Hier gaan we ook later naar bed dan voorgenomen, en als we net liggen, dan meldt mevrouw zich altijd, alsof ze het voelt... Hier dus afbouwen met opvolgmelk nummer 3 nu, we zitten op 2+60 en dan 100cc 1/2 volle melk. Hier doorgeslapen tot bijna 6 maanden toen gaan spoken, dat was echt zwaar, net weer gewend aan doorslapen en dan er weer eruit. We gaan nu merken dat ze er zelf ook last van krijgt, meer huilen overdag, wallen onder dr ogen en meer slapen overdag terwijl ze juist altijd heel weinig sliep. (wakker houden overdag of korter laten slapen werkt helaas niet) We hebben net een zware tijd achter de rug, mijn moeder is vorige week geopereerd aan een hersentumor, en dan hakt het slaap tekort er flink in met die emoties. Gelukkig gaat het voorspoedig. Maar over het algemeen functioneer in nog redelijk, ik krijg wel vaker en snelle hoofdpijn merk ik. Ook verdraag ik het gejengel van mn dochter minder goed nu. En mn lenzen zitten ook niet meer lekker, veel sneller droge ogen nu. En zo frusterend dat ze bij opa en oma dan wel doorslaapt terwijl ze hier in 6 maanden tijd maar 5 keer doorgeslapen heeft. Grrr. Wat doen wij dan verkeerd???
mijn dochter is 4 en een half jaar en komt nog steeds geregeld snachts. ze is een hele onrustige slaapster ,zo gaat het nachten goed en zo is het weer feest en komt ze 1 of meer keer per nacht. meestal omdat ze gedroomd heeft of dr knuffel kwijt is of omdat ze dan niet meer wil slapen.
Herkenbaar dit En wat erg van je moeder, hoop dat ze voorspoedig herstelt. Tip: misschien kun je je huisarts voor tijdelijk om oogdruppels vragen. Ik gebruik Celluvisc, die zijn dik en blijven lekker lang in je oog. Maar misschien werkt dunner voor jou beter. Dat scheelt een boel "irritatie" en moe gevoel vind ik. Beter slapen bij oma deed ze hier ook. Mijn conclusie was daaruit dat ze wakker werd en om ons ging huilen als ze thuis was OM ONS dus, onze aandacht. Een van de redenen om het wakker worden te proberen te doorbreken door "in te grijpen", alleen nog maar kort te troosten en weer weg te gaan. En dat tot ze sliep, etc. Maar goed, het kan ook dat de omstandigheden bij oma anders zijn. Hier is het bij oma altijd koel en donker (slaapkamertje in het soutterain) en slaapt ze in een dikke zak. Bij ons is het warmer en slaapt ze al sinds februari oid niet meer in die dikke zak.
Even jullie verhalen nagelezen en er komt nog wat bij me op. Ons meisje heeft tot voor kort (2 maanden? Hummm relatie?) heel weinig gedronken overdag. Ineens is dat omgeslagen en drinkt ze (kleine) bekertjes zomaar leeg. Wel met een rietje, dat gaat ongelofelijk veel sneller. Hier eet ze (vette) yoghurt na het avondeten en krijgt ze nog altijd een flesje opvolgmelk - sterk verdund weliswaar. Die willen we eigenlijk wel eraf gaan doen zolangzamerhand. Ik zie wel een relatie met avondeten, de enige keer dat ze nog "zomaar spookte" in de afgelopen 2 maanden was toen ze echt niet had gegeten 's avonds en 's nachts dus zo een banaantje opat Wij hebben een hele voorzichtige eetster, ze lijkt zelden echt trek te hebben en we moeten best aandringen en hapjes toestoppen terwijl zij alweer aan het spelen is... Ze is dan ook een lichte, nog maar net 10kg, ik geloof echt dat het zo lang niet doorslapen met reserves en daarna gewoonte te maken had. @riekje, je zegt "verdiend", slik, dank je, word ik dan toch een beetje emotioneel van, zo voelt het wel, je bent na al die tijd zo gesloopt. En zij had het ook verdiend vond ik, ik kan veel meer van haar houden nu ik iets uitgeruster ben
Is er een alternatief voor pap of opvolgmelk voor het slapen gaan? Ik wil eigenlijk niet opeens weer aan de opvolgmelk beginnen en pap heeft hij nooit lekker gevonden. Wat betreft het 'dorst' hebben 's nachts. Wij dachten ook dat Mike veel dorst had en daarom steeds wakker werd. Maar dit bleek gewenning te zijn. We hebben dit toen afgebouwd en nu is het enkel soms wat slokjes water. @NandaK: Beterschap voor je moeder. Kan begrijpen dat het dan helemaal zwaar is!
Vannacht helaas weer aan het spoken geweest, half drie was het geloof ik.. Ik ga er naast liggen (op matras op de grond) en dan gaat ze weer slapen. Onze dochter eet wel heel slecht op dit moment, maar ik heb niet het idee dat het daar aan ligt. Ik weet niet meer waar het aan ligt, bijna al het medische is uitgesloten. Donderdag nog naar kno-arts en volgende week maandag weer naar de kinderarts. Er zijn 2 weken geweest dat het slapen redelijk goed ging en dat waren precies de 2 weken dat ze geen Antibiotica had. Ik ga volgende week bij de kinderarts wel aankaarten of we misschien andere AB mogen proberen.
Hier de meeste nachten ook een wakker meisje. Ze sliep hier met 5/6 weken al door, daarvoor 1 nachtvoeding dus waren echt verwend. Met 6 maanden was het uit met de pret en meerdere nachtvoedingen per nacht. Rond 14 maanden moest het echt wat anders gaan, ik moest s nachts weer wachtdiensten draaien en ze liet zich alleen maar troosten met de borst. Heb haar toen beneden in een campingbedje neergelegd. 1 nacht laten huilen met een max. van 10 min. Toen was ze ook steeds stil. Daarna een tijdlang als ze s nachts wakker werd, ook beneden neergelegd, sliep ze daar weer verder. Ging eigenlijk probleemloos verder. Laten huilen is nog niet m'n ding en goed voelt het niet dat ik het heb gedaan. Met 16 maanden bedje weer opgeruimd en eigenlijk ging het toen wel prima. Ze kwam meestal 1x, s avonds laat of begin nacht maar dat vond ik geen ramp. Liggen er meestal op tijd in en vond het toen ook niet meer vermoeiend. Als ik m'n bed uit moest voor m'n werk, kon papa zich er ook mee redden. Met 22/23 maanden stopte ze langzaam met de borstvoeding door de zwangerschap en ging ze nachten doorslapen. Sinds dien gaat het wat wisselend. Meestal werd ze een paar nachten 1x wakker, even bij ons liggen, wat water drinken en weer terug in eigen bedje. Maar ik had zelf niet altijd meer de puf om haar terug te leggen dus langzaam is het er in geslopen dat ze dan bij ons verder slaapt. Sinds ze een paar weken geleden ziek is geweest is het meestal elke nacht raak maar afgelopen nacht heeft ze wel weer doorgeslapen. In elk geval maken wij ons er niet meer druk om, als ze ligt te draaien of woelen gaat ze naar haar eigen bedje. Maar meestal draait ze zich om en gaat slapen. Wel drinkt ze hier veel per nacht dus ze heeft vaak ook flink dorst. Als de baby geboren is, gaat papa denk ik op een matras bij haar liggen. Ze heeft vorige week een nachtje bij opa en oma geslapen en werd toen 1x wakker maar liet zich makkelijk troosten en ging weer verder slapen.
Met 2 x 10 minuten bedoel ik het volgende. Ik zeg tegen haar ( nadat Ik nachtmerrie, ziek zijn, vieze luier heb uitgesloten) amber, je mag niet huilen. Papa en mama willen slapen. Als je nog een keer huilt, dan ga je maar naar zolder. Natuurlijk huilde ze de eerste keer gelijk weer. Opgetild en in campingbedje op zolder gelegd. Is Eigenlijk onze logeerkamer, dus niet eng ofzo. Laat lampje op de overloop dan ook branden. Na 10 minuten laten huilen loop ik naar zolder en vraag of ze nu lief gaat slapen in haar eigen bedje. Dit gebeurde dan ook. De nacht daarop nog 1 keer en toen was het klaar! Vorige maand nog een keer moeten herhalen, denk onrust doordat ze zinnelijk is en zonder fop slaapt. Hielp ook weer gelijk! En weet je dat ik ook best verdrietig was dat ik dat ijzersterke willetje gebroken had! Wil helemaal niet van mijn dochter "winnen"..... Dit rekte toen ze bijna 2 was. Denk dat het eerder niet had geholpen... De ene nacht doorslapen en dan weer een gebroken nacht is slopend!! Zelfs gebroken nachten is een soort van ritme! Sterkte meiden, leef met jullie mee! Ik vond het altijd heel frustrerend dat je gewoon op je werk wordt verwacht, leuke dingen met vrienden moet blijven doen.... Ik was gesloopt! Wilde niks, maar durfde ook niet meer te slapen. Liever wakker zijn als ze kwam, dan dat ze me wakker maakte!
Idd! En veel mensen begrijpen dat niet, dan zeggen ga lekker vroeg naar bed dan slaap je bij. Maar dan moet je nog een keer extra wakker worden, en dat is zo vermoeiend... En slaap kan je toch niet inhalen. Ik ben wel blij dat Emma zich nu sinds 3 weken wel beter laat troosten en dan weer verder slaapt, al ben ik niet zo blij met die speen. Ik zeg ook altijd; "Het is nacht dus tijd om te slapen, papa slaapt, de poezen slapen en Emma en mama gaan ook weer slapen"
Ik lig hier ook echt niet vroeg in bed! Heeft weinig nut, aangezien Mike 's avonds altijd onrustig is. Ik probeer vrijdag tot zondag (dagen dat ik de hele dag vrij ben) altijd even te gaan liggen als Mike ook slaapt. Maar natuurlijk lukt dit niet altijd. Sommige huishoudelijke taken zijn makkelijker te doen zonder een dreumes die door de kamer rent!
Onze dochter was zo'n slechte slaper tot aan 23 maanden, dus ik dump hier ff wat tips... Hier bleek het echt haar gezondheid te zijn die dwars zat: kiss-syndroom (verholpen tussen 10 en 16 weken), eczeem en KMA (ontdekt met 8 en 9 maanden), en chronisch verkouden met minimaal maandelijks een fikse oorontsteking, die veroorzaakt bleken te worden door een chronisch ontstoken neusamandel. Mijn tip is dus om je kind goed te laten onderzoeken, voordat je besluit om te laten huilen. Wij hebben dat in wanhoop wel eens geprobeerd en dan lag ze drie kwartier tot een uur te brullen bij mijn man op de arm, voor ze oververmoeid in slaap viel, om dan vervolgens drie kwartier later gewoon weer wakker te worden. Nachtvoedingen waren de enige manier waarop het nog enigszins te houden was... Nadat ze uiteindelijk aan haar neus en oren geopereerd was, (en na nog even wat kiezenrondes, waterpokken, 5e of 6e ziekte), werd ze stukken rustiger (nog maar 2 keer per nacht wakker) en dacht ik dat ze toen wel door zou kunnen gaan slapen. Dat was dus met 23 maanden. We hebben toen opnieuw gekeken wat er gebeurde als ik niet even ging voor een nachtvoeding, maar dat mijn man zou gaan troosten. Nacht 1: 1 keer wakker, na 5 minuutjes huilen bij mijn man in slaap en de rest van de nacht doorgeslapen. Nacht 2 en 3: 2 keer wakker, beide keren met een minuut of 2-3 huilen bij mijn man weer in slaap. Nacht 4: 1 keer wakker, met een aai over de bol rustig weer gaan slapen. En sindsdien slaapt ze dus door, (op uiteraard gebruikelijke peutertaferelen na, maar die zijn zeldzaam). Sterkte allemaal, ik weet hoe zwaar het is!
Tja ik heb zelf gemerkt dat als ik 4 uur achter elkaar slaap, ik heel veel aankan. Dus daarna even wakker worden gaat dan wel. het sloopt mij persoonlijk pas echt als ze om het uur wakker wordt of daadwerkelijk 2 uur achter elkaar wakker is. Dan wordt het allemaal teveel. Klinkt alsof het voor jou teveel wordt. Maar kun je je ritme zelf misschien anders indelen? Kan papa een nacht voor zich nemen, zodat jij een keer doorslaapt of in ieder geval niet het bed uit hoeft 's nachts.. Hier slaapt ze vrijwel altijd goed tussen 21 en 24, dus als ik moet bijtanken dan ga ik gewoon heel vroeg het bed in. Of eens wat langer blijven liggen in het weekend als papa er vroeg uit gaat. Die kleine dingen maken dat ik het nu wel red en zelfs weer tijd maak om te gaan sporten (sinds 3 weken ). Hier maakt het niets uit wat ze overdag eet. Veel of weinig, nog nooit verschil gemerkt met slapen. Ze krijgt 's nachts ook geen eten, alleen water en ze heeft dan ook echt dorst en zegt ook zelf 'drinken' waarna ze weer verder gaat slapen. Dus sommige kinderen hebben gewoon ook echt dorst denk ik 's nachts (heb het zelf ook als ik 's nachts wakker wordt dat ik even een slokje water neem). Ze drinkt sinds ze 11 maanden is alleen maar gewone halfvolle melk. ook nog nooit verschil van gemerkt..
Volgens mij maakt de donkerheid van de kamer ook veel uit. We zijn op vakantie geweest en toen sliep ze in een hele donkere kamer. Ze werd wel even wakker 's nachts, maar sliep 's ochtends tot 8 uur, terwijl ze thuis tussen 6 en 7 wakker wordt!! Heb nu verduisterende gordijnen besteld en hopen dat dit helpt Dus tja.. ik blijf af en toe ook nog zoeken naar verbetering hoor hihi
Hier ook een zéér slecht slapend meisje, althans, tot een paar maanden geleden. Ze is nu twintig maanden. Van zeven tot dertien weken heeft ze doorgeslapen, daarna begon het: één keer, twee keer, drie keer, vier keer, vijf keer, zes keer, zeven keer, acht keer, tot op het hoogtepunt (tussen zes en acht maanden) negen keer wakker per nacht. Ik gaf borstvoeding, in het begin sliep ze direct weer in, toen was het te doen, maar op een gegeven moment hielp ook dat niet meer. Wiegen, zingen, soms was alleen een hand op haar rug (die dan niet weggehaald mocht worden) genoeg. Ik verdenk haar ervan dat ze in het begin wel last heeft gehad van (verborgen) reflux, maar toentertijd woonden we in Zweden en daar wilden ze niet verder op doorgaan. Overdag heeft ze de eerste 7,5 maanden alleen maar in de draagzak geslapen (echt waar: na de eerste paar weken waarin ze heel af en toe overdag in bed sliep, lukte het me niet om haar in slaap te krijgen, ook niet als ze op/naast me in het grote bed lag). Dus niet alleen gebroken nachten, maar ook geen kans om overdag uit te rusten. Slaap met de baby mee was dus geen optie. Verder hadden we zelf heel veel stress: in de kraamweek enorme ruzie met mijn moeder (die was naar Zweden toegekomen), die ik tot de dag van vandaag nog steeds niet spreek, na twee weken letterlijk slaande ruzie tussen schoonmoeder en haar broer, zodat zij met een blauw oog bij ons in huis zat (was ook 'gezellig' op kraambezoek gekomen), met zeven weken overleed mijn schoonvader, dus een helse rit naar Nederland met een baby die een grote aversie tegen de babystoel ontwikkelde en twee weken later weer terug (op beijzelde wegen). Met zes maanden zijn we weer terug verhuisd naar Nederland. Toen ze tien maanden was, ben ik ingestort, twee weken hulp gekregen van mijn schoonmoeder, slaapmedicatie gekregen, waardoor ik met de borstvoeding moest stoppen. Op een gegeven moment is het gewoon langzaam maar zeker beter gegaan. Het begon ermee dat ze wel een aantal keer wakker werd, maar weer zelf in slaap viel. Dat aantal keer werd steeds minder. Toen we naar ons huidige huis verhuisden (eerst een tijdje gehuurd), heeft ze het twee weken nog moeilijk gehad (uren wakker 's nachts), maar toen ze eenmaal gewend was, sliep ze ineens in één ruk door tot vijf uur 's ochtends! De hemel op aarde, want ik ga al anderhalf jaar om halftien naar bed en dan heb je om vijf uur aardig wat slaap te pakken. Daarna sliep ze tot tussen halfzes en halfzeven en sinds een week zelfs tot halfacht! Ik hoop van harte dat het zo blijft. Wat het is geweest, ik heb geen idee. Wél heb ik hierdoor angst voor een tweede. Lekker om even mijn hart te kunnen luchten. Ik weet dat er veel ergere dingen zijn: overleden kindjes, doodzieke kindjes, maar ik ben af en toe echt bang geweest dat ik opgenomen zou moeten worden, zó helemaal kapot, gebroken, doodop en ik weet niet hoe je het verder nog moet noemen was ik. Nu nog steeds aan het bijtanken, maar ik heb weer hoop op een normaal leven.
Mijn zoontje van bijna 15 maanden slaapt nu sinds anderhalve week door....... anderhalve week van normale nachten kunnen slapen, wat een verschil!!! Ik voel me weer een beetje mens. Hij werd gemiddeld 4x wakker per nacht, een hele goeie nacht was 2x en op een dramanacht kon het wel 6x zijn. Het enige wat hem stil kreeg was een slok borstvoeding. We hebben geprobeerd de late slok van 23.00 niet meer te geven(waar we hem een tijd voor wakker hebben gemaakt), dan weer wel, ook een tijdje pyamapapje gegeven laat op de avond, van onze slaapkamer af, in eigen kamertje bedje anders gezet, in campingbedje geprobeerd, etc. Totdat we door het CB op het idee zijn gebracht dat hij misschien toch honger kon hebben. Hij is een krielkipje en krijgt overdag best veel eetmomenten en BV-slokken wat kan wijzen op snelle verbranding. Van een collega kregen we de tip om hem Nutrilon Forte te gaan geven (niet meer pyamapapjes, zijn veel 'snelle' suikers). Omdat hij uit niks niet wil drinken dikken we dat in met Bambix pap en dat lepelen we naar binnen voordat hij gaat slapen. Dat is dus een heel stevige bak, hij vindt het heerlijk en...... vanaf de 1ste avond dat we hem dat gaven slaapt hij door! Wie weet heeft iemand hier wat aan deze tip.
Zo zeg wat een verhalen erbij Die druppels hebben hier maar een weekje geholpen riekje , dus of het daar nu echt aan heeft gelegen haha...ohh dus het is je 3de kindje?wij wilden altijd graag 3 kindjes, maar nu staat dat echt even heel ver weg!!! Ik herken het ook heel erg dat je altijd maar naar verklaringen/oplossingen enz aan het bedenken bent!!vannacht heeft hij -redelijk- geslapen hier. dan ben ik meteen aan het denken dat ik precies hetzelfde moet herhalen vanavond als gisteravond.....maar helaas wil dat niet altijd wat zeggen want hij is nu alweer 2x wakker geworden pffffffffffffffffffff.... een stukje acceptatie is idd belangrijk, dan maak je het jezelf makkelijker. de ene nacht kan ik het beter dan de andere nacht...vanmorgen was ik mijn mascara kwijt...ligt ie gewoon in de koelkast(om even een voorbeeld te nemen) ben er gewoon met mn gedachten niet bij..... ons ventje is pas 11 maanden en ik kan hem weinig nog uitleggen.Mij lijkt het toch weer anders als hij zometeen 20 maanden ofzo is, dan kun je beter dingen gaan uitleggen, niet??of hoe ervaren jullie dat(met oudere kindjes?) ben eens benieuwd wat de nacht gaat brengen....we willen morgen een dagje naar plopsaland gaan....even kijken wat de nacht brengt natuurlijk en of er uberhaupt puf is!!!nu wil ik niet gaan klagen, maar als je zolang slecht slaapt dan heb je gewoon minder energie om leuke dingen te doen. Dat vind ik het ergste dat ik minder van alles kan genieten......maar dat zullen jullie wel herkennen denk ik! Trouwens Kvinna heftig verhaal...
Ons zoontje slaapt sinds 11,5 maanden door Daarvoor ging hij om 20.00 naar bed (waar we altijd een uur over deden eer hij aan zn slaap toe kon geven) rond half 11 werd hij wakker voor een uur (huilend). Vervolgens rond 2 uur weer tot een uur of 5 sochtend aan 1 stuk de hele buurt bij elkaar schreeuwen. En dan gaat om 6.30 de wekker weer. We waren echt helemaal kapot. Ook ging dit echt ten koste van onze relatie. We zijn er wel weer bovenop inmiddels Soms jammert hij nu snachts nog wat maar slaapt wel weer verder. Maar ik schrik meteen wakker en voel dan de 'angst' door mn lijf gaan. Wat voor ons zoontje echt heeft gewerkt is de safe t sleep. Zodra ik hem in bed leg is het drama. Maar als de band om zn buik gaat zie je de rust in hem keren en gaat het heerlijk slapen om vervolgens de volgende ochtend pas wakker te worden. Laatst een keer zonder geprobeerd omdat we dachten dat het niet meer nodig was. Nou dat hebben we geweten. Het was weer de hele nacht drama. Wij blijven dus even bij de safe t sleep
nog nooit van gehoord de safe it sleep...? kan hij dan wel draaien?.......met 11.5 maand dus..??Dan is er nog hoop voor ons.Onze zoon is nu 11 maanden bijna haha....ohhh wat zou het heerlijk zijn als hij over twee weken zou doorslapen maar jullie moesten er idd wel erg vaak en lang uit ...heftig!!
Ja hij is pas gaan slapen met dat ding, en kan nog steeds niet zonder. Hij kan gewoon van buik naar rug draaien en weer terug dus het is niet zo dat hij vast ligt (als hij sochtends wakker is dan zit hij gewoon in zn bed) Maar het lijkt erop dat het hem bescherming/geborgenheid geeft? Ik had er eerst ook nooit van gehoord, maar iemand gaf me de tip en oooh die zijn wij ZO dankbaar
@Kvinna; Als ik jouw verhaal lees, mag ik niet klagen! Hopelijk blijft ze goed slapen en kan je weer helemaal tot rust komen Wat betreft oudere kindjes. Mike is nu ruim 18 maanden en sinds 2 maanden maakt hij door middel van gebaren duidelijk wat er aan de hand is. Dit kan tandenpijn zijn of dat hij bij papa en mama wilt zijn of dat het douche licht aan moet (schijnt dan in zijn kamer). Hij snapt heel veel en ik vertel hem ook altijd dat we morgen weer gaan spelen en hij nu even moet slapen, dat mama ook boven is en niet weggaat. Meestal blijf ik dan met hem op schoot nog even zitten tot ik merk dat hij aan zijn vermoeidheid toegeeft, ik kan hem dan zo neer leggen en valt hij gelijk in slaap. Mike wordt altijd overstuur wakker. Het is niet eerst wat mompelen, maar gelijk hysterisch gillen. Soms zo erg dat zelfs ik hem niet rustig krijg. Ik moet hem dan als het ware strak in een laken tegen me aan houden en rond lopen. Zijn lijfje is dan zo onrustig en dit is dan het enige wat helpt. Mn man wordt zelden wakker van hem, ik maak hem nog wel eens wakker als ik echt even wil blijven liggen, maar moet meestal dan toch zelf komen omdat hij papa gewoon weg niet accepteert op zo'n moment. Papa vind dit ook moeilijk, want wilt graag helpen, maar wordt weg geduwd door zijn eigen kind.