Verdriet

Volgens mij ook. Maar mochten er idd 2 zijn, echt wel dat ik had willen weten waar hij die voor nodig heeft..

 

Hier moest ik een kopie overleggen van een document met het BSN-nummer erop. En zo veel officiële papieren van mn kinderen heb ik niet hoor, waar dat op staat. Dus ik heb toen ook de geboorteaktes onder de scanner gelegd.
Ik zou niet meteen denken dat ie er iets anders mee van plan is.

 

Ik snap dat je het zwaar hebt en dat je ex een makkelijke troost is.. maar seriously?? Jullie gaan het proberen en is ondertussen aan het daten met een ander en vervolgens laat jij het toe? En dan laat je ook nog eens toe dat hij boos op jou wordt als je een avondje weg bent?

Ga jij eens heel snel je zelfrespect terug zoeken!
Je vraagt hem om jou met rust te laten.. newm die verantwoording in eigen handen en probeer je zaakjes op orde te krijgen, zowel in je leven als in je koppie.

Sterkte

 

Wat een verhaal zeg.
Dit gaat echt niet werken, dat geef ik je op een briefje.
Richt je op je kinderen, zij zijn belangrijk. Laat die man maar beter los. Niks anders dan verdriet.
Soms past een koppel niet bij elkaar, ik denk dat dit nu ook het geval is.
Sterkte met je verdriet meis. Het is doorbijten, maar uiteindelijk ben je jezelf dankbaar.

 

Wanneer stop je met jezelf in de maling te laten nemen?! Meid je bent meer waard dan dat. Ik hoop dat je ogen open gaan en je voor jezelf en je kinderen op gaat komen. En dat hij de geboorte akte nodig heeft voor inschrijving school.... zou kunnen als er een bsn op staat. Maar ik dacht dat op je geboorteakte geen bsn staat, die krijg je toch pas later thuisgestuurd?
Wat ik me alleen bedenk, jouw vriend gaat jullie kindje inschrijven op school? Waarom doe je dit zelf niet of waarom ga je niet mee?

 

Lieve to, ik heb ook vroeger me vastgeklampt aan een relatie waar niks meer in zat. Dus je gevoel is herkenbaar, je denkt echt dat je dit moet vastgrijpen anders is er niets meer. En dan heb je liever dit.
Maar ik heb me zo vergist, en dan geldt nu voor jou ook. Toen ik mijn man leerde kennen durfde ik hem niet te vertrouwen, ik kon niet geloven dat hij echt zo is als hij zich voordoet. Maar hij is wel echt zo, en nu weet ik hoe een relatie hoort te zijn. Namelijk gebaseerd op oprechte vriendschap, oprechte liefde en wederzijdse tolerantie en respect. We hebben weleens woorden maar in 12 jaar tijd nog nooit twijfels of echte woede. Ik weet wat ik aan hem heb en andersom.

Gun jezelf het beste, dat is dit niet. Je moet hier doorheen maar daarna zal je leven veel lichter en fijner zijn.

 

Al zou hij tig andere vrouwen voor jou laten gaan, dat recht heeft ie. Jij bent zijn ex en in dat opzicht is ie jou helemaal geen verantwoording schuldig.
Ik snap dat jij dat anders ziet omdat jullie in jouw beleving nog een soort van samen zijn maar dat is natuurlijk niet zo anders zou je hem ook geen ex noemen.

Je hebt in principe 2 keuzes hier;

1. Accepteren dat hij misbruik maakt van jouw liefde voor hem en alleen bij je is op de momenten dat hij schijnbaar niks beters te doen heeft.

2. Jezelf en je kinderen de wereld gunnen en (wie weet, uiteindelijk) een lieve, leuke man die jou wél naar waarde weet te schatten. Neem niet genoegen met minder en sta jezelf toe gelukkig te zijn.

Ik denk dat je voor optie 2 moet gaan. Is niet de makkelijkste optie, zal keihard werken zijn, maar is wel de optie waar je uiteindelijk het meeste aan zal hebben.

 

Meid, kies voor jezelf.

Zo'n klaploper brengt je niets. Alleen maar verdriet.

Voed je kinderen zelf op, geef je kinderen wat ze nodig hebben, dat staat in alles bovenaan.

Laat hem links liggen