Lieve Mir, Natuurlijk staat je hart lijnrecht tegenover je verstand, da's niet meer dan een hele normale reactie. Ik denk dat je inderdaad naar hem toe moet gaan om te praten, maar ik zou wel die kamer per 01-02 nemen voor een aantal maanden. Zo heb je een plekje voor jezelf waar je tot rust kunt komen en hebben jullie alle tijd om langzaam aan weer naar elkaar toe te groeien, zonder gelijk weer op elkaars lip te zitten. Geef jezelf de tijd, maar geef ook vooral elkaar de tijd (en de relatie) om te helen. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat dit wel weer goed komt. Ik denk dat je hem even de figuurlijke schop onder zijn kont hebt gegeven die hij even nodig had. Ga er opnieuw voor als je gevoel je dat ingeeft, maar wees duidelijk in je gevoelens tegenover elkaar en vertel hem wat hij met je gedaan heeft de afgelopen tijd. Luister ook naar hoe hij alles ervaart en probeer samen aan een oplossing te werken. Sterkte meis, je bent een sterke vrouw, dat heb je inmiddels al aan ons laten zien, hou nog even vol en neem de tijd en overhaast geen belangrijke beslissingen. Liefs, Booey xx
Lieve Mirre Ik heb zojuist je verhaal gelezen en wil je even vertelen dat ik je heel dapper vindt. Ik hoop dat je je hart volgt, en dat je weer snel gelukkig zult worden. Heel veel sterkte! p.s wil even alle meiden die hier op jou gereageerd hebben vertellen dat ik ze heel medelevend vind! Toppie! liefs Marie
lieve mirre, hoe gaat het ermee meis? Hebben jullie een afspraak om te praten?of hebben jullie al gepraat? Denk aan jezelf meid en kom voor jezelf op. Je bent het allemaal waard! knuf
Hé Mirre, Heb van het begin af aan je topic meegelezen, maar ben er nu een aantal dagen niet meer geweest... Sjees meis, wat een moedig besluit! En je hebt een goed besluit genomen om je spullen te pakken! Doe nu wat je hart je ingeeft, als jij met hem wil gaan praten ga dan met hem praten! Er is echt nog wel hoop voor jullie! Maar je hebt nu in ieder geval wel zijn ogen geopend en misschien dat jullie nu weer rustig aan met elkaar kunnen gaan praten en te zien hoe het in de toekomst moet. Veel sterkte meid en een hele dikke knuffel! x Linda
Lieve Mirre! Wat heb jij een moeilijke beslissing genomen! Aan de ene kant is het misschien wel even "goed" dat je afstand genomen hebt. Je hebt inderdaad de cirkel doorbroken en dat vind ik best knap van je... Op deze manier is de kans groot dat je er achter komt, hoeveel je waarschijnlijk van hem houdt en hij van jou... Als je zo de behoeft hebt om naar hem toe te gaan, waarom ga je dan niet? Volg je hart Mirre! Laat je snel weer wat van je horen? Een hele dikke knuffel van An
He Mirre Hoe is het nu met je? Een beetje tot rust gekomen?En misschien voorzichtig al met elkaar gepraat?Meid sterkte! Liefs Claudia
Ik volg je ook nog steeds Mirre....en ik hoop echt op een happy end. Vooralsnog heb je een heel goed besluit genomen, nu weet hij dat het serieus is. Maar stel je nog niet te makkelijk op tegen over hem.Het moet niet overkomen dat , als hij met zn vingers knipt, jij weer terug komt. Laat hem toch maar even voelen dat jij heel wat waard bent! Een goed en open gesprek kan heel wat opheldering brengen meis, dus gewoon doen! Dikke knuf
lieve mirre hoe is het met je? ik zal ook voor je mee hopen dat het goed komt, en wil je alvast een goed 2007 wensen (voor zover dat het moogenlijk is) dikke knuf en liefs mariska
Lieve lieve warme meelevende meiden! Ik ben terug bij m'n partner. Ik kon niet anders dan m'n hart en gevoel volgen. We hebben eerst samen een aantal uur zitten praten en ik voelde aan alles dat hij net zo gebroken was als ik. Daarna hebben we uren bij m'n ouders zitten praten en is hij behoorlijk met de billen bloot gegaan. Hij weet dat hij dingen zegt die niet kunnen in een relatie en dat deze onrespectvol zijn. Waar die frustratie precies vandaan komt weet hij zelf ook niet, maar daar moet hij zelf achter willen komen want je kan niet altijd af blijven reageren op anderen..en al helemaal niet op de vrouw waar je zegt giga veel van te houden! We zijn er nog lang niet, maar ik hoop dat de schrikreactie die ik op gang heb gezet zijn bewustwording groter heeft gemaakt en zoals ik het nu kan inschatten is dat het geval. Hij heeft in 1,5 jaar GEEN minuut gedacht dat OOK ik de stekker er uit zou kunnen trekken en daar is hij flink van geschrokken. Ik loop bij een psycholoog, hij bij een psychiater. De laatste keer dat we daar waren kwamen alle frustratie's er weer uit zoals ze er altijd bij hem uitkomen>een hoop boosheid ...gericht naar Mirre. We hebben een lange weg te gaan, maar ik hou van hem en wil hem steunen en helpen om de dingen helderder te krijgen voor hem in z'n leven. Hij moet het zelf doen....en willen dat weet ik en ik denk dat hij van binnen weet dat het probleem grotendeels bij hem ligt, maar dat hij bang is om naar z'n eigen binnenste te gaan en het makkelijker is om naar anderen te wijzen. De reactie's van de dierbare om ons heen zijn verschillend. De meeste hebben wel zoiets van meid volg je hart het is jouw leven. Mijn vader is heel sceptisch en heeft zoiets van: Mensen /karakter kun je niet veranderen...wel bijschraven, maar die lelijke dingen zeggen is maar een uiting van... Je/hij kan nu wel zeggen " Ik zeg dat soort dingen niet meer"..., maar dan houdt hij zich in en komt de frustratie er vroeg of laat op een andere manier uit. Ik denk dat daar wel iets in zit! We zijn er echt nog lang niet, maar ik wil (en hij ook) graag proberen samen gelukkig te worden. De kamer heb ik gecanceld. Ik heb hem wel tijdens het gesprek eerlijk hierover verteld en ook dat had hij zeker niet verwacht. Hij wilde me terug en hoopte dat ik de kamer niet zou nemen (ook meetelt het financiele aspect..ik sta er financiel niet best voor), maar indien ik het echt had gewild...dan had hij het wel begrepen en was dat voor hem geen einde relatie-reden geweest. En dat terwijl hij altijd anti Lat-relatie is/was. Alles om Mirre niet helemaal kwijt te raken. Of ik de juiste keuze heb gemaakt zal de tijd uitwijzen. Voor nu ben ik blij dat ik terug ben bij m'n partner en hondenkind. Dit voelt als mijn plek, ook al heb ik de laatste tijd veel verdriet en pijn hier gevoeld. We zullen open en eerlijk moeten blijven en toch ook moeten blijven praten over gevoelens etc. EN heel hard werken aan een gelijkwaardige relatie. Daar zit denk ik een groot knelpunt! Ik was de under-dog en zo moet /kan het niet zijn! Steeds als ik iets wilde zeggen dan kon dat amper door zijn heftige reactie en mijn angst voor zijn woorden/me de laan uitsturen. Nu is die angst er niet meer, wat niet wegneemt dat ik daar gebruik van ga maken jegens hem. We doen ons best, maar ik ga niet meer TE m'n best doen..niet meer alles om hem te behouden. Inzet blijf ik doen, want inzet heeft iedere relatie nodig maar wel samen. Voor nu meiden wens ik iedereen een goed uiteinde toe! Fijne jaarwisseling en een goed 2007! Ik hou jullie op de hoogte en heel erg bedankt voor alle steun en wijsheid. Liefs Mirre
Hey Mirre! Ik wil maar 1 ding zeggen:Volg altijd je intuitie, want daar zijn wij vrouwen beresterk in.Het feit dat je het laten zien dat jíj ook zelf weg kunt gaan heeft hem misschien wakker geschud en dat is alleen maar goed. Jullie hebben nog een lange weg te gaan en ik hoop dat uiteindelijk alles weer goed komt. Veel liefs en liefde toegewenst in het nieuwe jaar!
Lieve Mirre, ik wens je heel veel geluk en liefde voor het nieuwe jaar, samen met je partner. Hopelijk is dit een nieuwe kans voor jullie beiden. Maar vergeet jezelf niet en stel grenzen aan wat je van hem pikt. Blijf samen praten, dan komen jullie er wel.
Hoi Mirre, Dat klinkt in elk geval als een hoopvol begin van 2007. Ik wens jullie ALLE geluk toe in het nieuwe jaar!
Heel goed dat je je relatie nog een kans geeft. Als je alletwee van elkaar houdt moet het lukken. Maar blijf bovenstaande wel in je achterhoofd houden, hoor. Val niet weer in dezelfde valkuil. Je moet het inderdaad samen doen!
Lieve Mirre, Wat goed dat jullie nu met elkaar eens goed gesproken hebben over alles. Wat jij vind dat moet gebeuren is goed, volg je hart en zorg dat je jezelfrecht in de spiegel kunt aankijken. Blijf jezelf trouw! En wat anderen er van vinden moet eigenlijk niet veel uitmaken, het is inderdaad jouw leven! Volgens mij sta je nu gezonder in de situatie dan een week geleden toen de boel zowat ontplofte bij jullie. Ik hoop dat 2007 jullie jaar wordt en dat jullie weer alles op een rijtje krijgen en weer helemaal voor elkaar gaan! En wat ben jij een sterke vrouw zeg! Je bent een kanjer! knuffel Hartje1
lieve mirre, veel geluk in het nieuwe jaar. zelf ben ik bang dat het inderdaad zo zal gaan als je vader ook al zegt, maar ik hoop natuurlijk van niet. Val in ieder geval niet in dezelfde valkuil, en ik hoop dat ik het mis heb en alles goed zal komen. Meid , ik wens je alle goeds. een hele dikke knuffel