Hoi Mirre, Is de rust alweer een beetje weergekeerd bij jou thuis? Laat even horen hoe het met je is. Veel liefs, Booey
He Mirre, red je het nog een beetje? Het is ook niet niks wat er nu allemaal gebeurd! dikke knuffel van Hartje1
Hoi lieve meiden, Hier aan deze kant is het rustig... momenteel weinig te melden, alleen veel dingetjes gedaan (boodschappen, shoppen etc) voor de kerst. De rust lijkt wedergekeerd, maar ik durf nog niet te juichen. Eerst de kerstdagen maar gezellig, warm , liefdevol en rustig doorkomen.. Lief dat jullie aan me denken! Knufje Mirre
Lieve Gerrina! Dank je wel super lief van je! Fijne kerstdagen! Ook voor alle andere lieve meiden natuurlijk...fijne dagen gewenst. Liefs Mirre
Jij ook lieverd, we leven allemaal met je mee en hopen dat het weer goed komt tussen jullie tweetjes, hou moed en probeer een beetje te ontspannen. Misschien zijn deze vrije dagen net even wat jullie allebei nodig hebben. xx
@ ah78 De kerstdagen zijn vrij aardig verlopen. Met leuke /fijne momenten, maar ook een paar nare uitschieters (helaas) Eerste kerstdag begon heel gezellig ik vond het erg fijn dat m'n dierbare er waren!, maar eindigde wat minder. Na het gourmetten (met mijn ouders en vrienden met 2 kids) kreeg m'n partner weer geiriteerde trekken omdat ik zelf wilde helpen bij de keuken opruimen dat schoot verkeerd Daarna is de avond min of meer gespannen verlopen (hij kon alleen maar ja & nee antw geven als ik iets vroeg etc) en zijn mijn goede vrienden ' gelukkig' blijven slapen. Gisterenochtend toen ze weg waren en ik me aan het opmaken was voor de 2e kerstdag ...weer ruzie en meerdere malen de opmerking dat ik maar weg moest gaan! Dat dreigement heb ik nu zoveel (teveel) gehoord dat het me steeds minder gaat raken. Het is gewoon een zielige reactie.... Hij roept dan dat hij de auto weghaald (die staat voor de mijne) en dat ik kan gaan, want hij laat zich niet door mij kleinneren!?...(is voor jezelf opkomen dat!?) maar vervolgens gebeurd er weinig. Het is niet leuk en ook niet gezond te noemen dat weet ik, maar ja... Kerstavond (zondag) riep hij ook weer even in een vlaag van boosheid/irritatie dat hij IEDEREEN ging afbellen die 1e kerstdag zou komen (gevoelsmatig gewoon ff om mij op m'n plaats te zetten) ..ik reageer er steeds minder op om hem niet te voeren. Enfin 2 kerstdag is best gezellig verlopen. We zijn met de familie van m'n partner uit eten geweest en dat was leuk. Ik heb zelfs nog even met de vriendin van z'n broer gedanst! Het was de eerste kerst zonder m'n schoonvader ....dus erg moeilijk voor m'n partner, z'n broer en z'n moeder. Ik vind dat ze zich er kranig/goed doorheen hebben geslagen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het prima vind dat de kerstdagen voorbij zijn. Al met al hebben ze veel energie gekost. Gisterenavond dan ook om 22.00 uur m'n bedje ingedoken. Hoe het nu verder gaat.....het blijven ups & downs... Liefs Mirre
Hoi Mirre Gelukkig dat de kerstdagen toch aardig zijn verlopen op die paar uitschieters na dan jammer. Ik denk dat je er idd goed aan doet om er zo min mogelijk op zijn dreigenmenten in te gaan,tis moeilijk maar mis wel beter. Sterkte meid Knuffels Claudia
fijn dat het redelijk is gegaan. En de beste reactie is inderdaad om niet te reageren op zulke opmerkingen. Alleen ik zelf zou daar niet mee kunnen en willen leven. Ik hoop dat het voor jullie goed uitpakt! En alvast een heel gelukkig nieuwjaar!
Hoi Mirre, 't blijft een beetje aanmodderen he?! 't Is en blijft zo vervelend dat niet duidelijk is wat hem nou eigenlijk zo dwars zit.. zou het misschien met het wegvallen van z'n vader te maken hebben? Mannen staan niet echt bekend om het gemakkelijk uiten van hun gevoelens, maar om nou zo over jou heen te walsen met zulke kwetsende opmerkingen, omdat HIJ niet lekker in z'n vel steekt, vind ik persoonlijk wel ver gaan. Heb je een "plan de campagne" over hoe je 't verder gaat aanpakken of kijk je 't nog even aan? Veel sterkte gewenst!
Jee Dip, daar heb ik ook al aan lopen denken, dat het misschien met z'n vader te maken heeft en dat hij niet weet waar hij met z'n gevoelens heen moet. Blijft moeilijk dit, vind je ook niet.
Het verdriet betreffende het verlies van z'n vader speelt zeer zeker mee, maar is het niet alleen, want voordat z'n vader ziek werd gedroeg hij zich ook soms zo tegen me. Maar liefde maakt blind en toen overheersde toch wel de fijne kant. Kijk niemand is perfect...ook ik niet, maar iemand moet wel willen (en kunnen) inzien dat hoe hij/zij reageerd niet fair is. Mijn partner blijft constant steken in het feit/zijn opmerking dat "Ik" het bij hem optrek de irritatie. Met andere woorden de veroorzaker ben. Maar voorbeelden zeggen vaak iets anders. Hoe kan ik nou iets veroorzaken als hij bv uit bed komt al met een onweergezicht en zonder goedemorgen al gelijk begint te "etteren" (zoals ik het noem) met opmerkingen als: Hoe laat was je uit bed!? Niet normaal!? Vorige vriendinnen deden dat niet etc etc (ik ben iedere morgen vroeg op omdat ik niet meer kan slapen, hij daarintegen gaat veelal laat omdat ie dan tot een uurtje of 1 a 2 achter z'n computer zit! 1 opmerking oke, maar dan zijn we er nog niet. Gelijk erachteraan dan>Heb je mijn pak nog niet opgehangen> mooie huisvrouw ben je! M'n moeder deed het wel gelijk! En dan vervolgens begint over de hond die al uitgelaten had moeten zijn (het is 8.30 dan en hij komt net z'n bed uit! en de hond lag nog in diepe slaap op z'n bedje anders had ik alleen gegaan als hij aangegeven had te moeten) Zo ging het bijv gisterenochtend eraantoe. Met 20 min was hij vervolgens weg om bij z'n moeder de tuin de verdere dag winterklaar te gaan maken. Uiteindelijk kwam ik om 17.00 uur thuis en zat hij met een zuurpruim gezicht tv te kijken en kwam er geen boe of bah uit. Alleen ja of nee. Op een gegeven moment wordt de spanning om te snijden en toen heb ik gez. dat ik hoopte dat de bui overgewaaid was na vanochtend. Hij gaat dan alleen zuchten en zegt: Nou vanmiddag was het anders bij m'n moeder gezellig, het ligt aan jou! Wat kan ik daar nou mee? S morgens heeft ie me nog niet gezien/gesproken en hij begint al met onvriendelijk gedrag, kom ik thuis en gaat ie gewoon weer verder terwijl hij me de hele dag niet gezien had! Hoe kan ik dan iets veroorzaken? Uiteindelijk komt de aap uit de mouw dat hij moe is.....oke, maar gaat vervolgens wel weer afgelopen nacht pas na half 2 naar bed! Klopt toch niet!? Zo kan ik vele voorbeelden opnoemen en heb dat ook al gedaan zoals jullie eerder hebben kunnen lezen. Ik snap zijn chagerijnige gedrag niet hoor. Praat gewoon met iemand, maar dat zit er niet in. Ik ben of helemaal fantastisch en wordt als een prinses aanbeden, of ...hij kan amper wat van me hebben. Doe ik (a) is het niet goed, doe ik (b) is het ook niet goed en dan krijg je een antwoord als: Dat moet je (als huisvrouw!?) aanvoelen. Maar zo is het in mijn optiek niet. Hier is het een kwestie van bekijken welke kant de pet vandaar weer opstaat en daar naar handelen. Dit kost zo ongelooflijk veel energie. En dat alles vd liefde..., maar mijn liefde lijkt hij niet erg te waarderen. Kortom Mirre is (nog steeds) verdrietig en droomt van een gelukkig 2007.