Vanavond om 22:45u op Nederland 2: Holland Doc: Lost mother Documentaire. Alle negen kinderen van Nel staan onder toezicht of zijn uit huis geplaatst. Drie van haar zoons zitten in de jeugdgevangenis. 'Wat is dit voor een moeder?' vraagt Margit zich af aan het begin van de documentaire. De film schetst de wanhoop en het onvermogen van een moeder die niet goed om kan gaan met een situatie als deze. Contact met hulpverleners heeft Nel nauwelijks. De complexiteit van de problemen binnen het gezin plaatsen ook de hulpverleners steeds opnieuw voor dilemma's. De film schetst de wanhoop van een moeder die de hulpverlening in deze complexe situatie niet naast maar tegenover zich ziet ----------------------------------------------------------------------------------- Het lijkt mij een erg interessante documantaire. Ik hoop dat ik vanavond nog wakker ben om hem te bekijken (waarom zijn eigenlijk altijd de interessante programma's op late tijdstippen ) En anders ga ik hem morgen terug kijken op uitzending gemist!
haha, idd die dingen komen altijd veel te laat. kun je eerst de hele avond leeghoofdige reallife drama's zien, om af te sluiten met een heftige docu voor het slapen gaan! *uitzendinggemist dus* ik had deze ook zien staan, ga hem ook kijken..
Ik heb bij uitzending gemist van de publieke zender nog nooit te hoeven betalen!!! En ik kijk vaker programma's als holland doc terug!
dat kost geen geld om terug te kijken op internet hoor... ik doe dat zo vaak op die zenders... maare ik ga ook kijken straks... net klaar met schilderen pffff
Wat een heftig verhaal...moet dit even laten bezinken! Vreselijk hoe er met een gezin wordt om gegaan! En dat ze zo uit elkaar worden getrokken. Maar goed.....dit is natuurlijk wel het verhaal verteld vanuit de moeder. Wat er precies speelt weet je niet. Ben wel erg benieuwd naar het verhaal van bureau jeugdzorg.
Bij toeval zag ik een voorstukje gisteravond en heb het programma bekeken. Mijn mond viel steeds verder open gedurende het programma. Natuurlijk is het een eenzijdig verhaal vanuit de familie verteld, maar zelfs al zou maar een kwart van dit alles waar zijn dan is dat toch beschamend. Het is maar te hopen dat je nooit ofte nimmer in aanraking komt met bureau jeugdzorg. Pffff echt heftig zeg.
Wat ik overigens wel zeer slecht vind is dat al deze kinderen zo in beeld worden gebracht. En moeder schreeuwde gewoon aan de telefoon met al haar kinderen erbij. Ik zou zelf hebben geprobeerd mijn kinderen hier zo weinig mogenlijk van mee te laten krijgen. En wat vreselijk dat het meisje Destiny al zo jong een soa heeft!
Getver, je vraagt je, ook al is het een eenzijdig verhaal, wat voor lui er werken bij bureau jeugdzorg. Vooral met dat stukje dat er een medewerkster aan de deur komt om te vertellen dat haar rapport verdraaid is. En dan dat van die soa, zoons gelijk verdacht, getest en gelukkig negatief en jeugdzorg doet blijkbaar intern niets. Erg dat je ziet dat de oudste twee na jaren in een inrichting ontspoord zijn en in de bak zitten voor gewapende overval. Maar dat jeugdzorg niet mee wil werken aan de docu roept ook wel vraagtekens op. Weer en wederhoor is bij goede journalistiek een van de grondregels, en Holland doc lijkt me juist zo'n programma waar ze niet over een nacht ijs gaan.
Ik heb zo'n soort situatie in mijn eigen kenniskring meegemaakt en zoals bjz hier neergezet word is absoluut waar. Nu was de moeder in mijn kenniskring gewoon een goed opgeleide alleenstaande moeder van 2 kinderen en haar jongste had na de scheiding wat problemen, waardoor ze bij bjz aanklopte voor hulp. BJZ kwam al binnen 3 maanden met ondertoezichtstellingen en uithuisplaatsingen. Maar de keus die bjz gaf aan haar van of het oudtse kind (was toendertijd 21) eruit of de jongste (was toendertijd 13) is haar ook gegeven. De oudtste is toen vertrokken, maar bjz heeft niet geholpen aan huisvesting. Uiteindelijk is de jongste alsnog uit huis geplaats, eerst in een jeugdgevangenis en daarna in een instelling waar ze aangerand is. Na vele gevechten in de rechtbank en ook vele verdraaide rapporten is het deze moeder toch gelukt om haar jongste dochter thuis te krijgen. Van de een op andere dag werd ze na 3 jaar weer thuis gedropt, zonder behandeling of therapie in de jaren ervoor en meer beschadigd dan voor de instellingen. Met alle gevolgen van dien voor het gehele gezin, maar ook de toekomst van dit kind. Er bestaat een stichting " Stichting Misplaatst" die zich inzet voor dit soort kinderen, maar helaas wordt bjz, zoals in de docu ook al werd aangegeven, vaker geloofd. Ik vond het ook niet echt prettig om te zien dat de moeder zo tekeer ging voor haar kinderen, maar begrijp wel dat je je op een gegeven moment zo hulpeloos voelt dat het je allemaal teveel wordt en dit soort kleine dingetjes vergeet. Elke ouder zegt wel eens dingen in de buurt van hun kind dat het kind eigenlijk niet zou/had moeten horen.
Ik ben onder de indruk van de docu. Een verhaal heeft altijd 2 kanten. En nu zag je alleen die van moeder. Maar waarom? Omdat bjz niet mee wilde werken.. Waarom willen ze niet mee werken? En zoals iemand al zei: al is maar een kwart waar van wat je gezien hebt, dan is dat nog te erg. Ik heb er echt geen woorden voor. Dat dit zo gebeurd in NL dat stelt me toch steeds weer teleur. Ikzelf heb een tijd stage gelopen in de jeugdhulpverlening, en er is een hoop mis. Dat is heel spijtig.. En tijd dat iemand eens gaat ingrijpen!
Zo, dat is een indrukwekkend verhaal... ben er stil van. Wat ik ook zo bizar vind is dat er niets wordt gedaan met observaties vanuit school en dat alles in strijd gevoerd wordt... de documentairemaakster heeft gelijk als ze zich afvraagt waarom niemand van de hulpverlening naast moeder komt te staan. Ik snap best dat het een moeilijk verhaal met veel kanten is, maar dit zijn wel professionals. Het verhaal van Destiny loopt treurig af, evenals van de oudste twee jongens..
Wow wat een heftige documentaire. Je wordt er echt even stil van. Ik kom ook uit een gezin waar het één en ander misgelopen is (gelukkig lang niet zo erg als het gezin uit de reportage) en herken wel een aantal zaken moet ik zeggen. Vooral die moeder: niks is haar schuld en de hele wereld is tegen haar. Roepen en tieren aan de telefoon en de kinderen gewoon alles laten 'meebeleven'. Dat beeld is me vaag bekend . Al geloof ik echt wel dat bureau jeugdzorg ook niet zonder fouten is en dat je op den duur echt het gevecht tegen de leugens moe wordt (verslagen gewoon verdraaien ). En waarom krijgen die kinderen geen therapie? Die moeten zelf heel die verdraaide thuissituatie (mishandeling en misbruik) maar verwerkt krijgen ? Maar dat kaartje van Destiny was zo'n wanhopige kreet om aandacht van haar moeder . Ga dan zelf naar die instelling toe, heb zo'n gesprek met die begeleider en probeer toch contact te houden met dat kind ocharme :x. Ivm die soa: kon dat niet gebeurd zijn via dezelfde persoon die de oudste jongens ook misbruikt heeft. En dat zij de pech heeft om besmet te raken en de jongens niet? Weet niet of dit kan hoor maar vroeg het me af. De titel had beter lost children geweest ipv lost mother .