Snap ik helemaal, zeker met pubers hier pfff. Die kamer van de oudste moet opgeruimd zijn vanmiddag, eerder gaan we niet naar ons weekendje weg haha.
Oudste doet mee met een uitwisselingsproject met Polen. Ik roep nu al dat ze dan maar eens moet starten met opruimen van haar kamer. Dan haalt ze net 14 november.
Ik denk (of een beetje weet) zeker dat puber zijn hier een belangrijke rol in speelt. Mijn kinderen waren altijd heel behulpzaam, maar als puber toch echt een stuk minder.
dat begrijp ik en ligt mijns inziens vooral ook aan dat alle kinderen naar school moeten waar de gehele intrinsieke motivstie om te leren in spel professioneel met de grond wordt gelijk gemaakt ( mijn mening ) opgroeien in ee familie (stam) met jong en oud wasr iedereen de hele dag iets zinvols doet voor het geheel zou andere pubers opleveren. Onze hele manier van hoe we samen leven is niet ingericht op het ontwikkelen van intrinsiek gemotiveerde mensen maarop hoogste effectiviteit bij productie, gemotiveerd of niet… anyway, ik dwaal af maar dat is wel een van de grootste redenen onze kinderen niet naar school te brengen en onze wens voor een functionerende community erg groot. Die pubers zijn in elk geval niet zo geworden door het helpen in huis, een betere vraag is dus waarom worden pubers zo? Normaal is het in mijn ogen in elk geval niet.
In mijn ogen zijn pubers bezig zich los te maken van hun ouders en aan het ontdekken wie ze zijn. Gooi daar nog een berg hormonen bij die veranderingen veroorzaken. Door zich af te zetten en van alles uit te proberen kunnen ze zich ontwikkelen. .Dus een kaner een klerezooi laten zijn ipv van steeds dan maar zelf opruimen zie ik maar als een investering Onze oudste is soms daardoor het overzicht kwijt en dan kan ik aangeven wat nisschien kan helpen en dan pakt ze die hulp wel aan.
O ja, ze hebben gier geen vaste taken zoals was vouwen oid De oudste kookt wel eens, soms uit haar zelf soms omdat ik het vraag In de vakanties doen ze de vaatwasser. Dekken bijna altijd de tafel voor het avobdeten en doen uit vrije wil een boodschapje of omdat ik het vraag Dit alles gaat soms met een grote zucht en soms vanzelf.
Bij sommige kinderen op sommige scholen wordt de intrinsieke motivatie de kop in gedrukt. Maar er zijn ook kinderen die het huidige schoolsysteem prima vinden en met veel plezier naar school gaan hoor. Ik heb er 2 in huis in elk geval. Ik ken mensen in een homeschooling community met pubers, maar ook die zijn heel goed in rondhangen en gamen en niets doen. Ik denk dat het onderdeel is van je losmaken van je ouders, dat dat te lang duurt. Eigenlijk zou je je pubers met een bijl de wildernis in moeten sturen waar ze leren hoe ze hun eigen boontjes moeten doppen denk ik. Maar ja daar zijn we teveel curling ouders voor
Er zijn inderdaad genoeg pubers die niet naar school gaan of bv. naar een democratische school die zich precies zo ontwikkelen. Hormonen en ontwikkeling gaan in alle gevallen door. Het is een proces en een fase waar je doorheen moet, wel of geen school maakt daar, in de meeste gevallen, niet bij uit. En het is ook heel gezond dat kinderen zichzelf willen ontdekken en los willen maken van hun ouders ed. Dat zou ik dus ook niet tegen willen houden.
Hier moeten de kinderen alles doen wat ze zelf kunnen qua eigen verzorging. Dus zodra ze zelf kunnen aankleden, zelf doen. Zelf was in de wasmand. Uit school jas, tas en schoenen opruimen enz. Daarnaast heeft de oudste als vaste taak om de tafel af te ruimen. En als lossen taak, soms een vergeten boodschap. De middelste helpt hem graag met afruimen en helpt mij met tafeldekken. En wanneer hij met eten gooit moet hij dat zelf opruimen. Speelgoed ruimen ze altijd zelf op, want ze hebben vaste schermtijden. En die komt na het opruimen. Dus hoe sneller opgeruimd, hoe sneller achter het scherm. Dat is wanneer ik ga koken. Dus hoe sneller is ook hoe langer haha! Max 45 minuten en dan scherm uit en aan tafel.
In principe wel. In piekperiodes meer, in rustige periodes minder, afhankelijk van de projecten die ik heb lopen. Why? Maar afgelopen jaar heb ik verdeeld over de weken super veel vrije dagen tussendoor opgenomen. Dat krijg je met al die keren zwangerschapsverlof.. veel vakantie opnemen doe je niet dus ik had sinds 2019 echt nog mega veel uren staan.. en uitbetalen loont niet echt.
Onze oudste 2 zijn verantwoordelijk voor de vaatwasser. Verder hebben hun een eigen verdieping inclusief eigen badkamer. De badkamer word 1x pw schoongemaakt door onze huishoudelijke hulp verder is het aan hun om dit netjes te houden net als hun kamer. De oudste moet 1x pw koken en doet zijn eigen was. Voor de jongste 2 heb ik de regel dat ze altijd hun spullen opruimen voordat ze aan iets nieuws beginnen. Rond 17:00 word al het speelgoed opgeruimd voordat ze tablet tijd hebben. Dochter van 6 moet haar bord, beker enz naar de keuken brengen en ze moet een dag voor de huishoudelijke hulp komt de losse spullen op haar kamer opruimen. Man doet vrij weinig qua huishoudelijke taken, dit is puur omdat ik het niet nodig vind. Hij werkt veel en ik ben volledig thuis. Ik heb liever dat hij zijn schare vrije tijd aan de kinderen besteed. Welk kookt hij standaard in het weekend.
Op zp maak je toch in je hoofd wel een beetje een voorstelling bij leden en fulltime werken hoorde nog niet bij jou. Goed om te weten dat dat dus blijkbaar goed te combineren is met een gezin. Ik ben zelf meer gaan werken recent en ken eigenlijk geen fulltime werkende moeders in mijn omgeving.
Ja hoor is wel te combineren maar ik vind dat dit echt te danken is aan de grote mate van flexibiliteit. Je moet je eigenlijk voorstellen dat ik een beetje het ritme heb van een Zzp’er. Als ik een afspraak heb dan is dit uiteraard op kantooruren maar voor de rest deel ik mijn eigen tijd grotendeels zelf in. Dat vergt van mij ook wat natuurlijk (discipline op bepaalde momenten, deadlines zijn deadlines) maar ik zou het echt niet anders willen. Moest ik nou echt elke dag van 9 - 17 op kantoor moeten zijn, ja dan had ik het echt niet kunnen combineren. Ik zou dan nooit op tijd kunnen komen als ik ook een ritje opvang of school zou moeten maken. Zeker omdat ik er in de spits ook nog eens een uur over rijd
Over taakverdeling gesproken. Vanochtend stond ik om 6 op om aan de dagelijkse dingen te beginnen. Het normale leven begint toch weer.. er stonden 2 wassen te wachten, ik had een uur totdat er 4 kinderen ongeveer wakker zouden worden en wilde een beetje voorbereiden. Komt mijn oudste 6.30 naar beneden. ‘Nou mam, mag ik zometeen vast een bord pap met een beetje hagelslag eroverheen? Zal ik je helpen met de was? Wat kan ik doen?’ Zo lief!
Nou ik heb zelf toch 18 jaar op school gezeten en ik ken aardig wat schoolgaande kinderen…. Daarnaast heb ik genoeg ervaring met het geven van instructie, hoe leren het makkelijkst en snelst gaat (heel verschillend voor iedereen maar feit is dat het uit eigen motivatie en in spel altijd het snelst gaat en het beste beklijft). Dus ja, ik meen daarin over voldoende ervaring te beschikken
haha, ik denk ook dat het goed zou zijn om rond 14 jaar ergens anders in te gaan wonen en een vak te leren (whatever leuk gevonden wordt) in de praktijk. Door niet thuis te wonen (maar wel in goed overleg) met een doel tussen mensen die niet heel bekend zijn, goed zijn in hun vak en uiteraard dan nog een paar menselijke eigenschappen kan een puber zich, onder toezicht, prima losmaken van zijn ouders zonder die eindeloze toestanden die wij als normaal beschouwen. Onze maatschappij is, voor onze natuurlijke gesteldheid, eigenlijk behoorlijk ontwricht. De focus ligt op luxe en doen wat we „willen“ (denken te willen) en dat geeft keuzestress. Naja, het gaat een beetje ver om dit helemaal toe te lichten. In elk geval is het voor mij wel helder dat geluk, vredelievendheid, positiviteit, empathie, mededogen, ontspanning etc. Niet buiten jezelf te vinden zijn en dat de werkelijke levenslessen niet op school geleerd worden in een onnatuurlijke situatie van allemaal kinderen van de gelijke leeftijd met één docent, in een klas, dag in dag uit. Kinderen doen het met wat ze krijgen en zijn meesters zich aan te passen. In mijn ogen hoeven ze niets meer te worden want ze zijn alles al Ik ben echt heel benieuwd hoe het bij ons gaat lopen ik ben wel overtuigd maar het komt zoals het komt. Wij proberen de keuzes te maken die onze kinderen toestaat zich niet te ver te verliezen buiten zichzelf. Ik denk (gevoelsmatig voor mij) ook dat dat is waarom pubers het zo moeilijk hebben. Vanaf 4 jaar hebben ze geprobeerd ergens bij te horen op school wat meestal alleen lukt door je eigenheid opzij te schuiven. En dan ben je vanaf 16 weer 10 jaar bezig dit terug te vinden….dat moet beter kunnen denk ik dan ha ha ha.