Gezien mijn topic http://www.zwangerschapspagina.nl/de-lounge/521101-vervolg-verliefde-vriend-10.html ziet het er naar uit dat ik binnenkort een alleenstaande moeder ben.. Naast alle emoties en dat hij nog tijd nodig heeft om een heleboel uit te zoeken over zijn gevoelens en zijn nieuwe vlam .. Denken we ook na over hoe we de zorg voor onze kinderen gaan regelen. Hij wil zijn verantwoordelijkheden gaan nemen, zowel financieel als wat betreft de zorg. En hij moet natuurlijk ook een band met ze kunnen blijven opbouwen/houden. Zoals ik er nu in zit, wil ik dat ze maar 1 thuis hebben en dat is bij mij. Daar is hij het (nu) ook mee eens. Hij weet nog niet waar hij gaat wonen. Waarschijnlijk eerst tijdelijk bij zijn moeder, zijn nieuwe vlam woont 80km bij ons vandaan, dus lijkt me niet dat ze samen in de buurt komen wonen (nu sowieso niet, maar ooit lijkt me ook niet), eerder dat hij misschien tijdelijk bij haar intrekt. Maar hoe doe je dat verder. Hoe kan hij genoeg verantwoordelijkheid bieden, zorgtechnisch, praktisch gezien (met zware baan) en op afstand waarschijnlijk.. Sowieso wil ik absoluut niet dat hij ze meeneemt naar haar. Voorlopig iig echt niet. Verder dacht ik in eerste instantie van hij mag langskomen als ie wil, maar niet meenemen.. Maar dat is natuurlijk ook niet ideaal en ws ook niet het beste voor hun. In de buurt iets doen of mee naar oma, dat moet natuurlijk ook wel kunnen. En af en toe logeren bij oma, als hij daar ook is. En oppassen bijv op een vaste avond, als ik ga sporten..? Of een vaste papadag (als ik werk?) in mijn huis.. Hij staat overal voor open en wil ze een paar keer per week blijven zien. Ook zijn verantwoordelijkheid met naar bed brengen, in de avond.. Dat ie bijv blijft eten, 'oppassen'. Maar ja, is dat haalbaar.. Wil ik dat.. Hoe en wanneer moet je een ouderschapsplan opstellen? Hoe hou je dat bij. Kun je dat zelf doen..
Zet voor jezelf op papier alle mogelijke opties die je kunt bedenken, en schrijf daarachter hoe jij het voelt en wat jouw gevoelens daarbij zijn, en de voor en nadelen van die opties, laat hem hetzelfde doen. Ga van daaruit samen het gesprek in en weeg zowel jullie gevoelens als de voor en nadelen voor de kids met elkaar en ga voor de optie waar jullie beide achter kunnen staan met oog op de kids maar ook naar elkaar! Had je topic gelezen, heel veel sterkte de komende tijd! Digi knuffel Op internet kun je voorbeelden van ouderschapsplannen vinden, en de basis ook downloaden. Je kunt zelf beginnen om er 1 op te zetten en die later bij de advocaat of zelfs de rechter definitief vast laten leggen, of bij een notaris. Bij wijzigingen in de toekomst kun je een aanvulling maken die door beide ondertekend wordt.
Maar dit hoeft niet perse? Juridisch vastleggen. Ik begreep dat een ouderschapsplan wel verplicht is. Hoe wordt dat gecontroleerd dan? Moeten we ergens ook doorgeven dat we uit elkaar zijn?
Ik zou er wel voor kiezen om dit soort zaken juridisch vast te laten leggen... mocht er dan onenigheid over komen of iemand komt zijn/haar deel niet na, dan kan er naar de vastgelegde plannen worden verwezen. Ik vind de tip van Evientje wel een goede.
sowieso altijd vastleggen... ben blij dat ik dat heb. wat betreft zijn nieuwe liefde en het ontmoeten van jou kind... daar kan je helaas niks over zeggen. Dat is zijn verantwoordelijkheid. T loslaten begint nu sneller helaas dan je zou willen. Heb er zelf helaas al een paar jaar mee te maken.
Waarom kun je daar niets over zeggen. Ligt er toch aan wat je vastlegd? Als hij dat ondertekent... Of mogen er geen restricties aan zitten op dat vlak, alleen mondeling? Jemig..
Juridisch laten vastleggen zou ik idd wel doen, dat betekent bij de rechter of notaris. Je kunt alleen het begin en de opzet van tevoren wel samen maken, scheelt tijd en dus geld bij de advocaat/notaris. Er kunnen in het ouderschapsplan wel degelijk afspraken staan over hoe er omgegaan wordt met nieuwe relaties en wat de betrokkenheid van die nieuwe relaties is bij de opvoeding/omgang van en met de kinderen. Vb. Nieuwe partners hebben geen inspraak in beslissingen omtrent de kinderen, nieuwe partners worden pas betrokken bij de kinderen in de omgang wanneer de relatie serieuze vormen aanneemt en in overleg met de andere ouder. (Bij mij stond er ook in opgenomen dat er geen contact en omgang met de ouders van vader zou zijn, zolang er geen verandering kwam in hun gedrag jegens ons en zl) Wat je daaromtrend afspreekt geldt zowel voor je ex als voor jouw, omdat je dit juist gelijk moet trekken, in alle redelijkheid natuurlijk. De kans dat de kinderen bij de ouder die het meest voor hun zorgt (vb weekendregeling) eerder contact hebben met de nieuwe partner van die ouder, als bijv bij de ouder die de kinderen 1 weekend in de 2 weken ziet. (Die heeft immers buiten die dagen meer mogelijkheden om een relatie op te bouwen, was de uitleg van de rechter bij mij ) Overigens bij het svb moet je wel doorgeven dat je uit elkaar bent, en dat bijv niet beide ouders meer op hetzelfde adres wonen, kreeg indertijd daar een waarschuwing voor toen ik mijn adres had gewijzigd, had niemand mij op gewezen!
Je kan vragen of hij er rekening mee houdt.. maar vanaf het moment dat je uit elkaar gaat heb je gewoon niks in te brengen op wat hij doet en met wie. de enige restrictie is dat je mag eisen dat jij mama blijft en de titel mama nooit aan een ander gegeven wordt en andersom. Tijden, dagen, allimentatie, wie welke zorg draagt en de info die je elkaar moet geven, je eventuele wensen... dat is wat je vast legt. De rest is puur pijn en verdriet en het loslaten... en dat is iets waar je ook naar toe groeit. Hier helaas uit ervaring dat t uiteindelijk allemaal maar weinig uit maakt.
Het lijkt er nu (nog) wel op dat hij zich aan mijn eisen wil houden. Zo is hij wel. Maar ja, voor hoe lang..
Ja tot zij meer invloed gaat krijgen op hem... Nou heb ik echt te maken met een narcist (komt ook overal mee weg helaas) ondanks het convenant. Jammer dat dingen gewoon zo lopen... en tjah hij gaat er vanzelf achter komen dat verliefd zijn ook geen goede reden is om bij iemand weg te gaan. klinkt ook een beetje onvolwassen om eerlijk te zijn. Maar nu het nog zo goed gaat zou ik juist samen na een mediator gaan en die dingen samen op papier laten zetten. Daar bereik je het meeste mee. Als ie zich daar op een gegeven moment niet aan houdt kan je altijd nog naar een rechter.
Mijn ..ex is op zich heel gevoelig, en hij geeft ook nog veel om mij (en ook zijn vroegere vriendinnetjes). Hij is niet iemand die afspraken niet nakomt.. Maar goed, evt wel wil wijzigen misschien. Ik zou eerder verbaasd zijn als hij daadwerkelijk zo vaak komt als hij nu van plan zegt te willen. Hij moet zijn leven dan heel anders gaan indelen dan hij altijd heeft gedaan.
Hier een jaar geleden uit elkaar gegaan, waren wel officieel getrouwd dus ook alles officieel vastgelegd. Wij hebben het bij een mediator geregeld, zij helpt je ook aan punten de denken waar jezelf niet zo snel op zou komen en helpt dingen samen uit te praten... Zij adviseerde ook wanneer je niet officieel getrouwd bent bij een breuk wel altijd officieel een ouderschapsplan op te stellen. Om ervoor te zorgen dat je afspraken maakt waar je beide achter staat en om narigheid in de toekomst te voorkomen. Mijn ex woont op het moment op een 'studenten' kamer en daarom hebben wij besloten dat onze dochter (3jaar) voorlopig nog niet bij hem zal slapen. Pas wanneer hij andere woonruimte heeft dat ook voor haar geschikt is. Staat ook in het ouderschapsplan, dat dit dat herzien wordt. Op het moment hebben we een regeling van 2 dagen in de week. Hij komt haar dan ophalen en brengt haar uiterlijk 19:00 uur weer thuis. Dit werkt erg goed, dochter doet het er goed op zo. Er is regelmaat en dat is het belangrijkste!!! Zelf merk ik dat nu we een jaar verder zijn ik het zelf wel mis dat ze niet eens een nacht of weekend bij haar vader kan blijven. Ik heb dus altijd de zorg, en hij enkel wat plezier uurtjes. Natuurlijk ben ik blij dat ze 1 vaste slaap plek heeft, dat geeft haar ook rust. Maar vergeet jezelf als moeder niet! Ook al kun je het nu moeilijk voorstellen je krijgt zelf ook weer behoeften om even jezelf te kunnen zijn. Ging je eerder wel eens eruit en bleef ja partner thuis. Dat heb je niet meer en moet altijd wat regelen etc...
Ja, dat geloof ik wel hoor en denk ik ook wel aan. Ik heb ook al bedacht dat ik t wel ok vindt als hij af en toe in een weekend samen met haar bij zijn moeder of zus slaapt. Maar meer als logeren nog. Want daar gaat hij waarschijnlijk tijdelijk wonen en op de avond dat ik wil sporten, dat hij dan in mijn huis oppast en haar naar bed brengt. Dat hij bijv een sleutel heeft en op zaterdagmorgen op tijd bij ons is en dan 's ochtends met haar ontbijt en haar dan voor de dag meeneemt.. ofzo. Dat soort verantwoordelijkheden wil hij (nu) ook wel nemen. Ik ga ook dichter bij familie wonen dan nu, dus er is dan sowieso meer hulp mogelijk qua oppas enzo.