Mijn kleintje is om precies te zijn 31,5 week (ruim 7 mnd). Ze is 1,5 week na de uitgerekende datum geboren, dus gecorrigeerd is ze 33 weken. Slapen was lang lastig door hevige verborgen reflux maar sinds we die onder controle hebben met nexium en koemelkvrije voeding, ging het slapen de laatste 2 maanden heel goed. 3x per dag 1,5 uur en ze viel kletsend in slaap en werd kletsend wakker. Sinds 2 weken draagt ze een spreidbroek. Veel pijn van gehad en daardoor weinig geslapen, maar de pijn is weg voor zover wij weten. Als ze wakker is laat ze er in elk geval niks van merken. Toch blijven de slaapjes zo wisselend. Gisteren een heeeele slechte nacht, maar overdav netjes 3x een uur en vervolgens hele nacht doorgeslapen. Vanmorgen een uur en de rest van de dag niks. 2x in slaap gevallen in bed, maar na paar minuten huilend wakker. Niks wat ik dan doe helpt. Het is niet dat ze gaat lachen zodra ze me ziet dus ik denk niet aan bewust gedrag. Ik breng haar naar bed bij vermoeidheidsignalen, maar heb ook langer wakker geprobeerd. Ik dacht mss wil ze naar 2 slaapjes. Ze valt echt alleen in eigen bed in slaap, in mijn bed of op mij blijft ze wakker (altijd al). Draagzak ook weer geprobeerd maar geen slaap.. Tandjes onder zijn door, boven voel ik nog niks. Inmiddels is ze zwaar oververmoeid en dat helpt ook niet mee natuurlijk Het gekste vind ik dat ze in slaap valt maar na een paar min. huilend wakker wordt en dat het de ene dag perfect gaat en de andere heel slecht. Klinkt dat herkenbaar als een sprong? Ik weet dat er 1 aan zit te komen volgens het boekje. Of moet ik toch verder zoeken?
Zou heel goed kunnen, uk ging dan ook slapen en binnen 5/10 min was je er weer en dat meerdere keren. Vooral snachts kon hij gaan spoken (1.5 tot 2 uur wakker) Overdag was hij ook heel onrustig en smorgens heel vroeg wakker.
Mijn zoontje scheelt een week en zit denk ik ook in die sprong. Hij heeft een week overdag slecht geslapen, veel huilen, en is nog steeds iedere ochtend vroeg wakker (wat hij niet had). Slapen gaat inmiddels beter, maar hij is nu vooral in de wakkere periodes erg aan het jammeren, niets is goed, en hij heeft weinig zin om te spelen. Ook wel vermoeiend, maar ben blij dat het slapen weer wat beter gaat. Dus ik denk ook aan een sprong, bij hem begon ie ook vroeg!
Misschien wil ze draaien in bed en gaat dat niet met die spreidbroek? Vindt ze het fijn om op haar buik te slapen?
Kan sprong zijn, die van ons was die periode ook wisselvallig. Had ook spuitluiers en hoge koorts dus wij legden daar de link mee. Maar hebben ook luid gebrul gehad van pijn dus alles gecontroleerd (ook t mondje) voelden en zagen niks maar t bleek uiteindelijk toch dr hele onderkaak die bezig was. Van die tandjes heeft ze een paar dagen na de koorts nog steeds flink last van gehad. Verder met daadwerkelijk door gaan komen merken we weinig van dr nog. Twee onder waren een verrassing, twee boven ging ook zonder morren. Nu wat mopperig met dr derde onder.