Wat vreselijk tragisch is dit...zit met tranen in mijn ogen... wat moet je als mens meemaken... ik wens jullie heel veel sterkte voor de komende tijd...
Ik heb je foto's gezien, wat zijn ze mooi! En zo herkenbaar, ik kan er eigenlijk niet naar kijken zonder weer enorm verdrietig te worden... Zie bij Sam ook zo mooi die schouderpartij en sleutelbeenderen, dat maakt het ook zo'n echt mensje. Wel fijn dat het afscheid zo ging en ook mooi dat je nu die dingetjes laat maken, echt een hele mooie herinnering. Plaats je een foto als het af is? Zelf heb ik spijt van ons afscheid. Niet van de paar dagen dat we haar nog gezien hebben, maar van het feit dat we haar door het ziekenhuis hebben laten cremeren. Dit gebeurd 1 x in de drie maanden met te vroeg geboren kindjes. Wij moesten bijna drie maanden wachten, en tussendoor moest ik nog een aantal keer naar controle in het ziekenhuis, terwijl ons poppetje nog in het mortuarium lag. Echt niet te doen! Je kan het namelijk ook pas daarna loslaten
Pff hier weer heftig nieuws gehad. De uitslagen van de kweken en PA van de placenta zijn binnen. Ik blijk een flinke infectie met een groep B streptococ in mijn bm te hebben. Hierdoor is de boel zo geirriteerd geraakt dat ik weeen heb gekregen... Het roept een hoop vragen voor de toekomst op. We hopen daar 6 januari ( volgende controle afspraak bij de gyn) antwoord op te krijgen.
Ja het is confronterend Ik plaats zeker een foto als het klaar is, ik zal ze in dit topic zetten. Wat naar dat je zo'n spijt hebt van jullie afscheid . Wij hebben heel bewust gekozen voor de optie om hem alleen te laten cremeren. Moet zeggen dat wij wel het 'voordeel' hebben gehad er een paar dagen over te kunnen denken. Als ik in 1 dag was opgenomen en bevallen was van Sam hadden wij ook hele andere keuzes gemaakt denk ik. Ik wilde Sam niet eens zien toen ik die eerste opnamedag dacht aan de bevalling. Ik hoop dat je met de tijd vrede zal hebben met je keuzes. Soms is het achteraf makkelijk praten. Maar op dat moment maak een keus met de kennis en gemoedstoestand die je op dat moment hebt. Dat maakt het dan ook gewoon een goede keus. Achteraf gezien had je het misschien anders gewild, maar das achteraf. Sterkte meis!
De laatste dag van dit rot jaar is eindelijk gekomen Vanavond om 22.18 gaat er een vuurpijl voor Sam de lucht in. Onze kleine ster aan de hemel. De kleurtjes die je nooit hebt mogen zien komen even heel dicht bij je.
Lieve Madelein, Laat het maar gauw 2014 worden, we kunnen beide niet wachten! Sam* zal de vele mooie kleuren vanavond vast prachtig vinden, een mooie gedachte van jullie! Dikke *knuffel* meid.
Ik hoop dat 2014 jullie veel goeds zal brengen en dat al jullie wensen vervuld mogen worden. Prachtige foto's in je album.. Dikke knuffel..
Wat een prachtig mannetje hebben jullie! Maar wat een heftig en ontzettend verdrietig verhaal. Tranen stromen over mijn wangen. Ik hoop dat 2014 een heel mooi jaar voor jullie wordt, een waarin al jullie wensen vervuld mogen worden. Ook al zal dit verlies nooit weggaan. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen, kan me een voorstelling maken van jullie verdriet, maar hoe het echt is weet ik natuurlijk niet, hoop daarom dat ik niets kwetsend gezegd heb. Dikke knuffel!
Poeh.. Slik... Jeetje ik ben er stil van.. Wat dapper om jullie verhaal met "ons" te delen.. Sam* is ongetwijfeld heel trots op zijn lieve papa en mama net zo goed als jullie trots op hem zijn! Ik kan me jullie leegte en verdriet onmogelijk voorstellen maar wilde jullie toch een hart onder de riem steken. Sterkte met dit onmenselijk grote verdriet ik hoop dat het geluk jullie in 2014 op alle manieren toe mag lachen!!
@koesje: dank je wel, lief. Ook bedankt voor je lieve reacties bij Sam zijn foto's. Ik ben inderdaad nog nooit zo trots op iets in mijn leven geweest als op Sam. Zo sterk en mooi. We hopen op een beter 2014!
Wat een prachtig kereltje! Wat zullen jullie het zwaar hebben, zo ontzettend oneerlijk om zo'n gezond en puntgaaf kindje te moeten laten gaan.. Ik heb tijdens je bevalling ook al eens gereageerd en jullie zijn regelmatig in mijn gedachten.. Heel veel kracht toegewenst voor jullie beiden
@madelein Ik wens jullie veel moois toe in t nieuwe jaar. Ook veel sterkte om deze hele emotionele achtbaan te verwerken.
@maja: ja hij was helemaal perfect. En super sterk. Moeilijk te verkroppen dat hij door een stomme zeldzame infectie geen kans heeft gehad. @bouwjaar: dank je wel meis. Jij ook al het goeds voor 2014! Over je reactie op Sam zijn foto: is inderdaad apart he? Zo af, maar dan toch nog niet zelf kunnen leven. Alles zat erop, zelfs kleine wenkbrauwtjes en nageltjes. ❤
Meis, met tranen in me ogen je verhaal gelezen. Wat oneerlijk maar wat hebben jullie en Sam er alles aangedaan. Hij is prachtig jullie mannetje kun je trots op zijn. wil je heel veel sterkte en kracht toewensen. en ook al mocht hij niet hier blijven in je hart kun je hem altijd vinden. heel veel liefs X
Dank je meis. We hebben er idd samen enorm hard voor geknokt. Helaas mocht het niet zo zijn. Sam is onze grote trots. Zo klein en dan nog zo lang blijven leven en zo sterk zijn. Toch een klein wonder in deze trieste gebeurtenis.
Pff nog gecondoleerd met het verlies van jullie mooie mannetje. Heb de foto's gezien, mooi! Heb je inmiddels de uitslag al?
Dank je wel. Ja de uitslagen hebben we. Het lijkt veroorzaakt te zijn door een GBS ( groep B streptokok) infectie vanuit mijn blaas. De GBS is rond week 14-15 gekweekt uit mijn urine. Volgens de huisarts hoefde ik daar geen antibiotica voor te krijgen, omdat ik drager ben. De bacterie zou dan toch weer terug komen. Achteraf lijkt het erop dat de bacterie via de bloedbaan vanuit mijn blaas naar de placenta is gegaan. Daar heeft ie zich ingenesteld en uitgebreide infecties in de placenta, vliezen en Sam zelf veroorzaakt. Foutje van de huisarts... Met antibiotica zou het niet gebeurd zijn Toch valt cervix insufficiëntie ook niet uit te sluiten. Voor een volgende zwangerschap blijft dit een risico. Ik word daarom in het ziekenhuis vervolgd, en niet bij de vk. Er worden aan het begin van mijn zwangerschap kweken van urine en vagina afgenomen, en er wordt een cervixmeting gedaan. Bij iedere buikklacht worden dan opnieuw kweken afgenomen, en de cervixlengte gemeten. Mocht ik klachtenvrij blijven doen ze ergens rond 12-18 en 22 weken cervixmetingen, en rond de 15e week nog een keer kweken. Voelt wel goed zo. Nu eerst maar eens van dat stomme stuk placenta af, want die zit er ook nog steeds. De 23e weer hysteroscopie om weer te proberen dit weg te halen. Hopelijk daarna weer rust, zodat we weer kunnen denken aan een nieuwe zwangerschap.