Hoi, Ik verdenk mijn zoontje van net 2 jaar op een vorm van autisme. In september start hiervoor een onderzoek bij Karakter. Nu ben ik benieuwd naar ervaringsverhalen. Ik ben namelijk zo ontzettend bang voor wat komen gaat. En aangezien ik de symptomen al zo vroeg zie, betekend dit dan automatisch dat het een hele ernstige vorm zal zijn, zoals icm een verstandelijke beperking? voorbeelden zijn: - fladderen - geen ‘simpele’ opdrachten kunnen uitvoeren - nog niet praten, helemaal niets, alleen klanken - geen imitatiegedrag, zoals zwaaien of klappen - achterlopen in (fijne) motoriek wat hij echter wel kan is : - high five - hij zoekt me steeds vaker op voor even wat aandacht - luistert steeds vaker naar zn naam, maar zeker niet altijd. - klappen in de handjes snapt ie wel, maar pakt dan altijd mijn handen - samen dansen als ik het vraag icm rondje draaien. verder als ie iets wil, pakt ie mijn hand om het duidelijk te maken. iemand ervaringen hiermee? Hoop gewoon dat er vergelijkbare verhalen zijn waar ik iets mee kan in deze onzekere tijd. Als het zo is, is het zo en hou ik net zo veel van hem natuurlijk, maar wil hem zo graag helpen op de juiste manier
Overigens kan hij wel een ringentoren foutloos maken en kubusjes in elkaar zetten. Heeft wel wat oefentijd gekost, maarr uiteindelijk lukt het hem wel!
Kinderen met autisme hebben meestal een afwijkende, dysharmonische ontwikkeling, wat dat betreft weet je nooit echt wat toekomst gaat brengen. Maar het is wel mijn ervaring dat hoe eerder je signalen ziet (en diagnose krijgt), hoe groter de impact van autisme op de ontwikkeling, waardoor kans wel reëler is dat je kind een (heel) ander pad gaat bewandelen dan meeste kinderen. Mijn zoon had op leeftijd van 2 jaar algehele ontwikkelingsachterstand (niet alleen fijne motoriek) en ook duidelijke tekenen van autisme, alleen herkende ik die toen nog niet. De dingen die je beschrijft had hij ook, maar ook nog een hoop meer. Bij eerste officiële 'diagnose' was hij (tgv wachttijden) 3 jaar en was de inschatting dat hij zwakbegaafd was (non-verbale IQ test 72). Hij heeft een tijd intensieve dagbehandeling gehad, waarin hij zeker gegroeid is (en wij heel veel hebben geleerd qua opvoeding, aanpak etc), maar nooit achterstanden heeft ingehaald. Hij Is inmiddels 16 jaar, vanaf een jaar of 8 zijn ze gaan spreken over licht verstandelijke beperking. Hij heeft zich mooi ontwikkeld door de jaren heen, toch aardig wat mijlpalen bereikt waarvan vroeger twijfelde of het ooit zou lukken... (maar hij zal niet zelfstandig kunnen leven, altijd zorg nodig). Mijn jongste dochter, die op leeftijd van 7 jaar diagnose kreeg (en normaal begaafd is), ging pas echt opvallen toen ze ouder was. Terugkijkend waren er wel wat subtiele signalen, maar die waren nooit stevig genoeg om bij iemand belletjes te laten rinkelen, inclusief bij mezelf... Het zijn heel onzekere tijden, geef je zelf ook ruimte om al die (heftige) emoties te voelen. Het is niet meer dan normaal dat je nu (grote) zorgen hebt om wat er gaat gebeuren en toekomst eruit gaat zien. Het is een rollercoaster. Je mag PB-en als je meer wil vragen.
Ik heb 2 zoons met autisme en snap dat je in deze richting denkt. Goed dat je hem laat onderzoeken. Over zijn toekomst valt nog weinig te zeggen, mocht hij autisme hebben, zoals @Kache al schreef. Ik hoop dat ze bij Karakter je straks verder kunnen helpen. Mocht je nu al iets willen doen, zonder dat je al een diagnose hebt, kijk dan eens naar kindergebaren van Lotte en Max. Gebaren en picto's kunnen de communicatie van een kind op gang brengen. Allebei lastig om zelf mee te starten. Maar voor kindergebaren is er dus een complete methode ontwikkeld: Lotte en Max. Echt een baat het niet, dan schaadt het niet, het zijn gewoon leuke kinder DVD's. En nog een tip, van een moeder die al die DVD's daarvan veel te vaak heeft gehoord. Ik vond de kinderliedjes het leukst, met de boerderij dieren als een goede tweede.
Onze zoon had een spraak en taal achterstand, liep ook achter in ontwikkeling en was vooral ook altijd boos en gefrustreerd. Hij is al vroeg met logopedie gestart en is naar een observatiegroep gegaan met 3jr. Wij hadden inderdaad ook de gebaren van Lotte&max, heel fijn waren die! En hebben zeker bijgedragen aan de spraak en taal ontwikkeling. Hij is met 4jr op een Sbo gestart, en zit daar nu nog (is nu 9). Is met 4 jr gediagnosticeerd met autisme. Zijn intelligente is gemiddeld, en doet het echt prima op school. Hij heeft wat meer moeite met alle taal/spelling dingen, maar rekenen is hij bijv enorm goed in. Sociaal emotioneel loopt hij achter, en dat heeft hij altijd al gehad. Autisme is er in zoveel vormen, er valt nu denk ik nog weinig te zeggen over de toekomst.
Onze zoon had ook met 2 al overduidelijk autisme. Ze zeiden dat hij waarschijnlijk nooit zelfstandig zou kunnen wonen. Tot een jaar of 8 dachten wij dat ook echt. Daarna heeft hij ineens een enorme sprong gemaakt. Nu zit hij op regulier middelbaar onderwijs (hij is nu 15) en doet het super goed. Hij blijft wel echt autistisch maar functioneert wel goed genoeg om straks een zelfstandig leven te kunnen leiden. Het lastige is dat je er zo weinig over kunt zeggen als ze zo klein zijn.
Ik had deze post zelf kunnen schrijven, over mijn dochter van 2,5. Het taal deel (praat helemaal niet) is onderzocht, het autisme deel wordt ook in september nog verder onderzocht. Ik ben zó bang voor onderaan welke berg wij staan met haar. Precies hetzelfde als jij; als je het nu al zo goed merkt, is het dan heel 'ernstig'?. En ik wil zo graag hulp en handvatten, haar opvoeden brengt de nodige uitdagingen met zich mee, en die heb ik tot nu toe niet gekregen. Ik doe alles maar op gevoel en met liefde en geduld en tot 100(0000) tellen. Wij zijn wel aan de slag met Lotte & Max. Ik kan je niet gerust stellen maar we staan in dezelfde schoenen en wilde ook niet niet reageren. Veel sterkte ♥️