Hoi Mirre, Ik lees je topic nu pas en ik ben er helemaal stil van.... Ik wil je heel veel sterkte wensen en ik hoop dat het weer goed komt met jullie. Voor nu denk ik dat het inderdaad wel goed is dat jullie even uit elkaar zijn. Door afstand te nemen kom je soms ook tot een veel heldere kijk op alles. Als je midden in de situatie zit is het soms niet meer te overzien. 8) Sunny 8)
Mirre je bent echt geen zeikerd hoor. Je bent volgens mij een echte lieverd, en ik hoop dat je de zaken voor jezelf op een rijtje krijgt. Dikke knuffel!
Lieve Mirre, Allereerst een hele dikke knuffel. Ik heb enorme bewondering voor je dat je tijdelijk weggegaan bent. Daar is lef voor nodig. Logisch dat je je naar voelt. Maar je hebt zo te lezen datgene gedaan wat t beste is voor de lange termijn. Ik wens jou in 2007 al het geluk van de wereld en veel liefde en aandacht. Dat verdien je. Dikke kus, Sophie
Lieve Mirre, Wat ben jij moedig! Het is makkelijk door een ander te zeggen dat je daar weg moet, al is het misschien tijdelijk. Maar doen een een tweede ding. Ook al is het nu moeilijk, je komt er sterker uit! Nu even voor jezelf kiezen en tot rust komen. Misschien gaat het dan ook wat beter met jou en kan je de situatie over een tijdje er op een andere manier naar kijken of mee om gaan. Ik wens je heel veel sterkte! Als je je verhaal kwijt wilt, dat kan je dat hier altijd kwijt hoor. Je mag me ook altijd een pb'tje sturen! dikke knuffel Hartje1
haai meid ...wat een enorme moeilijke beslissing ...maar ow wat moedig van jou dat je de stap hebt durven nemen en even voor je rust hebt genomen ...desondanks hoop ik vanuit heel mijn hart dat jullie er samen uit gaan komen al is dat niet 1 2 3 maar dat is mijn wens voor 2007 voor jullie ..dikke knuf en take care meissie .xx as
Even afstand nemen is soms het beste wat je kan doen om je relatie te redden. En zolang er hoop en liefde is komt het vast goed. Neem de tijd voor jezelf je bent het waard. dikke kus Lydia
Hoi mirre Erg moedig van je dat je toch de stap hebt genomen om weg te gaan hopelijk is dit maar tijdelijk en komt hij tot het besef dat het niet goed is zoals hij je de laatste tijd behandeld heeft! Meid ik wens je heel veel sterkte en hoop dat alles toch nog goed komt. Liefs Claudia
Ik voel me vreselijk lieve meiden. Mijn gevoel spreekt en wil het liefste nu ala minute naar Zwijndrecht rijden en hem beethouden (en de hond knuffelen) Afschuwelijk om mezelf tegen te moeten houden en maar te liggen draaien in het bed. Ik heb hem zelfs nog even gebeld net om half zes..hij is ook helemaal kapot...en was net zelf in slaap gevallen. Wat ik al schreef het liefste wil ik nu naar hem toe en erover praten en hoop ik dat ie dan me in z'n armen neemt en zegt dat het hem zo spijt en dat het goed gaat komen. Ik weet dat alle mensen in mijn omgeving het niet oke zouden vinden/niet verstandig maar m'n hart spreekt enorm. Ik voel (en hoor door de telefoon) dat hij ook veel pijn heeft en total loss is! Gisteren was ik verdoofd en "dacht" ik dat het echt niet anders kon...dan weggaan....nu voel ik niets anders dan willen dat het goedkomt. Dan is er nog een ander issue.... Doordat hij steeds maar riep: " Dan ga je maar weg"...heb ik op internet gekeken naar een evt uitweg en ben eergisteren gaan kijken naar een kamer. Gisterenochtend liep het thuis weer uit op ruzie, zijn we uit elkaar gegaan en heb ik gisterenavond (had tot 18.00 uur de tijd om te beslissen) accoord gegeven om per 1 feb de kamer te gaan huren. Ik dacht dat het de enige uitweg was! Mijn partner weet dit niet...en ik voel me er nu ook zo verloren bij! Het moest een soort back-up zijn, maar het idee dat de relatie over is en dat ik per 1 feb alleen op een kamer ergens zit breekt me finaal door 2-en Ik dacht verstandig te zijn! Maar m'n hart werkt sinds vannacht dit tegen. Ken mezelf een beetje..het was een impulsieve reactie op zijn aktie's (me steeds kleineren) en daardoor dacht ik waarsch bij mezelf van binnen...wat jij kan, kan ik ook...ik zal je laten voelen! Maar nu voelt het alsof ik grotendeels mezelf ermee heb. Ik zou het liefst nu in de auto stappen, naar hem toerijden en even met hem hierover praten....nu er misschien nog een terugweg is/ik nog niet getekend heb. Misschien dom/niet verstandig en gezichtsverlies, maar m'n hart/gevoel spreekt zo erg. Liefde kun je niet afdwingen, maar ook niet bedwingen. Mirre
Ik voel me alles behalve dapper en moedig lieve meiden. Mijn gevoel spreekt en wil het liefste nu ala minute naar Zwijndrecht rijden en hem beethouden (en de hond knuffelen) Afschuwelijk om mezelf tegen te moeten houden en maar te liggen draaien in het bed. Ik heb hem zelfs nog even gebeld net om half zes..hij is ook helemaal kapot...en was net zelf in slaap gevallen. Wat ik al schreef het liefste wil ik nu naar hem toe en erover praten en hoop ik dat ie dan me in z'n armen neemt en zegt dat het hem zo spijt en dat het goed gaat komen. Ik weet dat alle mensen in mijn omgeving het niet oke zouden vinden/niet verstandig maar m'n hart spreekt enorm. Ik voel (en hoor door de telefoon) dat hij ook veel pijn heeft en total loss is! Gisteren was ik verdoofd en "dacht" ik dat het echt niet anders kon...dan weggaan....nu voel ik niets anders dan willen dat het goedkomt. Dan is er nog een ander issue.... Doordat hij steeds maar riep: " Dan ga je maar weg"...heb ik op internet gekeken naar een evt uitweg en ben eergisteren gaan kijken naar een kamer. Gisterenochtend liep het thuis weer uit op ruzie, zijn we uit elkaar gegaan en heb ik gisterenavond (had tot 18.00 uur de tijd om te beslissen) accoord gegeven om per 1 feb de kamer te gaan huren. Ik dacht dat het de enige uitweg was! Mijn partner weet dit niet...en ik voel me er nu ook zo verloren bij! Het moest een soort back-up zijn, maar het idee dat de relatie over is en dat ik per 1 feb alleen op een kamer ergens zit breekt me finaal door 2-en Ik dacht verstandig te zijn! Maar m'n hart werkt sinds vannacht dit tegen. Ken mezelf een beetje..het was een impulsieve reactie op zijn aktie's (me steeds kleineren) en daardoor dacht ik waarsch bij mezelf van binnen...wat jij kan, kan ik ook...ik zal je laten voelen! Maar nu voelt het alsof ik grotendeels mezelf ermee heb. Ik zou het liefst nu in de auto stappen, naar hem toerijden en even met hem hierover praten....nu er misschien nog een terugweg is/ik nog niet getekend heb. Misschien dom/niet verstandig en gezichtsverlies, maar m'n hart/gevoel spreekt zo erg. Liefde kun je niet afdwingen, maar ook niet bedwingen. Mirre
lieve Mirre, het enige wat ik je graag wil zeggen, is volg je gevoel! als je hart schreeuwt om naar hem toe te gaan moet je dat doen! net wat je zelf zegt liefde kun je niet afdwingen, maar ook niet bedwingen. misschien loopt het op niets uit maar misschien komt alles weer goed met jullie, als je het niet probeert weet je het ook niet! heel veel sterkte Mirre, en luister naar je hart meid
Mirre, als jij naar hem toe wilt, wie houdt je dan tegen? En dat van die kamer is geen slecht idee. en dat kun je hem vertellen ook! Je kunt hem gewoon vertellen waarom je dat hebt gedaan, omdat hij telkense dreigde met dat 1 januari. Laat hem dan de keuze...en als hij niet wil dat je die kamer neemt, kiest hij voor jou. Bel hem en zeg hem dat je een gesprek wilt. Een rustig gesprek. Hij staat nu open voor communicatie want hij heeft iets verloren en mannen kunnen niet goed tegen hun verlies. Hij doet nu alles volgens het boekje, geloof me maar. En niet bang zijn dat hij een ander neemt. Hij houdt van je dus waarom zou hij? Niet zo onzeker meisje...mannen houden van sterke vrouwen en jij bent een verdomd sterk wijf! Onthoud dat goed! Anders was je nooit weggegaan uit die ellendige situatie en had je nooit de cirkel doorbroken. Je kunt ook even lekker de tijd voor jezelf nemen en een afspraak met hem maken voor morgen. Dan hebben jullie allebei de tijd om na te denken wat je wilt zeggen in het gesprek. (geeft je trouwens min of meer de garantie dat hij in ieder geval vanavond niet achter andere vrouwen aangaat, omdat hij dan moet nadenken en aangezien mannen maar een ding tegelijk kunnen.......hahahahaha, je weet wel wat ik bedoel. ik generaliseer niet graag maar als het jou van je rotgevoelens af kan helpen....) zet m op meisje.. je bent nu al zover gekomen.. ik blijf je volgen Aoife
Lieve Mirre, Tjee, wat een rotgevoel moet jij hebben zeg. Je wordt door een engeltje en een duiveltje op je schouder verteld wat je wel of niet moet doen. Maar als je hart zo schreeuwt om zijn liefde, en je voelt dat van zijn kant ook, zou ik toch proberen om in ieder geval een goed gesprek aan te gaan, met daarin alles op tafel gooien wat jullie de afgelopen tijd zo uitelkaar gedreven heeft. Wanneer je dit nooit uitpraat, blijf je altijd met een rotgevoel zitten, wat als.....ik wel met hem had gepraat? Ik wil je alle geluk van de wereld toewensen, en hoop voor jullie dat jullie hier weer goed uitkomen. Liefs, Divanaatje
Lieve Mirre, praten kan altijd. Als je dat wil moet je dat doen. Na een goed gesprek kun je weer de keus maken wat je wilt. Je hebt elk moment een keuze, al voelt dat voor jou misschien niet altijd zo. Hij moet nu ook keuzes gaan maken en met communiceren zouden jullie er misschien weer samen uit kunnen komen, maar het zou je ook meer steun kunnen geven dat de keus die je gisteren hebt gemaakt op dit moment goed is. Kun je me nog volgen? Volg je hart, maar zorg in eerste instantie goed voor jezelf, je bent sterk! Ik heb de laatste week veel aan je gedacht en zal je blijven volgen. Heel veel sterkte en een dikke knuffel.
Lieve Mirre, Wat heb je het zwaar! Ben heel erg onder de indruk dat je de kracht hebt gevonden om de stap te nemen om even wat afstand te nemen. Ik hoop dat een rustig gesprek (of 2, 3, .....) jullie weer nader brengt, maar probeer het niet te overhaasten. Een back-up kamer schept wat meer rust dan weer bij elkaar zijn... Veeel sterkte! knuf!
Lieve Mirre, Ik sluit me helemaal bij Aoife aan, ik kan het niet beter verwoorden. Doe wat jij denkt wat goed is. Wees open en eerlijk met hem, de eerste stap heb je al gezegd. En dat je je vreselijk voelt zegt al genoeg over je liefde voor hem. En echt Mirre, jij bent een sterke vrouw! ! ! Blijf geloven in jezelf en volg je hart! dikke knuffel Hartje1
lieve mirre, een impulsief besluit heb je zeker niet genomen! Probeer een goed gesprek te hebben en beide op papier te zetten wat je wilt zeggen, en probeer het evt rustig opnieuw.Je hebt nu een ideale positie met een kamer erbij, zodat je rustig opnieuw kunt beginnen. Meid ik denk aan je, en je bent sterk, en onthou echt dat jij een supermeid bent die veel verdient! Als het jullie samen weer zal lukken is dat geweldig!, maar anders kom jij er ook wel. liefs
Ach Mirre wat een moeilijke beslissingen waar jij voor staat. Ik durf je geen advies te geven eigenlijk... Heel veel sterkte! Zorg nu maar lekker voor jezelf!
Lieve Mirre, ik las dat je ergens schreef dat je positief probeerde te blijven, maar dat dat moeilijk is. Vindt je het gek, het is ook niet niks wat je nu meemaakt. Ik schaam me bijna dat ik zo in de "put" zit omdat het allemaal niet wilt lukken zoals ik dat wil. En als ik dan lees waar jij doorheen moet......... Lieverd ik wil je graag alle kracht geven om deze periode te doorstaan. En ik hoop echt van harte dat het allemaal goed komt tussen jullie. Heel veel liefs en een knuffel van hope