heb een wekker voor de tv, dat helpt wel om te weten dat het geen zin heeft om als de tv uit is gegaan te roepen om 'aan aan'. Helaas kan onze zoon nog niet los staan en lopen, dwz hij heeft een knikplatvoet en steunzolen en beenlengteverschil, zijn evenwicht is dus minder. mentaal mankeert hem niets maar hij is bang om te vallen, dus WIL niet alleen lopen of los staan. Dus rennen ed is niet aan de orde hier, heel erg helaas. Wel uitjes naar de fysio Maar dat geeft natuurlijk ook een beperking. Met hem naar de speeltuin moet ik hem overal bij helpen, dat is wel erg vermoeiend......aangezien ik zelf hartpatient ben. Maar we doen het allemaal wel hoor. Maar hij heeft echt moeite zich te vermaken. Hij heeft misschien wel teveel speelgoed. Het was hier net een kinderdagverblijf haha. Dus veel opgeruimd en een paar dingen laten staan, dan is het overzicht misschien beter. Qua bij je blijven: hij moet mijn hand wel vasthouden, anders durft hij dus niet alleen. Maar hier kan hij ook protesteren hoor, geen probleem, want hij gaat dus zitten als hij niet meer verder wil. En roepen dat je verder gaan of hem los laten, geen probleem voor hem. Hij blijft inderdaad gewoon zitten, net als het jongetje wat bij de make up een kwartier bleef staan. Dus ik moet m dan echt streng toespreken, als het ware in de hoek zetten. Moeilijk hoor, ik vind het een lastige periode. Wil het knutselen nog weleens proberen, maar ben vaak langer bezig met alles te organiseren en op te ruimen, dan dat hij ermee bezig is. OF hij wil helemaal niet. Op de psz vindt hij het trouwens WEL leuk, omdat de andere kindjes het ook doen en omdat hij naar hen kan kijken.
Hier begint het knutselen nu langzaam wat te komen. Boekjes lezen wil ze hier ook niet, bij de gastouder wel. Tv/dvd staat hier ook wat te vaak aan, is er langzaam ingeslopen aan het einde van de zwangerschap/erg onrustige eerste maanden met de oudste dus gaan dat nu wat afbouwen. Overigens speelt ze hier wel vrij goed zelf. Wat hier goed helpt is dat bepaald speelgoed in de gangkast staat (duplo, bak met poppenspullen) en die pak ik er af en toe bij. Zondag had ik toen ze op bed lag haar duplo trein opgebouwd, dan gaat ze daar meespelen als ze uit bed komt. Ketting maken met grote kralen vindt ze hier ook leuk. Tussendoor een keer kleuren of verven of met klei spelen. Misschien een keer koekjes bakken? Ik heb laatst een appeltaart en pepernoten met 'r gebakken. Vond ze erg leuk alleen duurde het haar net wat te lang dus de volgende keer maak ik even van tevoren deeg klaar. Cupcakes heb ik in de zwangerschap veel gebakken met haar als ze vervelend was. Ze is hier vanaf 2,5 lastiger geworden, daarvoor viel het allemaal nog erg mee. Maar ze is erg ongeduldig en ze wil alles zelf doen. Maar als iets niet lukt, dan gaat ze gillen. Ze is me erg aan het uitdagen en de grenzen aan het opzoeken. Verder is ze lief haha Merk hier dat het ook wel deels aan mezelf ligt, ik moet nog even ontstressen na de eerste onrustige maanden met onze jongste en ik merk dat als ze even van alles tegelijk moeten en ik ondertussen ook nog even wat moet doen, dat ik daar niet zo goed tegen kan.