Lieve pindakoek, 1,5 jaar geleden kreeg ik hetzelfde nieuws als jij. (Bij ons was/is het aan beide kanten niet goed) En ook ik heb de hele middag heel hard zitten huilen. Ik voelde hetzelfde als jij. De volgende dag ook, al moest ik toen niet meer huilen. En de week erna begon ik aan het idee te wennen. De week daarna keek ik op internet, en zag ik op forums als deze hoeveel IVF en ICSI kindjes er wel niet geboren worden. En langzaamaan kreeg ik weer hoop... Het was nog niet over. Nog lang niet! En ICSI, dat gaf ons meer kans dan ooit om zwanger te worden. Dichterbij een kindje waren we nog nooit geweest! En toen, 7 maanden na dat nieuws, ging de eerste spuit mijn buik in. Wat voelde ik me trots. Dat kindje kwam iedere dag dichterbij. En het verdriet was groot toen die poging niet lukte. Maar we hadden cryo's, en de eerste cryo poging mislukte ook. Maar die daarna was raak. Er groeit nu een klein mannetje in me, en wat ben ik trots! Het is het hele traject waard geweest. Echt... Er is nog meer dan voldoende hoop! Het is niet makkelijk, maar de hoop wint het. En dat zal jij ook gaan merken. Maar nog niet nu, want daar is het te vroeg voor. Maar dat komt vanzelf...
Maar drie kansen is meer dan nul. Plus een kans telt vanaf de punctie, een poging dus. De regering wil in 2013 nog maar eén poging vergoeden dus als ik jullie was greep ik die pogingen dit jaar met beide handen aan! Ik ben vorig jaar eind januari begonnen met hormoon injecties voor de eerste poging en eind juli de terug plaatsing van onze cryo en dus zwanger in augustus. Achteraf nog best snel gegaan, in totaal 3 terug plaatsingen gehad dus eigenlijk 3 kansen die we in de jaren ervoor nooit hebben gehad. Wij hebben er destijds erg veel verdriet om gehad, maar straks vind je vele kracht wen de drive om er voor te gaan. Ik dacht dat ik het niet zou kunnen, maar mijn wens is sterker dan mijn angst.
Meis hier even een paar zakdoeken . Gooi de tranen er maar uit . Onderdruk staan zo voelt het idd , voelde bij ons ook zo , na ik poging 2 zwanger was. Voelde ik hoop en veel verdriet van blijdschap wat helaas een mk werd. En dan ook nog eens de eerste enige zwangerschap werd. Meis probeer de druk niet de baas te laten worden over je gevoel . Want geloof dan trek je het niet, blijf daar boven staan hoe moeilijk ook. Jullie willen een kindje en daar moet je voor vechten en vele wegen voor bewandelen lastige en mooie wandel paden . Spuiten misselijk zijn van de hormonen veel zweten enz enz. Maar dat is het dubbel en dwars waard !! Ik en mijn man komen er wel gaat prima zo samen.
@karen en Kate: super dat het bij jullie gelukt is! hopelijk hebben wij hetzelfde geluk! Goh maar 1 poging vergoeden in 2013..jeetje dat mag echt niet gebeuren!!! :x @Marnat: bedankt voor de zakdoeken we komen er wel dat geloof ik ook wel, alleen vandaag had ik het gevoel alsof de grond onder mij vandaan zakte...en de vele injecties/hormonen dat is het idd dubbel en dwars waard als er een gezond kindje uit mag voortkomen!! Mooi geschreven trouwens, vind het erg knap van je dat je je zo kwetsbaar durft op te stellen en op het forum zit (respect voor jou!).
Pindakoek@ Dankje wel meis, zo schrijf ik ook wel eens gedichten er staan een paar in mijn topic hier op het vruchtbaarheid s deel. Kan je oprecht zeggen dat het erg in mijn rouwproces werkt . Hoop dat jullie lekker kunnen slapen. Anders huilend in slaap vallen is ook heerlijk.
Hoi meiden, Ik ben nieuw op dit forum. Na 14 mislukte pogingen om zwanger te raken hebben we besloten om mijn vriend z`n zaad te laten testen, hierbij kregen we in eerste instantie van de ha te horen dat dit iets minder dan gemiddeld was maar niks om ons zorgen over te maken. Na aanleiding hiervan toch maar even via de ha een afspraak gemaakt bij de fertiliteitskliniek om mij te laten testen. Vanwege een ongelukje die mijn vriend een aantal jaren geleden heeft gehad zijn we door zijn huisarts toch doorgestuurd naar de uroloog waar we te horen kregen dat zijn zaadtelling maar 2 miljoen was geweest, natuurlijk een hele teleurstelling. Hierna een 2e zaadtelling gedaan waarbij ditkeer de zaadtelling wel rond de 20 miljoen lag maar maar voor 1% vruchtbaar ondertussen had ik al een uitnodiging voor een intake bij het fertiliteitskliniek gekregen en ben daar gisteren geweest. Nadat ik een beetje had gegoogled was ik er eigenlijk vanuit gegaan dat we in aanmerking kwamen voor IUI. Dus gisteren aangekomen bij het fertiliteitskliniek (ervan uitgaande alleen maar een intake gesprek te hebben) bijna meteen te horen gekregen dat we in aanmerking komen voor ICSI meteen een inwendige echo gehad, dit was trouwens heel goed. Er werden maarliefst 15 follikels geteld. Hierna bloedprikken, informatie boekjes meegekregen en ingeschreven voor een informatie avond. 13 maart hebben we weer een afspraak en krijgen we te horen wanneer het hele proces zal starten. Deze hele dag is voor mij nog steeds wel een waas, het ging ineens allemaal zo snel. Ik hoop mijn ervaringen hier met jullie te mogen delen, want ik ken niemand in mijn omgeving die hier ervaring mee heeft. Veel liefs
Jeetje snap heel goed hoe je je voelt gelukkig is alles met jou goed!! Met mij is alles ook goed, tenminste als ik het vorige zh moet geloven..hoewel ik wel moet afvallen volgens het AMC, want er bestond vermoedelijk PCOS..maar heb wel een eisprong + menstruatie iedere maand...rara Hopelijk zijn we beide snel zwanger!
Heb bijna geen oog dichtgedaan..ben nu echt heel erg moe..moeie ogen vooral van het huilen..hoef nu maar 1 zielig liedje te horen op de radio of een kind/baby te zien en daar ga ik weer...
Logisch pindakoek, dat heb ik ook heel lang gehad. Hoe is je mannetje eronder? Kan hij het een beetje handelen?
@Pindakoek: Bedankt voor je reactie... Zo te zien ben jij dus ook al een hele tijd bezig. Wanneer mag jij beginnen dan met ICSI? Of ben je al begonnen? Laten we idd hopen dat we allebei snel zwanger mogen raken.
Pindakoek meid niet meteen in paniek raken. Klinkt misschien heel stom maar als ik zou weten dat we %45 kans hadden was ik super gelukkig, want bij mijn vriend zijn 0,0 zaadcellen aangetroffen na 3x controlle. Maar ik snap je verdriet wel hoor maar je kansen zijn echt nog lang niet verkeken, bekijk het positief er is tenminsten zaad gevonden dat is al heel fijn, en met ivf/icsi kunnen ze zoveel, kijk naar Katek die is ook gewoon zwanger. Wij moeten nog wachten op een tese operatie dan gaan ze kijken of er van binnenuit wel zaad is waarvan we een biologisch kindje zouden kunnen krijgen. het is allemaa super spannend maar je kansen zijn echt nog lang niet verkeken echt niet! Sterkte! Liefs Juffie
@Juffie26: Dat lijkt me ook best wel heftig als er helemaal geen zaadtelling is... Zal heel hard voor je duimen dat er via TESE wel zaadcellen worden gevonden.
hey wij maken op dit moment net zoiets mee.. heb al 2 rondes met clomid erop zitten omdat ik pcos heb en dus geen goede eitjes maak. de 1ste keer was een cyste en nu de 2de keer 2 goede eitjes. alleen hebben wij ook een samenlevingstest gehad en die was 2x niet goed. de 2de keer was er zelfs maar 1 zaadje die leefde, maar dan ook nauwelijks, bewoog amper.. dus heeft mijn vriend nu vandaag zijn zaad in moeten leveren voor onderzoek. dus ben ook benieuwd.. ik ga er nu ook maar vanuit dat het bij ons ook ivf of icsi word. maar daar sta ik best positief tegenover. mede doordat ik hier zoveel posi verhalen hoor, maar ook doordat mijn zus ook icsi heeft gedaan en meteen de 1ste keer zwanger is geworden en nu een gezonde dochter van 2 jaar heeft! dus er is ook voor ons nog echt wel hoop! ik weet dat het af en toe echt gewoon k*t is en heb zelf ook af en toe mijn huildagen dat ik echt depri ben. maar we moeten maar gewoon van het positieve uitgaan. dat is voor ons zelf ook een stuk beter.
Dat is idd wel de beste instelling om het allemaal zo positief mogelijk te benaderen. Het was voor ons alleen allemaal zo plotseling, had gewoon niet verwacht dat wij meteen al voor ICSI in aanmerking komen. Nou ik er ook een beetje over heb nagedacht ben ik ook wel blij dat wij al die IUI behandelingen niet hoeven door te maken. Als ik dat hier zo lees op het forum brengt dat ook nog best wel frustraties met zich mee, en kunnen de meesten niet afwachten totdat ze IVF/ICSI mogen gaan doen. Ik vind het persoonlijk ook wel heel erg fijn om mijn ervaringen hier met jullie te kunnen/ mogen delen.
ja klopt is ook echt fijn.. ik heb er ook echt veel aan. nou hopen dat we binnenkort allemaal een goed nieuws berichtje hier neer kunnen zetten
Dat hoop ik ook. Ik kan 13 maart niet afwachten, dan krijgen we te horen wanneer het allemaal voor ons gaat beginnen.
En wanneer je eenmaal begint dat voelt het ook alsof je ECHT gaat beginnen.. heel apart. Ik heb toen meteen een schrift gekocht met harde kaft en ben gaan schrijven. Anders dan dat ik hier doe, mijn gevoel mijn verdriet, wat het met mij maar ook met onze relatie heeft gedaan etc. Ik heb dat als helpend ervaren voor mijn verwerkingsproces. Daarbij komt nog dat niemand het wist van ons, behalve wij twee. Ik kon het dus ook niet met iemand uit mijn ongeving delen. Toen was het wel fijn dat ik het van mij af kon schrijven. Wij hebben onszelf weten te redden, ons er doorheen geslagen en nu zijn we sterker dan ooit.
@KateK: mannetje praat helaas niet echt over zijn gevoel..zei gisteren wel: hou je nog net zoveel van me als gisteren toen je de uitslag nog niet wist? vandaag kwam de klap pas echt binnen zei hij... @Nicky: als het goed is krijgen we binnekort een uitnodiging voor een algemene bijeenkomst over ICSI in april, maart zat helaas al vol. Heb 1 IUI gehad in het andere ziekenhuis..thank god dat we zijn overgestapt!! nog steeds geen bericht over de klacht die ik heb ingediend daar..hopelijk reageren ze nog want vind het echt niet kunnen zo'n verkeerde diagnose :x!! @Juffie: dan mag ik zeker blij zijn zeg!! veel sterkte en duim dat het idd lukt met TESE!! Ben nu gelukkig alweer een beetje gerustgesteld na al jullie positieve reacties/berichten Leuk ook dat jullie zoveel schrijven op dit onderwerp
Pindakoek@ Mijn mannetje kletste er ook niet over met de laatste poging parate hij wat meer . Wat ik altijd deed hem gewoon veel vast houden en zeggen dat ik van hem hield. Op die manier sleepten we me kaar er door . En nu praten we er af en toe over of knuffelen alleen. Een uurtje er over praten is ook genoeg. Elkaar soms laten schelden hielp ook vaak. Je mannetje komt van zelf met iets maar luister dan goed naar hem. En laat hem alles zeggen wat ie wil. En dan zelf pas wat zeggen, en dan moet hij naar jouw luisteren. Als je trouwens na de bijeenkomst van icsi nog vragen hebt mag je me rustig vragen hoor via pb of mijn topic .
hier ook een TESE-ICSI; zo'n beetje de meest ingrijpende vorm van vruchtbaarheidsbehandeling. Ik ben dus eigenlijk al jaloers op iedereen die ''een gewone ICSI ingaat''; erg he?!?! sterkte meiden!