He bah meid,die onzekerheid.....wel heel goed om te weten dat jullie en jullie meisje goed in de gaten worden gehouden. Ik herken het gevoel dat je haar het liefst wilt knuffelen,bij mij kwam het oergevoel van bescherming naar boven toen eea ontdekt werd. Heel veel sterkte en ik hoop dat het genieten ondanks alles lukt.Mijn ervaring is dat het met bergen en flinke dalen ging en soms was de bezorgdheid een stukje minder. Dalen waren soms diep maar de bergen daar en tegen ook hoog en dat gaf mij enorm veel kracht. Dikke knuffel vanaf hier en ik duim mee dat de nieuwe onderzoeken goede uitslagen zullen hebben.
Weer even een update: We blijven positief misschien nog wel meer als een paar weken geleden we hebben het geaccepteerd en proberen er zo goed mogelijk mee te leven valt dat niet mee.. Elke twee weken moeten we naar het wkz en weer geweest en de verwijding van de hersenkamertjes is weer toegenomen dat is dus niet goed al is de kans op downsyndroom daardoor wel iets afgenomen maar de kans op andere dingen weer toegenomen zoals dat ze als HST nog erger word misschien gelijk na de geboorte een drain zou moeten en dan voor de rest van haar leven.. Maar er kunnen zoveel dingen mis zijn maar het kan ook nog steeds helemaal goed zijn dat ze helemaal gezond is. Dus maar weer wachten en dan volgende week weer maar dan weer afwachten wat ze dan te vertellen hebben... Zucht... Ondertussen genieten we dat we al bijna 27 weken zwanger zijn en dat ze nog steeds heel goed groeit en het heel goed doet.. Wij en de kinderen leven naar het moment dat onze kleine meisje eindelijk bij ons zal zijn. Veel liefs