Ik kreeg vroeger altijd van die goedkope nep barbies, terwijl ik zo graag zo'n mooie echte barbie wilde. Nu heb ik voor mijn dochter een barbiepop met een hele mooie trouwjurk gekocht. Is dan wel voor mijn dochter, maar stiekem dus ook een beetje voor mij . Kopen jullie wel eens dingen voor je kind, die je zelf vroeger zoooo graag wilde hebben?
Haha vind ik leuk! Manlief vind duplo/lego geweldig, zodoende heeft onze dochter nu al een bak vol duplo.
Hmm nog niks bijzonders denk ik Maar dl wil graag op paardrijden; ik mocht dat nooit omdat het te duur was. Dl mag het als ze oud genoeg is ze kan al wel aardig zelf rijden.
Ik heb wat betreft speelgoed nog niks gekocht wat ik zelf vroeger graag wilde... Ik wilde wel een rijbewijs en auto van me ouders maar heb ik niet gehad.. Nu druk sparen want wil haar dat over 15 jaar wel kunnen geven
Een grote trampoline! Dat wilde ik zóóó graag vroeger (en dat is me ook meerdere keren beloofd, maar dat werd nooit nagekomen). Nu hebben mijn kinderen er wel eentje en spring ik zelf lekker mee . En een abonnement op de Efteling.
Aquaplay!! Iedereen had het vroeger al maar voor mij was het te duur... En ik spaar nu al geld voor dr, omdat ik van mijn ouders na de MAVO alles zelf moest betalen aan opleidingen en rijbewijs etc. Ik kon in hun ogen na de MAVO ook gaan werken dus was mijn eigen keus om door te leren! Mijn dochter heeft straks een mooie vervolg studie, rijbewijs of voor mijn part een mooi eerste interieur. In ieder geval een goede start! Daarbij zal ik er ook voor zorgen dat ze altijd op me terug kan vallen als ze me nodig heeft...
Mijn dochter en zoon gaan als ze dat willen een instrument leren spelen. Dat was bij mij wel het plan, maar omdat ik het nut niet zag van noten leren lezen (ik was 6! Natuurlijk snapte ik dat niet...), dacht mijn moeder dat ik dan ook niet op (vervolg)muziekles kon (na algemene muzikale vorming). Ik vind het nog steeds jammer dat ik geen instrument kan spelen. Verder heb ik trouwens alles gekregen wat maar nodig was en binnen redelijke grenzen wat ik wilde hebben. Of ja... eerder een huisdier. Wij hebben katten, maar van mijn vader mocht ik nooit een ander dier dan een vis.
Sketchers lichtjes schoenen, mocht nooit schoenen met lichtjes. Dochter nog nooit zo blij gezien met schoenen haha. Verder niet zoveel, hoop mee te kunnen geven te kunnen zijn wie ze willen zijn. Dit heb ik niet meegekregen, mijn ouders leven/voedde mij op voor de buitenwereld.
Ik wilde altijd paardrijden en baal er nog steeds van dat mijn ouders het te duur vonden. Ik heb altijd gezegd als ik een dochter krijg die dat graag wil dan mag het. Ik heb haar dit overigens nooit gezegd en haar een andere richting gestuurd maar al snel wilde ze een keer naar de manege en was direct verkocht. Ze doet het nu 1,5 jaar en heeft 3 wedstrijden gereden. Van mij hoefde dat nu ook weer niet maar ze is mega fanatiek. Ze heeft talent haar eerste wedstrijd werd ze 2e en daarna is se 2x eerste geworden. Haar hele leven draait om paarden en ik ben blij dat we haar dit kunnen geven. Achteraf heeft mijn moeder spijt dat ze het nooit heeft toegelaten.
Zo'n ballon in de dierentuin. Die vonden mijn ouders veel te duur. Dat zijn ze natuurlijk ook. Maar ik kon het niet laten om er 1 te kopen voor mijn dochter.
Ik hoop alles Maar wanneer het financieel even écht niet gaat (en ik geef er een hoop voor op als het moet; dus echt als een laatste resort) dan geef ik hopelijk ook de wijsheid en het verstand mee om daarmee om te gaan Verder zelfvertrouwen, eigenwaarde, een identiteit, trots zijn op zichzelf en zijn prestaties, inlevingsvermogen, gevoel voor humor, relativeringsvermogen, leren incasseren, sterk, dapper en leuk te zijn, etc. Voor de rest wil ik graag quality time meegeven, een veilig, liefdevol gezin waarbij hij zichzelf kan en mag zijn met alles wat hij is en goed of fout doet en dat hij tóch helemaal scheel gaat zien van de regen aan knuffels en kussen die ik hem elke dag geef, tot aan het einde der tijden Ik wil hem veilig, gezond, intelligent, zelfstandig etc. etc. houden en alles; maar ik wil boven alles gewoon per definitie dat hij weet dat ik álles van hem hou, en dat zijn vader daar net zo over denkt. En zijn oma. En zijn opa en tantes & ooms. En verder ieder ander die toegelaten wordt in ons gezinsleven. En dat wat er ook gebeurt in zijn leventje; dat er altijd mensen in zijn omgeving zullen zijn die minstens de helft van hem houden als dat ik dat doe En voor de rest: pretparken, uitstapjes naar musea, bos, park, speeltuinen, dolfinarium, vakanties, exposities, culturele evenementen, muziekles, educatie (ook buiten school), alles wat zijn hartje begeert - en ook vooral als hij dat zelf niet doorheeft. Ik heb echt de meest verschrikkelijkste rotouders van heel de wereld gehad met alleen maar uiterlijk vertoon naar buiten toe en ik hoef zelf écht geen moeder van het jaar-award, maar als ik uiteindelijk op zijn dertigste ofzo hoor: mam, goed gedaan; dan ben ik allang blij. Oh, en inderdaad: schoenen met freaking lampjes!
Een skate board! Die wilde ik zo graag hebben maar nooit gekregen. Uiteindelijk zelf ene gekocht toen ik 20 ofzo was. Was zo hard op mn bek gegaan dat ik niet meer durfde Als dylan een skateboard wil krijgt hij een skateboard. En kniebeschermers, elleboogbeschermers, een opvallende helm,...
Haha mijn dochter van bijna 13 gaat vast later voor haar eigen kinderen petshop kopen. Dat is het enige wat ze van mij niet mocht. Ik vond haar toen al te oud voor die beestjes.