hallo meiden, Ik heb een dringende vraag aan alle dames die moeten kiezen tussen IVF/ICSI of geen kinderen! Wij zijn vrij snel terrecht gekomen in het traject dat hopelijk één van deze behandelingen de enige kans is op een eigen kindje! Nu ben ik al de hele tijd aan het hopen dat we aan het einde van de maand horen dat we inderdaad een behandeling kunnen starten het verlangen is enorm! Nu komt vandaag in ene het besef dat er risico's verbonden zitten aan deze behandelingen voor kind en vrouw! Hoe hebben jullie deze risisco's ervaren en hebben de artsen jullie daar meer over verteld? Ik weet dat je kunt kiezen voor onderzoeken voor het kindje maar vooral de gevolgen waar je over leest m.b.t. de vrouw en de meerkans op kanker waar op dit moment geen onderzoeken voor zijn of gegevens van bekend zijn! Herkennen jullie deze angst of weten jullie meer als ik waardoor die angst is weggenomen? Ik hoop dat jullie me kunnen helpen! liefs nina
Hoi meid! Wij zijn ook vrij snel in ons traject beland. Ik heb zelf de fert.arts gebeld en we konden vrij snel terecht. Wij gaan ICSI doen, omdat mijn mannetje te weinig goeie zwemmertjes had . We hebben net 1 gesprek gehad waaruit kwam dat het ICSI werd, en ik heb bloed geprikt. Nu nog 1 x zaad inleveren, en 15 april horen we meer. Dergelijke keuzes zijn vrij zwaar lijkt me, ik weet niet wat ik je moet adviseren. Mijn zus raakte bij ICSI de eerste keer meteen zwanger, en de tweede keer na 2x. Via haar heb ik die arts gebeld en zitten we nu op het wachtbankje...Succes in ieder geval, wat je keuze ook mag zijn, weet dat je hier niet alleen staat! Liefs Ester.
Hoi Nina, De keuze was voor ons snel gemaakt en wij zijn voor IVF gegaan. Ik heb uiteraard 6000 vragen op de artsen afgevuurd en tuurlijk is er een risico mbt overstimulatie of reactie op medicatie. Het is echter niet bewezen dat je kindje iets zou kunnen mankeren door een ivf of icsi behandeling, evenals dat de stimulatie door hormonen kanker zou kunnen veroorzaken. Bij mij heeft de arts echt wel de angst weggenomen, zij hebben er immers voor geleerd. Als de behandelingen echt zo gevaarlijk zouden zijn voor moeder en kind, had de gezondheidswet ze toch ook niet goedgekeurd. Succes met het maken van jullie keuzes. Als je vragen hebt staan ik en vast ook de andere dames voor je klaar! Groetjes, Elvira
Wat gebeurt er toch steeds, sorry hoor maar 1 berichtje was wel voldoende dacht ik zo! SORRY! Liefs Ester.
dat klinkt inderdaad een stuk positiever dan wat ik lees op internet bij bv stilverlangen enzo! Ik begrijp ook dat ze die info daar vrij steriel neerzetten maar het wekt dan wel wat onrust op! En stienke heb jij bepaalde angsten voor de behandeling? Ik ben trouwens niet bang voor de eventuele pijn ofzo maar meer naar gevolgen die ze nog niet kunnen weten....maar zoals elvira al zegt als dat werkelijk zo zou zijn zouden ze die behandelingen niet uitvoeren! liefs nina
Nee ik heb alleen maar de angst dat het niet gaat lukken. Of dat het misgaat op wat voor manier dan ook. Voor pijn ach dat vind ik net als jij ook iets minder belangrijk. Ik heb door een ongeluk (televisie op mijn hoofd gehad) goed leren omgaan met pijn, kon op n gegeven moment alleen nog maar lopen of staan of liggen en dit zeg ik niet om zielig te doen of zo hoor, maar daardoor heb ik heel veel over mezelf geleerd. Verder leef ik vanuit mijn spirituele overtuiging zoveel mogelijk vanuit liefde in plaats van vanuit angst, maar om de beide beentjes op de grond te houden: angst is logisch, maar een slechte raadgever. Ik hoop voor jou dat je niet heel veel last zult hebben van angst enzo. Zelf probeer ik daar positief mee om te gaan, maar zoals je zelf ook zult weten gaat dat de ene dag beter dan de andere dag. Wat belangrijk is dat je zwanger raakt, (natuurlijk ) en dat je langzaam maar zeker vertrouwen krijgt in wat jouw weg is (ICSI/IVF maakt niet uit). Ik hoop echt voor je dat het niet al te lang meer duurt! Een kinderwens (zie ik als onderdeel van liefde en bevestiging van je relatie) heb je niet voor niets, Goed dat je hier je verhaal doet, dat scheelt soms al stukken! Hou vol meid! Liefs Ester.
Van wat ik begrijp uit onze voorgesprekken is dat een ziekenhuis die IVF-ICSI uitvoert ook vantevoren goed aangeeft dat de moeder een goede gezondheid moet hebben. Zo heb ik zelfs eerst de opdracht gekregen af te vallen, omdat anders misschien de behandeling minder kans zou hebben. Ook moeten beide ouders gezond leven, geen drank en alcohol en meer van dat soort verboden zaken. Het is inderdaad niet niks om hormonen toe te dienen waarmee je meedere follikels aan moet gaan maken, maar ik heb het twee keer ervaren en voelde me verder goed. Veel water blijven drinken, lekker blijven bewegen (zolang het goed voelt uiteraard). Tijdens de stimulatie kom je vaak voor controle langs en mocht er dan onverhoopt overstimulatie zijn, dan breken ze de behandeling af. Wij hebben ons niet tegen laten houden en voor wat betreft de kinderloosheid: die kans was er ook ondanks de IVF-ICSI behandeling. Je hebt tenslotte vanaf terugplaatsing net zoveel kans op een zwangerschap als elk ander stel. Het blijft een klein maar bijzonder wonder. Succes met je keuze. Groetjes, Danielle
Lieve Nina, Hier mijn antwoorden op je vragen..doe mijn best om alles te beantwoorden - Ook wij kwamen voor de keus (ineens) ICSI of kinderloos. Wij gingen vol goede moed voor ICSI. - Ons ziekenhuis heeft ons hele goede voorlichting gegeven en wij gingen altijd met een briefje vol vragen heen. Zo kan je alles vragen en vergeet je niks. Bij vragen naderhand gewoon bellen, zijn ze voor! - Wij hebben er voor gekozen geen extra onderzoek bij het kindje te doen. ICSI heeft wel wat meer risico maar juist daarom doen ze vooraf een chromosomenonderzoek. Dit was oke, dus heb ik er alle vertrouwen in. Als er iets misgaat...ja...dat kan altijd! - Die extra kans op kanker is naar mijn weten nog niet bevestigd/bekend. Misschien ben ik naief maar ik heb al het vertrouwen in het ziekenhuis. Deze artsen hebben er lang voor geleerd en er wordt nogsteeds ontzettend veel onderzoek gedaan. Wij hebben eerst 6x ICSI in eigen cyclus gedaan. Je gebruikt dan alleen je eigen follikel en hoeft dus niet zoveel hormonen te spuiten. De risico's zijn dan nihil omdat je geen kans hebt op overstimulatie. Helaas lukte dit niet...geen zwangerschap. Daarna 1x ICSI standaard gedaan...inderdaad overstimulatie! Gelukkig niet in een bedreidende vorm, met voldoende drinken, dosisverlagen + andere medicatie heb ik het onder controle kunnen houden. Door al deze keuzes en overwegingen zijn we toch op een mooi punt beland. Zie mijn banner Volgende week hopen we een mooi hartje te zien! Heel veel succes met al jullie beslissingen! Elmo
Nina ik kan me vooral bij het hierboven geschrevene aansluiten. Overigens is, zoals je ook al in verhaal van Elmo leest overstimulatie niet meteen een reden om de behandeling af te breken. Ze houden je wel extra goed in de gaten. Ik moest bv verschillende keren extra terugkomen en bloed laten prikken...maar toen die weer gestabiliseerd waren konden we de behandeling toch nog afronden....en je ziet hieronder het resultaat. Belangrijk is dat je je dus goed voor laat lichten door je gyn...schrijf alle vragen op en laat het je goed uitleggen. Verder krijg je echt wel duidelijke richtlijnen/leefregels mee en wat ik ervaar bij mij ziekenhuis, maar vast bij andere ziekenhuizen ook zo is.....vaak is een ivf team erg betrokken en kun je er goed met je vragen terecht. Als je je nou om 1 of andere reden niet prettig voelt bij een arts/verpleegkundige maak dit bespreekbaar en als je er samen niet uitkomt kun je altijd overwegen om andere arts te vragen. Heel veel succes met je keuze....nouja....je proeft het wel uit mijn verhaal....voor ons was het echt wel een duidelijke keuze ...we gingen voor ivf! Groetjes, Eva.
Wij zijn hier beland omdat IUI na 4 pogingen niet het gewenste resultaat had gegeven. Jammer, maar helaas.... Mijn ventje heeft slechte zwemmers en ikke ben helaas al wat ouder (oudere eitjes dus) Daarom koos de arts voor ICSI. Helaas is de 1e poging hiervan ook mislukt! Maar op CD2 van de komende cyclus gaan we beginnen met poging 2. Een krot schema dit keer! Hoop van ganser harte dat het snel mag lukken! Meer weten? VRAGEN! Liefs Marjo @ Elmo: Hebben jullie een chromosomenonderziek gehad? Hoe werkt dat? Bij mijn weten hebben wij dat helemala niet gehad. De arts zei zelfs niet te weten of me ventje wel bevruchtend zaad had. RAAR toch!
Chromosomenonderzoek gaat via bloedonderzoek en doen ze naar mijn weten standaard bij ICSI. Ze kunnen ook niet weten waar het aan ligt als er geen bevruchting is. Wij hebben dat 4x gehad. Domme pech...wat het kan in ons geval dus wel degelijk. Elmo
@ Elmo: Bij ons hebben ze bloed bij mijn weten alleen gecontroleerd voor ICSI op HIV, Hypatitus B+C en Lues (of zoiets ) Maar wij hadden toch ook een TOP-embryo. Dus die was toch ook bevrucht? Waarom zei de arts dan, heb het op papier, dat je dat alleen kunt zien bij IVF? Liefs Marjo
Muuske, je wijkt behoorlijk van het onderwerp af. Wend je met deze vragen tot je arts. Je kan de ene keer een super emmie hebben en de andere keer niks...ben ik zelf ook het bewijs van. Elmo