Lieve Mirre, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Ik lees jou onmacht en ik proef in jou verhaal ook zijn onmacht. Wat moeilijk! Ik las in een eerdere post van je dat je hulp hebt van een psycholoog. Zou het misschien een idee zijn om samen met je partner met de psycholoog te praten (als hij dat ook wil). Ik hoop dat jullie er samen uitkomen. Ik denk aan je. Heel veel sterkte en een dikke knuffel. Liefs
Mir, zijn onzekerheid mag nooit een reden zijn om jouw zo rot te behandelen! Hij heeft zo zijn gevoelens van ongenoegen ja, maar daardoor kan en mag hij je niet van het ene moment als een prinses beschouwen en het andere moment de grond intrappen. Dat is niet fair en dan kan ik me voorstellen dat je je ellendig daardoor voelt. Wat nu te doen? Het is verdraaid moeilijk om vanaf hier maar zo even een adviesje uit de mouw te schudden. Iedere relatie en situatie is weer anders en het is aan de personen in kwestie te beslissen wat te doen of te laten. Ik vraag me af waarom hij telkens zegt dat je op 1 januari weg moet zijn. Is dat bedoeld als een waarschuwing inhoudende een dreiging dat als je voor die tijd niet gaat veranderen, je het veld moet ruimen? Als dat zo is, is het volgens mij geen onzekerheid maar een makkelijke uitweg om de boel af te kappen en er niet de verantwoordelijkheid voor hoeven te dragen. Want je bent al gewaarschuwd. Hij zit op sex sites te chatten en vergelijkt dat met een forum waarop vrouwen praten over zwangerschap? Komt in mijn optiek niet echt voort uit onzekerheid. Ik denk dat dat voortkomt uit ontevredenheid omdat jij misschien op dit moment meer aandacht hebt voor andere dingen dan alleen zijn persoon. Dat verklaart waarschijnlijk ook waarom er op bepaalde momenten niets goed aan jou is. Als hij zich niet lekker voelt na zo'n nachtje doorgaan en zich er niet lekker over voelt, en jij straalt uit dat het zijn schuld is omdat hij ook langer had kunnen slapen ipv chatten, en je maakt ook nog eens uit dat hij een taartje krijgt tegenover andere mensen, terwijl hij denkt dat hij overwicht heeft omdat hij dat 1 januari ultimatum heeft gesteld, raakt hij van slag. Hij eist eigenlijk zelf verandering maar ziet het op dat moment niet gebeuren en wordt kwaad, loopt weg en laat jou met je jus staan. om je vervolgens dan weer thuis af te zetten en uiteindelijk bij je vrienden en jou te komen zitten... en je af en toe een veeg uit de pan te geven. hij voelt zich denk ik machteloos en kan daar niet mee omgaan...en dan reflecteert hij dat op jou...en is er niets goeds aan jou maar eigenlijk vind hij niets goeds aan zichzelf. deze cirkel moet doorbroken worden door iemand van jullie.l je kunt het gedrag van iemand anders niet veranderen maar door je eigen gedrag te veranderen kun je anderen min of meer bewegen ook hun gedrag te veranderen. (bijvoorbeeld. als je normaal ruzie maakt, en je besluit er nu voor om dat niet te doen, gaat die ander niet in zijn eentje ruzie staan maken) Mirre, bedenk wat je voor jezelf zou willen en welke richting je op zou willen gaan tussen nu en het komende jaar. En dus niet wat je graag zou willen samen met hem, maar echt voor jezelf. Bepaal wat je je eigen koers wil laten zijn. Daarmee ga je die cirkel al een beetje doorbreken omdat je manier van denken anders wordt. als jouw manier van denken anders wordt, kan hij niet anders dan met je mee veranderen. ben je het met me eens? ik hoor weer van je.. Aoife
Lieve Mirre, Wat ontzettend moeilijk zeg! Ik denk dat er heel veel goede dingen tegen je gezegd zijn, maar weet dat ik (wij allemaal) met je meeleef... Veel sterkte meid! En verlies jezelf niet uit het oog... x Linda
@ Minni Snap ook wel wat je bedoelt hoor zou ook wel in alle staten zijn als mijn vent dat zou doen maar heb hier het idee dat hij op zo'n site zit niet omdat hij vreemd wil gaan maar meer om zn eigen ego te strelen en niet over zijn gevoelens na te hoeven denken....want er wordt duidelijk niet over zn (geestelijke) gevoelens gepraat....en dat wil hij juist niet daar loopt hij zo hard van weg... Ik praat het ook niet goed maar probeer het een beetje van zijn kant te zien zover dat mogelijk is bij een vreemde en van een man.
Lieve Mirre, ik kan je niet zeggen wat te doen. Maar misschien is het beter dat jullie eerst even tijdelijk uit elkaar gaan. Dat jullie beiden de kans krijgen om na te denken of jullie wel of niet met elkaar door willen gaan.. Ook kunnen jullie er achter komen of jullie elkaar missen.Ik hoop dat je een aantal weken bij je ouders of bij vrienden terecht kan. Ik neem aan, omdat hij zegt dat het beter is als je 1 januari weg gaat, dat hij niet degene is die weg zal gaan.Maar ik denk echt, dat het beter is om even niet in elkaars buurt te zijn. Dit is een cirkel geworden, en hier komen jullie op deze manier niet uit. Ik vind het heel vervelend voor je dat jou kerstdagen vol met een verkeerde spanning gevuld zullen zijn. Ik denk aan je lieverd. Denk jij om jezelf, dit is geen gezonde situatie waar jullie inzitten, en jullie gaan er samen aan onder door. Vergeet niet: soms moet je voor jezelf kiezen, hoe moeilijk het ook kan zijn. Een hele dikke knuffel van mussie.
Ik moet er nu steeds aan denken. Maar ik wil je echt n paar dingen op het hart drukken. Laat de beslissing over jullie relatie niet aan hem over. En als het jullie huis is, of gehuurd en jij kan t ook in je eentje huren, laat hem dan maar schoonschip maken en niet jij. En blijf iig jezelf. Jij bent er ook en mag er ook wezen. Laat zeker je feestdagen niet door hem beïnvloeden, zodat jij op je tenen moet lopen, want anders dan... "moet jij op 1 jan weg" ofzo. Sterkte hoor en ik denk aan je. ps wat Aoife schreef zou ook heel goed kunnen kloppen. Het kwam mij heel logisch over (het hele stuk).
lieve Mirre Ik vind het heel erg voor je wat ik lees. Ik krijg sterk het gevoel dat jullie totaal geen gelijkwaardige relatie hebben.Ik vind het heel laag dat hij zo de touwtjes in handen heeft.Misschien moet je nu maar gewoon ff voor jezelf opkomen.En als je daarvoor weer (tijdelijk) terug naar je ouders moet, so be it. Misschien wordt hij dan wel ff goed wakker geschud, want ik vind het erg gemakkelijk om zo te dreigen als het hem eventjes niet zint.Vooral omdat hij er, materieel gezien, ws beter vanaf komt. Maar ja, ik sta aan de zijlijn en dan is het altijd gemakkelijk praten, maar ik heb ook in zo'n relatie gezeten en ik was doodsbang toen ik uiteindelijk op straat gezet werd.Maar ik ben er veel sterker door geworden en heb nu een relatie die veel gelijkwaardiger is.( met een ander) Ik wil totaal geen wig drijven tussen je relatie, maar moest dit toch ff kwijt! Heel veel sterkte en ik denk aan je!
Lieve Mirre, Pik dit aub niet. Het leven is te kostbaar om bij zon nare vent te zijn. Ik vind het iig niet normaal dat een kerel zoveel op zon pornosite zit en nog chatten ook. Laat hij maar meer tijd aan jullie relatie besteden. Liefs Morgaine
Lieve Mirre, Vraag hem eens of er een ander in het spel is. Het kan zijn dat hij zo in tweestrijd staat tussen jou en een andere vrouw en de inmiddels opgebouwde muur van leugens... Meid ik leef zo met je mee, maar herken helaas ook een aantal dingen in je verhaal. Jullie moeten echt goed praten en dat kan niet zolang hij blijft "blaffen" zeg maar. Het heeft geen zin elkaar zo te kwetsen met onredelijke opmerkingen, daar schiet je niks mee op. Het kan echt nog weer goedkomen, als hij je echt weg wil hebben, waarom dan niet per meteen in plaats van 1 januari, want dat vind ik zo raar! Daarom denk ik dat er nog wel hoop is, anders was het al over en uit geweest. Blijven vechten als je het zelf nog waard vindt, maar laat je niet vernederen. Heel veel sterkte. xx
oooohh...meisie toch! Het zit je allemaal niet mee he! Ik durf je geen advies te geven, maar ik weet wel dat je beter verdient! Niemand hoeft afhankelijk te zijn van iemand anders. Ook al lijkt er nu geen oplossing te zijn, die is er wel! Ik weet het zeker. Financieel gezien zijn er bepaalde instanties die je goed op weg kunnen helpen. Ik denk aan je...succes! *knuffel*
Lieve Mirre, Wat wordt je heen en weer geslingerd tussen gevoel en verstand. Ik denk inderdaad dat je misschien wat tijd voor jezelf moet nemen en dan hem de eerste stap moet laten zetten... zet hij die niet en gaat ie niet heel erg z'n best doen om alles wat jullie samen hebben opgebouwd te behouden, dan kun je je afvragen of hij je wel waard is. Maakt hij werk van je, dan moet hij z'n muurtje afbreken en kunnen jullie samen je bestaan weer verder bouwen. Heeeeeeeeeeeeel veel sterkte meis!
wat ik al eerder gezegd heb: "wat ik wil zeggen is denk aan jezelf, en je bent het waard om net zo gewaardeerd en geliefd te worden als jij van anderen doet!" geld nu eigenlijk na je laatste verhaal nog meer. Het lijkt inderdaad niet echt een gelijkwaardige relatie, en als ik het objectief bekijk zou ik zeggen, ga in ieder gevakl een tijdje weg! Dat dat moeilijk is om ergens terecht te kunnen zoals ik lees, moet geen reden zijn om te blijven.Neem de touwtjes in handen en zorg dat je weet wat jij wilt! sterkte en een dikke knuffel.
mirre, wat ik moet zeggen weet ik niet.... Wel wil ik je een hele dikke knuffel geven en alle wijsheid die je nodig hebt om een voor jou, goede keuze te kunnen maken... 1 ding tot slot: Pas als jij gelukkig bent, kun je andere mensen gelukkig maken he... hele dikke knuffel
Ik wil je heel veel sterkte wensen met de hele situatie! Ik ken het ook wel een beetje hoor, waar je inzit, heel moeilijk is dat! Knuffel
Lieve Mirre Wat vervelend allemaal!Het is idd erg moeilijk maar zoals ik hier al een aantal maal gelezen heb denk ik ook dat het het beste is als je een tijdje afstand neemt van de situatie. En dan maar hopen dat hij ook over jullie relatie na gaat denken en dan tot de conclusie komt dat wat jullie hebben wel de moeite waard is en dat hij daar zelf ook voor moet vechten en niet alleen jij! Meis ik vindt het heel moeilijk en hoop dat je de juiste beslissing zult nemen. Liefs Claudia
Lieve meiden, Het is even rustig aan het front. Partner is vandaag werken en ik ben thuis..even opmezelf.Gisteren wel nog wat gesproken(en hij tranen gelaten), maar op een gegeven moment was ik zo op...dat ik echt even moest gaan liggen. s middags moesten we naar een kinderverjaardag (die kleintjes kun je niet teleurstellen) en s avonds hebben we tv gekeken samen..rustig. Wat die 1 januari betr...tja ik weet niet waarom hij dat steeds zegt. Wel hebben we begin dec een gesprek gehad waarin ik aangegeven heb niet zo gelukkig te zijn. Dit was een helder/eerlijk gesprek , maar wel confronterend voor hem denk ik. Ik heb hierin gez. dat ik onze relatie nog 2 maanden de tijd zou geven om het beter te laten worden, maar anders uit gezondheidsoverwegingen een besluit zal moeten nemen. Ik geloof niet dat hij me echt weg wil hebben anders zou hij wel gelijk een punt erachter zetten, maar dat het onmacht is. Misschien deels een ego kwestie van " ik doe het wel , voordat jij het kan doen..." Dat hij het zat en moe is...geloof ik wel, want dat ben ik zelf ook, maar beiden lijken toch de knoop niet kunnen doorhakken omdat er toch (naast de moeilijkheden) nog liefde en hoop is. Een ander is zeker niet in het spel (zeg nooit nooit, maar ik ben een te gevoelspersoon, dat zou ik gelijk doorhebben/voelen...ik heb bep intuitie zo ontwikkeld dat ik daar voor 100% op kan vertrouwen) Het chat (sex) gebeuren heeft ie sinds vrijdagnacht niet meer gedaan, want hij zegt dat ik belangrijker ben. Ik heb daar niet teveel woorden meer over vuil gemaakt. Hij ziet het zo...ik zie het anders (geen vergelijk met een zwangerschapsforum, maar ja...) Opzich heb ik er niet zo'n probleem mee....als het maar bij praten blijft! maar dat is ieders eigen keuze. Mijn instelling is altijd: Wie ben ik om iemand in z'n behoefte te beperken/tegen te houden!? Voor mij telt meer prio's stellen en niet je eigen ikke & behoeftes voorop stellen boven onze relatie. Mannen zijn nou eenmaal mannen ...Hij weet waar voor mij de grens ligt en ook al klinkt het raar/tegenstrijdig...daar zal ik wel resoluut in zijn. Wat het gelijkwaardige in onze relatie betr...daar hebben sommige van jullie gelijk in. Gelijkwaardig is hij niet eigenlijk vanaf het begin af aan al niet. Ik ben bij hem ingetrokken (was zijn huis/koop) nu 1,5 jaar geleden en het is nog steeds officieel zijn huis.Hij betaald de hypotheek en vaste lasten en ik alle boodschappen (en daarmee kom ik ook wel op een bedrag van ongeveer 500/550 euro per maand) Daar moet ik eerlijkheidshalve bij vermelden dat het grotendeels mijn keuze is dat de situatie zo is. Zoals ik al eerder vermelde heb ik fin.zorgen en mijn partner geeft al heel lang aan dat hij me daarmee wil helpen en wil dat ik officieel hier kom wonen. Dus ook mee ga betalen aan hypotheek etc etc...en dat we samen mijn zorgen aflossen/op ons nemen. Uit angst (omdat hij eigenlijk regelmatig wel in het patroon Mirre moet veld ruimen belande...durfde ik de stap nog niet te nemen). Het is aktie/reactie. Super een man die voor me wil gaan, want dat wil(de) hij echt op dat vlak, maar ik kon die stap niet nemen alvorens hij eens op zou houden met me steeds kwetsen op het gevoelsmatige vlak. Je wordt behandeld in een relatie zoals je je laat behandelen dus ik wijs niet alleen naar hem. Ik wil gewoon lief gevonden worden en doe daar teveel m'n best voor..daar ben ik me bewust van. Ik doe uberhaupt teveel voor alles m'n best. Sommige dingen moet je in het leven niet willen sturen. Dat we een groot probleem hebben is wel duidelijk dat praat ik niet goed. Waardoor het komt is de vraag. Persoonlijk denk ik dat het een combinatie zal kunnen zijn van verschil in karakter, beiden genoeg bagage/verdriet uit verleden ...en veel meegemaakt afgelopen jaar. In m'n hart weet ik dat hij van me houdt, maar het respect hebben ... is een ander iets. Het lijkt een soort water en vuur relatie en beiden hebben we bevestiging nodig voor wat we doen door onzekerheden. Gezond is het niet, dat geef ik toe....daar kun je niet omheen. Maar iets weten en er naar handelen zijn 2 verschillende dingen. Gevoelens kun je niet AFdwingen, maar ook moeilijk BEdwingen. Knuffel!
Pfoe Mirre wat een nare situatie. Ik zou niet weten wat te doen..... Dus wens ik je heel veel sterkte met alles!
Hallo Mirre, Je vertelt dat je relatie niet gelijkwaardig is. Bedoel je daarmee op materieel vlak (daar heb je het nl. in de uitleg over) of voornamelijk op emotioneel vlak? Het klinkt inderdaad alsof je zijn ego hebt gekwetst door te stellen dat je relatie niet goed is, en er evt. mee te stoppen als het niet beter wordt. Waarschijnlijk heeft hij dit zich heel erg aangetrokken en dreigt uit de relatie te stappen op 1 januari. Verder kan ik me voorstellen dat hij ook veel verdriet heeft toen zijn vader is overleden en blijkbaar moeite heeft om daar over te praten. Als je slecht over dit soort dingen kunt praten, dan kan zich dat op een andere manier uiten (onredelijk gedrag etc.) Het gevoel zit er natuurlijk wel. Een jaar of 10 geleden ben ik ook overspannen geweest en op dat moment heb ik mijn huidige vriend leren kennen. Wij zijn zeg maar op het dieptepunt begonnen, maar toch heeft ook mijn vriend het erg moeilijk gehad om mij zo ongelukkig te zien. Meestal was hij wel sterk genoeg om mijn verdriet te dragen, maar soms kon hij het ook niet goed aan. Ik denk dat het voor onze partners heel erg moeilijk is om ons ongelukkig te zien. De een gaat daar anders mee om dan de andere persoon. Daarnaast heeft je vriend ook zijn eigen verdriet. Wel denk ik dat het heel erg belangrijk is om na te gaan of jullie ooit een goede relatie hebben gehad. Of het in het begin wel een wederzijds begripvolle relatie was. Als dit het geval is, dan kan dit een heel diep dal zijn, waar jullie samen uit kunnen komen. Als het vanaf het begin al een niet zo'n goede relatie is op emotioneel gebied, dan zou ik als ik jou was toch eens heel goed nadenken of je deze relatie wel wilt laten bestaan. Bedenk goed dat je door je burn out wat onzekerder over jezelf denkt en daarom iets meer pikt dan gewoonlijk. Ik was tenminste vrij negatief, maar had het geluk dat ik zo'n lieve vriend had, die daar geen misbruik van heeft gemaakt. (dit was trouwens de reden dat ik op dat moment eigenlijk helemaal niet open stond voor een relatie, maar gelukkig heeft de liefde in dit geval overwonnen). Ik wil je dus op het hart drukken dat je als een heel verstandig mens overkomt, en dat je het alleen aankunt! Anderzijds wil ik je wel laten inzien dat jullie allebei niet lekker in je vel zitten op dit moment en daarom de zaken iets minder helder kunnen zien. Maak een inventarisatie van je relatie! Heeft deze genoeg goede momenten gekend, geef het dan nog een kans. Is het eigenlijk vanaf het begin kommer en kwel geweest, denk dan goed na of je dit nog wel wilt. Jij hebt zeker ook een stem. Wat betreft die pornosites: ikzelf zou het daar heel moeilijk mee hebben. Voor mij zou het een motie van wantrouwen zijn tegenover mij: vind mijn vriend mij nog wel aantrekkelijk? Ook zijn vrouwen vaak geneigd om dit soort gedrag goed te praten. "Ach, het zijn mannen, en die doen dat nou eenmaal". Besef wel dat er ook genoeg mannen zijn, die dit soor dingen niet doen! Als jij hier echt niet mee zit, dan is het goed. Ik hoop alleen maar dat jij hierdoor niet een negatief zelfbeeld krijgt! Veel liefs en heel veel sterkte, Marla
Het klinkt nu idd aannemelijk, dat zijn ego gekwetst is, omdat jij mogelijk zelf al weg zou gaan. Mochten jullie wel bij elkaar blijven, zou ik echt hulp inroepen van een relatietherapeut. Het klinkt miss het spastisch en in NL wordt dat niet zo snel gedaan en zelfs een beetje naar beneden gehaald. Maar als jullie wel gek op elkaar zijn (daar moet je eerlijk over zijn), dan moeten jullie weer netjes met elkaar om leren gaan. Als ik het goed begrijp is het al n tijdje een dreigement van jullie om te roepen dat jij weggaat. Als er dan verder niks verandert, ben je (ik bedoel niet alleen jou, maar als n algemene je) je relatie alleen aan het verzieken. Ik hoop dat je snel veel gelukkiger wordt, Mirre. Of dat met je huidige partner zal zijn, of zonder.
Dat van die relatietherapie ben ik het helemaal mee eens. Een vriendin van mij heeft dit ook gedaan. En hierdoor zijn ze allebei de dingen helderder gaan bekijken en hebben ze beter een beslissing kunnen nemen.