Hallo meiden, Ik weet niet zeker of dit forum de plek is waar ik mijn vraag kwijt kan. Veel van jullie zijn zie ik druk bezig met de behandelingen voor een eerste kindje. Wij zijn in de gelukkige positie dat deze wens een kleine 2 jaar geleden na een ICSI behandeling vervuld werd. 10 maanden geleden ben ik bevallen van een zoon en inmiddels begint het weer een beetje te kriebelen. Toch komt er nu ook angst naar boven, stel dat het nu niet meer lukt? We hebben al zoveel verdriet gehad in de 3 jaar dat we de vorige keer bezig zijn geweest. Ik ben benieuwd of hier mensen zijn die hun ervarigen met mij willen delen. Voor degenen die nog bezig zijn om hun grootste wens waarheid te laten worden: veel succes! Veel liefs, Majelke
Hoi Majelke! Ook hier de kriebels voor nummer 2 en dat terwijl ons (ICSI) meisje nog jonger is jouw zoontje! Kun je nagaan... Hier is ook sinds vorige week de pil de deur uit en we gaan ff kijken hoe het gaat zonder hulp van het zkh. Wrs dan in okt ofzo bellen hoe het ervoor staat met onze cryo's. Wat betreft je angst over het wel of niet slagen... Het enige wat ik wel heb, is dat ik niet weet hoe ver ik wil gaan voor een tweede. We hebben met Sophie enorme mazzel gehad; de allereerste ICSI poging was nl al raak! Proberen we alleen de cryo's en miss nog 1 verse poging, of gebruiken we toch nog alle (vergoedbare) pogingen? Dat vind ik bijvoorbeeld wel lastig maar denk dat we die beslissing pas nemen als we in die situatie zijn beland. Hebben jullie daar al over nagedacht? En na de hoeveelste poging was het bij jullie raak? Gr Suus
Hier ook twee ICSI jongens. Het voelde wel gek, een beetje hebberig, om voor een tweede te gaan maar zoals de artsen zeiden: waarom niet? Elk ander stel beslist en maakt toch ook zoveel ze willen Al is het nu natuurlijk niet zo gepiept, de wens mag je hebben. Wij hebben ontzettend veel geluk gehad dat ook een tweede kindje er in zat voor ons. Het voelt nog steeds dubbel naar stellen die bezig zijn voor een eerste maar eerlijk, dat had ik ook met 1 kindje. Ik gun het ieder ander ook. Heel veel succes! Op naar project Brusje
Hier ook bezig voor een tweede kindje. Een paar dagen na de geboorte van mijn zoontje, wist al zeker dat ik er toch nog een keer voor zou willen gaan!. Nu hadden wij ook geluk want ik raakte zwanger na 1 icsi behandeling van mijn zoontje. Doordat ik tot na zijn eerste verjaardag borstvoeding heb gegeven, hebben wij wat langer gewacht met nieuwe behandelingen voor een brusje. Helaas, hebben wij nu inmiddels twee mislukte icsi behandelingen achter de rug en starten binnenkort met een derde behandeling voor een tweede kindje. Ik merk wel dat ik er nu veel meer mee bezig ben dan de keer dat wij de behandeling ondergingen waaruit mijn zoontje is voortgekomen. Het lijkt wel of de wens na zijn geboorte nog veel sterker is geworden. Aan de andere kant realiseer ik mij ook dat wij al zo'n geluk hebben gehad met ons zoontje. Er zijn een hoop meiden die van dit geluk alleen nog maar kunnen dromen. Tja, en wat susan ook zegt: De angst voor het wel of niet slagen is zeker aanwezig. Ook voor ons geldt dat wij nog niet weten tot hoever wij willen gaan. Gaan wij eventueel zelf behandelingen betalen, naar Duitsland? etc. Het blijven nog allemaal vraagtekens. Ook wij kijken per behandeling hoe het allemaal loopt. Zolang ik nog hoop en vertrouwen heb en het niet ten koste gaat van mijn gezondheid en onze relatie, gaan wij er gewoon voor! (maar natuurlijk hoop ik het allermeeste dat de volgende behandeling gewoon raak is!). Ik wens jullie ook allemaal veel succes en hoop dat wij binnenkort allemaal kunnen schrijven dat er een tweede kindje in aantocht is!!! Liefs
Hoi hoi, Ik heb meer dan 2 jaar geleden volop op het forum van ICSI meegeschreven. Uiteindelijk zijn wij in januari 2009 papa en mama geworden van een eeneiige tweeling (Aron en Merlijn) en voelen wij ons zeer gezegend. Toch wisten wij meteen al dat wij zeker nog een keer een poging wilde wagen, ik wilde wel wachten totdat ze zeker 1 jaar waren geweest en als er dan nog een brusje zou komen ze al 2 zouden zijn geweest (zodat ze een beetje vooruit zouden kunnen... iets handiger toch..) Ik ben niet meer gaan meeschrijven in het andere forum voelde me gewoon schuldig omdat wij al zo gezegend zijn en de andere meiden nog helemaal niet, daarom is dit forum wel fijn moet ik zeggen!!! Ik heb vorige week (24 juni) de 1e punctie weer gehad en er waren 3 embryo's ontstaan. 1tje is de 27e (dag na mijn verjaardag) teruggeplaatst en de andere 2 zijn ingevroren!! Ik hoop zo dat het nu al raak mag zijn, maar ja ik zit dus in de beruchte wachtweken en ik ben er nu al gefrustreerd over!! Ik voel van alles maar ook weer helemaal niets aaaaahhhhhhh.. Ik hoop ook dat voor de al eerder geworden ouders het er nog een keer in mag zitten!!! Succes/sterkte allemaal.. Groetjes Jootje
Hoi Jootje, Is idd zo herkenbaar: je bezwaard en schuldig voelen naar de andere meiden toe, terwijl je zelf zoveel geluk heb gehad door zwanger te raken en een gezond kindje(s) te mogen krijgen! Ik ervaar het nu met een goede vriendin van mij. Zij is nu sinds vorige maand defintief gestopt na drie mislukte behandelingen. Voorheen konden wij er samen lekker over kletsen (wij lopen nl in hetzelfde ziekenhuis en twee van onze behandelingen liepen ongevbeer tegelijkertijd), maar ik voel mij nu zo schuldig en bezwaard dat wij een grote wens hebben voor een tweede kindje en daar nog steeds voorlopig mee aan de slag gaan om deze wens uit te laten komen, terwijl zij met een soort rouwproces bezig is en nu het besef heeft nooit mama te gaan worden. Het is zo'n dubbel gevoel. Killing.........die wachtweken!!!! De eerste week is nog enigzins te doen, maar die tweede week............grrrr......... Ik wens je heel veel succes en sterkte met de wachtweken en ga voor je duimen dat jouw tweeling heel snel een broertje of zusje erbij krijgen!! Ga je het trouwens volhouden tot de testdatum of ben je stiekum van plan al wat eerder te gaan testen? Liefs
Goeiemorgen!! @Rubiootje Dat is inderdaad wel vervelend, dat je zo'n dubbel gevoel hebt ivm je vriendin! Ik neem aan dat zij jou ook wel begrijpt maar toch dat schuldgevoel kun je niet uitschakelen he? Ik heb eigenlijk helemaal geen vrienden die er problemen bij hebben, die zeggen zwanger te willen worden en 2 maanden later krijg je het nieuws dat ze dat ook zijn... ook best frusty.. maar ja ik gun het uiteraard iedereen! Ook al ben ik er nog altijd jaloers om (ondanks mijn 2 kanjers!) Wij mogen pas 13 juli testen maar dat is ruim 19 dagen na de punctie en 16 dagen na de tp en die dag kunnen wij niet naar ouders en hebben we een verjaardag dus wij hebben besloten dat als ik niet ongesteld ben we op zondag gaan testen, dan kunnen we tenminste het evt slechte nieuws fatsoenlijk verwerken en het evt goede nieuws met onze ouders delen. Wanneer gaan jullie voor een derde poging? Vandaag ga ik er hoop ik niet al te veel aan denken, we gaan namelijk lekker naar de Efteling met mijn beste vriendin, haar man en 2 zoontjes!! Heb er zin in. xxx
He meiden, wat fijn dat jullie gereageerd hebben! De eerste dagen reageerde er namelijk niemand en dacht ik dat dit misschien inderdaad de plek niet was voor mijn vraag. Onze wens was immers al vervuld. Vandaag dacht ik ik ga toch nog een keer kijken en ik ben blij dat jullie je verhaal hebben gedeeld naar aanleiding van mijn vraag! @Susan: wij zijn nog niet actief bezig met een 2e, maar ik ben helemaal niet aan de pil gegaan. Nu voel ik me al een paar dagen niet helemaal lekker, eigenlijk voel ik me zoals ik me in het begin van mijn zwangerschap voelde en morgen ga ik (eigenlijk tegen beter weten in) toch een zwangerschapstest halen . . `Ik ben overigens de vorige keer gelijk bij de eerste poging zwanger geraakt. Voor wat de komende behandeling betreft: zoals ik/ wij er nu instaan gaan we voor 3 pogingen. @Elmo: ja dat hebberige gevoel heb ik ook een beetje, we hebben namelijk al wat we zo graag wilden en nu toch weer dat gevoel dat je gezin nog steeds niet compleet is. Ook heb ik een vriendin bij wie de IVF maar niet aan wil slaan (inmiddels 6 pogingen . . ) en ik vind het zou het erg moeilijk vinden om aan haar te vertellen dat we voor de 2e gaan. @rubiootje: wat vervelend zeg dat de eerste 2 pogingen mislukt zijn. Weet je al wanneer je met de 3e poging gaat starten? ik heb gehoord dat ze in dusseldorf goede resultaten behalen met IMSI (betere microscoop waardoor ze echt de beste zaadcellen eruit kunnen halen). Dit is iets waar wij ook over aan het nadenken zijn (mede omdat je naast morfine ook een roesje krijgt tijdens de punctie, die vond ik namelijk de vorige keer echt vreselijk!) @Jootje wat ontzettend spannend zeg! Ik kan me nog levendig herinneren hoe vreselijk die wachtweken zijn! Ik duim in ieder geval voor je de komende dagen! Ik vind het geweldig dat ik mijn gevoelens met jullie kan delen! Ook ik kreeg toch een beetje het gevoel dat ik niet meer op dit forum thuishoorde. Liefs, Majelke
Hallo dames, Ik snap jullie helemaal! Ook ik ben de trotse en gelukkige moeder van een geweldige zoon. Echt een wereldwonder dat hij er is; manlief geen zaad (uiteindelijk wel via tese maar errugh spannend). Ik zelf in de vervroegde overgang. ICSI zou geen zin meer hebben maar we mochten toch 1 poging wagen (meer om ons niet zo maar naar huis te sturen). Enne die ene poging verliep boven alle verwachting. 11 eitjes. 2 toppers terug gezet en dus meteen zwanger van ons grote geluk... Waarom nog meer willen? Waarom je geluk op de proef stellen? Toch omdat ik nog niet het gevoel heb compleet te zijn. Ik vind (persoonlijk) twee kinderen ook geZonder; voor onszelf maar ook voor de kleine. Hij is net een half jaar maar ik ga me bij mijn volgende menstruatie weer aanmelden. Afspraken voor spuitinstructie zijn al gemaakt. Nu moeten wij natuurlijk ook snel zijn ivm vervroegde overgang (ben 30) maar toch. Veel mensen reageren met; ga eerst toch eens genieten... Alsof we dat nu niet doen?! Inderdaad moeilijk om op een ander forum te schrijven. Is tocheen heel andere situatie al is de wens er zeker niet minder om... Hoop het met jullie te kunnen delen... Groetjes kemmetje
Oh meiden wat spannend toch allemaal, niet? Majelke, miss toch positief nieuws morgen (wellicht tegen beter weten in, maar ja, je weet nooit!)....... Spannend hoor. Kemmetje, wat speciaal via de TESE-ICSI al een zoontje. Waarom zou het idd geen tweede keer kunnen lukken? Gewoon proberen idd en jullie wens/gezin compleet maken. Enne, 11 eitjes bij een vervroegde overgang? Wow, wat een mooie score! Ik had er (maar...) 8, wat ik al goed vond! Geen cryo's meer trouwens begrijp ik? Bij ons liggen er nog 2 te wachten in de kliniek................... Eerst maar ns kijken hoe het gaat zo zonder de pil. Helaas moest ik er echt wel aan want ik heb een keizersnede gehad en dan mag je gewoon echt niet eerder! Eigenlijk willen ze niet dat je binnen het 1e jr na de keizersnede weer zwanger wordt. Nu durfden we het lot niet te tarten in de 1e 6 mnd maar Sophie is nu al bijna 8 mnd en ik heb niet de illusie dat wij zo'n stel zijn waarbij een wonder zal gebeuren, dus daarom is die pil nu wel de deur uit! (we durven nu dat 'risico' wel te nemen) Aankomend weekend zal ik mn eisprong hebben dus we proberen wel te klussen rondom de vruchtbare dagen maar ja, ik verwacht er dus niet zo veel van................ We weten nu natuurlijk ook allemaal hoe leuk, geweldig en bijzonder het is om moeder te zijn dus eigenlijk is het ook wel logisch dat die kriebels blijven, toch? Gr Suus
Hey Meiden Ben het ook helemaal met Susan eens mbt de wens voor een tweede kindje nadat je eenmaal heb mogen ervaren hoe mooi en bijzonder het is om mama te zijn!. Het lijkt zelfs wel of de wens voor een tweede kindje nog veel groter is. Majelke: Wat spannend! De wonderen zijn de wereld nog niet uit, dus ga gewoon mijn duimen blauw draaien (misschien idd tegen beter weten in, maar je weet nooit) Kemmetje: Jullie hebben helemaal gelijk hoor, om het nog een keer te gaan proberen. De eerste keer is ook gelukt, dus de kans dat het nog een keer gaat lukken is echt aanwezig! Enne inderdaad dat jullie gewoon weer snel gaan beginnen, wil echt niet zeggen dat je niet geniet. Denk zelfs dat Medische Molen moeders bewust extra genieten van hun kindjes, juist omdat zij weten dat zoiets niet vanzelfsprekend is! Daarnaast snap ik je mening mbt twee kindjes. Ik ben zelf enig kind en heb dat nooit leuk gevonden. Ik wilde zo graag een broertje of een zusje........Helaas hebben wij het niet voor het kiezen........zucht. Jootje: Hoe was jullie dagje efteling? Hier is het nog niet geheel bekend wanneer ik de derde poging ga wagen. Heb alle hormonen in de koelkast liggen en kan theoretisch elke maand starten. Heb zelf gelukkig een hele regelmatige menstruatie ( Doen icsi vanwege het slechte zaad van mijn man). Zit dus in de "luxe" positie om te gaan starten wanneer ik er zelf klaar voor ben. De kans is wel groot dat ik met de volgende menstruatie gaat starten, maar hou nog wel een "slag om de arm". Merk echter wel dat na twee negatieve behandelingen, de start voor een nieuwe behandeling moeilijker wordt. Ik vraag mij continue af wanneer het juiste moment is om te starten en elke keer betrap ik mij erop dat ik wel weer een excuus vind om het een maandje over te slaan. Heb mij echter nu voorgenomen om er niet zo lang meer over heen te laten gaan. Hebben eerst ook nog overwogen om de derde behandeling in Dusseldorf te gaan doen, maar de verzekering (CZ) deed erg moeilijk. Wilde maar 75% van het nederlandse bedrag vergoeden, waardoor wij behoorlijk veel zelf moesten bijbetalen. Loopt nu nog een bezwaarschrift ( 75% is in strijd met Europese wetgeving) maar ineens hoor ik maar niets meer van de verzekering. Het duurt mij alemaal te lang, waardoor wij toch maar hebben besloten om de derde poging toch maar hier te gaan doen. Dat geld, wat wij anders hadden moeten bijbetalen, houden wij nu liever apart voor een eventuele vierde keer. (ookal hoop ik natuurlijk dat dit niet meer nodig is). Liefs,
Hoi hoi! Vanmorgen negatief getest, wel verwacht, toch een beetje teleurgesteld . . Volgens mij komen deze wondertjes ook vaker voor bij IVF dan bij ICSI omdat de zaadkwaliteit hier meestal de (hoofd) oorzaak is. Het zaad van mijn man was erg slecht (maar gelukkig goed genoeg voor dat heerlijke mannetje wat nu boven lekker ligt te knorren !) Kemmetje, wat spannend joh! En Susan heeft gelijk, 11 is helemaal geen slecht resultaat (ik had er zelf ook 11) dus dat moet je zeker hoop geven voor de volgende ronde. Enne laat die mensen maar kletsen hoor, van 2 kinderen kun je ook genieten! Susan, wat fijn dat je nog 2 criootjes hebt liggen! Wij moeten weer van voor af aan beginnen omdat wij helemaal geen a-tjes hadden (2 b-tjes teruggeplaatst). Ook ik moet nog even (minimaal 2 maanden) geduld hebben omdat onze zoon ook via een keizersnede ter wereld is gekomen. Dan kunnen we in ieder geval samen nog even geduld hebben en alvast meeleven met de anderen! Rubiootje, ik kan me voorstellen dat je helemaal dol wordt van dat gedoe met de verzekering en dat je de volgende behandeling in NL doet. Maar je moet maar zo denken: volgens mij zijn alle kids in dit topic in 'made in holland' en dat moet je toch goede hoop geven of niet ? Tot snel en liefs, Majelke
Jammer zeg Majelke!! Je hoopt toch altijd stiekem dat het niet nodig hoeft te zijn dit keer het ziekenhuis op te zoeken toch? Dat hadden wij ook in ieder geval. Wij hebben in januari onze laatste "eigen" poging gedaan.. mijn cyclus was sinds de bevalling altijd netjes 28 dagen en toen ineens zat ik al op 40... maar helaas toch ongi, blijkbaar toch iets psychisch dat ik ineens een lange cyclus had. Bij ons heeft mijn man ook weinig zaad. Bij deze poging 400.000 en wij waren daar helemaal van in de wolken haha, zoveel had hij nog nooit gehad! De Efteling was super!! Het weer was niet te warm en het was niet te druk en ik heb er niet steeds aan lopen denken. Kreeg wel tegen het einde van de dag steeds steekjes als ik even had gezeten... zou dat wat betekenen??? Nu de 8e dag na tp... wordt steeds spannender!!! xxxxx
Hallo, Ik kom mij hier ook melden omdat wij ook voor 2e kindje bezig zijn. Gelukkig hoefden wij voor Luca niet zo ver te gaan als IVF/ICSI omdat ik bij de 4e IUI zwanger bleek te zijn. De oorzaak ligt bij mij, zaad van vriend is goed, na bewerking rond de 8 miljoen, maar ik heb verklevingen in mijn eileiders. Links zit helemaal dicht en rechts is door een operatie weer open gemaakt. Afspraak is dus ook als mijn eitje links groeit we geen IUI krijgen maar wachten tot het eitje weer rechts zit. Sinds september 2009 zijn wij weer bezig met IUI en tot op heden zijn 4 IUI's mislukt. Deze maand zat mijn eitje links dus hebben we zelf geklust. Ik heb 6 maanden borstvoeding (via kolven) gegeven en hebben daarna bijna meteen een afspraak in het ziekenhuis gemaakt. Het kriebelde nog niet heel erg maar ik wist wel meteen dat we een 2e kindje zouden willen en gezien mijn leeftijd (ik wordt donderdag 38 jaar) moest ik niet al te lang meer wachten. Ik heb dus nog 2 IUI pogingen en daarna wordt het ook IVF bij ons. Ik merk bij mijzelf juist dat ik nu veel relaxter ben als met de eerste, ik heb toen nachten wakker gelegen met het idee dat we nooit een kindje zouden krijgen. We hebben Luca en een 2e zou heel mooi zijn maar we zijn nu al gezegend. Veel liefs, Nataly
Welkom Nataly! Wat jij zegt herken ik wel, de ergste spanning is wel weg omdat ik nu niet meer die onzekerheid heb of het uberhaupt wel voor ons is weggelegd. We weten nu in ieder geval hoe geweldig het is om ouders te zijn! Ik ga ervan uit dat het verdriet (wanneer het niet zou lukken) 'anders' zal zijn. Je hoeft in ieder geval dan niet je hele droom op te geven. Veel succes met je behandeling in ieder geval! Jootje, ik voel met je mee! wat zijn die ww spannend he? en 400.000, goed zeg , mag ik vragen hoeveel het er de eerste keer waren (bij ons minder dan 100.000 . . ) Ben wel benieuwd of er 'grote' verschillen kunnen zijn. Liefs, Majelke
Majelke, jammer hoor een nega-test. Ergens heb je dan toch nog hoop he... (ik heb het strax over 2,5 wk ook ) Nataly, lastig zeg die IUI's met 1 dichte eileider! Dan hoeft dus niet elke keer de IUI door te hoeven gaan. Lijkt me wel heel vervelend! Jootje, het wordt idd spannender nu! 8e dag na tp!! Ik had bij Sophie op dag 10 na tp een lichte posi-test maar op dag 11 na tp een mooie digitale 'zwanger' van cb Ga je eerder testen?? Rubiootje, ik kan me voorstellen dat het wel lastiger starten is omdat de 1e 2x al zijn mislukt. Dan weet je gewoon niet wanneer je nou moet beginnen he... Wat vervelend dat CZ zo lastig doet! Daar heb je dan dus ook nix aan. @aantal zaadjes: mijn man had dan nog best veel! Bij onze ICSI 3 miljoen ofzo (weet niet meer of dat na opwerking was hoor)! Eigenlijk niet eens ICSI-waardig... Sowieso had hij bij de testen 1.3 milj na opwerking dus ja, bij sommige zkh-en doe je dan eerst allerlei IUI's en IVF voordat ze aan ICSI beginnen/denken maar ja, bij mijn zkh dus maar meteen ICSI gedaan. Ach, maakt mij allemaal niet uit, als het resultaat maar positief is!! Ik ga al bijna denken dat de kans 'groot' is dat het wel natuurlijk gaat lukken bij ons Nou wij gaan met zn allen maar ns een happie eten hier! Liefs Suus
@nataly: Welkom hier! Ik dacht eerst ook dat het makkelijker zou worden, maar stiekem ben ik er toch wel weer heel erg mee bezig en baal ik als anderen wel zomaar zwanger worden zonder er moeite voor te doen... Tsja dat kan je niet altijd uitschakelen.. Maar ik moet wel zeggen dat ik me echt wel al heel erg gezegend voel. Ik hoop dat je het met de IUI's gaat redden!! @Majelke De vorige keer heb ik eerst een mislukte poging gehad en daar had mijn man 100.000 zaadjes, de poging waar Aron en Merlijn uit zijn gekomen had hij er 200.000. Maar ja ach, bij icsi heb je maar net zoveel zaadcellen nodig als eicellen he? Aan meer zaadcellen heb je toch niets @Susan Ik zie nu dat je tegelijk jarig bent met je dochtertje!! Wat leuk en toevallig, alsof het zo moest zijn he? Ik ga wel eerder testen maar wel maar 2 dagen eerder, bij ons zkh houden ze 16 dagen na tp aan, maar dat is geen leuke dag, dan hebbben we een verjaardag en stel dat het negatief is heb ik daar helemaal geen zin in maar positief wil ik ook niet zo vieren dus we gaan zondags testen als ik niet ongi ben... Het grappige is dat in mijn vriendenkring ook een stel zit waar de man juist twijfelde om een 2e te krijgen (zij hebben geen zkh nodig overigens..) hij was bang dat hij nooit zoveel zou kunnen houden van een tweede omdat hij de eerste zo geweldig vond.. is natuurlijk ook nog zoiets.. maar daar geloof ik niet in, alles zal wat makkelijker verlopen maar je houdt er dan toch echt niet minder van?? Wij hebben zelfs al besloten dat stel: ik ben nu zwanger van deze emmy wat we dan nog doen met de cryo's. Die laten we dan toch nog uitvriezen en terugplaatsen als dat natuurlijk allemaal goed gaat... dan maar veel kinderen maar het idee dat die uiteindelijk maar in de prullenbak belanden vinden wij afschuwelijk... Maar we lopen dan wel even op de zaken vooruit he? hihihi... Fijne avond xxxx
Jootje, oh spannend zondag testen!!! Hebben jullie trouwens cryo's uit deze poging? Zou wel fijn zijn (ook al ben je nu natuurlijk 'gewoon' zwanger ) Enne, wat betreft op de zaken vooruitlopen... Ik hoop natuurlijk stiekem dat ik geen verse poging nodig heb maar dat 1 vd cryo's blijft plakken!! Vind het wel een beetje lastig hoe dat dan moet. Ze zitten nl in 1 rietje dus worden beiden ontdooid. Stel dat ze het nou allebei overleven? Ik wil eigenlijk geen tweelingzwangerschap. Is gewoon geen doen met mn werk (ben zelfstandige en kan dan natuurlijk niet tot aan het einde blijven werken) want als ik niet werk, komen er ook geen centjes binnen! En met een tweeling is dat natuurlijk super zwaar zo'n zwangerschap en uiteraard ook na de geboorte, zeker met nog een kleine die al rondloopt! Hoe heb jij dat ervaren, zo'n tweelingzwangerschap en de periode na de bevalling? Maar ja, ik wil er dus eigenlijk maar 1 terug laten plaatsen maar wat nou dus als ze allebei goed ontdooien? Welke plaats je dan terug? Hoe weet je nou welke het zou kunnen 'worden' zeg maar? Het makkelijkst zou dus zijn als maar eentje het ontdooiproces redt dan komen we nooit voor die keuze te staan. Maar goed door dit te denken vrees ik dus meteen dat ze beiden niet goed ontdooien. Vind dit dus ook wel weer lastig hoor!! (en daar denk ik dus nu al over na..............) Goed opgemerkt... Sophie is idd op mijn verjaardag geboren. Ze was uitgerekend op 24 november dus we wisten dat de kans erin zat. Toen bleek ze non-stop in stuit te liggen en aangezien ik geen draaipoging of stuitbevalling wilde (lees: aandurfde), koos ik voor een keizersnede. Deze stond gepland op 20 november. Toen ik voor controle in het zkh kwam op 5 nov, ging het hartje heel snel tekeer. Moest vervolgens 2x ruim een half uur aan het CTG en daar waren ze beide keren niet zo tevreden over. Ik moest dus blijven. Na verdere onderzoeken (urine, nieuw CTG en bloedafname) bleek 's avonds dat ik een scheurtje in mn placenta had. Alles ging nog goed met de kleine meid en mij dus ze hoefde er niet accuut uit maar ze vonden 2 wkn wachten wel weer erg lang en wilde nix riskeren. Daarom dus de volgende dag gehaald met een geplande 'spoedkeizersnede' zeg maar en dat was dus mijn verjaardag. Dus ja, eigenlijk niet gepland maar ik wist wel de dag ervoor dat ze op mijn verjaardag gehaald zou worden. Eigenlijk wel een mooi verhaal, toch? Nou, wij gaan deze week nog even flink oefenen voor het ei dat eind van deze wk ligt te wachten op de zaadjes van manlief Liefs Suus