Hallo meiden, Ik zit met een probleem en misschien kunnen jullie me helpen bij de keuze die ik moet maken. Over anderhalf jaar dan gaan wij trouwen. Allemaal superleuk natuurlijk en we zijn er ook helemaal blij mee! Ik heb jarenlang heel erg nauwelijks tot geen contact gehad met mijn moeder. Heb bij mijn vader en zijn vrouw gewoond nadat ik met ruzie bij mijn moeder ben weggegaan. Er is toen omtrent mijn broertje een hele erge ruzie ontstaan waar mijn vader en zijn vrouw bij waren. Mijn moeder heeft de vrouw van mijn vader toen een beetje uitgescholden. Niet netjes natuurlijk maargoed het kwam van twee kanten. Nu heb ik sinds een paar maanden weer wat contact met mijn moeder en na een aantal pittige gesprekken om alles uit te praten willen we nu gewoon allebei contact met elkaar. het contact verloopt ook steeds beter en ik ben er erg blij mee! We hebben dus aan onze ouders verteld dat we gaan trouwen. Een paar weken geleden al verteld. Heb toen dus ook gezegd dat de mensen die voor mij belangrijk zijn (schoonmoeder, stiefmoeder en mama) mee mogen bij het uitzoeken van de jurk. Nu begon stiefmoder afgelopen week ineens van: "als je moeder meegaat dan ga ik niet mee." en daar zat ik dan. Er wordt van mij verwacht dat ik dus ga kiezen tussen twee mensen die ik er allebei net zo graag bij wil hebben.........ik weet het even niet meer hoor. En mijn eerste gedachte was dus ook: begint dat gezeik nu al? Wat zouden jullie doen in deze situatie? minniemouse
Als eerste gefeliciteerd met jullie voorgenomen huwelijk. En ik zou dus echt niet kiezen ! maar tegen je moeder en stiefmoeder zeggen dat de bruiloft jou dag is ( dus ook de voorbereidingen ervan ) en dat die wilt doorbrengen met mensen die dicht bij je staan en dat hun voor die paar keer maar zo volwassen moeten doen om er voor jou te zijn en niet aan zichzelf te denken.
Ik zou zeggen nou dan ga je niet mee. Ik vind niet dat jij hoeft te kiezen en als je stiefmoeder je wel wil laten kiezen dan heeft ze dus gewoon pech.
@kaatje: daar heb je wel een punt. Mijn vader zei trouwens wel van: als mama op de bruiloft komt en we moeten als ouders daar gaan staan en op de foto dan zal ik daar gewoon medewerking aan geven omdat het jullie dag is......zo is mijn vader dus weer.
@tania: en zeggen van: dan ga je niet mee.....tja vind dat erg moeilijk! zou me dan toch wel ongemakkelijk voelen als we daar in die winkel staan en ik heb het gevoel dat er iemand mist.
Ik zou degene die mij verplicht tot het maken van een keuze dan thuislaten. Heel simpel. Tuurlijk nog vreselijk dat je dan iemand die je heel graag hebt niet mee kan nemen maar komop zeg. Ook heeft zij problemen met je moeder, het is JOUW moeder en als jij haar erbij wil hebben heeft ze dat te respecteren.
@mams: ben zelf inderdaad ook zo blij dat na jarenlang ruzie ik nu weer een aantal maanden wat beter contact heb met mijn moeder en ik wil dus ook gewoon dat ik dat voort kan zetten.......
Pfff lastige situatie ik ken het!! Ik heb het met mijn vader op mn bruiloft zelf hij wil absoluut niet komen als mijn moeder komt Ik stuur hem wel gewoon een uitnodiging en de keus is aan hem! En ik vind dat hun jou niet voor een keuze mogen zetten zeker niet op die dag!!! En mijn mening is dat de geen die jou wel voor die keuze zet het niet waard is om mee te gaan want die denkt in eigen belang en niet in jou belang! Succes
Misschien denk ik er iets anders over.. Jouw stiefmoeder is uitgescholden door je moeder en heeft zaken, in tegenstelling tot jijzelf, níet uitgepraat met haar. Nou heb jij 'n beetje contact met je moeder en ik kan me voorstellen dat jouw stiefmoeder geen zin heeft 'n beetje mooi weer te spelen en dat ze zich zelfs wat belazerd door jou voelt. Zij heeft jou daarbij jarenlang in huis genomen, toen jij je moeder niet wilde zien. Je stiefmoeder was er, heeft wel 'n kind dat niet het hare was in huis genomen en waar was jouw moeder toentertijd? Ik zou me als stiefmoeder zijnde ook verre van happy hierbij voelen. Jouw moeder hoeft dus maar 'n paar gesprekken met jou te voeren en ineens is ze, nadat ze jaren geen contact met je heeft gehad, 'een van de belangrijke mensen?' Zo belangrijk is ze al die jaren ook niet geweest... Ik zeg niet dat één van de partijen gelijk heeft, of dat dit een fijne situatie is en natuurlijk is het jouw dag... Maar ik zou hier eens rustig met m'n stiefmoeder over praten. Ik namelijk denk dat ze jou helemaal niet wil dwingen tot wat dan ook, maar zij heeft ook het recht te zeggen dat ze geen zin heeft met jouw moeder zoiets te gaan doen.
ik sluit me aan bij mijkeltje. ik zit hier ook met kromme tenen. een paar gesprekken en mama is ineens weer enorm belangrijk. ik kan me wel een beetje in je stiefmoeder verplaatsen. ze heeft jou in huis genomen grootgebracht en nu komt mama ineens weer gezellig meedoen. voor jou fijn! maar voor haar not!. het zal heus wel een reden hebben. een kind gaat niet zomaar bij zijn moeder weg om elders opgevoed te worden. ik zeg niet dat wat ze doet goed of fout is. het is niet erg diplomathiek maar wel begrijpelijk. als je dus zegt blijf dan maar lekker thuis dan kwets je iemand enorm die je wel als kind opgevangen heeft toen je niet bij je moeder kon blijven. je vader kan er gelukkig wel overheen stappen. maar die hoeft niet alle winkels met jullie af en dagenlang "gezellig"te doen. die hoeft alleen ff op de foto samen.en natuurlijk zou je stiefmoeder dat ook moeten doen, maar ik kan wel enigzinds in haar situatie plaatsen. vergeet niet dat er misschien veel gespeeld heeft waar jij wellicht ook niet alles vanaf weet.
@mijkeltje: ze hebben elkaar allebei flink lopen uitschelden. En dat ik bij mijn vader ben gaan wonen toen woonde mijn stiefmoeder er nog niet. Ik heb eerst met mijn vader alleen gewoond en toen is zij er na een jaar of wat bij komen wonen met haar dochter. En ik heb altijd contact willen hebben met mijn moeder en heb haar altijd kaartjes gestuurd en weet ik wat allemaal. Mijn moeder is alleen getrouwd met iemand die haar voor zichzelf alleen wil en aangezien mijn moeder daar in is getrapt heeft ze nu niemand meer alleen haar partner waar ze nu dus ook mee is getrouwd. beetje ingewikkeld allemaal maar misschien is het nu wat duidelijker......
Voor een buitenstaander moeilijk te bepalen wat goed is en wat fout is! Aan de ene kant zeg ik dat ze beide maar normaal moeten doen en rekening houden met jou. Het is jouw dag en jij wilt ze er beide graag bij hebben en dan moeten ze maar met elkaar geconfronteerd worden. Ze doen het voor jou! Maar aan de andere kant deel ik ook mijn mening met Mijkeltje! Ik kan me dus ook goed voorstellen (gezien jouw verhaal) dat je schoonmmoeder daar helemaal geen zin in heeft! En zij is idd wel degene die jou al die tijd verzorgd heeft! Dus ja, het is maar net hoe je je er zelf over voelt! Ik vind het een beetje te kort door de bocht om dan gelijk tegen je schoonmoeder te zeggen dat ze dan maar gewoon niet mee moet gaan! Want volgens mij heeft zij de afgelopen jaren een grotere rol voor jou gespeeld dan je eigen moeder!
Ik blijf erbij dat de gene die jou voor die keuze stelt in eigen belang denkt en niet in jou belang! Tuurlijk snap ik dat het moeilijk en lastig is maar dat is het voor beide partijen! En ze moeten zich maar een keer als volwassenen gaan gedragen voor jou dag en de voorbereidingen daar van!
Zoals al een paar meiden zeiden; echt duidelijk maken dat het jouw dag is en dat je graag de belangrijke mensen allemaal om je heen wilt hebben. Ik zou ook erbij zeggen dat ze aub bij bijeenkomen zoals bij het passen en de bruiloft even de ruzies opzij zetten en niet gaan stribbelen om zo jullie dag te verpesten! Enne; gefeliciteerd
Laat je stiefmoeder en je moeder maar praten en uitpraten, en elkaar in de haren vliegen en hoop ook bezinking laten komen. Misschien is het dan over, je stiefmoeder zal ook heus begrijpen ook omdat zij zelf moeder is van een dochter, dat liefde met je ouders altijd blijft maar dat de waarheden ook wel eens gezegd mogen worden. Ik zou ze zeggen: ga maar praten samen, vecht het maar uit.
Ik zou dan de 1e keer met je moeder gaan en de 2e keer met je stiefmoeder, aangezien zij je inderdaad voor de keuze stelt, maar dan kan ze je tóch nog zien in de prachtige jurk voor de dag zelf.
Vind dit een erg rare uitspraak! Het is en blijft ten alle tijde je moeder! En het is toch fijn dat ze weer zo'n belangrijk deel uit maakt van haar leven! Tsja ik vind het belachelijk dat mensen zo aan zich zelf denken door te zeggen ''als je mam komt ga ik niet mee''! Kunnen ze dan niet eens even een dag niet aan zich zelf denken /hun gevoelens eens even een dagje op zij zetten! Maar goed wie ben ik om daar over te oordelen! Maar ik had dan ook idd degene die moeilijk loopt te doen thuis gelaten! De keus is aan haar zelf! Ze mag mee dus lijkt mij niet dat het bij jou ligt! Het zou toch wat zijn zeg dat je tegen je moeder zegt dat ze niet mee mag! Ik hoop dat jullie hier uit komen! En gefeliciteerd trouwens!