hallo. Ik weet niet of het hier hoort, maar anders zullen MODS het vast verplaatsen. Ik heb al 9 jaar een superrrr vriendin. Ze wil zelf geen kids, en heeft mijn zwangerschap beleefd als de hare. onzettend leuk. ze betekende en betekent veel voor me. Maar omdat ik nu een ander ritme heb, zien en spreken we elkaar een stuk minder. Nu komt mijn onzeker heid om de hoek hoor, want we hebben vaker periodes dat we elkaar nauwelijks zien of spreken en dan is het nog steeds altijd goed..., maar ik mis haar...en ik denk dat zij mij mist (ze komt straks wel eindelijk hoor), maar wanneer ik eens kan,kan zij weer niet en andersom. Nu plannen we af en toe een uitje/avondje gezelligheid, maar dat is sinds de geboorte van FInn nog niet geweest. Ook houdt zij van meerdere wijntjes, en ik ook, maar niet als Finn er bij is.Of papa moet nuchter blijven. 4 april houden we bij ons een karaoke avondje met meerdere vrienden, en eerst wilde ik Finn naar oma brengen, zodat wij allebei ook knden drinken, maar ik ben er nog niet aan toe FInn een nachtje weg te brengen hoor, hij is dan pas 4 maand.. Hebben jullie dat ook..het gevoel *want wie weet zie ik t verkeerd* dat het anders is, dat je uitelkaar groeit? gr verdrietig bengel
Ik denk dat je tegen die tijd even moet kijken hoe je je voelt over Finn een avondje bij opa en oma brengen. Tenslotte duurt dat nog bijna 2 maanden. Tegen die tijd ben je (waarschijnlijk?) ook weer gaan werken en ben je er wel aan gewend om hem een dagje weg te brengen naar het KDV, dan zal het ook minder moeilijk zijn om hem naar opa en oma te brengen!
ik werk dan net weer ja, en hij hoeft niet naar KDV oma's passen op. Maar de hele nacht weg lijkt me nu nog heftig, misschien heb je gelijk dat het dan wel gebeurt, maar t is anders dan dat hij naar oma MOET omdat het niet anders kan, of dat ik WIL dat hij naar oma gaat om zo nodig te drinken of wat anders... vriendin is net geweest..was wel gezellig, maar toch anders dan anders...ze is enthousiast met finn, en dat wist ik wel, maar t is anders tussen ons...t maakt me wel verdrietig. Kijk ik ken haar heel goed, en ze heeft net haar hond in moeten laten slapen, is moe van carnaval, en dan is ze al anders dan anders, dus wie weet niets aan het handje ...maar .... k weet t niet..
Helaas gebeuren zulk soort dingen. Ikzelf heb na de geboorte van onze kinderen een aantal vriendinnen "verloren". Niet omdat zij geen kinderen hadden en niet snapte dat ik dingen moest of wilde laten. Maar omdat zij hele andere ideeen hebben over opvoeden en daardoor botste de kinderen (en daardoor wij ook) met elkaar waardoor we steeds minder afspraken. Maar ik kan me voorstellen dat je ertegenop ziet hem een nacht weg te brengen, het duurt alleen nog zo lang! De eerste keer is nooit leuk en de tweede keer is het nog niet zonder moeite maar je moet zulk soort dingen wel gaan en blijven doen hoor! Je hebthet ook nodig soms jezelf te zijn en geen mama!
Zou je je kleintje niet gewoon lekker laten logeren? Een karaoke avond terwijl je kleintje boven ligt lijkt me niet echt handig, maar goed daar ging het niet over Vriendschappen veranderen helaas. Uit mijn vriendenkring ben ik een van de weinige met kinderen. Toen we alleen Thomas hadden viel het nog mee, maar nu we 2 kinderen hebben is alles anders. Twee kinderen gaan wat minder makkelijk ergens logeren als 1. Ons 2e kindje heeft wat opstartproblemen gehad en de rest van de wereld kon me even gestolen worden en dat werd mij door een goede vriendin kwalijk genomen. Helaas...
Vriendschappen veranderen, soms in positieve zin soms in negatieve zin.. Hier beide kanten gezien, helaas.. Je kunt er weinig aan doen, je geeft zoveel je kan, maar vrienden moeten zich soms ook aanpassen, soms willen ze dat, soms niet. Lastig he? Bespreek het net haar! Daar ben je toch vrienden voor!
Ik zou tegen je liegen als ik zou beweren dat mijn zwangerschappen me geen vrienden hebben gekost.. Tuurlijk, met sommige mensen groei je idd van elkaar af, sommige hebben er geen begrip voor dat je als mamma zijnde niet zomaar ff spontaan en snel de deur uit kan gaan. Daarentegen zijn er ook andere vriendschappen hechter geworden! En nu ik mamma ben hecht ik daar meer waarde aan. Ik heb nu 5 echte vrienden en dat vindt in meer dan genoeg!
zoals ze zeggen bij elke fase van je leven horen "andere" mensen / vrienden, je krijgt andere prioriteiten, levenseisen zeg maar en soms botst dat en groei te toch uit elkaar.. MAAR je zult zien dat je ook weer hoop leuke nieuwe mensen kan ontmoeten bv andere mama's, echte goede vrienden blijven meestal wel maar niet altijd vanzelf je moet wel blijven praten en je best blijven doen (maar niet alleen maar van 1 kant he)
Een vriendin van mij had eerder kinderen dan ik. Ik heb haar in de periode dat haar kinderen nog klein waren ook maar heel weinig gezien. Heb het haar wel eens kwalijk genomen dat ze zo weinig contact opnam en dat alles van mijn kant moest komen. Dit kwam simpelweg omdat ik geen flauw benul had van hoe druk je het hemt met kinderen. We hebben al die tijd wel contact gehouden, maar het heeft op een lager pitje gestaan. Nu snap ik haar beter en is de vriendschap ook weer helemaal terug. Daarvan heb ik geleerd dat je mensen die geen kinderen hebben soms moet vertellen hoe druk je het hebt en hoe het leven met kids eruit ziet. Ze weten dat zelf nog niet uit ervaring en dat kun je ze ook eigenlijk niet kwalijk nemen. Die vrienden gedragen zich anders naar jou toe, maar jij bent ongetwijfeld ook veranderd. Praat erover dus!
Nou over het kwijt raken van vrienden kan ik niet spreken, wel hebben wij dit weekend ons meisje een nachtje laten logeren, zo konden wij carnaval gaan vieren. En tja ik zag er heel erg tegenop, maar vond het om heel eerlijk te zijn heerlijk om even met mijn man alleen te zijn en wakker te worden uit mezelf...tja het is natuurlijk aan jezelf maar dacht dat het misschien wel fijn is om ervaringen van anderen te horen over het eerste nachtje uit logeren... En vriendschappen veranderen soms, misschien moet je daar zelf ook even aan wennen en komt het straks vanzelf weer terug of ga je het op een andere manier waarderen. Liefs
Onze beste vrienden hebben nog geen kinderen. Je merkt dat de verthouding dan heel anders wordt. Zij kunnen zich niet voorstellen hoe druk je bent en hoe je leven verandert. Ze zijn nu zelf zwanger en ik merk nu al dat we daardoor weer dichter bij elkaar komen. Over het logeren, als je er nog niet aan toe bent zou ik het nog niet doen. Net als iemand anders schreef, je bent tegn die tijd al weer aan het werk en dan wordt je wereld ook al weer groter en zie je het misschien weer anders. Nu nog niet druk om maken, komt allemaal goed. Pim
Ik denk dat het vanzelf wel weer goed gaat komen. Je moet ff je ritme krijgen met een kleintje erbij en dat duurt wel een paar maanden toch....Tegen de tijd dat je je prettig voelt bij het idee dat ie een nachtje gaat logeren. En je helemaal je ritme hebt, komt dat afspreken ook wel weer. Als jullie zulke goede vriendinnen zijn, dan zal zij daar vast het geduld voor kunnen opbrengen!