Geef jezelf de rust voor je verdriet, huil wanneer dat moet en neem afstand wanneer dat goed voelt. Hier heb ik dat met mijn vriendin. Ze heeft een kindje van twee en we waren tegelijk zwanger. Bij mij ging het mis en vriendin is nu ruim 20 weken. Dat steekt zo.. Ik kreeg te horen dat het komt wanneer het komt. Makkelijk praten ja Niet echt leuk om te horen inderdaad.
ShallY: Knap van je om neefje meteen vast te houden , ben daar in sterker dan ik was . Ja zo leer je je broertje nog eens kennen . Lukt het praten met professionele mensen ook ? Gedichten schrijven werkte hier erg goed.
Goed dat je gegaan bent ShallY. Het blijft oneerlijk en vervelend voelen maar vindt het knap dat je je toch over je eigen verdriet heen hebt gezet en gegaan bent. En bijzonder dat je broer zo reageerde, dat is toch wel heel erg fijn!
Bedankt dames! Ik heb gisteren m'n eerste gesprek gehad bij de psycholoog en voelde me daarna al erg opgelucht. Ze vertelde dat de gevoelens die ik heb omtrent de mmm zoals verdriet, angst, boosheid, jaloezie heel gewoon zijn en daar kan ze me ook niet bij helpen. Wel gaat ze me verder proberen te helpen om niet zo streng voor mezelf te zijn. Voor de buitenwereld doe ik altijd alsof er niks aan de hand is en laat ik mn verdriet niet zien.nik sta altijd klaar voor anderen, denk altijd aan anderen en cijfer mezelf altijd weg. En dit in combi met de gevoelens omtrent de mmm gaat niet altijd samen en daar wil de psychologe met mij aan gaan werken.
Meis ik lees je topic nu pas. Heel moeilijk en zo begrijpelijk! Sta jezelf toe alles te voelen. Heel dapper dat je toch bent langsgegaan. Goede stap van de psycholoog. Dit heeft tijd nodig; je zult je neefje echt lief vinden maar de pijn is nu nog te scherp. Bedenk dat niks wat je voelt, raar is!
Heel goed van je SallY. Het zou waarschijnlijk voor jou al heel fijn zijn als je weet hoe je met je gevoelens om moet gaan. Invloeden van buitenaf zijn altijd lastig en ik denk dat je in deze situatie toch een muurtje om je heen bouwt. Maar je bent op de goede weg en ik weet zeker dat het je gaat lukken!
Graag gedaan. Helaas weet ik al te goed hoe vervelend deze gevoelens zijn. Maar vindt het gewoon knap dat je lastige situaties niet uit de weg gaat en hulp zoekt op het moment waarop je het denkt nodig te hebben. Ik ben dan wel geen psycholoog maar leef wel met je mee en probeer me in je situatie te verplaatsen en waar nodig positieve motivatie te geven.
Hoi Shally, Hier nog 1 die je gevoelens maar al te goed kent. Toen wij net begonnen met de MMM en iemand durfde mij niet te vertellen dat ze zwanger was vond ik dat best een belediging. Ik zag het juist zo dat ik blij voor hen was omdat ze niet hoefden te voelen wat wij moeten doorstaan. Tegenslag na tegenslag maakt je wrang en inmiddels kijk ik al de andere kant op als ik een zwangere vrouw zie. Laat staan als dat geluk zich zo dicht bij je afspeelt. Mijn beste vriendin is nu voor de 2e x zwanger. We hebben er samen om zitten janken. Zij kent onze situatie en zat er zo mee in haar maag. Mijn zusje (4 jaar jonger) heeft 4 kids, ik besef me dat dit voor haar ook moeilijk is. Maar wat veel andere meiden ook al hebben gezegd, het is geen kwestie van misgunnen, het is je eigen gemis en het feit dat je zo in de realiteit komt als het een ander wel lukt. Fijn in ieder geval dat je broer zo heeft gereageerd, dat maakt dat je het kunt bespreken. En super goed dat je met iemand bent gaan praten en dat het je helpt. Ik wil je een hele dikke knuffel geven!!!!
Ah meid snap je gevoel helemaal hoor, maar ik noem dat positief jaloers, je gunt het ze wel maar je gunt het jezelf ook zo heel graag. Daar is echt niks mis mee. En uit je gevoel naar je broer, wie weet sta je nog versteld met zijn steun. Knuff hoor