Hoo allemaall, K had vandaag een echo, ging van uit dat ik 7 weken was en kloppend hartje zien.. 2 weken geleden was vruchtzakje helemaal mooi rond en intact.. Nu vandaag op echo was me vruchtzakje al minder mooi.. En geen vruchtje in te zien.. 😭😭 Nu wachten tot dat vk mij gaat bellen en dan moeten bespreken wat we gaan doen pf heeft iemand hier ervaring mee? Ben 19 jaar, en eerste ongeplande zwangerschap maar zo welkom
Ik heb hier geen ervaring mee, maar weet hoe het gevoel is om een echo te krijgen met slecht nieuws. Ik wil je heel veel sterkte wensen met je verlies. Knuffel
Dank je wel. Morgen on 13.10 echo bij gyn, en om 13.30 afspraak met dokte.. Bah weet even niet hoe ik er mee om moet gaat..
Dit zijn nooit fijne berichten meid, jong en onverwachts zwanger zegt niks over je gevoel. Laat het over je heen komen meer kan je niet doen meid. Ook opmerkingen van andere die hard aan komen lekker negeren dit is joi verdriet en van niemand anders. Sterkte morgen meid. Neem je tijd hiervoor. Dikke knufff
Dit zijn hele lieve woorden, dank je wel.. Mijn vriend wn moeder waren bij de echo, we hebben met ze 3e gehuild.. Mijn moeder had 't zelfde mee gemaakt, maar was 13 wkn dat ze er achter kwam en ze hadden haar tot 17 wkn laten door lopen.. Dus me moeder weet wat het is.. En krijg steun van me familie maar goed.. Het is wel lastig..
Sterkte! Ik heb toen cytotec gekregen om het zelf op te wekken. Fijn dat je vriend en moeder je goed steunen!
Ik weet niet of ik die pillen wil.. Ik loop zelf stage in ouderen zorg en zit 2 dagen op school dus wil niet dat het ineens komt en me broek helemaal onder het bloed zit daar op te wachten..
Wat een ontzettend verdrietig nieuws! De artsen gaan je uitleggen wat je opties zijn. Ik heb het 2x afgewacht. Mijn 2e zwangerschap was ook een leeg vruchtzakje, ontdekt bij 8 weken. Het kwam vanzelf af, niet meeeegapijnlijk, een beetje als zware ongesteldheid en een paar dagen beurs gevoel in mijn buik. En verschrikkelijk verdrietig. Voel je vrij om verdrietig te zijn en praat erover zoveel als je wilt/kan. Heel veel sterkte
Och meid, wat verdrietig! Ik weet helaas wat je doormaakt. De eerste keer was bij mij een MA en ik ben toen gecuretteerd. Trok het niet om af te wachten. De tweede keer kwam het spontaan. Laat je goed voorlichten morgen en schrijf alle vragen/ onzekerheden die je hebt nu al op. Dat je niet weet hoe je ermee om moet gaan is logisch. Laat het verdriet er zijn, stop het niet weg. Het is niet niks wat je nu doormaakt! Sterkte en een knuffel!
Ik wil ook denk ik voor curetage gaan.. Wil niet afwachten of met pillentjes gaan werken.. Bah! Ik heb ook veel verdriet die ik laat gaan.. Tis zo lastig.. Hoop dat de volgende ook weer spontaan komt en alles goed gaat.. Duurt dat lang na curetage?
Bij ons was het met 7 weken onduidelijk of het mis was of dat ik gewoon minder lang zwanger was. Twee weken later werd duidelijk dat het inderdaad mis was. Ik heb bewust voor de pillen gekozen omdat ik geen curettage wilde. 2x cytotec gehad en het was veel heftiger dan dat ik me had voorgesteld bij 6 weken. De vruchtzak was zo groot als mijn handpalm en ik redde het niet met gewoon maandverband. In Nederland mag je zelf bepalen wanneer je je weer fit genoeg voelt om aan de slag te gaan na een curettage maar in België krijg je standaard een week thuis om bij te komen. Aangezien je fysiek zwaar werk hebt lijk een week rust geen overbodige luxe.
Hoe gingen jullie met het verdriet om? Ik lig sinds gister alleen maar te huilen, ook ben ik boos en ik weet niet echt waarom.. Ik voel me echt leeg en k*t.. 😭
Heel veel sterkte! Ik heb dan wel geen miskraam gehad, maar wel met 4 maanden een zwangerschap moeten afbreken. Het verdriet blijft, (althans bij mij), maar de scherpe randjes gaan er vanaf. Hoewel deze zwangerschap troost bied, merk ik wel dat ik het vertrouwen heel erg mis. Ik was trouwens 6 weken na mijn bevalling weer zwanger. Neem je tijd meid, en lucht je hart!
Het is nog maar net gebeurd, je verdriet en boosheid zijn heel normaal.. Ik wist me de eerste dagen echt geen raad met mijn gevoel. Ging van ongeloof, naar diepe rouw, naar boosheid op alles en iedereen en weer terug.. Geef jezelf de tijd om het te verwerken. Bij mij kwam het gevoel dat ik 'verder' kon na de curretage, maar ook dat is bij iedereen verschillend. En nog steeds heb ik nog wel eens moeilijke dagen, of verlies ik me in hoe het zou moeten zijn.. maar ik heb het wel een plekje gegeven, iets wat ik me vlak na het nieuws niet kon voorstellen. Wel denk ik dat ik bij een eventuele volgende zwangerschap de eerste weken echt in spanning zal leven. Heel veel sterkte en een knuffel voor jou!
Ik ben gisteren gecurreteerd na een tweede ma. Deze keer een tweeling. Een curretage is een kleine ingreep op de ok gedaan door een gyn. Ik vindt de ingreep meevallen. Als je wakker wordt heb je hooguit wat kramp maar dasr krijg je pijnstillers voor. Afwachten was voor mij te slopend en zeker met een tweeling kan het wat meer bloedverlies geven. Mijn man zag vooral niet zitten dat je dadelijk thuis zit en de hoel niet goed genoeg doorzet en je alsnog naar t zkh moet. Bij mijn eerste ma was ik 12 weken en heel veel verdriet en angst gehad. Heeft echt wel een tijdje geduurd. Nu wist ik wat me te wachten stond en was t veel minder eng allemaal. Verdriet krijgt ook makkelijker een plaatsje ben er rustiger onder. Masr helaas de angst om opnieuw zwanger te raken is nu heel groot... En wat anderen ook zeggen een miskraam is heel heftig je verliest een droom een kindje. Dat heeft tijd nodig. Leeftijd maakt niet uit een verlies is een verlies. Neem de tijd om t een plaatsje te geven. Tijd heelt de wond niet maar maakt t wel dragelijk. Het heeft altijd een plaatsje in je hart maar je leert ermee omgaan. Wil je veel sterkte wensen.
Hoi Natas, ik ging er net zo mee om: veel huilen en boos zijn. Als jouw gevoel dat zegt, moet je dat doen. Vanzelf zal het huilen minder worden en kan je er beetje bij beetje beter mee omgaan. Sterkte meid.