Ik ben altijd wel wat voller gewwest ( maatje 40) nadat ik getopt ben met roken ben ik explosief aangekomen ( niet door meer snoepen oid) Voor mijn eerste zwangerschap woog ik 90 kilo. ik ben die zwangerschap 15 kilo aangekomen en woog na de bevalling 95 kilo. mijn dochtertje was 4180 gram. Bij de tweede groeide mijn buik ( en dus mijn kindje) erg hard( zie album), ik kreeg controles op suiker en groeiecho's. Mijn suiker was geweldig, niets mee aan de hand ik bak gewoon grote kindjes. Kindje groeide erg hard waardoor ze me ingeleid hebben met 38+3. Mijn dochter was 4785 gram. Dit had niets met mijn gewicht te maken, kan iedereen overkomen. Het heet macrosomie. ik was zelfs 5 kilo afgevallen tijdens die zwangerschap. Nu zwanger van de derde. Tot nu toe 5 kilo afgevallen, buik groeit hard en kindje groeit weer gigantisch. Ik wordt zeer waarschijnlijk weer ingeleid ivm de grootte van dit kindje. Het lijkt er wel op dat mensen met overgewicht afvallen tijdens de zwangerschap omdat je lijf genoeg reserves heeft. Ik val namelijk af en mijn kind is enorm aan het spekken op mijn reserves haha. Na de borstvoeding ga ik aan het sporten en lijnen want ik wil toch weer op zijn minst naar maatje 40/42.
Je bent er met recht trots op! En dik? Nou dan verstaan wij daar andere dingen over want ik zie het niet zo.
Thanx meiden ... Maar toch weeg ik echt 120 kilo ... Maar goed het gaat nu wel erg off topic he Excuus ...
Tja vrouwen verschillen nou eenmaal. Mijn moeder woog 107 toen ze zwanger werd van mijn zusje. Ze at als een bouwvakker hoor tijdens de zwangerschap, maarrrr ze toen ze beviel was ze 90 kilo?!? Ze kon weinig doen vanwege de heftige bekkeninstabiliteit en toch 17 kilo kwijt. Ik denk toch echt dat het per vrouw verschilt. Hetzelfde dat de ene vrouw met 110 kilo makkelijk zwanger raakt en de andere 110 kilo zware vrouw weer niet. Toch worden alle "dikke"' mensen in het ziekenhuis over 1 kam geschoren... Liefs, Sam
meiden dik zijn en zwanger zijn of worden is altijd al een discussie punt geweest. ik heb vaak naar mijn hoofd gekregen dat doordat ik te zwaar ben de miskramen heb gehad en de vroeg geboorte dus met andere woorden eigen schuld dikke bult had ik maar dun moeten zijn. Nou boel shit echt waar, ik ken veel mensen met problemen om zwanger te raken miskramen hebben gehad en ik ben toch echt de dikste ver uit ben ook de enige met echt overgewicht de andere dames zijn dun of slank ik ben volslank haha het is niet goed overgewicht maar je hebt het niet altijd in de hand eet niks anders dan mijn partner die broodmager is en beweeg meer wandel meer fiets elke dag naar werk hij gaat met auto zit op heftruck hele dag dus bewegen doet hij nauwlijks de een heeft veel aanleg voor gezet zijn de ander kan eten wat die wil en komt niks aan. mijn overgewicht zou in de zwangerschap extra in de gaten gehouden worden maar omdat mijn bloedruk zo goed is en ijzer en suiker controle ook is er verder weinig nog mee gedaan (ik blij haat weegschalen) loop nu bijna op het eind weet niet hoeveel ik aangekomen ben hoef het ook niet te weten vind het onbelangrijk. voel me niet enorm dik wil er wel wat kilo's af omdat je dan mooiere kleding kunt kopen en het altijd beter is. maar niet omdat ik ongezond ben. en iedereen is op zijn of haar eigen manier denk ik heel mooi gr miriam
je ziet er hier goed uit meid oogt ook vredig en net als ik niet slank maar volslank niks mis mee mooi totaal plaatje
Dames! Ik woog voor de zwangerschap van mijn tweede meisje 51 kilo. Aangekomen in zijn totaal rond de zeven kg! MAAR er is een maar.. komt die dan.. haha. Het zwanger zijn ging me op den duur irriteren omdat mensen telkens zeiden: ,, Wat heb jij een geluk'' of mensen zeiden: ,, Dit is er zo weer vanaf!'' En de vraag: ,, Hoe doe je dat?'' antwoorde ik vaak met ik VREET net zoveel als iedereen, alléén let ik op de grote vette dingen. Met 38 weken at is alsof ik een winterslaap moest houden. Alles wat vet was at ik. Toen het kindje eruit was was ik direct weer slank. Op dit moment zie je niet dat je een kindje hebt gehad. MAAR dan krijg je weer dat andere uiterste, ik ging zondag zwemmen met mijn kinderen. WAT zegt zo'n vrouw? ,, Dat kindje kan niet van haar zijn, kijk naar haar buik'' Ik hoorde het toevallig en zei tegen haar: ,, Deze is wel van mij hoe komt u erbij?'' Waarop ze zei, sport jij want je hebt een platte buik. Dan denk je dat slank zijn alles is. geloof me dat mensen elkaar heel veel pijn kunnen doen met opmerkingen als, Botje, of kom eens een speklap bij me eten. (terwijl ik heel veel eet) Of.. meisje wat ben je mager. lalalalalala. Al om al, het is nooit goed, het is altijd fout, het zit in de aard van de vrouw om nooit tevreden te zijn. MENSEN oordelen maar zollang jij niet tevreden bent is het aan jou er iets aan te doen.. als jij maar gelukkig bent, en geloof me.. ik ben blij met mezelf... (het is een beetje off topic) maar mensen maken zich zo ontzettend druk om het figuur. Het draait echt niet alleen daarom!
Ik lees (helaas) vaak met ongeloof de reacties van sommige mensen op tragische verliezen zoals jij hebt meegemaakt. Telkens weer ben ik verbaasd door de onmenselijkheid van de reacties. Ik ben blij dat jij het ook grote onzin vindt, want het laatste wat mensen moeten doen is je een schuldgevoel aanpraten in dit geval.
Ik heb gewoon zware botten, kan ik ook niet helpen En bij mij kwamen al die BMItjes er misschien ook wel een beetje bij door het snoepen.
helaas lopen er mensen op deze aardkloot rond die liever niet verder denken en altijd een 'schuldige' moeten hebben. Dus als een dik persoon een miskraam/vroeggeboorte krijgt dan hoeven hun lekker niet verder na te denken als ze meteen hun vingertje uit kunnen steken. Want als het haar overkomt en jij kunt zeggen dat het haar 'eigen schuld' is omdat ze dik is, dan betekend dat meteen dat het jou niet kan overkomen want jij bent dun. Groetjes Anita
Helemaal mee eens!!!!!! Hier ook te zwaar altijd al geweest nu druk bezig met afvallen blijkt dat mn schildklier zakt (is nu 12,1 en het moet tussen 12 en de 24 zitten) Ook al eet ik een hele week niks bijzonders het resultaat is dat ik gewoon niet afval. Volgende week weer naar de huisarts dus ben benieuwd wat hij gaat zeggen! Na mn vorige zwangerschap (12 kg gegroeid) ben ik 6 kilo kwijt geraakt en daarna niks meer en krijg het er dus met geen mogelijkheid af (ja was een mogelijkheid volgens de dieetiste en dat is ongeveer 5 x in de week gaan sporten maar dit is voor mij haast onmogelijk aangezien mn man laat thuis is en onze dochter ook moet doen.) Loop veel nu maar zie jammer genoeg nog geen resultaat.
thanks meiden maar echt ik vind het zo onzin en kan er zo boos om worden ik ben zo zwanger nou ja elke keer duurde te lang maar ik wordt eigenlijk altijd binnen een half jaar wel weer zwanger en dat is niet lang kijk naar veel verhalen hier op de site dat het dames niet lukt. en je kunt mij niet wijs maken dat het met dik of dun zijn te maken heeft. iedereen kan het overkomen en het is vreselijk gun het niemand maar het heeft niet met dik te maken
Het is ook gewoon onzin, ik ben zwanger geraakt van Kyano omdat ik 2x de pil was vergeten we waren er toen niet bewust mee bezig maar nu zijn we een half jaar bewust zwanger aan het raken en het lukt niet, denk dat het gewoon te maken heeft met het feit dat je er zo erg mee bezig bent dat het gewoon niet lukt ( in ons geval ) .. Het heeft er niets mee te maken dat ik dik ben, daar ben ik wel van overtuigd ..
Ik ben ook te zwaar maar heb 1 voordeel ik heb een peer figuur dus bij mijn buik zit bijna niks. Nou ja wacht maar nog een paar maanden Ik ben trouwens 1x per ongeluk zwanger geraakt en nu in ronde 10 geloof niet echt dat mijn gewicht daar invloed in heeft gehad.
Mijn vriend en ik zijn allebei behoorlijk dik geworden van antidepressieva. Hoezeer wij hier ook van balen, hebben wij eerst zelf geprobeerd om af te vallen. Door regelmatiger te eten en minder vet, ook elke dag samen bewegen om het leuker te maken. Dit alles mag helaas niet baten en we zijn nu onder behandeling bij een dietist en ik ga 3x per week naar de sportschool en mijn vriend krijgt medisch fitness. Ik ben nog niet zwanger en ook nog niet zwanger geweest maar ik weet wel 1 ding. Dat als ik zwanger ben ik me geen zorgen maak omdat ik wat meer aankom. Ik vind het veel belangrijker dat ik voldoende voedingsstoffen binnenkrijg zodat mijn kindje goed kan groeien!
misschien eens een andere soort proberen ik heb efexor en fluvoxamine gehad en kwam daar vreselijk van aan heb nu Prozac en nu gaat het keigoed!!
Gelukkig inmiddels allebei van de antidepressiva af. Hij omdat het echt niet meer nodig was en ik omdat ik zelf niet meer wil slikken.