Oooh dat klinkt echt heerlijk om zo'n fluffy pluizenbolletje te hebben rond lopen ik kan echt uuuuuuren kijken naar onze 2 poezels, wordt er altijd zo vrolijk van...tenzij ze weer iets slopen gordijnen blijven toch onweerstaanbaar he? Lekker van genieten meis
ja het is echt een schat. Zo blij dat we haar gehaald hebben! Altijd vrolijk en gezellig Succes met de laatste weken!
Hoi Madelein, Heb je verhaal gelezen. Wij hebben afgelopen week ons zoontje verloren na 17 weken zwangerschap. heftig he. Lichamelijk gaat het goed met me, maar zo verdrietig. Wil je veel sterkte toewensen. Groet mamsvan6
Bedankt voor je bericht. Jeetje wat ongelofelijk triest dat jullie ook je zoontje verloren zijn. Is inderdaad heel heftig. Heb nog nooit zoiets meegemaakt. Weten ze waardoor je zoontje geboren is? Jij ook heel veel sterkte. De dagen zullen voorlopig diep-zwart zijn, maar houdt in je achterhoofd dat de zon weer gaat schijnen voor jullie. Het is voor ons nu 3 maanden geleden, en langzaamaan wordt het leven weer een beetje van ons. We kunnen weer genieten. Al blijft het verdriet continue aanwezig.
hoi madelein, Ze hebben niet echt een oorzaak gevonden. Wij wilden ook geen obductie. Toen Aron geboren was, zat er wel een grote bult op zijn hoofd. Ze denken aan een waterhoofd of zo iets. Wij hadden er een beter gevoel bij om hem meteen mee naar huis te nemen en zo afscheid van hem te nemen, dan hem in het ziekenhuis te laten. Ik heb 6 gezonde kinderen dus weet dat het wel goed kan gaan. Heb er geen naar gevoel bij dat ik het niet heb laten doen. Mijn 1e zwangerschap eindigde ook in een miskraam. Ging met 11 weken mis. met 12 weken is het er vanzelf afgekomen, maar toen konden we nog niet zien of het een jongetje of meisje was en ook zagen we geen gezichtje. Aron hebben we naast ons 1e kindje begraven. groet mamsvan6
Wat naar. Helemaal dat je geen oorzaak weet lijkt me erg moeilijk. Jeetje, 6 kinderen!!! Wat ben jij ongelofelijk gezegend meis. Hou je vast aan de 6 wondertjes die je hebt, de 7e komt er ook vast goed!
hoi madelein, Ik ben ook ontzettend blij met m'n 6 kinderen, maar je kunt er beter 1 bijkrijgen dan 1 verliezen. ik hoop echt voor je dat een eventuele volgende zwangerschap goed gaat. Mijn 1e zwangerschap eindigde ook in een miskraam. Heb toen veel verdriet gehad, maar ook veel gedacht als ik nog een keer zwanger wordt zal dit nooit mijn oudste meer zijn. Toen raakte ik na 8 maanden zwanger van een tweeling. Dat vond ik zo bijzonder. De meeste mensen vroegen toen: Wie is het eerste geboren? Heb trouwens 3 jongens en 3 meiden Sterkte toegewenst!!! mamsvan6
Nee Tuurlijk, dat staat vast. Maar hoop dat je wat troost kan putten uit je mooie kids. Wat bijzonder, 3 jongen en 3 meiden. Mocht het bij ons ooit raak zijn laten we het waarschijnlijk bij 1. Het gaat zo moeizaam bij ons, ik denk niet dat ik dit hele traject nog eens aankan. Jij ook heel veel sterkte meis!!
Wat een verhaal,het maakt veel indruk op me. Ik hoop dat de zon voor jullie gaat schijnen en stralen. Dat de toekomst jullie goed gezind is en dat jullie weer gelukkig worden. Wat een verdriet en gemis. Heel knap van je hoe je hier je verhaal doet.
Dank jullie wel lieve meiden. De zon komt af en toe alweer door. Zeker op deze warme lente dagen gaat het allemaal wat makkelijker. Helaas blijft het verdriet en de pijn altijd aanwezig. Daar zullen we denk ik mee moeten leren leven.
Verschrikkelijk om dit mee te moeten maken zeg. En wat mooi dat hij gewoon nog zo vocht voor zijn leven. Terwijl hij nog maar 18 weken was. Wat een kracht zat er al in jullie Sam. Hoe gaat het nu lichamelijk met jou na het bloedverlies?
Ja dat vinden wij ook erg bijzonder. Maakt ons trots! Het gaat steeds beter. Ben weer aan het sporten en voorzichtig pak ik m'n werk weer op. Ik ben alleen nog heel erg moe. Dat zal ook wel van de ervaringen en emoties komen denk ik.
Lieve Sam. Vanmorgen hebben we jouw korte maar o zo waardevolle leventje herdacht in het ziekenhuis. Je naam is genoemd, we hebben een kaarsje aan mogen steken voor je, en er is een mooi versierde kaart met je naam erop in een speciaal boek geplakt. Nu wordt ineens weer duidelijk hoeveel verdriet er nog in ons zit. Ik mis je zo kleine schat...
Dikke knuffel, dit soort gebeurtenissen halen toch het verdriet weer heel erg naar boven hè. Mijn vriend lag in het ZH toen onze Y* samen met andere vlinderkindjes werd herdacht en "begraven". Dat was wel heel heftig hoor, ik was blij dat mijn ouders mee zijn gegaan naar de herdenking. Aansluitend zijn we naar het ZH gereden en hebben mn vriend en ik de herdenking nog even dunnetjes overgedaan.
Dank je wel meis. Ja het rakelt alles weer op. Ook wel goed denk ik. Je maakt het weer even heel bewust mee, wat helpt bij de 'verwerking'. Wat naar dat je vriend niet bij de herdenking kon zijn. Goed te horen dat jullie het samen toch op een bepaalde manier hebben kunnen gedenken. De bijeenkomst van vandaag was geen crematie of begrafenis, maar echt een herdenkingsbijeenkomst. Sam is 3 dagen na de bevalling gecremeerd. Zijn as staat bij ons boven het bed.
Y* is in een soort van "verzamelgraf" begraven, samen met alle andere vlinderkindjes waarvan de ouders hebben besloten ze niet apart te begraven/cremeren. Y* is 30-05 geboren en pas in november is hij toen begraven. was al wel meteen gecremeerd. Dit gebeurde via het ziekenhuis.
Pffff madelein, Ik heb je hele verhaal nu eindelijk eens gelezen. Wat ontzettend heftig!! ik heb er even geen andere woorden voor!
Ik kom je even een dikke knuffel geven, sterkte meis het valt allemaal niet mee. Het is zo oneerlijk dat wij onze kindjes moeten missen xx
@Mamootje: Dank je meis. Ik hoop dat het een beetje gaat met jou? @wish22: Knuffel terug! Is inderdaad nog steeds volkomen onbegrijpelijk