De kans is groot dat ik binnenkort ingeleid word dmv een ballon. M'n kindje is veel te klein en ik voel haar niet of nauwelijks meer bewegen. Om die reden is de kans klein dat ik tot de uitgerekende datum door zal lopen. Ze willen t inleiden liever niet voor de 37 weken doen dus voorlopig zijn we elke 24 uur in t ziekenhuis voor controles en eventueel word ik opgenomen zodat ze nog frequenter kunnen controleren. Als er reden toe is wordt ze natuurlijk eerder gehaald. Maar zoals t nu staat zal het volgende week worden. Ik ben benieuwd: wie is er ingeleid dmv een ballon en hoe is dat bevallen? Ging het vlot, was het pijnlijk? Hoe verliep je bevalling verder?
Dag 1: ballonkatheter plaatsen 's ochtends rond 9 uur/half 10. Ik vond het niet fijn.. Mijn baarmoedermond lag ver naar achteren en gekanteld dus ze kon er niet erg makkelijk bij. Met een eendebek ging het eenvoudiger. De rest van de dag geen last van gehad. 's avonds rond 9 uur/half 10 werd die eruit gehaald omdat ik het gevoel had dat'ie zakte. Had ik 2 cm ontsluiting. Dag 2: half 9 vliezen gebroken + weeënopwekkers en half 5 was de kleine meid er.
Ik heb donderdagmiddag om 14.00 uur een ballon gekregen. Was niet prettig omdat het allemaal al best week was en daardoor wat gevoeliger. Daarna mocht ik naar huis. Ik kreeg wel wat harde buiken maar verder niks. Volgende ochtend viel de ballon er om 6.55 uur uit. 7.15 uur in het ziekenhuis aan de ecg en kijken of ze de vliezen al konden breken. Dat kon nog niet omdat mijn baarmoedermond nog te lang was. 9.00 uur gel gekregen en daarvan kreeg ik harde buiken die overgingen in lichte weeën. 13.15 uur konden ze de vliezen breken en kreeg ik meer weeën. 14.42 uur Maud geboren! Ik was trouwens precies 38 weken zwanger.
Zondag om 14.00? Een ballon gekregen, vond het echt een nare ervaring en pijnlijk. Ik ben nogal smal en de eerste eendenbek die ze normaal gebruiken, paste niet, waardoor ik binnenin geschaafd was. Daarna ging het met de andere eendenbek wel, mij baarmoedermond lag naar achteren dus die moest ze naar voren trekken, au!! Daarna ballon geplaatst, naar gelijktijdig tijdens het pompen gleed mijn baarmoedermond weer naar achteren, dus de hele ratteplan weer opnieuw. Toen deze eenmaal zat, geen last van gehad wel veel slijm/bloed verlies. Om 22.14 viel de ballon uit. Volgende dag om 09.05 vliezen gebroken, kreeg wat krampjes, niks bijzonders. Om 13.00 infuus met opwekkers en begon het pas en om 14.54 is L. geboren. Na 4 minuten persen met 2 persweeen. Ik teken zo weer voor deze bevalling, was nog net een tikkeltje "fijner" dan de eerste, hoewel ik liever nooit meer ingeleid wil worden. Zou graag een natuurlije bevalling willen meemaken. Mijn
Dank voor de reacties dames stom hè, maak me drukker om het inbrengen van de ballon dan over de bevalling zelf. Geen idee waarom, maar toch is het zo. Zijn er nog meer mensen die hier ervaring mee hebben? Ik heb de baby gisteravond voor het eerst in 6 (!!!) dagen weer gevoeld, eindelijk. Zo richting ziekenhuis voor controle.
Ons verhaal: Donderdagochtend ballonetje ingebracht. Vrijdag ochtend ballon kapot, vliezen gebroken en 3 cm ontsluiting! 8.48 start weeën infuus, deze werd om de 20 min hoger gezet. Om 11 uur snapt de verpleegkundige niet dat ik nog niks voel en zit te lachen en zet hem nog een stapje hoger. Om 11.15 kreeg ik ineens flinke weeën die ik amper kon opvangen. Om 12 uur bleek dat ik nog steeds maar 3 cm ontsluiting had, en zat er inmiddels mentaal door heen van de spanning/pijn. Na overleg met de arts voor een ruggenprik gegaan zodat ik me weer wat kon ontspannen en het hopelijk dan vorderde. Om 13.30 kwam ik terug op de verloskamers en ondanks dat de ruggenprik aanvoelde als falen was het ook een verademing!! 14.10 : volledige ontsluiting waarschijnlijk te wijten aan de ontspanning door de ruggenprik, maar het hoofdje van het kindje lag naar boven te kijken waardoor hij niet verder kwam dus moest ik verplicht op mijn zij gaan liggen. Om 16.20 was de baby wat beter voor de uitgang gaan liggen maar nu moest ik wachten op persweeën. Om 18.10 mocht ik ondanks het ontbreken van persweeën toch mee gaan persen. Vervolgens kwam om 18.38 onze mooie Levi op de wereld met een gewicht van 2345g en een lengte van 47cm.
Ik ben met 41 weken ingeleid. Op vrijdag om 17.00 uur ballon ingebracht. Hier ook een bmm die ver naar achteren lag en gekanteld. Maar het inbrengen van de ballon deed mij geen pijn. De rest van de avond/nacht niks gevoeld. Zaterdagochtend er toch maar eens af en toe aan getrokken en rond 12.30 uur viel hij eruit. 1 cm ontsluiting Maar wel genoeg om vliezen te breken dus die zijn om 13.30 gebroken. Na een kwartier kreeg ik weeën om de 2 minuten, en na weer een kwartier kreeg ik persweeeën. Helaas op dat moment pas 5 cm ontsluiting dus om een ruggenprik gevraagd. Deze kon gelukkig meteen gezet worden alleen werkte alleen aan de rechterkant van mijn lichaam. (bij een paar % van de mensen werkt het niet volledig en daar was ik er 1 van ) uiteindelijk is ze om 20.40 geboren! Als ik de volgende keer weer tot 41 weken zou lopen zou ik weer deze manier van inleiden kiezen!
Overigens voelde ik de baby ook al een tijd niet, al 2,5 week geen enkelen kick. Gelukkig bleek alles uiteindelijk in orde.
Bij mij lag de ballon er al binnen twee uur uit. Helaas nog 14 uur rond de drie cm blijven hangen. Uiteindelijk heb ik er 20 uur over gedaan. De ballon inbrengen ging gezien de termijn lastig. Mijn lichaam was er nog niet klaar voor. Maar ik vond de pijn van het inbrengen goed te doen.
Bij mij is 's middags geprobeerd een ballon in te brengen, maar dit is door waarschijnlijk een poliep niet gelukt, dus kreeg ik een gel. De volgende dag zijn de vliezen gebroken en is onze dochter eind van de middag geboren...
De ballon bleek niet nodig. Twee dagen voor ze me wilden inleiden braken m'n vliezen en een dag later ben ik bevallen
dinsdag ballon gekregen woensdag zat hij er nog donderdag nog geen ontsluiting en uiteindelijk gel gekregen vrijdag avond vliezen gebroken en op zaterdag bevallen doormiddel van een spoedkeizersneden omdat ik koorts kreeg en onze kleine man daar op reageerde met een hartslag van 200.
Hier ook een ballon, voelde niets van het inbrengen (had nog geen ontsluiting) na het eruit vallen konden ze de vliezen doorbreken en ben binnen 4 uurtjes bevallen (2uur na het breken van de vliezen)
Hier op een vrijdagavond drie pogingen gedaan om een ballon in te brengen, wat uiteindelijk niet is gelukt omdat mijn bmm al te ver verweekt was. Ben uiteindelijk zonder ballon, maar wel met 2 cm ontsluiting (door al dat gewroet) gaan slapen. Ook mijn baarmoeder lag naar achteren gekanteld, waardoor het ook voor mij een erg pijnlijke ervaring was.