Hi, Sinds ik "zichtbaar" zwanger ben..., doen sommige mensen zo raar tegen me... Nu weet ik dat enkele mensen aan t klussen zijn, waarbij het niet erg vlot lukt... (8 maanden bezig), maar ook vrouwen die graag een tweede willen en hun man niet... Nu zijn we opeens niet uitgenodigd voor een verjaardag en hoogst waarschijnlijk om deze reden...... Ik praat al niet over zwanger zijn met "klussers" tenzij ze er zelf over beginnen.... maar ik kan moeilijk mn "ik- ben-zwanger-uithang-bordje" binnen halen.... en ik weet dat het soms oneerlijk verdeeld is, maar daar kan ik toch ook niets aan doen? Zijn er nog meer mensen met zulke ervaringen?
Hoi, wat raar joh. Ik had er zelf geen ervaring mee terwijl er een vriendin van mij al jaren in een medische molen zit. Zij vond het geweldig voor ons en wilde er zelf elke keer over praten. Maar wat vervelend. Tjah je kan moeilijk je buik gaan inhouden als je hoogzwanger bent! Heb je echt het idee dat het door je zwangerschap komt? Het is best confronterend uiteraard maar om zo te reageren is natuurlijk helemaal niet nodig. Je moet het maar zo zien: als mensen je je geluk niet gunnen zijn het je vrienden niet. Niks van aantrekken! groetjes
Mijn eigen moeder heeft me genegeerd toen ze wist dat ik zwanger werd! Ze deed net alsof er geen kindje zou komen, en dat terwijl we er zolang op hadden gewacht en er zo blij mee waren. Ze gooide het zelf later op 'angst dat het niet goed zou gaan'. Maar al die maanden dat ik zwanger was, heeft ze dus niet gevraagd naar de baby en niet naar mij. Dat voelt vreselijk! Pas een maand na de geboorte wilde ze opeens de leuke oma uithangen. Maar toen was het voor mij te laat. Nu is Jesse al negen maand en we zien elkaar nauwelijks, terwijl we maar 100 meter bij haar vandaan wonen. Of het ooit goed komt, weet ik niet. Ze wil er niet over praten helaas. Dus ik weet hoe het is als mensen je negeren om je zwangerschap. Het is gewoon niet te snappen hoe anderen soms reageren. Van mensen die zelf geen kinderen kunnen krijgen, kan ik het wel vrij goed snappen trouwens. Het moet wel erg moeilijk zijn om zwangere buiken te zien terwijl het bij jezelf nog niet lukt. Maar om daardoor niet te worden uitgenodigd op een verjaardag, vind ik echt sneu. Sterkte met de laatste loodjes hoor. Wees zelf maar blij met je baby straks, hoe anderen er soms over denken.
vervelend! waar ik aan zit te denken is dat je het hen misschien juist moeilijker maakt door een NIET over te spreken. er hangt dan weer wat meer spanning in de lucht. eigenlijk laat jij merken dat je medelijden met hen hebt, door niet te praten over je zwangerzijn, terwijl je juist respectvol wilt overkomen. maar bedenk wel dat jij dat wel bent! Door het bespreekbaar te maken dat je zwanger bent en er niet te geforceerd mee om te gaan kun je de sfeer wat meer ontspannen maken en kunnen de mensen bij wie het niet goed lukt misschien ook een beetje meegenieten dat jij zwanger bent. maak het dus bespreekbaar en spreek ook uit dat je begrijpt dat zij het misschien moeilijk vinden. vooral diegenen die een kind hebben en een tweede willen, kunnen dit juist aangrijpen door wanneer hun mannetje ziet hoe leuk het ook alweer is een kleine te hebben, hun man over te halen. enne, 8 mnd proberen zwanger te raken betekend dat er nog een kans is van 30 procent dat ze binnen het jaar zwanger raken.
wij hebben ook vrienden die graag een kindje willen, ze hebben na een bbz van het zkh te horen gekregen dat het met 1 eierstok ook net zo goed zal lukken, het lukt dus niet en ik merk inderdaad dat ze wat meer afstand nemen, ik geef ze de tijd maar, hopelijk zijn ze snel zwanger. wat jouw vrienden doen vind ik persoonlijk wel een beetje aso, ze kunnen beter eerlijk zeggen dat het ze nu teveel pijn doet ipv ineens jullie niet meer uitnodigen op een verjaardag, dat steekt toch en daardoor creeer je alleen nog maar meer onbegrip.
Ik merk het ook hoor. Heb al zo goed als niemand. een zwangere vriendin spreek ik wel vaak maar de rest vind het toch allemaal een beetje gek denk ik. Ook op msn praten mensen ineens niet meer tegen je alsof ze boos zijn ofzo succes allemaal
hier wisselend; een vriend van mijn vriend probeert samen met zijn vriendin een kindje te krijgen, wat niet zo wil vlotten. toen ze van mijn zwangerschap hoorden was de eerste reactie heel afwijzend en negatief/negeren. die jongen heeft toen later mijn vriend gebeld en het uitgelegd, en gezegd at hij het voor ons écht heel gaaf vond. zij mijdt me echter als de pest... een vriendin van mij probeerde al ruim anderhalf jaar zwanger te worden. ik vond het wel moeilijk om het haar te vertellen, maar zij reageerde juist heel tof! vond het heel gaaf en gunde het ons enorm. gelukkig is zij nu net ook zwanger. maar nogal gemenge reacties dus. raar toch?
wat haat ik zulke misgunners.. kan begrijpen dat het misschien ff moeilijk voor ze is.. maar hoeven e nog niet zo tegen anderen te doen die wel zwanger zijn.. bedoel hoe kunnen mensen verwachten iets te krijgen wat ze een ander niet gunnen?
hey, ik zit ook in het zelfde schuitje. maar dit keer is het mijn beste vriendin. toen ik net wist dat ik zwanger was en ik het haar vertelde zei ze gelijk van ja je hebt het expres gedaan. ( ik was namelijk een keer de pil vergeten) na een gesprek met haar en haar uitgelegd te hebben dat ik het echt niet expres heb gedaan had ze er vrede mee en is zelfs mee geweest naar de echo. en elke keer als ik bij haar was keek ze met bewondering naar me buik en als die schopte moest zij dat ook even voelen dus hop die hand op me buik. ik heb toen aan haar gevraagd of ze bij me bevalling wou zijn en dat wou ze heel graag. nou niets aan de hand zou je dus zeggen,nou ze was half november jarig en ik moest maar op een andere dag komen omdat ze een zuipfeestje ging houden en ze dat niet geschikt voor mij vond. en sinds haar verjaardag heb ik eigenlijk niets meer van haar gehoord ze belt niet meer ze smst niet meer. nu heeft ze een buurvrouw die ze eerst niet kon luchten of zien en die is net bevallen van een meisje en nu in eens zit ze dag en nacht bij de buren net of ik dus niet meer besta en ik dus niet meer belangrijk ben. nu heb ik dus echt zoiets van ik wil weten waarom ik niets van haar hoor (want als mijn vriend haar smst dan krijgt die wel antwoord) en ik heb eigenlijk ook zoiets van ik wil niet meer dat ze bij de bevalling is. maar ja hoe ga ik dat tegen haar zeggen als ze toch nergens geen antwoord op geeft en niets van zich laat horen. iemand hier misschien een idee hoe ik dit zou kunnen oplossen!?!? groetjes
zulke mensen moet je geen moeite voor doen vindt ik.. hou je gewoon lekker bezig met je gezin.. als ze echt zo goede vriendin was en om je zou geven had ze al lang wel iuets van zich laten horen aan jou, en niet allen contact met je vriend..
nou ik heb haar net een smsje gestuurd met de vraag of ze zondagavond thuis is zodat ik met haar kan praten en haar kan zeggen dat ik haar niet meer bij me bevalling wil hebben. ik ben er eerlijk gezegd ook een beetje klaar mee dat ze zo doet het is namelijk niet de eerste keer dat er zoiets gebeurt.
als het niet de 1e keer is? ben jij nog heel lief dat je haar nog smst vind ik.. maarjah hoopelijk komt ze en kunnen jullie wel het een en ander uitpraten ofzo.. sterkte voor zondag
Herkenbaar, heb het ook meegemaakt. Een vriendin van mij (dacht ik) wilde ook graag een tweede kind erbij, toen ik na een tijd zwanger bleek te zijn en ook nog trouwplannen, heeft ze mij 1x opgebeld om mij succes te wensen. Vervolgens heb ik nooit meer iets van haar gehoord, het is nu een jaar of 3 geleden.
hier ook erg herkenbaar de zogenaamde vrienden waar je sinds ze weten dat je zwanger bent niets meer van hoort. hier zijn er ook een aantal die dus ook vanuit het niets in een keer niet meer langs komen niet meer bellen etc.en als ze al bellen dan word er oppervlakig gedaan.en owee snijd het onderwerp baby maar eens aan nou ik kan je vertellen dan hebben ze zo opgehangen. het ergste vind ik nog mijn schoon familie.die doen dus net of in niet zwanger ben vooral mijn zwager heeft er een handje van die heeft echt geen woord meer tegen mij gesproken sinds ik zwanger ben.daarvoor was het ook niet veel maar nu helemaal niets.mijn schoonouders willen er ookniet over praten tegen over ons.maar zo snel als we weg zijn word er wel de leuke oma/opa uit gehangen tegenover de rest.er word zo overheen gepraat als ze hier ook op visite zijn en het onderwerp baby word aangesneden word er gelijk overheen gepraat.met als hoofd onderwerp voetbal/skien etc.ik ben hier nu al een aantal keer goed van slag van geweest vooral om dat mijn vriend een enorme trotse aanstaande papa is en met echo foto's in de portemonee rond loopt en iedereen krijgt ze te zien hoor. en dat heb je z'n familie die niets zegt of doet. mijn zwanger krijgt dan ook geen geboorte kaartje hij wil niets met onze kleine te maken hebben. dit is deels nog altijd jaloersie tegen over zijn broer want zijn broer heeft mij voor zijn neus weg gekaapt zo zeggen ze het. mijn schoonouders hoeven nu ook niet in een keer de leuke opa/oma uit te hangen.ze mogen langs komen als ik dat wil anders niet. gelukkig staat mijn vriend geheel achter mij. verder is mijn broertje niet echt geinteseerd maar ik denk zelf dat dat meer komt omdat hij in de puberteit zit echt eigenlijk de hele wereld boeit hem geen zak.
ff off-toppic; maar echt leuk om tezien hoe de 2volwassen zoons met zo'n ukkie omgaan leuke foto's,.,.
jeetje wat jammer dat het zo moet lopen. Ik begrijp dat mensen die moeilijk zwanger kunnen worden het lastig hebben zodra iemand in hun omgeving wel zwanger is, en ik zou er rekening mee houden door niet de hele tijd het erover te hebben maar ik vind als e zwanger bent moet je dat wel kunnen delen ook met die mensen. Het is zo jammer dat je je mond zou moeten houden dat vind ik ook een beetje ver gaan. Heb je trouwens gevraagd of dat de reden is dat je niet uitgenodigd bent?