Mirre, is dit nou wel echte liefde? pijn en verdriet om wat voor reden dan ook daargelaten, zo hoor je echt niet behandeld te worden. je bent toch geen voetveeg? lastig dat we nu net in die vervelende feestdagen zitten, waarin altijd alles perfect moet zijn en iedereen op zijn allerbest. maar ik denk dat een gesprek tussen jullie nu niet echt meer lang op zich moet laten wachten. zoals ik nu je verhaal leest, heeft hij geen enkele waardering voor je. ik vermoed dat dat niet alleen voortkomt uit verdriet. voor zover ik kan bezien, waardeert hij je niet en dat blijkt wel uit zijn woorden. zo zegt hij dat het bij zijn moeder gezellig was en dat het aan jou ligt dat het niet gezellig is. vergeet hij voor het gemak even zijn aandeel in die gezelligheid? hij eist nogal wat van je...hond uitlaten, pak ophangen en er zal vast nog meer op jouw schouders geschoven worden. wat doet hij zelf? voor zover ik kan zien alleen maar commentaar geven over hoe hij vind dat het moet en dat jij het in zijn optiek niet goed doet. dat is jouw persoontje toch echt ondermijnen hoor. als hij je dan als een prinses behandelt, komt dat volgens mij voort uit schuldgevoel over hoe hij je eerder behandeld heeft. en heeft dat niets met liefde te maken. heel vervelende situatie. mirre, denk eens goed na over wat jij wilt. pas als je dat weet, kun je plannen maken. en denk niet dat hij wel verandert of dat jouw liefde voor hem hem verandert, want dat is niet zo. we gaan nog praten. hou je sterk meisje! Aoife
Lieve Mirre, je verdient het niet om zo behandeld te worden. Alleen maar commentaar op wat je wel/niet doet... kun je op zo'n manier wel verder? Zoals je zelf aan aangeeft heeft het niet alles met het overlijden van en verdriet over zijn vader te maken omdat hij dat daarvoor ook al deed... Jij kunt niet alleen maar blijven geven en geven, jij hebt ook waardering en liefde van zijn kant nodig. Dat hoort gewoon bij een goede relatie. Maar als ik jouw verhaal zo lees geef jij alleen maar en krijg je er bar weinig voor terug. Ik heb zelf een relatie gehad waarin ik alleen maar gaf en niets terug kreeg en daar ging ik aan onderdoor. Nou wil ik niet zeggen dat jou dat ook zal gebeuren, maar ik wil je wel waarschuwen! Jij verdient ook liefde! Succes met alles Liefs stranger
Lieve Mirre, Wat een nare berichten allemaal. Wat juist een mooie tijd zou moeten zijn is voor jou een vreselijke tijd geworden. Kun je dan echt niet even wat afstand nemen? Is er dan echt niemand waar je terecht kan voor een poosje? Overal is een oplossing voor, dus ook voor dat probleem mocht je echt weg willen daar en dat kan ik me heel goed voorstellen. En dat vergelijken met vorige vriendinnen....beetje raar hoor, die relatie is toch niet voor niets verbroken of heb ik het nou mis?! Jij bent jij! Je hoeft echt niemand anders te zijn. En mocht je nou wel alles doen zoals hij zou willen, zou het behoorlijk saai zijn en zou het nog niet genoeg zijn denk ik. Meid, ik wens je erg veel sterkte! een dubbel dikke knuffel Hartje1
Ik ben weg bij m'n partner. Vanmorgen is de kogel door de kerk gegaan en moest er iets gebeuren. Ik ben er kapot van en voel me totaal verdoofd en erg verdrietig en alleen. Ben nu voorlopig bij m'n ouders, maar toen ik vertrok met m'n spullen brak m'n hart echt. Jeetje wat hou ik veel van hem en jeetje wat heeft hij me ook gekwetst. Hij was zelf ook helemaal kapot en heeft niets anders dan gehuild. Hem en m'n hondenkind achter moeten laten was echt verschrikkelijk moeilijk, maar er moest echt iets gebeuren. Zoals het was...bleef hij maar bij zichzelf en wat ik ook zei en deed ...het was niet goed. Of het tijdelijk is of dat we er nog uit kunnen komen durf ik niet te zeggen. Het besef dat hij me pijn heeft gedaan lijkt nu te komen bij hem. Ik voel me heel leeg/op. Het liefste zou ik nu alweer terug willen rennen naar hem en zijn armen om me heen willen voelen, maar het lost nu niets op. Wat gisteren niet mogelijk was, zal niet 1,2,3 morgen wel mogelijk zijn. De hoop is er wel dat hij bij zichzelf te raden zal gaan, veel zal gaan nadenken en delen met anderen zodat 'misschien' duidelijker kan worden waar zijn frustratie inzit. Misschien dat hij het dan kan (en wil) aanpakken ..ook voor zijn eigen toekomst. Het is heel vreemd om weg te zijn uit zijn nabijheid. Voor het eerst in 1,5 jaar dat ik niet daar slaap..en zonder m'n hondenkind ben. Ik probeer realistisch te denken, maar dat lukt me nog niet zo goed..het gevoel overheerst momenteel. Probeer te denken "Als het echte liefde is...van beiden kanten! Dan kunnen we eruitkomen. Voorlopig moet ik ook aan mezelf en m'n rust/herstel proberen te denken. Pfff ...het valt me erg zwaar allemaal. Liefs Mirre
Tjeezus Mirre .... Ik denk aan je. Misschien een hele goeie beslissing die goed kan uitpakken. In ieder geval kun je nu zelf ven tot rust komen. We denken aan je meis... xx
Mirre, ik ben zo ontzettend trots op je! je hebt het enig juiste gedaan. de eer aan jezelf gehouden en hem voor de keuze gezet. hij moet nu echt wel gaan nadenken over zichzelf...en over jou...en over jullie. en ik geloof niet dat je relatie over is. ik vermoed dat je nog een lange weg te gaan hebt, maar de eerste stap is gezet.. nu wachten op een reactie zijnerzijds...en in tussentijd ga jij eens lekker heel goed voor jezelf zorgen... rust goed uit.. ik hou je in de gaten ok? liefs Aoife
Soms is afstand nemen goed. Misschien dat hij nu gaat beseffen dat je niet met je laat sollen. Hij had goud in handen. Nu maar hopen dat hij er voor wil vechten. Sterkte! dikke knuffel.
Aoife, wijze woorden van jou, ik sluit me hier helemaal bij aan. Ik denk nl ook niet dat het helemaal over en uit is. Anders had hij ook niet gehuild toen ze wegging denk ik.
Jeetje Mirre, wat een ontzettend dappere stap heb je gezet. Misschien dat het ten goede van jullie relatie zal zijn, wie weet...de tijd zal het leren. In ieder geval is het ten goede van jezelf, meid...zo kon het niet langer. Heel belangrijk dat je je gevoel van eigenwaarde heb weten te behouden. Ik hoop dat alles te zijner tijd voor jullie beiden goed uitpakt. Heel veel kracht en sterkte toegewenst van Renate.
De feestdagen zijn nooit leuk als er spanningen zijn... integendeel... het kan juist ontzettend veel spanning opleveren. Die ervaring heb ik ook. Fijn voor je dat het min of meer zonder kleerscheuren is afgelopen. Nu nog even volhouden met oud & nieuw (vreselijk, heel de avond op de klok kijken en dan zgn een goed Nieuwjaar wensen...) Sterkte meis!
Hij had ook erg veel verdriet en zei ook meerdere malen dat hij veel van me houdt. Hij kon het niet aanzien dat ik m'n spullen inpakte en ging steeds weg met ons hondenkind omdat het hem brak. Dit sprak hij ook uit.... Ook dat hij liever had gewild dat ik bleef, maar dit gezien de situatie nu het beste was/er even geen andere oplossing mogelijk was ...nu. Wel ben ik bang dat hij heel snel een ander zal hebben omdat hij niet alleen kan zijn, maar dat moet ik proberen los te laten want dat heeft geen zin. Ik weet dat hij van me houdt ...dat voel ik ondanks alles. Of hij wil en kan veranderen en voor me wil vechten!? Kan niet anders dan hopen! Hopen jullie met me mee?
Tuurlijk meis... ik heb net je verhaal gelezen en denk dat je ondanks alles wel de juiste stap nu hebt genomen... Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe. Josien
He wat dom van me, ik ben een pagina vergeten te lezen. Het belangrijkste vergeten te lezen.... Meismeismeis, wat een verdriet.... maar misschien nu even de beste keuze.... als je thuis niet jezelf kunt zijn en er alleen maar spanning is, dan is thuis geen thuis meer... Probeer alles nu maar in rust even op een rijtje te zetten. Ik wens je heel veel sterkte...
lieve lieve mirre, heel veel sterkte de komende tijd en ik hoop ontzettend met je mee! Meid zorg voor jezelf en dat het jou goed gaat en hopelijk komt alles dan ook goed! Ik denk aan je. een hele dikke knuffel xxx
Ik ben zo onrustig en verdrietig. Heb steeds de drang/het gevoel hem te willen bellen om z'n stem te horen. Pfff..het missen gevoel overvalt me nu al
Wat een moedig en goed besluit van je, Mirre. Ik heb je situatie gevolgd en denk ook dat dit het beste is wat je had kunnen doen. Een tijd geleden zijn mijn vriend en ik uit elkaar gegaan. We woonden al jaren samen. Ondanks dat we heel veel van elkaar hielden, ging het niet meer. Ik herken je gevoel niets anders te willen weer naar hem terug te gaan en de angst hem aan een ander te verliezen maar tegelijkertijd voelde ik ook dat juist de afstand heel goed was. Juist hierdoor zijn we uit de negatieve spiraal van onderlinge frustraties gekomen. We zijn inmiddels weer bijelkaar en afgezien van de gebruikelijke ups en downs gaat het heel goed. Ik ben ervan overtuigd dat het op tijd nemen van afstand onze relatie gered heeft. We hebben in feite heel bewust opnieuw voor elkaar gekozen. Bij het lezen van jouw situatie kreeg ik vaak het idee dat je vriend je als te vanzelfsprekend is gaan zien en dat jij je als te vanzelfsprekend hebt opgesteld. Als dat het geval is heb je nu in ieder geval een eerste stap gezet deze cirkel te doorbreken. Heel erg veel sterkte!
@1975, Dank je voor je berichtje! Wat je aangeeft over de vanzelfsprekendheid klopt denk ik wel. Ook hoop ik dat de cirkel doorbroken is en dat het onze liefde kan redden. Liefs Mirre
mirre, ik hoop en denk het ook.Hert kan nu alleen toch maar beter gaan! Lucht je hart maar hier. pb mag ook altijd mocht je er behoefte aan hebben. dikke knuf
Dank je wel lieverd en ook dat je steeds een reactie geeft. Soms ben ik bang dat jullie denken daar heb je die zeikerd weer , maar ik hoop (en werk)ook aan een beetje meer positiviteit in m'n leven. Het valt me wel heel zwaar hoor, had gedacht aan iets meer opluchting omdat de druk nu weg is, maar ipv dat voel ik me naar.