Misschien omdat die vrouwen waar het hier over gaat voor de zwangerschap wel veel vet en ongezond eten.. Tijdens de zwangerschap gaan ze voor de baby gezond eten en dan val je al af... (is maar een strategie) En nee, hier bedoel ik niet iedereen mee die te zwaar was/is.
Helaas was ik ook al te zwaar toen ik zwanger werd, was al wel net 12 kilo afgevallen maar nog steeds 4 kg te zwaar (nu nog steeds trouwens ) en als ik dit artikel zo lees denk ik... huh?? Geen diabetes of zw. vergiftiging gehad, geen gecompliceerde bevalling (heb er 3,5 uur over gedaan), geen inleiding of KS gehad, baby was 3220 gram (en op tijd geboren) en is zo breed als mijn pinkie. Ohja, ik ben 22 kg aangekomen tijdens mijn zwangerschap! Ik ga niet graag in discussie met deze onderzoekster, mijn zwangerschap is toch wel redelijk tegenstrijdig met haar resultaten. Trouwens; is het niet het meest belangrijkste dat we een gezonde baby op de wereld zetten?
een BMI van 22 is gezonder het is bewezen dat mensen met een lager of hoger BMI vaker ziek zijn, ik ben hard aan het werk maar valt niet mee met medicatie (ik kwam 4-7 kilo per jaar daarvan aan) Woog vroeger 50 kilo (voor medicatie) en toen ik net was bevallen van onze zoon 115 kilo! nu weeg ik 93 kilo en met een licht (langzaam) dalende lijn, ik eet gewoon gezond , beweeg en heb andere medicatie scheelt een wereld... Ik heb hierdoor wel geleerd om verder te kijken dan mijn neus lang is en verder te kijken dan gewicht soms kan je er echt gewoon niets aan doen, ik doe nu niets anders al vroeger (eet denk ik soms zelfs meer!) maar val nu wel af!
Ik weet heel goed wat medicatie met je kan doen. Het is goed dat er prednison is maar wat een rotzooi. En ik kijk zeker niet op mensen neer die wat dikker zijn want vaak kunnen ze er ook niets aan doen. En veel mensen staat het ook veel beter. Maar rond de 50 kilo is het gewicht waar ik me prettig bij voel en wat ik als ik voldoende beweeg (niet eens sporten) zonder problemen bereik. En als het mij om heel dun zijn te doen was, was ik wel 44 kilo blijven wegen (ziekte, operatie en daaropvolgend eetverbod voor 10 dagen). Ik heb toen daarna heel erg mijn best gedaan om het er weer aan te eten. En ook als ik om en nabij de 50 weeg snoep ik best wel wat (naast een gezond eetpatroon) om een buffer te behouden voor als het ooit weer slechter gaat. Dus de bottomline: Sommige mensen eten gewoon gezond en zijn voller en anderen moeten juist deels ongezond eten om een goed gewicht te houden.
Bij de eerste had ik een BMI van precies 25. Per week kwam er meer dan een kilo bij, en op het eind was de teller 45 kg uitgeslagen en misschien meer want mijn weegschaal ging niet verder... Ons dochter is met spoed met een keizersnede geboren, niks geen mooie bikinisnede maar een grote jaap van mijn navel tot mijn schaambeen. Nog een gelukje dat ik in het ziekenhuis moest bevallen ivm de zwangershapsdiabetes die ik had ontwikkeld, want bij een thuisbevalling was het dramatisch afgelopen. Dan hadden we niet een gezonde dochter gehad die bij de geboorte ruim 8 pond was. Wat ik me nog steeds afvraag na de bijna 6 jaar die nu voorbij zijn: wat had ik eraan kunnen doen om niet zo explosief te groeien? Bij de 2e heb ik echt heel goed opgelet op mijn voeding en heb de gewichtstoename tot 27 kg kunnen "beperken", helaas ook deze keer weer diabetes. Bij de 3e dacht ik: mij krijg je niet meer dik, ik blijf fanatiek sporten (fitness) en blijf hoe dan ook gezond eten... einde zwangerschap: +32 kg . Gelukkig geen diabetes, maar voor de rest van mijn leven heb ik jaarlijks controle op de bloedsuikers. Hmm, waar ging het stukje ook alweer over? Oh ja, proberen niet teveel aan te komen tijdens een zwangerschap. Tja, feit is dat nu al ca 1 op de 4 overgewicht heeft en als je dan zwanger wordt (wil worden), dan val je binnen de risicogroep waarbij er meer kans is op complicaties. Groetjes van Kiki
niet alleen maar prednison kan je dik maken hoor, anti depresiva, schildklier medicijnen, sommige reageren heel heftig op de pil. Zo zullen er vast nog wel meer soorten zijn..
Daar ben ik ook van op de hoogte Isademi, maar met prednison heb ik persoonlijk ervaring dus vandaar dat ik dat medicijn noemde.
bij de 1e at ik gezond, bewoog veel en was 20 kilo rijker dit was er trouwens wel na 2 weken weer af begon toen met 68 en eindigde met 88 kilo bij de 2e was ik met veel berust, veel snoepen, feestdagen etc maar 17 kilo aangekomen en daarvan zitten er nu nog 7 aan. in verhouding mag ik het zo wel hebben en ben begonnen met 63 kilo en eindigde met 80 kilo. hier waren dus bijde zwangerschappen totaal verschillend kwa levensstijl en bijde 2e inc bedrust vanaf week 33 minder aangekomen ik vind geniet van je zwangerschap en zolang je gezond probeerd te bewegen en te eten maken de extra kilos niets uit. er zijn genoeg vrouwen die slank willen bevallen en zich in de zwangerschap uithongeren om maar niet aan te komen. nou dit is daar weer z'n positief bericht voor maar niet heus
Vinden ze het trouwens gek dat met deze berichten het aantal pregorexia gevallen toeneemt?? hoezo de maatschappij maakt zichzelf gek?
Ik denk persoonlijk dat de beroemde vrouwen meer invloed hebben. Die zijn over het algemeen toch wel 'slank' zwanger en nadat het kind geboren is staan ze na een week (ok ik overdrijf) weer op de rode loper en slanker dan ze ooit zijn geweest. Persoonlijk vind ik dat je je lichaam de kans moet geven om te herstellen, en niet meteen het gewicht een issue moet maken.
Meiden ik was voor de zwangerschap dik, tijdens de zwangerschap dik en nu nog steeds dik, ik ben een echte emotie eter en weet ook dat het daar door komt .. Ik ga me echt niet er aan houden om minder te eten tijdens de zwangerschap oid ( tuurlijk let ik wel op maar ik laat bv niet dat lekkere bloke chocolade eten ofzo ) omdat andere vinden dat dikke vrouwen tijdens de zwangerschap minder moeten aankomen, als ik ( zoals in mijn geval ) een kind van ruim 10 pond in mijn buik draag wil dat dus zeggen dat ik zelf niets meer mag eten omdat ik anders te zwaar zou worden ... Het is nu niet zo dat ik de godganselijke dag zit te eten hoor, ik wil alleen maar zeggen dat ik ook gewoon netjes op mijn eten let maar dat ik gewoon ook een snoep kont bent Ik heb een BMI van 39 ik weeg momenteel 120 kilo ik ben vrijwel nooit ( miss 1x pj verkouden of een griepje ) ziek, ik voel me goed, doe alles nog, ik ga niets uit de weg heb een gezond kind, eet niet extreem veel gekke dingen maar snoep wel af en toe ... Iedereen die er problemen mee heeft die hebben pech, het is mijn lichaam en als ik doe wat ik wil .. Ik be me er van bewust dat het complicaties met zich mee brengt maar dat is dan toch mijn probleem ?? .. @ Merijn: Er zijn zat mensen die echt niet door alleen maar snoepen dik worden, vind dat je dit niet moet zeggen terwijl je niet weet wat de oorzaak van de dikheid is, er zijn zat mensen die door bv medicijnen dik worden en er dus zelf echt niets aan kunnen doen ... Maar goed tegenwoordig ben ik een : BIG FAT HAPPY GIRL hahahahah
Ja en ik ben te dik, ja tuurlijk de grootste schuldige in dit geval ben ik zelf, dat weet ik ook wel, maar goed zo is het nu eenmaal Tijdens de zwangerschappen kom ik weinig aan, mijn uitleg (niet wetenschappelijk onderlegt), ik hoef geen reserves op te bouwen om mijn kind te voeden tijdens 'slechte' tijden (zoals de eerste 4 misselijke maanden ), ik heb genoeg en dat 'eet' de baby. Op dit moment ben ik 6 kilo aangekomen, de baby was de laaste keer (4 weken geleden) geschat op 2500 gram, dan heb ik de placenta nog en mijn vruchtwater en dan hebben we het nog niet over al het extra vocht dat ik bij me draag En dan zeggen ze dat deze mensen vaker en sneller aan depresiviteit lijden. Jaaaaaaahaaaaaaa vind je het raar. - overal wordt er maar op gehamerd dat je te dik bent en dat dit vooral je eigen schuld is - Leuke kleding kopen is niet altijd even makkelijk want fabrikanten schijnen te denken dat dikke mensen alleen in hobbezakken willen lopen - Als je dan zwanger bent kun je bijna helemaal geen kleding meer kopen want schijnbaar 'mogen of kunnen ' dikke mensen niet zwanger worden en stopt de mode bij maatje 46 (en de meeste verkopers vinden dit dan ook nog eens een grote maat) - Je wordt helemaal lek geprikt voor je bloedsuikers tijdens je zwangerschap want als je dik bent ach dan zul je ook wel suiker hebben of krijgen. - Als je eindelijk al je moed bij elkaar hebt geraakt om naar de spotschool te gaan wordt je als een rariteit aangekeken want ach moet je dat toch een zien, met vaak als gevolg dat het enige wat er lichter van wordt je portomonai is. - Mag je van jezelf na maanden lijnen een keertje een patatje eten krijg je nog het commentaar dat je het beter niet kunt doen. Enz enz enz en dan vinden ze het raar dat mensen depri worden, hebben ze enige idee hoe dikke huid je moet hebben om het niet te worden. Groetjes Anita
@ chantal1984, hartstikke fijn dat je er zelf niet mee zit. Maar overgewicht brengt ook extra risico's met zich mee voor je gezondheid zoals je weet. Het lijkt me dus wel een goed idee om er iets aan te doen hoor, misschien dat je dit nu nog niet merkt, maar in de toekomst krijg je wellicht last van je gewrichten, hart oid en dan kun je jezelf misschien wel voor je kop slaan dat je er niks aan hebt gedaan. En tuurlijk, de ene mens is dikker dan de ander en heeft een andere bouw. Ik bedoel het ook niet veroordelend en ik vind echt niet dat iedereen een maatje 36 na moet streven, maar een BMI van 39 lijkt me behoorlijk ongezond.
Ja een lekkere volle meid is niets mis mee vind ik inderdaad maar het moet wel gezond blijven, dus gezond eten (met hier en daar een keertje zondigen ) en lekker bewegen is wel zo belangrijk. Je kan niet (vind ik dan) zomaar zeggen ik ben dik dus we laten het lekker zo want het is toch net zo mooi, je bent wel aan jezelf verplicht om gezond te leven (als je van jezelf houd) en ja veel te dik (een BMI van 39 bv) is niet erg gezond. Ik vind mezelf aardig volslank heb een BMI van 28 nu (bijna in de 27 serie weer) ik HAD een BMI van 34 maar ik kan je zeggen loop toch echt een stuk makkelijker en lekkerder nu, ik leef hetzelfde als toen dus heb altijd wel geprobeerd om goed voor mezelf te zorgen. Kijk niet iedereen hoeft maatje 36 te zijn maatje 42 is ook goed echter maatje 50 en daarboven moet je toch gaan oppassen dat het niet ongezond voor jezelf word zeker als er kinderen in het spel zijn, je wilt er toch ook voor hun kunnen zijn (lekker energie meespelen bv) Mijn VK was aan het zeiken tijdens mijn zwangerschap dat ik teveel aankwam pfff ik woog 110 toen ik net zwanger was en ben daar ook geeindigd toen ik 39 weken zwanger was dus niets aangekomen dus! ZELFS DAN zeiken ze, maarja nogal wiedes ze was zelf graatmager. Zegt ze tegen mij ja al die kant en klaar maaltijden die je eet en wat je snoept gaat er toch aanzitten, mens ik eet alles vers en snoep amper daar zou je echt een complex van krijgen
Ik vind het altijd knap dat stevige mensen er dan zo positief mee om kunnen gaan want je wordt toch vaak aangekeken opstraat enzo lijkt mij. Mijn schoonmoeder heeft zwaar overgewicht al jaren en die merkt ook dat het geen goed doet voor haar gezondheid ze is net boven de 50 en nu ze een kleinzoon heeft wil ze hem toch wel heel lang mee maken en hem zien opgroeien!! Ergens in sept wordt ze geopereerd voor een gastric bypass omdat het op de gewone manier niet lukte. Wat ik wil zeggen is een beetje zoals isademi overgewicht is denk ik niet erg maar je moet wel oppassen dat het je gezondheid niet in gevaar brengt. en over hobbezakken is niet waar vind ik want mijn schoonmoeder zit er altijd mega hip uit kwa uiterlijk, haar en ook kleding tis maar net waar je dan shopt denk ik
Dat is vaak het probleem, veel dikke mensen krijgen op dagelijkse basis via diverse media/bladen/vreemden/kennisen/vrienden en familie leden te horen dat dik niet "mooi" is dat 'wij' het gaan geloven. En voor de meesten van 'ons' is eten de 'manier' om om te gaan met gevoelens. Pas op het moment dat 'wij' tegen ons zelf kunnen zeggen dat wij ook mooi zijn zoals we zijn en dat wij er ook gewoon mogen wezen dan pas zal het pad der afslanken voor ons openen. Groetjes Anita
Meiden, zoals ik al zei ik eet ook gewoon gezond maar hou ook gewoon van snoepen, ik ben al mijn hele leven dik en heb er nooit moeite mee gehad .... Mensen moeten mij maar accepteren zoals ik ben en doen ze dat niet ja jammer dan maar dan heb je toch echt zelf een probleem ... En tuurlijk kijken er mensen naar je maar ja dat hoort erbij ... Nogmaals ik ben me er echt van bewust dat het risico's met zich mee brengt en ik eet ook gezond en ga af en toe zwemmen of fietsen, het is echt niet zo dat ik alleen maar thuis hang en zit te eten hahahaa .. miss dat het daardoor ook kom dat ik *ff afkloppen* geen klachten heb ... Ik ben zwanger geraakt van kyano omdat ik 2x de pil was vergeten ( we waren toen op vakantie ) dus het is echt niet zo dat dikke mensen niet snel zwanger kunnen raken ... Ik zou trouwens niet eens er uit willen zien zoals sommige modellen in de bladen... Vel over been, dat zal ook niet gezond zijn ...