Vrije tijd = zorgen voor de kinderen

Dit staat mij straks ook nog te wachten, verwacht over 2 weken ons 2e kindje. Mn dochter slaapt meestal niet meer overdag dus ben ik heel de dag "mama". Het hoort erbij natuurlijk, maar soms vind ik het heeeerlijk als ik een middagje bij mn moeder ga zitten of zij hierheen komt, dan zit mn dochter heel de tijd bij opa en oma op schoot en speelt ze lekker en kan ik even heerlijk bijkomen.

't Word vast wel beter.... Over een jaar of 10?

 

Ik herken het wel een beetje. Wat ik wel probeer te doen is minimaal een keer per week iets leuks te doen, met zijn viertjes, met zijn tweetjes of alleen. Zo ben ik gisteren voor het eerst in maanden weer een keer naar de kapper geweest. De oudste was bij de gastouder (dat laten we nu gewoon doorlopen, ook tijdens het zwangerschapsverlof zodat ik af en toe iets meer 'lucht' heb en wat meer aandacht kan besteden aan de jongste) en mijn moeder heeft even op de jongste gepast ('k vond het in het begin maar niets, had echt het gevoel dat ik aan het spijbelen was).
Vorige week zijn we met zijn viertjes een dagje naar Maastricht geweest, eventjes gewinkeld en naar Funville (een indoor speeltuin in centrum Maastricht) geweest. Onze oudste heeft soms ook zo zijn nukken (vooral als hij moe is), maar hij heeft zich echt voorbeeldig gedragen de hele dag (voor zover dat kan als dreumes zijnde die zijn eigen wil aan het ontdekken is ), zelfs bij de pizzeria (toen hij toch eigenlijk al wel heel erg moe was).

Het is makkelijker gezegd dat gedaan (ik weet hoe naar het is wanneer je kinderen de boel ergens flink op stelten zetten), maar probeer wel leuke dingen te blijven doen en sluit jezelf niet in huis op alleen vanwege de mogelijkheid dat één van beide kinderen zich wellicht niet helemaal gewenst gedraagt.

 

Ik denk dat je nog je draai moet vinden. Want ik herken het helemaal niet zo. Als je in het weekend samen voor 2 kinderen zorgt moet dat toch geen stress opleveren? Je hoeft je tijd niet te delen en kun je je helemaal richten op 1 kind.

Daarnaast is het meestal makkelijker om eigen verwachtingen aan te passen. Peuters hebben driftbuien, en babys huilen vaak. Daar kun je toch niks aan veranderen, en als je man erbij is hoef je jezelf niet in 2-en te splitsen, dus ook niet te stressen.
De tijd dat je zelf op je gemak je pannekoek opeet komt wel weer.

Tijd voor jezelf: inplannen! Gewoon een avond per week afspreken met vriendinnen als je man thuis is. Of zaterdagmiddag even naar de stad als beide kids slapen en je man thuis is enz enz

 

Je verwoord denk ik wat heel veel mama's voelen, ik ook hoor. Na de komst van de 2de leek ik wel alleen mama te zijn. Ik wer 3 dagen en de andere dagen werden helemaal opgeslokt door de kids. En ik was dan te moe om ook maar iets te doen aan sport, een feestje of eens uit eten met mijn man. Mijn man snapte er niets van, ik werkte toch maar 3 dagen???? Tot ik een week wat meer ging werken en hij vrij nam. Hij nam direct zijn woorden terug.

Nu na een jaar kan ik je zeggen dat het ech beter gaat worden. De kids hebben een ritme, en ik ook. Ik sport weer en 1x in de maand spreek ik een avond af met iemand zonder man of kinderen.

Geef jezelf even de tijd om een ritme te vinden, en vergeet niet dat je nog maar net bevallen bent!

 

Idd. Dat heb ik ook, spreek echt nog wel af hoor met vriendinnen en man. Als de jongsten slapen of niet, ik ben weg! Zou helemaal mooi zijn als ik geen tijd meer voor mezelf had, werd ik helemaal gek. 2 in de puberteit, 1 in de peuterpuberteit en eentje van 8 maanden. Een gekkenhuis hier, de dames kakelen de heeele dag door. Nou ja, nog 5 weken vakantie haha.

 

Het komt goed . Je jongste is nog zo klein, die heeft gewoon nog veel aandacht en verzorging nodig. Hier hebben we nu net de eerste maanden achter de rug, ik vond het heel heftig, zwaarder dan verwacht, maar nu de eerste 3, 4 maanden voorbij zijn wordt het al zoveel leuker en makkelijker. Dus geef het ook gewoon een beetje de tijd.

En wat betreft je oudste, ik zou haar zeker laten wennen aan alleen spelen. Daar is ze echt niet te jong voor hoor. Je kan haar toch niet de hele dag vermaken?

 

hier heb ik ook erg veel last van gehad in het begin.. huishouden, dieren, peuter in de pubertijd en een baby.. nou ik kon niets anders meer doen dan 'zorgen voor alles'..

in heb echt een knop om moeten zetten en gewoon wat minder gaan poetsen (wel goed hoor, maar meer als mijn man ook thuis was en dingen samen doen).. de oudste wat vaker alleen laten spelen en soms iets vroeger op bed leggen savonds..

en echt.. als de kids op bed liggen.. GEEN huishouden gaan doen.. maar gewoon lekker tijd voor jezelf pakken..
( ik deed altijd als een gek poetsen als ze op bed lagen, en als ze dan wakker werden had ik nog geen tijd voor mezelf)

maar naar een paar maanden komt er echt wel een ritme in hoor.. je moet het allemaal een beetje los laten