Nu eens de positieve verhalen op een rijtje. Welke dingen zijn jullie meegevallen aan zwanger-zijn, bevalling en het ouderschap ten opzichte van verwachtingen die je had en verhalen die je hoorde?
De gehele zwangerschap is mij onwijs mee gevallen net als, bijna heel, de bevalling! Echt alles ging zo goed en dingen waar ik bang voor was zoals, inscheuren, naar het zkh moeten, veel bloedverlies, heel lange bevalling, hoe mijn rug (chronische rug blessure) de zwangerschap is door gekomen, veel aankomen! Dat is allemaal uitgebleven. Als een evt. 2e x net zo zou gaan ben ik helemaal de koniging te rijk!
Meegavllen: zwangerschap- ik had amper kwalen bevalling-ging erg vlug, heb helemaal niet het gevoel gehad dat ik een ruggeprik moest ofzo..vond de pijn goe dte doorstaan, en ving de weeen ook goed op (amper bloed, geen knip/vacuum oid) ouderschap- gebroken nachten vidn ik meevallen wt vermoeidheid, het hoort erbij, kwas er op voorbereid en heb ook een goede slaper gerkegen borstvoeding-"zwaar" is het zeker niet..ook niet ten opzichte van flesvoeding
De gehele zwangerschap is mij meegevallen, aan het einde wat bekkenklachten, maar verder niks noemenswaardigs. Weeën vielen me mee, deden niet echt pijn ofzo, had ik anders verwacht. De bevalling zelf verliep ook snel en was qua pijn heel goed te doen. En het moederschap zelf is nog zoveel mooier dan ik me ooit had kunnen bedenken! Doe mij op deze manier maar nog 20 kids
Zwangerschap; heb werkelijk vrijwel nergens last van gehad, niet misselijk, niet overdreven moe, geen pijn - alleen wat last van brandend maagzuur en op het laatst vocht vasthouden, maar dat was het dan ook. Echt uit het boekje. Bevalling: ging snel maar de pijn was te controleren als ik me goed concentreerde, heb geen moment aan pijnstilling gedacht en in het ziekenhuis is alles 100% meegevallen - fijne kamer, veel privacy, goed geholpen en snel weer thuis. Borstvoeding liep vanaf het begin perfect en gaat nu al meer dan een jaar vrijwel moeiteloos - heerlijk. En nu zou ik een leven zonder onze dochter niet meer kunnen indenken - het wordt elke dag mooier!
bij de eerste, een hele fijne zwangerschap, 21 uur bevalling gehad, en hij is een maand te vroeg geboren, bij de 2e, moeilijke zware zwangerschap, 16 uur over de bevalling gedaan, ook een maand tevroeg geboren, toch.... is alles mij meegevallen, ik denk dat het voor de meesten achteraf wel is meegevallen... ik bedoel..... veel mama's gaan toch weer voor een 2e.... als bevallen echt zo erg was geweest zouden ze het wel laten
Zwangerschap: dat ik niet heel misselijk ben geweest, want daar zag ik erg tegenop. En dat er geen rare complicaties zijn geweest. Dat het zo bijzonder is. Bevalling: dat ik zowel een (geplande) keizersnede als een vaginale bevalling heb mee mogen maken!! Het herstel van beide is geen pretje, maar tóch... Het moeder-zijn: pakweg 2,5 jaar geleden twijfelde ik er nog over of ik uberhaupt wel kinderen wilde. Ik heb niet zo veel met kinderen, of in ieder geval niet met kinderen van anderen. Nooit gehad dat als iemand een baby had dat ik dacht 'dat wil ik ook!' Vandaar ook mijn twijfels. Er tóch voor gegaan, en kijk mij nou... Twee kids in 13 maanden tijd. Ik sta liedjes te zingen en te wiegen in een overvolle apotheek waar iedereen doodstil is. Ik doe de weekboodschappen met zoonlief in de winkelkar en dochterlief in de draagzak, en ik geniet ervan ook nog. Ik heb veeeeeeel meer geduld als ik ooit had durven dromen, ik geniet van samen de wereld ontdekken... Het allermooiste is dat ik mezelf van een totaal andere kant leer kennen!
Het is mij erg meegevallen dat het herstel zo snel ging ondanks een heftige bevalling met aardig wat hechtingen en zwellingen. Na een week zag het er down under weer vrijwel normaal uit. Ook het herstel van mijn lichaam(baarmoeder krimpen e.d.) viel me erg mee en ging vlot. Borstvoeding geven is mij ook erg meegevallen. De stuwing duurt maar kort en last van kloven heb ik niet gehad, ook dronk mijn zoon meteen goed. Ik vind zwanger zijn niet heel leuk, het bevallen vond ik verschrikkelijk maar is tegelijk de mooiste dag van mijn leven omdat niets zo mooi is als dat warme lijfje dat voor het eerst op mij werd gelegd (en waar ik zohard voor gewerkt had).
Ik vond alles meevallen.. De zwangerschap, de bevalling(had een makkelijke snelle bevalling geen snip/scheur etc..) Maar ook de gebroken nachten, om de 3 uur voeden ik deed het lachend. het zorgen voor mijn ventje gaat ook zo makkelijk en natuurlijk, kan zo aanvoelen wat hij wil of nodig heeft. Eigenlijk valt alles me echt mee tot nu toe! Zit nog steeds op een grote roze wolk
De laaste loodjes waren mij 100% meegevallen. Ik moest juist afzien de eerste 16 weken. Heb echt met volle teugen genoten daarna tot aan 41+4 weken toe, mis het zelfs enorm! De bevalling viel me 110% mee zelfs. Al die drama verhalen overal, poeh poeh. Ik ben blij dat ik zoeen instelling had van 'ik laat alles op me afkomen'. Had echt geen betere keuze kunnen maken wat dat betrefd. Om 21:30 waren we in het ziekenhuis en om 23:53 was ze er na 17minuten uitdrijving. De pijn was heftig, maar zeker niet zo horror achtig als ik het allemaal had verwacht! Maarja, ik besef dan ook wel dat ik een uitzondering ben geweest en heel veel geluk heb gehad met zoeen prachtige bevalling van ons eerste kind. Na de bevalling viel alles me reuze mee lichamelijk, ik voelde me na het hechten weer kip lekker terwijl ik zelfs iets teveel bloed had verloren. Het nachtje in het ziekenhuis (ivbm mijn bloedverlies ) samen met baby en vent op een kamer was ook een bijzondere ervaring. De kraamzorg die daarna thuis volgde was een groot drama en ik was blij toen die dagen over waren! Sindsdien is het puur genieten van onze kleine princess. Alleen als ik in me rem slaap zit snachts is het wel zwaar om dan snel snel op te staan enzo. Nu 2 weken na de bevalling voel ik me weer helemaal de oude. Lichamelijk gaat het ook snel, me buik is alweer bijna helemaal zoals het voorheen was. (op de striae na dan ) Me hechtingen zijn er al uit en ik voel me gewoon afentoe de meest gelukkige vrouw op aarde!
Zwanger zijn vond ik redelijk vreselijk, de eerste helft was ik zwanger, daarna kon ik nauwelijks ademhalen door een lang lijf in mijn ribben. Pas toen hij indaalde, (gelukkig redelijk op tijd) voelde ik me prettig zwanger. Maar de bevalling zou ik zo weer overdoen. Ik had een redelijk zware bevalling. De ontsluiting ging redelijk snel, om 10 's avonds eerste echte weeen, om 5 uur persen, maar ik heb ruim 1,5 moeten persen. Daarna had ik veel bloedverlies, ongeveer 1,5 liter, en ik was helemaal stijf en pijnlijk van de onhandige houding tijdens het persen (die tijdens het persen zelf trouwens wel erg prettig was) maar ik voelde me zo goed. Ik heb me in mijn leven nog nooit zo knap gevonden dat ik dat prachtige mannetje had gedragen en gebaard. Nachtvoedingen vielen me ook mee, ik zette de radio aan en vond dat wel gezellig met zijn tweeen. (Hoewel ik doorslapen wel weer heerlijk vind hoor). Borstvoeding vond ik super. Dat liep uiteindelijk best snel goed en ik heb ervan genoten om mijn kind zo groot te zien groeien op mijn melk.
Zwangerschap: sja heb best een zware zwangerschap gehad, maar heb toch genoten en de tijd ging sneller dan verwacht Bevaling: viel me erg mee, tenminste toen het echt begon (3 dagen geprobeerd in te leiden, 4e dag lukte het pas) had hele verhalen gehoord over inleiden en weenstormen enz, maar viel me opzich nog mee Moederschap: alles valt me wel mee, de gebroken nachten en de poepluiers
Zwangerschap vanuit een boekje,niks geen klachten maar zwanger zijn vond ik niet veel aan ( Begrijp me niet verkeerd ik was natuurlijk heel dankbaar dat ik een kindje mocht dragen) Bevalling was killing en het is dat ik ooit een 2e wil en dat het dan moet maar zal er als een berg tegenop zien. Herstel ging echt voorspoedig ondanks 9 hechtingen maar het was vrij vlot weer normaal en voelde me al heel gauw weer fit. Moederschap alles valt mee al moet ik wel zeggen dat ik een bijzonder makkelijk kind heb dat met 6 weken al doorsliep en zelden huilt
wat me is meegevallen is het zwanger worden.. 3e keer al raak, terwijl ik een hele korte cyclus heb van 2 weken. De zwangerschap en bevalling waren ongeveer zoals ik me had voorgesteld, best zwaar en niet zonder complicaties maar niet heel ernstige. Wat me echt is meegevallen is het moederschap en de verzorging voor mn kindje. Ik herken me erg in het verhaal van SuLa, had ook nooit wat met babies.. maar ik vind het nu geweldig om met mijn zoontje te spelen, voor hem te zingen, met hem te kletsen. Hij is ook een heel makkelijk vrolijk ventje.. zoals hij wil ik er nog wel 4 !! (geen 20 )
IK denk dat het heel betrekkelijk is. Wat de een zwaar vind, vind de ander een eitje. Ik vond het ook allemaal wel meevallen. Zwangerschap, bevalling ect. Wat ik wel echt pittig vond was het uren achtereen gehuil. Dat is natuurlijk niet altijd zo, tenminste bij de tweede van mij ging het heel anders.
Zwangerschap viel net als bij de eerste mee, op een lage bloeddruk (was ik al mee bekend, dus weet je wat je wel en niet kan) en vocht vasthouden na. Dat vocht was de laatste week een drama, ben de dag na Pasen bevallen dus leker heet weer en dan van die dikke voeten. De bevalling viel mee, klein scheurtje met een paar hechtingen en nauwelijks bloedverlies. Bij de oudste anderhalve liter bloed kwijt en zo slap als een vaatdoek, dus nu een 'eitje'. Kraamweek en de eerste maand vallen ook mee, maar dan vooral omdat we bij de oudste veel opstartproblemen hadden en nu niet. Nu ervaren wij ook wat anderen hebben als ze zeggen dat alles zo soepel gaat....
Wat een fijn topic dit, zoveel positiviteit! Mij is alles meegevallen van begin tot eind. Ik zag er ook echt naar uit om zwanger te worden, en gelukkig is het snel gelukt (poging 3). Ik was een beetje bang dat ik misselijk zou worden (ik moet elke dag met de trein naar mn werk en dat is dan geen pretje) maar ben helemaal niet misselijk geweest! Ik vond de hele zwangerschap 1 groot feest! Ik heb er echt van genoten en de 9 maanden zijn voorbij gevlogen! Het enige minpuntje vond ik dat ik aankwam (redelijk logisch haha), maar die kilo's zijn er nu ook weer zo goed als af, en mn buik weer bijna als voor de zwangerschap. Over de bevalling kan ik geen oordeel vellen, ik heb nooit weeen gehad; Robin is met een spoedkeizersnee ter wereld gekomen. De operatie deed trouwens wel ongelofelijk pijn, omdat ze geen tijd hadden om de ruggeprik te laten inwerken. Maar ja, dat is een half uurtje, een natuurlijk bevalling duurt wel (heel) wat langer...dus ja, dat viel ook weer mee. (de reden van de spoedkeizersnee was een loslatende placenta, erg gevaarlijk dus, maar gelukkig had Robin een engeltje op zn schouder) Het ouderschap valt me tot nu toe ook mee, ik geniet met volle teugen van ons kleintje! Het minst leuke vind ik het opstaan 's nachts (ik houd nogal van slapen), maar ook dat heb ik er met alle liefde voor over
Zwanger worden duurde een jaar, ik vond het heel lang. Maar ik was zooooo blij!!! Zwanger zijn was echt heel leuk! (einde ietsje minder natuurlijk, maar dat is niet gek!) Bevalling vond ik naar..., maar het persen helemaal niet! Ook steunde mijn man mij super! Wond deed erg pijn, maar een hele lieve man die me geweldig verzorgde! En een lief en makkelijk kindje. Ik vond het echt genieten! En nu: ooh wat ben ik gek op ons zoontje!!!
Ik heb 2 zorgeloze zwangerschappen gehad. Alleen bij de 2de was ik meer moe. Heb enorm genoten van mijn bolle buik en de bewegingen erin. Mag er dalijk weer van genieten !! De eerste bevalling is mij zo meegevallen. Heb alles heel intens meegemaakt. Bij de 2de ben ik ingeleid, alleen die weeen war niet zo leuk die waren erger als bij de eerste bevalling. Al met al 2 hele fijne bevallingen. En moeder zijn : FANTASTISCH !! Tis soms druk maar zo leuk