Hoi hoi, Moet even m'n verhaal kwijt, zit er best erg mee. Kyano vind het prachtig om zijn vader te zien, begint dan ook meteen te lachen, maar m'n vriend zit meteen achter die pc als hij terug is van het werk. Moet hem wel 5x vragen of hij eens de luier wil verschonen, of hem de fles wil geven. Hij heeft hem zelfs maar 1x in bad gedaan! Heb het er ook eens met hem over gehad, want vroeger had mijn pa ook geen tijd voor me, en heb nu ook geen band met hem (hij was ook altijd weg van huis) Maar m'n vriend word dan kwaad als ik erover begin, dat hij wel wat meer met z'n zoontje mag doen. Ik weet zelf ook niet zo goed hoe ik het nu aan moet pakken Word er alleen wel een beetje verdrietig van, wil dat Kyano wel een band krijgt met zijn vader! Wat moet ik nou doen?
waarom word hij kwaad dan? Vind hij dat je geen gelijk hebt? Heeft hij het gevoel dat hij wel genoeg tijd met de kleine doorbrengt? Mischien kun je het gesprek eens op een andere manier voeren...dus zonder de vergelijking met je vader te maken, mischien is dat nl wat hem kwaad maakt? succes ermee!
Vragen aan hem om op vaste tijden wat met hem te gaan doen. Weet niet of je ook sport? of een avondje voor je zelf heb?
Nee, ik haal m'n vader er niet steeds bij, heb het 1x gezegt. Ik breng het ook zo rustig mogelijk, maar het helpt niet, boos word hij toch, hij vind dat hij genoeg met Kyano doet. Weet gewoon niet meer wat ik moet doen, tis al 2 maanden bezig zo... De eerste weken was hij niet bij Kyano weg te slaan, maar nu is het tegenover gestelde. Tegenover familie-leden en mensen van instantie's doet hij net of hij degene is die de hele dag met hem bezig is, en zegt dan dat een band krijgen met je kind belangrijk is tot de 3 jaar (heb ik ergens gehoord) Maar dan denk ik wel eens, maak het ook eens waar wat je allemaal tegen die mensen zegt. Ze moesten eens weten..
Gewoon die pc uitzetten en Kyano in zijn handen geven. Als praten niet helpt, dan maar op een andere manier.
Dat heb ik al een paar keer gedaan, maar dat helpt gewoon echt niet. Ben echt radeloos, weet echt niet meer wat ik moet doen, en hoe ik hem nu eens echt duidelijk kan maken. Ik snap het ook niet, waarom wil hij niet meer tijd doorbrengen met z'n zoontje?
Ik heb zo snel even geen advies voor je, maar ik vind het toch wel een verdrietige situatie... Misschien is hij ergens bang voor?
Ik weet het niet, vraag steeds wat er met hem is, of hem iets dwars zit, maar hij zegt dat er niks aan de hand is.
dat deed mijn man in het begin ook, wat bleek hij vond het gewoon echt eng zo'n klein kindje. ik ben gaan sporten dus dan moest hij wel opletten en luiers verschonen. in bad doen wilt hij nog niet vind hij gewoon echt niet prettig. ik duuwde de kleine ook gewoon in zijn armen en zei dan jou beurd om de luier te verschonen. nu doet hij alles gewoon met noa het leek wel of het gewoon een periode was net als een sprongetje . ik denk echt dat sommige mannen heel onzeker zijn en het echt eng vinden en daar willen ze niet graag voor uitkomen.
Misschien weet hij gewoon niet goed hoe hij een goede vader kan zijn.. Mijn zwager is ook zo de weg kwijt geweest. Nooit een goed voorbeeld gehad. Hij is nu wel een super papa!
Nou ja, zie wel hoe het verder gaat dan, hoop alleen wel snel wat verandering te zien. Bedankt voor al jullie antwoorden! Liefs Denise
zit je op een sport of zo iets? misschien een papa avond? Jij sporten, hij zijn zoontje doen... ga je weg dat hij dus alles moet doen. Badje,flesje,bedje
Kans is groot dat het onzekerheid is, inderdaad. Jij bent fulltime met je zoontje bezig geweest tijdens je verlof, dus je bent overal beter in. En hij is overal slechter en onhandiger in. En als je nog borstvoeding geeft ook kan je vriend zich helemaal nutteloos voelen. Jij kunt een baby scheppen in je buik, voeden met je borsten, je kunt ook nog de kost verdienen, en het hele huishouden runnen, wat is het nut van zo'n man dan nog? Inderdaad kan het helpen als hij af en toe de verantwoordelijkheid heeft over zijn zoontje zonder dat jij er bij bent. Dan kan hij op zijn eigen manier aanklooien. En zorg er vooral voor dat je hem niet zit te verbeteren als hij bezig is met je zoontje. Hij moet zijn eigen manier vinden. En dat kan het beste zonder dat iemand op zijn vingers kijkt. En geef veel positieve feed-back. Dus als je zoontje naar je vriend lacht of kijkt iets zeggen over die mega-interessante leuke papa. Dat kan zijn zelfvertrouwen vergroten. En accepteer dat je ieder een eigen rol hebt t.o.v. je kind. Ik was zelf zo vol van alles dat ik vond dat mijn man er even vol van moest zijn en heb mezelf er ook mee gefrustreerd. Maar ik heb mezelf er bij neer gelegd dat hij haar nooit in bad zal doen. Hij voegt weer andere dingen toe, ze leert weer andere dingen van hem dan van mij.
Ik denk dat het vanzelf komt. Mannen hebben nu eenmaal niet zo heel veel met baby's (de meeste dan). Zodra ze wat ouder worden en beginnen te brabbelen, kruipen, lopen, dan pas wordt het voor hen ook leuk. Terwijl wij als vrouwen meer houden van het kroelen met de beebjes. Mijn vriend is stapel gek op ons meisje en praat ook veel tegen haar. Maar hij haalt haar ook bijna nooit uit de box om ff te spelen, heeft haar nog nooit in bad gedaan! Geeft zelf ook toe dat hij er nog niets mee 'kan'. Wij vrouwen gaan er toch anders mee om. Wat ik wel doe: ik ga regelmatig even in mijn eentje er op uit. Naar stad of iets dergelijks. Of ik neem wat tijd voor mezelf: ga een dutje doen, of lekker in bad. Dan laat ik Noortje bij papa achter. Dan is het papa dag. Dan doet ie het prima hoor! Moet wel een duidelijk briefje achterlaten, maar vertrouw er volledig op dat het goed gaat. Tja, misschien zou je dat kunnen proberen. Neem wat tijd voor jezelf, dan moet ie wel.
en als hij zijn zoontje zou verzorgen en hij zal zijn pyjama achterste voren aan trekken niet verbeteren of wat van zeggen in de eerste instansie.... Dat maakt hem misschien ook ontzeker....
Hahaha... al die voorbeelden doen mij denken aan mijn ex Is tot nu toe allemaal goed gekomen hoor, maar er is altijd een klein stukje onzekerheid blijven hangen. Denk dat de meeste mannen dit in meer of mindere mate wel hebben hoor.
Tsja helaas wel herkenbaar! Vooral de eerste paar maandjes was mijn vriend ook zo! Ookal zei ik er vaak wat van, dat hielp niets. Dus heb ik het maar zo gelaten. En ineens, sinds hij ongeveer 4 maand is doet mijn vriend heeeeeeeeeeel veel met ons zoontje! Als me vriend hem de hele dag niet heeft gezien, krijgt Xavièr gelijk een hele knuffel sessie, schone luier, eten, lekker spelen, eigenlijk alles! Hij zegt zelf dat hij de eerste maanden "moeilijk" vond. Omdat hij nog niet veel met Xavièr kon doen, omdat hij zo klein was. Nu Xavièr wat ouder is kan hij er wat wilder en meerdere dingen mee doen. Misschien is dat bij jou vriend ook zo? Hoop in ieder geval dat het snel veranderd! Succes!
Hier is m'n vriend de meeste tijd gaan werken (werkt zo'n 60 uren per week en is lang op de baan van/naar huis) en dus valt de alle zorg automatisch in mijn handen maar persoonlijk vind ik het niet zo erg. Ik zie m'n vriend ons dochtertje toch geen bad geven of pampers verschonen, hij is daar niet zo erg handig in. Als het echt moet kan ie het wel hoor maar eerlijk gezegd doe ik 't liever zelf als ik er ben. Dat is meer een vrouwen ding vind ik... En de fles geven moet ie al niet omdat ik bv geef. Maar ik kan me inbeelden dat het niet leuk is als je daar wel een probleem van maakt, dan zou ik zoals iemand al eerder zei, de pc uittrekken en je kindje in z'n armen geven en er zelf eens op uit gaan!
Misschien mist hij toch een beetje zijn oude leventje? Mijn man is net zo. Maar als hij iets moet doen, doet hij het ff snel en hup weer achter de pc. En praat dan van afstand met zijn dochter.Maar soms ook wel een hele leuke "speelkwartiertje" Kan merken dat de kleine haar vader echt mist overdag. Wij waren samen altijd aan de vlotter, maar nu met onze dochter gaan we minder vaak weg, en dat mist hij wel. Alles draait ineens om de kleine. En je kunt niet zomaar elke dag weggaan. Daar moet je zelf ook eerst aan wennen. Sterkte ermee Liefs britt
nou mano, ben het niet met je eens hoor, dat het verschonen enin bad doen een vrouwending is, ja als je het altijd zelf doet blijft het natuurlijk voor de man ook moeilijk om te leren, je leert het beste door het te doen. Mijn man vondt het in begin ook moeilijk zo'n pamper om doen, en vooral een shirt over het hoofdje aan doen, maar ik liet hem er gewoon mee gaan, hoorde hem wel eens mompelen "hoe krijg ik dat nou over het hoofdje" maar ben er niet naar toe gegaan en hem aan laten modderen, nou het heeft geholpen hij kan onze dochter nu net zo goed en snel aankleden als ik. Ook in bad doen, is hier een mannending hoor, hij gaat elke avond met zijn dochter in bad en vindt dat de leukste tijd van de dag, daar kan hij echt naar uit zien! Het is dan genieten voor ons drieen! Het is niet als verwijt bedoelt hoor maar ikvindt dat je de mannen er bij moet betrekken het is ook hun kindje! En nogmaals ze leren het niet als ze het maar 1x per week eenkeertje mogen doen! Jette