Ik herken je gevoel helemaal! Ik heb in mei een miskraam gehad en daar een akelige nasleep van gehad. Zodanig dat ik nu een week geleden klaar was met een kuurtje Primolut N en de bijbehorende bloeding nu bijna klaar is. In de tussentijd zijn 2 vriendinnen bevallen, mijn beste vriendin is in november uitgerekend en mijn lievelingsoom en tante zijn ook net zwanger. En hoe blij ik ook voor ze ben, het doet me echt pijn, ik kan wel janken. Ergste is nog als sommigen weten te zeggen; ach, je hebt je zoon toch al. Maar daar gaat het helemaaaaaaaaaaaaal niet om, de een is geen vervanging voor de ander. Wij willen voor een tweede gaan, en die miskraam is door omstandigheden harder dan hard aangekomen (op vakantie, spoedcurretage, teveel bloed verloren, vuiler dan vuil ziekenhuis) Ik hoop dus ook dat we allemaal binnenkort tegen de rest kunnen zeggen dat we ook zwanger zijn. Want echt, ik kan wel janken, terwijl ik ook zo blij ben voor de zwangeren.
Spannend meid. Denk ook dat een test nu wel duidelijk posi zou moeten zijn. Ik zit op de wachtbank en kan pas over 1,5 week op zijn vroegst testen.