Wat hebben veel bazen toch met zwangeren? Hier ging het ook helemaal niet goed! Ik werd gepest/geintimideerd door de baas en er is niks aan te doen! Begin juni de ziektewet ingegaan ivm stress(ADHD)/hoge bloeddruk en daarvan lichamelijke pijnen/klachten. Nu sinds 3 weken harde buiken... ja ook in rust! En maar elke x figuurlijk aan mijn jasje trekken.. doe dit... doe dat! Help je collega's. Dit gebeurde tijden mijn therapeutisch werken. Moet het dan niet andersom? Als ik aangaf dat het niet ging kreeg ik elke x een opmerking... je bent er maar een uur.. dit was niet de afspraak, ik ga er werk van maken?! Bij mijn weten mag je altijd als je zo werkt het aangeven en naar huis als het nodig is. Toen nog een discussie over reiskostenvergoeding waar ik recht op had maar niet kreeg. En over een uitje waar ik niet mee mocht. Van 1 kant logisch maar de andere kant had ik het nodig om mijn zelfbeeld wat omhoog te krikken. Afgelopen dinsdag voor het laatst gewerkt. Woensdag overleg met arbo/vk gehad ivm de harde buiken... we zitten er niet op te wachten dat het weeen worden. Erg jammer, want een beetje structuur vond ik erg fijn, fijner dan thuis zitten. Waarom niet gewoon een beetje meewerken? En laat me gewoon wat klusjes doen... dan maak ik mezelf nuttig. Had ik het gevoel. Maar ik moest gewoon hetzelfde werk doen + meer dan waardoor ik overspannen was geworden Stond duidelijk in het verslag vd arbo dat ik goed ging zolang er geen sprake was van overbelasting. Waarom?
Blijf me inderdaad verbazen over bepaalde werkgevers. Zij schieten met dit gedrag toch ook niets op. Er is niets aan te doen lijkt me, gelukkig staat de bedrijfsarts achter je, als ik het zo lees, daar moet je baas wel naar luisteren! Maar het was voor jou makkelijker geweest als hij wat meegaander was en denk dat er dan meer gedaan had kunnen worden dan nu het geval is, puur alleen al omdat jij dan minder stress had ervaren.
Ja precies. Dan had ik nog wel de laatste 4 weken door kunnen gaan..misschien? ? Nee iemand helemaal gek maken en onder de stress laten. Daardoor trok ik het gewoon niet meer. En dan gaat mijn kindje voor. Harde pijnlijke buiken zijn zeker niet goed
Helaas is er nog veel discriminatie tav zwangeren. Bij mijn vorige zwangerschap heb ik dat ook ervaren. Tijdens de zwangerschap was ik ingezet op 1,5 uur rijden van huis (detachering). Ik moest al snel minder werken vanwege de rugklachten. En ook eerder met verlof. Dat werd geaccepteerd. Maar na het verlof had ik een gesprek met mijn manager over mijn volgende opdracht. En kreeg te horen dat ik alle afstanden moest aannemen (dus ook reistijden van 2 uur of meer! Dat gaat niet met een babietje van een paar maanden die nog borstvoeding krijgt! Dan was ik dus niet geschikt voor werk in de detachering. En hij kon me wel een aanbod doen dat ik nog een aantal manaden thuis kon blijven en daarna wieberen. Dus ik koos wieberen. Uit eindelijk was dat een heel goede keuze. Ik heb een heerlijk eerste jaar met onze zoon gehad, en heb nu een leukere baan bij een leukere werkgever. En dat het ook anders kan bewijst mijn huidige baas. We doen aan flexwerken, dus ik kan regelmatig thuiswerken wanneer dat nodig is. Ik mag zelf mijn tijden indelen. Zolang ik zelf de verantwoordelijkheid neem op bepaalde afspraken op kantoor aanwezig te zijn, en mijn werk ook af komt. Toen ik aangaf pijn aan mijn stuit te hebben mocht ik een kussentje kopen en declareren. Het kan dus wel.