Hebben jullie dat ook..dingen die misgaan waar je je zooooooo schuldig om voelt? Ik zal de spits afbijten: Ik heb een poosje geleden bij het nageltjes knippen per ongeluk in haar nagelriempje geknipt...bloeden en mamma en kindje huilen Ik heb vanavond haar haartjes in bad gewassen, ik had haar goed beet maar ze gleed toch van mijn arm af...(via de andere kant zeg maar) Kopje onder dus , ik schrok vreselijk, en gaf haar meteen aan mijn vriend...zij was niet zo heel erg geschrokken maar ik tril nu nog na...
ja hoor, ik wilde haar tripp trap een keer omdraaien zodat ze naar mij kon kijken tijdens het koken, maar ze zat er al in. Wij hebben zeil in de keuken liggen en toen ik de stoel wilde draaien kukelde hij zo naar voren. Ik heb hem nog wel op tijd kunnen pakken, zodat ze niet met haar hoofdje op de grond kwam. En een andere keer had ik haar op de arm met douchen, een speeltje viel en wilde dat oppakken, toen ik bukte bonkte ze met haar hoofdje tegen de muur.
Nou, moet eerlijk zeggen dat ik me nog niet echt ergens vreselijk schuldig om heb gevoeld . Ik heb ook al in zijn vinger geknipt met nagels knippen, maar ja, kan gebeuren. Heeft ie geen trauma aan overgehouden en ik ook niet. Sterker nog, hij heeft het niet eens vernomen. Gaf geen kick, het was alleen ineens wat bloederig dat ik dacht van: Hè, komt dat nou weg? Dingen gebeuren, we zijn ook maar mensen... Al moet ik wel zeggen dat ik sinds dien wel beter kijk of ik echt alleen het nageltje heb
hoofd tegen de auto aan, bukte niet ver genoeg. van de comode afgevallen, ik had haar nog aan 1 been vast waardoor ze met haar hoofd op de luier emmer viel in de tummytub keertje kopje onder. idd met nagel knippen in haar vinger geknipt, ik schrok, zij niet ook geen bloed gelukkig. volgens mij was dat het wel hahahah
Oh ja ken het M'n dochtertje was zich laatst aan het optrekken aan de salontafel en deze heeft 2 laden erin. 1 daarvan stond open en ze was erin aan het graaien. Dus ik wilde de lade dichtdoen. Ik haalde haar handjes weg, maar op het moment dat ik hem (gelukkig langzaam!!) dichtschoof, deed ze heel rap net 2 vingers ertussen Kind krijsen en mama over de rooie omdat ik me zo schuldig voelde. Ik heb haar vingers onder de koele kraan gehouden en haar flink getroost. 10 minuten later kroop ze alweer vrolijk rond en lachte ze alweer volop. Mama had nog altijd knikkende knietjes Toen ze kleiner was, had ik haar op de arm. Ik wilde snel de tussendeur dichtdoen i.v.m. de hond, alleen vergat ik dat haar hoofdje nog wat uitstak op m'n arm Dus dat was een "bonk" Zij sliep rustig door en ik schaamde me diep
In de nagelriem knippen klinkt bekend... of frustrerend raken van het feit dat je kind al heel de dag niet slaapt en jankt als een gek en je savonds bedenkt dat je vanmorgen zijn medicijn vergeten bent te geven..Man wat voel ik me dan een slechte moeder!
Jep bij me zoontje. Voor de zes weken zijn nageltjes eens geknipt, en bloeden toen. ( Kwam er toen pas later achter dat ik ze nog niet had mogen knippen). Stom stom stom. Bijna tien jaar terug. Maar schrik zit er nu nog in. En kijk nu dubbel bij me dochter lief Met me nichtje ze was een maand of negen. En dan praat ik over 16 terug had ik haar op me nek. En vergat te bukken bij de deurpost bonk dus.
Gelukkig ben niet de enige. Hilarisch sommige verhalen, haha! Hoeveel foutjes staan me nog te wachten...mn kleintje is nog maar 3.5 mnd...
Ik had het gister voor het eerst. Robyn loopt altijd zelf de trap op, we zijn bijna boven en ze grijpt naar de wasmand die boven in de gang stond (denk dat ze zich op wilde trekken ofzo) en glijd daarna zo langs mij naar beneden. Het ging zo snel dat ik te laat was om haar vast te grijpen. Pff wat heb ik staan gillen zeg, en ben nog nooit zo snel de trap af gevlogen. Ik voelde mij zo schuldig dat ik haar niet op kon vangen, het arme kind was helemaal overstuur (logisch ook natuurlijk) ik heb even lekker met haar mee zitten huilen. Gelukkig is het verder allemaal goed gegaan, ze kon nog lopen en dingen pakken, ze had alleen bloed in haar mond(tanden zaten allemaal nog vast en op z'n plek). Ik ben natuurlijk honderd keer bij haar gaan kijken toen ze sliep, ze is nog een paar keer wakker geworden maar was gewoon aan het springen in bed. Vanmorgen kon ik alleen een schrammetje op haar hoofd ontdekken dus het is gelukkig goed afgelopen. Ook loopt ze weer gewoon de trap op alsof ze er nooit afgevallen is.
God meid Marijke wat zal je geschrokken zijn...je kon er niets aan doen hoor maar wat een schrik joh! Gelukkig niks aan de hand.
haha herkenbare verhalen! Ik heb ook nog wel wat dingen vers in het geheugen staan... Zo stond Fenne een paar maanden geleden bij een deur die open was. Ik deed de deur nietsvermoedend dicht, bleek dat zij de deurpost aan de kant van de scharnieren net vastpakte om zo op dr loopfietsje te stappen... gevolg: ik voelde dat de deur wat stroef dicht ging en zij begon te gillen! Toen ik keek stonden er gewoon donkerrode strepen op dr vingertjes... ik werd er gewoon beroerd van en was er van overtuigd dat ik iets gebroken had... meteen onder koude kraan natuurlijk en daarna bleek het allemaal mee te vallen gelukkig... maar oh wat vond ik het erg!!
ja net nog.. Zat in de keuken op een laag krukje mijn gootsteenkastje op te ruimen.. aangezien madame er langs wilde wilde ik iets opschuiven met mijn krukje en ga precies met de poot op haar voet weer zitten..
Demi had dr vieze schoenen gepakt en ze luisterde niet om ze terug te zetten.. Ik wilde ze vanaf de bank zittend afpakken maar Demi wilde niet loslaten... Ze liet los terwijl ze wegdraaide en liep knal tegen de hoek van een stenen pilaar op ... Dikke blauwe bult en nog steeds een putje ... We hebben samen zitten janken
Ja ik was echt heel erg geschokken. Gelukkig zijn die kleintjes nog heel flexibel en heeft ze er niks aan overgehouden.
En buiten van een stenen trappetje op de tegels gevallen met de hoofd.... Waar 4(!!) volwasssenen bijzaten !! Ik voelde me zo schuldig omdat ik de hele tijd dacht: dat gaat zo fout !! Maar schoonpa bleef maar zeggen dat het wel goed ging dat ik dacht dat ik me aanstelde ... Gevolg: een hele dikke bult en flinke schrammen... Dag erna: vingertjes tussen de deur vanmiddag toen we achter papa liepen: Demi knijp papa in z'n billen..... Dus ze struikelde over z'n hiel want papa had niks door.. Allemaal de schuld van een klunzige moeder ... Wel fijn om te lezen dat er meerdere moeders beroerd zijn van zulk soort ongelukjes.... M'n schoonma zei dat het door m'n hormonen kwamen maar niet dus
ik had laatst zoiets stoms... ik had zo`n k*tkarretje bij de Bas van der Heijden die niet reed,het regende en ik had haast en de maxi cosi met mn dochtertje stond erin. goed hij reed dus niet en boos ramde ik het karretje weer terug in de rij maar mn dochtertje zat er dus nog in.... gelukkig had ze niets maar ik werd zeeeeer vreemd aangekeken schaam schaam
weet niet eens waar ik moet beginnen: laatst in bad ging jamie achterover plat op zn rug en zat zoveel water in bad dat ie net met zn oogjes onderwater ging. hij huilde verder niet, maar het zag er zo zielig uit! en 1 minuut later gebeurde het nog een keer. en mn vriend en ik zaten er alletwee naast!!! het gaat zo snel! toen hebben we hem er maar uit gehaald. wil hem ook niet meer los in bad, we hebben een mooi zitje... en laatst wilde ik hem oppakken, hij zat op de grond met zn rug naar me toe. moment dat ik met mn armen richting hem ging draaide hij ineens zn hoofdje om en ik krabte zo een stuk vel van zn voorhoofd met mn duimnagel. het zag er zo zielig uit, echt bloeden enz! voelde me zo schuldig! en hij kukelde ineens voorover toen ie op de commode zat (ik had hem notabene vast!) zo met zn hoofd op de zijkant, brullen1!! ik voelde me zo rot!! arm ding!
Bah nou ik voelde me ook zo rot net met dat kopje onder gaan van mn kindje in bad...Ze was zo glibberig van de badolie en shampoo. T speelt nu steeds door mn hoofd. Fijn (en soms ook grappig) te lezen al die vervelende ongelukjes! Niet fijn voor ons en onze kindjes natuurlijk maar wel fijn dat we het kennelijk allemaal hebben.
Mijn dochtertje is een keer van de commode gevallen toen ze een maand of 9 was. Ik pakte een luier van de grond en ze rolde er zo vanaf. Huilen natuurlijk, ik helemaal in paniek en meteen in de auto gesprongen naar het ziekenhuis. Daar aangekomen zat ze heel rustig op dr speentje te sabbelen en wilden de dokters eerder mij opnemen dan haar Er was natuurlijk niks aan de hand, maar voelde me zo schuldig...
Ik heb toen ze wat kleiner was de laatste 4 treden gemist op de trap. Gelukkig in een reflex haar omhoog gehouden en ik viel op mijn knieeen. Maar jemig wat voelde ik me naar. Dochter huilen van de schrik, mama huilen en man die snel zijn bed uit sprong en ons maar even van de grond heeft gehaald. Op het kinderdagverblijf wou ik haar neerzetten. Ik zette haar dus niet goed op de grond, ze stond nog heel wankel. Ik laat haar los en ze valt zo met haar hoofdje tegen de rand van de commode. Oeps! Dochter kreeg ook meteen een grote plek en later een dikke bult. Verder nog niks schrikbarends, al struikel ik wel vaak bijna over haar. Maar ja, ze is zo klein en loopt me overal achterna