Het voor traject 　 De laatste weken van onze zwangerschap ben ik ziekenhuis in en uit gelopen, dit omdat mijn bloeddruk nogal hoog was. De gynaecoloog wilde me voor de zekerheid opnemen omdat een hoge bloeddruk op zwangerschapsvergiftiging kan duiden, de hoge bloeddruk kwam naar voren omdat onze eigenwijze Evi in stuit lag en ik daar een draaipoging voor wilde ondergaan. Voordat de draaipoging werd ingezet werd mijn bloeddruk gemeten en daar kwam naar voren dat deze toch echt wel gevaarlijk hoog was, hierdoor kon de draaipoging niet doorgaan en ik werd opgenomen. Na allerlei metingen van bloed, urine, hartfilmpjes en CTG scans bleken de uitslagen positief, mijn bloeddruk bleef nog wel erg hoog, maar ik mocht de volgende dag alsnog de draaipoging ondergaan. Helaas is het draaien niet gelukt, gevolg hiervan was dat wij de keuze kregen om of een keizersnede te ondergaan of het kindje op de natuurlijke weg te baren. Evi had een bescheiden klein hoofdje en andere condities waren ook perfect om op een natuurlijke weg te bevallen, de dokter gaf aan dat als hij maar even had getwijfeld hij nooit een natuurlijke bevalling zou hebben aangeraden, bij mij zou het geen enkel probleem opleveren. Ik wilde heel graag natuurlijk bevallen, omdat het herstel na de bevalling gewoon sneller zou zijn en omdat ik het gewoon echt zo wilde. Een paar dagen later (Vrijdag) moest ik terug naar het ziekenhuis dit met het idee dat ik alleen mijn beslissing zou neerleggen. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen vertelde ik dat ik natuurlijk wilde bevallen, de dokter stond hier volledig achter en gaf aan dat hij vanwege mijn hoge bloeddruk wel de bevalling eerder wilde inzetten, dit zou Dinsdag gebeuren!!! Vin en ik waren enorm verbaasd maar ook enorm blij, we zouden dan zeker weten dat we in de week van 09 08 2010 ouders zouden worden van onze dochter. Dit was een enorm fijn idee. We hebben alleen onze familie verteld dat dit zou gebeuren, zodat we de rest van onze vrienden, collegas en kennissen verheugd konden bellen met de mededeling dat ons dochter was geboren. Dinsdag 10-08-2010 De dag van de inleiding melde wij ons om 07.00 uur ochtends in het ziekenhuis voor opname. Ik werd naar een apart kamertje gebracht en daar zou mijn bevalling worden ingezet, dit doormiddel van weeën opwekkers. Om 09.00 uur heb ik mijn eerste shot gehad en was het afwachten, Vin bleef de hele tijd bij mij, met de hoop dat het allemaal snel zou gebeuren. Ook mijn moeder is er bij geweest. Om 14.00 werd er gekeken of de gel effect had gehad, ik heb er wel heel heftig op gereageerd maar helaas had ik alleen maar last van valse weeën. Deze buikpijnen deden erg pijn, maar ik deed het voor een goed doel en accepteerde de pijn. De doktoren wilde me nog geen extra dosis geven omdat er wel activiteit van weeën aan de gang was. Ik heb Vin en mijn moeder naar huis gestuurd om te gaan slapen omdat ik valse weeën had, die nacht heb ik geen oog dicht gedaan, ik had enorm veel pijn en mijn twijfels sloegen toe.