Beste dames, Ik zit sinds donderdad vreselijk te twijfelen, vrijdag belde ik mijn huisarts, ik sprak de assistente, maar zij kon niks zeggen, het spreekuur van mijn arts was mij ontgaan, maar ik zit het hele weekend te piekeren over eht volgende. ik ben dus bijna 8 weken zwanger, en in week 5, 6 en 7 heb ik twee dagen achter elkaar bruine afscheiding gezien, het was heel weinig, k maakte me nergens zorgen om, het is mijn eerste keer en ik dacht dat eht normaal was. Deze week weer, dus ik ging even surfen, en kwam tot mijn grote schrik erachter dat het wél negatieve gevolgen kan hebben! Ik bereid me er nu helemaal op voor dat het toch een miskraam kan zijn, vooral omdat ik bijna geen zwangerschapssymptomen meer heb. Ik had aan het begin hele gevoelige borsten, nu niet meer. Ik ben wel af en toe lichjes misselijk, en ik kan niet meer alles eten, maar dat is het enige... Af en toe heb ik last van lichte buikkrampjes, vooral 's nachts... Zijn er dames die een miskraam achter de rug hebben die dit herkennen? ik kan echt niet meer tot morgen wachten!
ik heb het ook gehad precies het zelfde ook bruin verlies(maar zolang het niet rood en veel is kan het echt geen kwaad hoor) ook mijn zwangerschaps verschijnselen waren echt helemaal weg maar ik heb nu een prachtige dochter dus je ziet maar het hoeft niks te betekenen. groetjes gerdein
Ik had ook begrepen dat bruinverlies helemaal niets hoeft te betekenen. Dat is gelukkig oud bloed (misschien nog van de innesteling?) Toen ik zwanger was (het vruchtje nog leefde) lustte ik maar heel weinig, ook rook ik alles extreem goed. Op een gegeven moment had ik veel minder last van vieze geurtjes en ook smaakte het eten me ook weer met de dag beter (en dan bedoel ik ook echt veel beter). Gelukkig heb jij dat niet, toch? Dat is vast een goed teken. Hopelijk maak je je wat minder zorgen na het antwoord van Gerdien. Ik weet uit eigen ervaring hoe vreselijk je je kunt voelen. Ga je morgen naar de huisarts, of krijg je een echo?
Gerdien bedankt! Echt een hart onder de riem, ik hoop dat ik snel uit mn onzekerheid kom! @Marla: ik ruik nog steeds heel goed, en ik heb zeker wel last van misselijkheid en dat ik niet alles lust. Maar omdat mn borsten minder gevoelig zijn, is het 'zwangerzijn' gevoel minder Ik zal morgen de huisarts bellen op spreekuur en/of de verloskundige, en ik zal proberen snel een afspraak te regelen. Ik heb mn eerste afspraak met de VK pas 14 november, k kan echt niet nog 2 weken wachten! En marla, hoop voor je dat het je nog lukt!
Dank je wel! Mijn (.) (.) deden nog steeds zeer nadat de missed abortion geconstateerd was (voelden wel minder gespannen aan). Misschien wil dat dus ook niets zeggen. Heeeeeel veel succes morgen!
Hoi, iemand vertelde mij eens een prachtige vergelijking: het is inderdaad oud bloed dat eruit moet. Je moet het zo zien dat junior zich daarbinnen een mooi plekje aan het geven is Hij bekijkt de omgeving eens en het bevalt niet zo Dat behang is niet mooi en moet eruit. Dus dat gooit ie weg, zodat er een mooi nieuw behangetje voor in de plaats kan komen 8) Dus als het heel weinig is zou ik me niet al teveel zorgen maken. Ik ken vrouwen die dat ook hadden tijdens de zwangerschap en daar lopen nu de liefste koters bij op de wereld. Helaas had ik het ook, maar dan heel erg. 1 week alleen maar bruin bloed. Niet dat ik leegliep, maar toch, maandverbandje vol zeg maar (beetje vies verhaal). Bij mij is het helaas misgegaan, maar of dat nu daarmee te maken had? Ik denk het niet. Probeer in ieder geval te genieten en als je het echt niet vertrouwt, vraag je verloskundige dan om een eerdere echo (mijnes is toen daarom ook verzet naar de 10e week).
Ik heb meerdere keren bruin bloedverlies gehad en ben nog steeds zwanger hoor De vk zei dat het echt geen kwaad kan zolang het bruin bloed is......
Bedankt voor jullie lieve reacties! Mooie vergelijking bandietje...k zag het helemaal voor me, een baby met een eigen uitgesproken mening Ik heb vanochtend de VK gebeld en die zei ook dat zolang het bruin was geen kwaad kon. Behalve als het rood wordt. Ik ben ook mede door jullie reacties wel gerustgesteld, ik kan nu weer met een gerust hart naar 14 november uitkijken. Nogmaals dank!
Ik heb bij mijn 1e miskraam niets gemerkt. 3 weken lang niet. Daarna alleen bruine afscheiding. Tijdens deze zwangerschap begon ik met rood bloed. Dus ik dacht: weer fout! Daarna heb ik nog een week of 4/5 bruin en rood gehad. En zie mijn banner ( hopelijk blijft het goed gaan) Waarom vraag je niet of je eerder mag voor een echo? Een beetje vriendelijke gyn of VK zal je dat zeker aan bieden.
janne, waarom geen vroege echo?goeie vraag! ik ben nu redelijk gerustgesteld, nog niet helemaal, dat ben ik pas als ik de echo heb. Maar nu heb ik zoiets van voorkomen van een miskraam doet die echo niet, en ik moet deze week een belangrijk verslag inleveren waar ik volgende week een presentatie over moet houden. Dus stel dat het slecht nieuws is, dan wil ik het liever daarna horen.... misschien houd ik mezelf een beetje voor de gek...maar jah, ik wil sommige dingen wel afmaken. als het bloed rood wordt dan neem ik zeker contact op. Bovendien heb ik deze dagen geen bruinverlies gehad... Wie weet?
Hoi Marla, Heb toch een vraagje aan je. Ik ben sinds twee weken behoorlijk misselijk, moe en geen zin in avondeten. Nu is dat sinds gisteren veranderd, heb weer gewoon zin in avondeten dus maak ik me nu een beetje zorgen dat er misschien een miskraam op komst is. Ik hoop dat je het geen vervelende vraag vindt maar kwam jouw miskraam vlak nadat de zwangerschapssymptonen verdwenen waren of duurde dat nog een tijdje? Groetjes, Fleur
Hi Fleur, Bij mij was een missed abortion geconstateerd nadat mijn klachten ongeveer een week daarvoor waren afgenomen. (maar dan ook echt alle klachten, op mijn borsten na, maar ook die voelde niet meer zo gespannen). Ik had een paar dagen daarvoor mijn verloskundige hierover gebeld, en zei vertelde mij dat het heel normaal is dat je klachten een paar dagen weg zijn. Die kunnen ook weer net zo makkelijk terugkomen. Dit schijnt door hormoonpieken te komen. De ene keer is je HCG waarde erg hoog, en de andere keer weer een stuk lager. Zij drukte mij op het hart dat het hebben van kwaaltjes of niet niets wil zeggen over de zwangerschap (dit zei ze nogmaals na de constatering van de missed abortion. Zelfs als mijn symptomen helemaal afnamen bij een volgende zwangerschap hoefde dit zeker niet te betekenen dat het vruchtje dood was. Je lichaam kan op een gegeven moment wennen aan de zwangerschap (lees HCG)) Dit stelde mij toen gerust, maar al mijn kwaaltjes namen met de dag af, en ik had gewoon een heel slecht voorgevoel. Ik had nl. gedroomd dat mijn zwangerschap niet goed was, en ook had ik nog iets meegemaakt, wat mij heel onrustig maakte. Ik heb de avond voor 12 september (de dag van de constatering) letterlijk tegen mijn vriend gezegd dat ik er vanuit ging dat het mis was, zo sterk was mijn voorgevoel. In september struinde ik het internet af op afnemen van zwangerschapssymptomen en kwam toen ook veel verhalen tegen van meiden waarbij alles wel goed bleek te zijn. Ik hoop dat je je nu wat minder zorgen maakt!
He Marla, Ik ben een klein beetje gerustgesteld, dank je. Maar toch ben ik blij dat ik as vrijdag de 2e echo heb. Ik heb bij 7 weken een 1e echo gehad en toen was alles oke en het hartje klopte dus ik hoop maar dat het nog zo is... Maar hadden ze bij jou op de echo dus pas gezien dat het vruchtje niet meer in leven was of hoe is dat gegaan? Bij hoeveel weken is het geconstateerd bij je? Ik hoop niet dat je het vervelend vindt dat ik je lastigval met al deze vragen anders moet je dat gewoon zeggen hoor. Ik kan me goed voorstellen dat dit een hele moeilijke tijd voor je is. In ieder geval heel veel sterkte en hopelijk is het weer snel raak! Groetjes, Fleur
Echt geen probleem, hoor. Gelukkig gaat het al weer een stuk beter met me. Het meest scherpe is nu van de pijn af. Houd je vast (een lang verhaal ): ik heb dus op 12 september mijn 1ste echo gehad en dacht toen dat ik zo'n 8 weken zwanger was. De verloskundige had moeite om het vruchtje op te meten en er kwam steeds iets anders uit, maar ze hield het op ongeveer 7 weken. De volgende dag moest ik naar het ziekenhuis en heeft de fertiliteitsarts (die behandelt de spoedjes) een inwendige echo gedaan, waarop bleek dat het vruchtje was doodgegaan met 10 weken en een dag. (er was geen twijfel mogelijk; het was al een echt minimensje volgens haar, moest alleen nog groeien). Achteraf verklaart het een heleboel, want ik had wat vreemde klachten gehad in de cyclus voor mijn positieve test. Ik heb dus nooit, zoals jij, een kloppend hartje gezien. Ik begreep wel dat er nog maar een hele kleine kans is dat het mis gaat als er eenmaal een kloppend hartje is geconstateerd. Het is vast goed aanstaande vrijdag! Ik duim in ieder geval heeeel hard voor je. Zijn er nog meer redenen waarom je je zorgen maakt? (Is het alleen je eetlust die beter werd, of zijn er nog andere dingen?). Ik hoop echt dat ik je niet extra ongerust maak, want dat is absoluut niet mijn bedoeling!
Hey dames! Marla, meid ik wens je veel succes voor een volgende zwangerschap, en ik vind het echt super van je dat je bereid bent je verhaal te delen met anderen, een hele steun! Fleur, ik zou me geen zorgen maken als ik jou was. Ik had ook een afnamen gemerkt van mijn zwangerschapsklachten, maar deze week zijn ze volop terug. Dat is op zich een hele opluchting, en soms verlang ik naar die dagen. Op dit moment heb ik niet echt hele zware klachten, maar het komt en gaat zeg maar. Het verschilt ook per dagdeel. Ik opende deze topic naar aanleiding van het bruinverlies. Gister had ik helder bloedverlies, dus ik dacht dat het helemaal mis was. Ik zei ook tegen mijn man volgens mij zit er niks meer. Verloskundige gebeld, en ik mocht vandaag meteen naar de echo. Wat een verrassing..........! TWEE kloppende hartjes! Het zag er heel netjes uit, goed op tijd, 9 weken dus, twee vruchtzakjes, duidelijk het hoofdje en het rompje van beiden, en twee hartjes die kloppend waren! ik kon mijn ogen niet geloven, en mijn man stond perplex! ik ben erg gerustgesteld, maar ik heb nóg een verrassing om aan te wennen (de hele zwangerschap was onverwacht, dat duurde even voordat ik het accepteerde)..... volgende week blijft de inteek gewoon staan....
zo dat waren dan wel 2 goede berichten. ik vin het echt heel leuk voor je dat het gewoon allemaal goed was. hopen dat het allemaal goed blijft gaan he. xxx
Zeker 180 graden! En in plaats van alle angst en onzekerheid is nu weer gepieker in de plaats gekomen....piekeren in positieve zin. Had ik in mijn hoofd net het plaatje af hoe het zou zijn met één kind....moet ik nu overschakelen naar twéé... 's Nachts zag ik steeds dat beeld van die twee kindjes, worden het twee dames, of twee heren, of een dame en een heer....allemaal gedachten die door mijn hoofd spoken! Maar ik ben dolblij!
Ja dat kan ik me voorstellen, lekker dubbel genieten hoor! Deze kindjes zijn supersterk anders waren ze echt wel weggegaan met dat bloedverlies ( spreek uit ervaring)
Ik hoop het janne! ik had een avondafspraak voor de echo, en alleen de echoscopist was aanwezig. volgende week kan ik al mijn vragen kwijt aan de verloskundige...zal een lijst maken, anders vergeet ik het. hij had er wel bij verteld dat ik ipv 7 juni rond 20 mei zal bevallen, en met een tweeling heb je meer kans op suikerziekte en hoge bloeddruk... dus nog meer letten op mijn voeding en beweging enzo... poeh, ik ben nog steeds aan het bijkomen zeg!