nee hoor, mijn moeder ondergaat dit ook met een vriendin. Is zwaar teleurgesteld omdat vriendin nieuwe vriend heeft en van de aardbodem verdwenen is. En als vriend bv een keer weg is of wat voor zichzelf doet, dan kan mn moeder wel opdraven... deze vrouw is in de 50... Lastig hoor! Toch proberen los te laten, misschien met de tip van youtube ook? Blijft lastig altijd dit.
Wat verdrietig. Ik heb het ook meegemaakt met een goede vriendin. Die gaat zo op in relaties dat ze de rest van de wereld vergeet, en de relatie was destijds ook vrij toxic maar als nog veranderde zij zo. Hoe moeilijk het ook is, laten gaan, is een soort rouw die je door maakt maar uiteindelijk is het beter voor jezelf, als het niet van 2 kanten komt houd het op.
Wishful thoughts Uiteindelijk dragen volwassenen ook allemaal een innerlijk kind met zich mee. Als daar onverwerkt verdriet zit kan zich dat op hele vervelende manieren uiten.
Gisteren, tegen beter weten in, toch weer ff contact opgenomen. (Vind loslaten erg lastig) Ze was moe, kon niks afspreken. Had de kinderen een week gehad. En moest daar nu erg van bijkomen. Was druk in de tuin geweest. En moest daar nu van bijkomen. Heb complimenten gemaakt over de tuin en haar verder gezegd lekker uitrusten.
Vervelend dat ze zo reageert. Het lijken mij smoesjes. Hoezo uitrusten van de tuin doen? En van de kinderen? Die zijn houdt altijd thuis, wanneer mag ik dan uitrusten? Knap dat je er zo begripvol op gereageerd hebt. Als ik jou was zou ik het hier bij laten. Hoe jammer ook.
Wellicht had ik een link bij mijn eerdere bericht moeten plaatsen van Byron Katie. Bij deze een met Nederlandse ondertiteling. Het zijn dus vier vragen die je aan jezelf stelt. Ik heb dit recent nog moeten gebruiken met een kennis. Zij neemt dingen erg persoonlijk op en voelt zich afgewezen door mij. Uit frustratie doet ze erg koeltjes tegen me en heeft me overal op social media 'ontvriend'. Eventjes gingen er allemaal gedachten door mijn hoofd over het verleden en ging ik me druk maken om dingen die mogelijk kunnen gebeuren. Maar het is juist wanneer je die gedachten gaat geloven dat je vervelende gevoelens krijgt en blijft vasthouden. In mijn geval kan ik niets aan de situatie veranderen (net als jij). Ik kan mijn kennis niet helpen met haar onzekerheden en heb ook geen zin om er energie in te steken of om op mijn tenen te lopen speciaal voor haar. Vraag vier is wie je bent zonder die gedachten en ik vind dat elke keer weer zo verhelderend. Want zonder die gedachten ben je gelukkig en vrij. Dat is ook echt zo'n momentje dat je die vrijheid voelt en beseft dat je maar 1 leven hebt en dit soort negativiteit zonde is van het prachtige leven. Sorry van mijn persoonlijke verhaal, maar ik heb mezelf jaren lang 'gek' laten maken door meningen van anderen en om situaties waar ik geen controle op had. Ik heb zelf depressies gehad en ben gaan inzien dat het zo'n zonde is van het hele leven. En als ik het kan kan iedereen het!
Weet je ik snap jullie allebei ik snap heel goed dat jij verwacht om van alles te doen met je vriendin en veel contact Maar ik snap je vriendin ook een nieuwe relatie kost energie Kinderen kosten ook energie In een tuin werken kost ook energie Daar zou ik zelf ook van moeten bij komen het is voor haar denk ik ook lastig keuzes maken Vriendschappen veranderen door de jaren heen
Ik hoef niet veel te doen samen of erg veel contact. Maar voor een vriendschap is elkaar eens per maand zien voor een kop koffie of soms even contact opnemen vrij normaal dacht ik. Zeker gezien het vroeger ging voor ze een relatie had. Maar zelfs dat blijkt teveel.
Ik vind dat je toch wel erg veel verwacht van de vriendschap. Als er geen tijd is, of iemand is moe kan je ook begrip hebben en denken, de volgende keer beter. Ik zou het erg vervelend vinden als er van mij wordt verwacht dat ik elke maand, minimaal 1 keer, contact met iemand zoek. De beste vriendschappen die ik heb zijn ongedwongen en soms spreken we elkaar vaker en soms 1 of 2 maanden niet. Het is maar hoe druk we zelf zijn en of we tijd/zin hebben. Vriendschappen veranderen door de jaren. Ook weer een kwestie van accepteren. Als het je echt zo hoog zit allemaal kan je misschien beter afscheid nemen. Niet alleen voor jezelf maar ook voor haar. Geeft misschien rust voor beiden
Hmm, lastig. Zoals jij het nu beschrijft heeft ze jullie flink gebruikt en nu niet meer nodig. Then again, ik heb ook wel eens een kennisje gehad die mij iedere vrije dag die ik had, appte of ik langs wilde komen. Die heb ik ook 100x afgewezen..
Mss vind ze u te opdringerig? Als iemand uit zichzelf amper contact opneemt, moet je het mss laten rusten?