Hoi meiden, M'n dochtertje van 3 jaar is een heel vrolijk, lief meisje. Geniet van knuffelen met haar moeder, maar zeker ook van spelen met andere kindjes. Ze gaat dan helemaal in haar speelpartner op en samen hebben ze de grootste lol. Alleen in groepen met kindjes (bv op de psz) gaat het heel anders. Ze is daar heel stilletjes en op zichzelf, het lijkt wel of ze geen contact met anderen durft te maken, of dat het haar overdonderd zoveel anderen ofzo. Ook als we met vrienden met kinderen afspreken zie ik het verschil zodra er meerdere kindjes bij zijn. Ik wil hier binnenkort eens met de juf van haar psz over praten, of zij een idee heeft om hier een beetje mee te helpen. Maar misschien hebben jullie alvast tips? Natuurlijk weet ik dat het voor haar misschien niet eens een probleem is en dat ik er daarom geen probleem van moet maken, maar ik heb toch sterk het gevoel dat ze het eigenlijk wel zou willen (als ik nl het eerste contact maak, vindt ze het altijd leuk, maar dan moet ik wel een beetje mee blijven spelen). Alvast bedankt!
Hier hadden we hetzelfde. Altijd overal naar andere kindjes toe gaan (bv in de winkel), maar op de psz was het anders. Daar hadden de juffies mij gevraagd voor een gesprek omdat mijn dochter niet echt contact maakte met andere kinderen. Ze speelde niet met ze samen en wilde eigenlijk alleen met de juffies spelen. Sinds we dat gesprek hebben gehad gaat het ineens beter. Ze speelt met anderen en huilt niet meer omdat ze mij zo mist. Misschien kun je vragen of de juffen jou kindje erbij willen betrekken en samen met haar met anderen willen gaan spelen. Zo hebben ze dat hier voorgesteld, maar was dus niet nodig omdat ze van de een op de andere dag zelf met anderen ging spelen.... Het lijkt wel of ze het aangevoeld heeft. Ik heb voor het gesprek met de juffen ook met mijn dochter proberen te praten over waarom ze dan moest huilen en waarom ze niet met anderen speelde. Ze gaf dan aan dat ze zich niet lekker voelde, maar kon verder niets vertellen.....
Geef het de tijd. Mijn zoontje ging al 9 maanden naar de psz (vanaf 2,5 jaar) en toen ging hij pas een beetje meedoen met de groep. Tot die tijd heeft hij alleen maar staan toekijken en durfde niet mee te spelen of zelf op iemand af te stappen. Hij vond het wel heel leuk op de psz, maar bleef de kat uit de boom kijken. Nu gaat het ineens veel beter, hij heeft altijd hele verhalen over de andere kindjes, hij voert soms het hoogste woord in de groep en heeft zelfs al een paar keer ruzie gemaakt. Niet dat dat iets is om trots op te zijn, maar het geeft wel aan dat hij niet meer zo bang en verlegen is in elk geval. Van het kdv, waar hij al vanaf dat hij 10 weken is naar toe gaat, hoorde ik pasgeleden hetzelfde verhaal, dat hij nu pas de laatste tijd echt goed mee doet met de groep. Het hoort deels bij de leeftijd en deels bij je kind, denk ik. Ik ben zelf ook niet echt haantje de voorste in groepen, trouwens.