Mijn peutertje van bijna 2 slaapt nog steeds erg moeilijk. Doorslapen komt eigenlijk vrijwel nooit voor. De meeste nachten ga ik er zo'n 5 keer heen nu, soms loopt dit op tot 8 keer. De ene keer gaat ze binnen 15 minuten weer slapen, de andere keer gaat ze gillen dat ze of naar beneden wilt of jamjam in haar beker (zit water in, ze wilt iets lekkers drinken), of om papa.. maar als papa er is wilt ze mama. Ze is al eens opgenomen geweest toen ze nog geen 1 was om te kijken of het iets medisch was. Maar daar is niets uitgekomen. Haar kleine zusje van 3 maanden slaapt al beter dan dat zij doet. Alles lijd er onder.. Onze relatie, maar ook onze relatie met onze kinderen. We kunnen steeds minder hebben, steeds minder geduld.. ik schiet steeds vaker en sneller uit mijn slof. Het kan niet anders dan dat ze en chronisch slaap te kort heeft. Ze is erg bleek, ze heeft wallen en is erg vervelend vaak (hoewel ze ook echt super lief kan zijn hoor!). Ik snap het niet.. ze zou onderhand om moeten vallen lijkt me. Smiddags gaat t slapen heel erg wisselend. In bedje dus 20 minuten, als ze uberhaupt al gaat slapen. Op de bank vaak langer, dus ik laat haar vaak daar maar liggen ondat ze dan tenminste nog slaap krijgt (niet ideaal, maar dat is zo weinig slaap ook niet!). We hebben voor het naar bed gaan een kort ritueeltje. We hebben haar bedje al verplaatst. Chiropractor ook al geprobeerd. Valdispert krijgt ze ook weer maar heeft weinig effect. Bij ons in bed word ze ook gewoon vaak wakker, en ja.. ik slaap dan niet goed omdat ze heel onrustig slaapt. Toch de laatste paar dagen in de nacht weer bij ins genomen omdat ik t niet trek elke keer naar haar kamer toe te gaan en daar 15 minuten of langer te zitten. We hebben een peuterbedje voor haar gekocht en we wilde deze met haar 2e verjaardag neerzetten.. maar nu twijfelen we of we die niet gewoon naast ons bed neer gaan zetten. Ik merk dat ik echt geen leuke moeder ben zo. Ik wil met haar spelen, ik wil al het geduld hebben, maar ik heb het niet meer. Ik ben geen leuke moeder meer. Mijn man is geen leuke vader meer. We zijn geen leuke echtgenote meer. Ik mopper op alles en iedereen. Hij ook. Ik krijg vaak al de rillingen als de kleine huilt, zij lijd er ook onder.. En ze is nog zo klein. Ik gil steeds vaker, ik wil geen schreeuwende moeder zijn, maar dat ben ik wel geworden (herkenbaar?). De huisarts en cb nemen me niet erg serieus heb ik het idee. Cb staat er op dat ik mijn dochtertje overdag in bed leg, ook al slaapt ze dan niet. Maar daar ben ik het niet mee eens. Omdat ze beneden tenminste nog wát slaapt krijgt. En snachts? Cold turkey laten janken. Vannacht werd de jongste wakker door het hysterische gekrijs van de oudste, dus dat vind ik ook geen optie. De huisarts zegt dat het er nu eenmaal bij hoort bij sommige kinderen, hoewel ik daar al even niet meer ben geweest voor haar slaap gedrag. Nu wil ik eigenlijk een verwijzing vragen naar een slaap centrum. Iemand daar ervaring mee? Ik weet niet hoelang we dit nog trekken. Vannacht was het dus ook weer flink raak, compleet hysterisch. Mijn man er ik stonden allebei op haar kamer en ze bleef maar te keer gaan. We werden er allebei echt gek van dat mijn man haar op pakte en haar in bed op haar rug neer legde en toen zijn we allebei weg gelopen voordat we haar iets aan zouden doen. Ze bleef echt hysterisch. Toen ik wat rustiger was ben ik er naartoe gegaan, en toen werd ze langzaam rustiger en sliep ze zo in mijn armen. In bed gelegd, ik lag 5 minuten en het begon weer. Na 15 minuten sliep ze weer, na 5 minuten in bed weer wakker. Toen nog een keer en toen ging het even goed, maar rond 5 bij ons gelegd. Dit is een voorbeeldje.. Ze slaapt af en toe een nachtje bij mijn moeder. Maar een nachtje doet echt geen wonderen meer. Dus iemand ervaring met een slaapcentrum?
Joh meid wat pittig voor jullie. Geen ervaring met slaapcentrum waar je om vraagt. Ik vind het heel vervelend dat jullie niet serieus genomen worden hier in. Dat ze een keer wakker word prima, knuffel kwijt of een droom... hier eend arme die dan bij mij verder slaapt. Maar inmiddels met 2,5 is dat echt vanzelf beter geworden. Misschien kan een orthopedagoog jullie helpen?
Pfff wat pittig zeg!! Sorry, ik heb geen tips denk ik. Mijn gevoel zegt namelijk ook dat ze in haar eigen bedje moet slapen, maar ik kan me voorstellen dat je haar op de bank of bij jullie in bed laat slapen zodat zij maar ook jullie wat slaap krijgen. Ik zou het er in ieder geval niet bij laten zitten en aandringen bij de huisarts voor hulp. Dit gaat zo niet langer meer en jullie gaan er allemaal aan onderdoor. Sterkte en hopelijk vinden jullie snel hulp en/of tips hoe het beter wordt
Hoe slaapt ze bij je moeder? Slaapt ze dan wel door? Anders een 3 nachten ofzo daar laten slapen en het patroon doorbreken? En dan samen om de tafel hoe jullie het gaan aanpakken. Maar dat is natuurlijk alleen als ze bij oma wel goed slaapt
Pittig en herkenbaar! Bij onze oudste was doorslapen ook echt ellende tot haar 5de jaar.. ik werd door niemand serieus genomen maar uiteindelijk via de alternatieve weg erachter gekomen dat ze behoorlijk wat voedselallergieen/intoleranties had. Ze had s nachts waarschijnlijk steeds last van haar buik en daardoor steeds wakker. Dit is een heel traject geweest omdat er soms weer iets anders bij kwam waar ze toch last van had. Nu inmiddels is ze 7 en zijn er nog maar 2 voedingsmiddelen die wij consequent mijden. Krijgt ze deze toch is de nacht direct ellende. Ik heb de afgelopen jaren een matras langs mijn bed gezet, als ik er 1 nacht vaker dan 2x uit moet voor een vd 2 oudste dan neem ik ze mee en mogen ze daar verder slapen. Ik moet zeggen dat dat voor het hele gezin rust gebracht heeft! Zoveel gebroken nachten houdt geen mens vol! En er komen echt betere tijden! Wij hebben eerst ook alle andere adviezen geprobeerd (laten huilen etcetc) altijd zonder resultaat. Ik voelde me hier ook vreselijk bij. Dus kort samengevat zoek evt reacties op voedingsmiddelen uit ( mocht je uit omgeving eindhoven komen heb ik 2 zeer goed adressen) en ga de strijd niet aan. Ze heeft je blijkbaar om welke reden gewoon nodig. Slapen is voor iedereen het belangrijkste en naar mijn idee kun je ook oidere kinderen daar niet in verwennen..
klinkt als mijn oudste dochter ik denk steeds dat slaap/wakker worden de bijwerking is en dat er een onderliggende reden moet zijn dat t niet lukt. is ze getest op coeliakie? of andere intoleranties? mijn dochter heeft niets medisch maar is gewoon ontzettend bang in haar eentje. ook overdag en snachts dus nog meer. kan het zoiets zijn? nachtlampje geprobeerd? bij haar in de kamer slapen geprobeerd? ik heb een matras naast mijn dochter.. niet ideaal maar ik heb ook slaap nodig en ze slaapt wel door als ik bij haar op de kamer ben. sterkte. slaapgebrek is slopend... mensen hebben echt geen idee wat chronisch te weinig slaap met je doet. kijk of ze overdag een keer naar opa en oma of kdv kan om zelf bij te tanken. en geduld... het gaat over.. ooit..
En als ze eenmaal bij jullie ligt? Slaapt ze dan wel? Mijn zoontje wordt in zn eigen bed ook heel vaak wakker. En bij mij slaapt hij de hele nacht door. Dus voor mij is die keuze makkelijk.
Wat heftig zeg , kan me voorstellen dat je er even doorheenzit. Hier valt hij bij ons in slaap en dan leggen we hem over. Als hij dan weer wakker word doen we hetzelfde. Werkt het niet dan maar tussenin. Hij neemt inmiddels ons hele bed in maar we hebben ons erop aangepast. Zonder slaap worden wij namelijk erg sago , en daar heeft hij ook niets aan. Hoop dat je snel iets vind wat helpt voor jullie en je kleine meid!
Ons zoontje sliep ook echt dramatisch. Tot begin februari, hij was toen dus 2 jaar en 3 maanden. Wij hebben ook echt van alles geprobeerd, niks hielp. Hij heeft bijna al die tijd bij ons in bed gelegen. En begin februari kreeg hij een groot bed en hij slaapt in eens zo goed!! We moeten er nu maximaal 3x per nacht naartoe maar er zijn ook nachten net als vannacht dat we er maar 1x naar toe hoeven of zelfs helemaal niet. Dat was hier dus de magische oplossing. Ik had het weleens vaker gelezen, maar vond het altijd maar sterk klinken.. maar het kan dus echt! Heel veel succes en ik hoop dat jullie snel de oplossing vinden want het breekt echt op, op alle fronten.
Laat ik voorop stellen dat ik niet alle reacties heb gelezen, dus misschien iets dubbel zeg. De hele nacht doorslapen is geen ritme dat natuurlijk is. Zelf zijn we ook meerdere keren per nacht wakker, maar vallen meteen weer in slaap. Dat moet ze leren. Slaapt ze nog in een ledikant? Dan kun je inderdaad een groter bed overwegen. 'Opgesloten' liggen is voor sommige peuters een probleem. Er kan ook een achterliggende medische oorzaak zijn. Zo maakte een ex-collega van mij zelf vrijwel geen melatonine aan en kon zonder problemen 3 dagen wakker blijven. Daarna stortte hij compleet in. Een slaapcentrum gaat op zoek naar de oorzaak. Hier heeft mijn dochter van 2 het volgende mee in bed: slaapknuffel, rietjesbeker met water (antilek), nachtlampje. Dat gaat goed, maar ze is dan ook alleen moeilijk met 's avonds in slaap vallen. Als ze slaapt, is het goed. Dit is pas vlak voordat ze 2 werd goed gekomen. Daarvoor moest ik iedere avond bij haar zitten tot ze in slaap viel. Opeens sloeg het om (ze was toen bijna 23 maanden denk ik). Er is dus hoop! En een tijdelijke oplossing kan zijn om een matrasje op haar kamer te leggen en daar te slapen. Dan hoef je ook niet steeds heen en weer te lopen. Verder duurt het ongeveer 10 - 15 min voo je in een iets diepere slaap komt, dus leg haar niet te snel terug in bed. Zeg ook tegen haar waar ze wakker zal worden. Het is heel raar wakker worden als je opeens op een andere plek ligt
Wat zwaar zeg! Hier ook eentje die wel eens doorgeslapen heeft, maar regelmatig weer weken ´s nachts wakker wordt. Lang niet zo erg als bij jou hoor, maar 1 of 2 keer eruit gebeurt nu al een hele tijd weer. Hier hebben we ten einde raad het 1 persoonsbed neer gezet. En daarna sliep hij 2 weken helemaal door, echt van 7 tot 7. Sindsdien gaat het weer iets minder, maar het is nu meestal ergens tussen 5 en 6 dat hij wakker wordt, en dat is wel te overzien. Dan nemen we hem bij ons, en slaapt hij meestal nog even verder, soms ook niet, maar dan blijft hij wel gewoon bij mij in bed (mijn man gaat regelmatig al vroeg naar zijn werk) met een filmpje ofzo, zodat ik nog een beetje kan soezen. Dus misschien helpt een 1 persoonsbed? Of peuterbed? Het is misschien het proberen waard.
Ik zou kijken of een peuterbed helpt en anders terug naar de ha voor een doorverwijzing of naar een kinderarts of naar een slaapcentrum. In elk geval iemand die verder wil kijken. Want er af rn toe eens uit is niet erg maar kan me voorstellen dat je zo een chronisch slaaptekort oploopt
Ik herken de nachtelijke onrust. Onze uk sliep als baby slecht (wij sliepen de eerste maanden 3/4 uur per nacht verdeeld in 3 keer) dit kwam door verborgen reflux maar zou over zijn gegaan rond de 7 maanden Daarna ging het in periodes "goed" 1 tot max 2 keer naar hem toe. In de tijden van de sprong sliep hij overdag nauwelijks (20min) en snachts was hij tussen de 1.5 en 3 uur wakker achter elkaar om vervolgens ook nog eens rond een uur of 5 wakker te zijn. Tot zijn 2de verjaardag sliep ik rond de 5/6 uur per nacht.(ging regelmatig om 20.00/20.30 naar bed) Zo rond zijn 2de verjaardag sliep hij in eens beter, hij begon met doorslapen en sliep meestal 10 uur. Wij zijn gestopt met hem op bed leggen, het was een strijd en hij sliep nauwelijks. Hij zegt zelf ik ben moe even uitrusten. Uk is nu bijna 3 en slaapt vaker door dan dat hij wakker is.wanneer hij wel wakker is geef ik hem een slokje water zing 2 liedjes en slaapt hij verder. Meestal slaapt hij 11 uur. Overdag mag hij niet meer dan 1 uur slapen anders ligt hij snachts wakker. Uk is hooggevoelig en heeft veel last gehad van sprongen, droomt veel en heeft meer last van nachtmerries. Gelukkig krijgen we meer slaap en voel je meteen wat beter. Hopelijk krijgen jullie snel meer rust.
geen ervaring met slaapcentrum maar ik doe het volgende voor slapen gaan pap met volle melk geven daarna de vitamine d naar boven in bad tandjes poetsen iedere avond lekkere schone pyjama in een schoon bed (want slaapt s middags ook alleen op de bank dus bedje blijft schoon) krijgt ook nog steeds beetje bv voor t slapen gaan dus valt bij mij in slaap en idd niet te snel in eigen bedje leggen bedje staat ook bij mij op de slaapkamer bijna nooit verwarming aan allleen als t vriest maar standaard snachts uit en bijna 24/7 een zoutlamp in de slaapkamer aan (behalve als ik weg ga dus niet thuis ben) en dit helpt aardig goed slaapt bijna altijd aardig door maar t ritueel iedere dag/avond helpt echt en de zoutlamp ook heb ook eens gelezen dat kinderen er goed door slapen ow ja en iedere nacht raam op een klein kiertje voor frisse lucht misschien kan je er iets mee heel veel succes en sterkte
Ik t gewoon doen, naar dat slaapcentrum gaan. En dan vooral zodat meegekeken kan worden naar wat er aan de hand is. Hopelijk kan dan ook met jullie een plan opgesteld worden hoe hiermee om te gaan. Hier ook een kindje dat moeilijk slaapt. Ik heb toen samen met het cb gekeken wat er aan de hand was en hoe we daarmee om konden gaan. T hielp mij iig om werken duidelijk plan te hebben.
Sorry voor mijn late reactie.. We hebben haar peuterbed je op gezet, eerst op haar eigen kamer.. Maar dat hielp niets. Nu staat haar bedje naast die van ons en dat gaat wel beter. Ze word nog wel wakker, maar niet zo vaak meer! Ik zelf heb melatonine voor mezelf gehaald, het helpt voor mezelf ook en ik slaap al wat beter. Ik ga even aankijken hoe dit gaat een tijdje, en anders toch maar naar de huisarts. Ik heb niet het idee dat ze een allergie of intolerantie heeft. Ze kan goed zeggen of ze pijn heeft of niet, ze praat al met 2-3 woordzinnen. Ik heb wel het idee dat ze hooggevoelig is.. Maar geen idee hoe ik daarmee om moet gaan eigenlijk?
Rustmomenten inlassen zodat ze prikkels kan verwerken. Hierbij haal je haar ook uit een prikkelgevoelige situatie met weinig mensen om haar heen (mensen hebben emoties en die kunnen een enorme invloed hebben). Ik heb niet het idee dat mijn dochter echt hooggevoelig is, maar emoties van anderen die dichtbij haar staan (bijv. opa en oma, papa, mama, etc) hebben een enorme invloed dus ik snap je gevoel. Hier helpt het rustmoment voor een tv ook. Ik weet dat de wetenschap zegt dat het niet echt rustmomenten zijn, maar ik merk een heel groot verschil. We gaan dan even samen haar favoriete serie kijken en dan kan ze helemaal tot rust komen (en soms valt ze dan zelfs in slaap). Voorspelbaarheid is ook heel belangrijk, dus een vast dagritme aanhouden werkt vaak ook al, maar dit heb je waarschijnlijk al. Succes!
Herkenbaar. Inclusief dat ik zelf geen leuke mama meer was. Hoe gaat je kind naar bed? Zit je ernaast tot ze slaapt? Dan moet je dit afbouwen tot je op de gang zit met de deur dicht (bij mijn zoon zetten we nog wel de stoel op de gang, maar we zitter er al heel lang niet meer op). Steeds iets verder weg zitten dus tot ze je niet meer kan zien. Hoe ze naar bed gaan, verwachten ze te slapen. Dus daarom moeten ze zelf in slaap vallen en kun je dat dit langzaam opbouwen. Mijn zoon heb ik aan het slapen gekregen met bovenstaande, gecombineerd met: Homeopaat. Grotere slaapzak Slaapje inkorten tot anderhalf uur. Kinderwekker in combinatie met stickerkaart voor doorgeslapen nacht. Vertellen dat mama 's nachts ook moet slapen en dat ook doet. Niet roepen, niet huilen dus!
Bedje bij jezelf neerzetten is ook wat ik je wilde adviseren. Je moet het echt jezelf zo makkelijk mogelijk maken, dit is superzwaar. Voor je het weet slaap je gewoon door haar gerommel heen Dl is ook erg gevoelig. Ritme, rust en ruimte geven werkt hier goed. Na een drukke dag of een nieuwe ervaring blaast ze stoom af met speelgoed/rollenspellen. En in de natuur zie je haar helemaal opladen dus dat doen we ook vaak.